Dagblaðið Vísir - DV


Dagblaðið Vísir - DV - 08.04.1983, Qupperneq 13

Dagblaðið Vísir - DV - 08.04.1983, Qupperneq 13
DV. FOSTUDAGUR 8. APRÍL1983. 13 VtfíA l»OÍ „Hvernig er komið fyrir okkur ísiendingum ef gengið er út frá þvi sem sjálfsögðum hiut að stór hluti þjóðarinnar þurfi að komast á meðferðar- stig vegna ofneyslu áfengis og annarra vímugjafa?" viðfangsefni og góðan félagsskap á viðkvæmu þroskaskeiði. Þar sem virtir vísindamenn og margir fleiri hafa yfirleitt viðurkennt vandamálið sem sjúkdóm, verður með öllum tiltækum ráðum að reyna að verjast honum og koma í veg fyrir smit, þ.e. að nr. I, n, og m verði að beita fyrirbyggjandi aðgerðum svo að spara megi verulega í byggingu og rekstri rándýrra sjúkrastofnana. Ríkið umfengsmesti eiturlyfjasalinn Það er dapurlegt til þess vita að stór hluti af tekjum ríkissjóðs skuli koma inn fyrir sölu á því eitri sem öllum vandanum veldur. Hefur forráðamönnum þjóðarinnar ekki komið til hugar að krefjast þess að ríkið dragi eitthvað úr sölu og dreif- ingu áfengis, og leggi þannig lið barátt- unniviðþjóöarbölið? Þáværivirkilega ástæða til að sýna sig í sjónvarpsaug- lýsingum, en tæpast þótt þeir persónu- lega hafi skrifað upp á 1800 króna víxilinn hjá SÁÁ. I fyrirbyggjandi starfi þurfa landssamtök æskufólks og annarra, svo og aðildarfélög þeirra að taka höndum saman við SÁÁ og AA — samtökin og aðra þá aöila sem af reynslu geta lagt á ráðin með þær vamir sem best mættu duga. Ég skora á þessa aðila og einkum æskuna að ráöast að rótum meinsins, og þegar og ef æskufólkinu tekst að skapa það almenningsálit með þjóðinni, að það sé beinlínis ófint og niðurlægjandi að hafa áfengi um hönd viö öli möguleg og ómöguleg tækifæri, þá verður stórum áfanga náð. Allir til ábyrgðar, ef árangur á að nást Að mínu mati á svokölluð fjölskyldu- pólitík m.a. að snúast um þetta verkefni í dag. Uppeldisþátturinn er víðfeðmur og varir frá vöggu til grafar, með sín ýmsu viðkvæmu þróunarstig, eins og dæmin sanna. öll höfum við þar einhverju hiutverki að gegna, ef ekki sem foreldri eða nákomið skyldmenni, þá sem leiðbein- andi eða félagi í einni eða annarri mynd. Það er mín skoöun að fáir geti firrt sig ábyrgð á þessu brennivínsástandi sem þjóðin berst nú við. Ástandið er einfaldlega svona slæmt, af því að mikill meirihluti þjóðarinnar gerir ekkert til þess að bæta það, telur að sér komi þetta ekki við, og sumir leggja jafnvel stein í götu þeirra sem vamar- baráttuna stunda, vilja ekki vita af henni, en stóla síðan upp á meðferð í fyllingu tímans. Viö veröum að fara að átta okkur á því að okkar fámenna þjóð hefur ekki efni á því lengur að eyðileggja fleiri einstaklinga eftir þessari vísuleið. Þaö er dapurlegt til þess að vita, hversu margir hafa hreinlega glatað sjálfsvirðingu sinni og látið tísku- drykkju samkvæmislifsins villa sér sýn, ásamt því að láta undan í þeim einum tilgangi að vera meö, eins og sagt er. Heyrst hefur að sumir telji það jafnvel skeröingu á persónufrelsi ef talað er um það að setja einhverjar hömlur á veg Bakkusar. Ég tel hinsvegar að sem heilsu- verndarverkefni séu áfengismálin eða ættu aö vera ofarlega á blaöi, og í þeim efnum verði að lögbjóða vissar varnar- aðgerðir, hvort sem mönnum líkar það betur eöa verr. Undirstöðuþátturinn verður þar fyrst og síðast alefling einstaklingsins, andlega og líkamlega, samfara margvíslegum samfélags- legum umbótum, sem taki mið aö því að útrýma skaðvaldinum í áföngum, en til þess þarf vilja, þjóðarátak. Áfengið og efnahagsmálin Einn veigamesti liður í efnahags- aðgerðum stjómvalda aö loknum kosn- ingum þeim sem í hönd fara, ætti að vera að draga úr innflutningi, dreif- ingu, og sölu áfengis, og hætta að reikna meö áfengissölu sem einni af aðal-tekjulindum ríkissjóðs. Það verður fróðlegt að fylgjast með því, hvaða frambjóðendur þora að viðurkenna staöreyndir í þessum efnum, og eða vilja freista þess að reyna að reikna brennivínsdaanið í botn skulda-megin. Bjartari framtíð, ef þjóðin vill Ég vil trúa því aö framundan séu bjartari támar hvaö þessi mál varðar, og vísustu leiðina til þess tel ég vera áframhaldandi opna umræöu og að efla eftir föngum allt fyrirbyggjandi starf þeirra aðila sem að þessum málumvinna, beinteða óbeint. Verum minnug þess að hér gildir samvinna, en ekki samkeppni. Hér á fjölskyldan sameiginlegan óvin, og þjóðinöll. Og hér er það vilji allt sem þarf, ef árangur á aö nást. Hafsteinn Þorvaldsson Selfossi. Ein sú hörmulegasta ríkisstjóm, sem setið hefur á valdastólum á Islandi, er senn á förum. Ekki einasta dómur stjómarandstæðinga heldur og stuðningsmanna ríkis- stjórnarinnar er á sama veg. Snemma á síðasta hausti sagði menntamálaráðherrann að ríkis- stjórnin væri á þrotum. Utanríkis- ráðherrann sagði að ríkisstjómin hefði gert of lítið og það sem hún hefði gert, hefði hún gert of seint. Hinir framsóknarráðherramir, Tommi og Denni, lýstu því yfir að þá hefði lengi langað úr þessari ríkis- stjórn. Ur röðum Alþýðubandalagsins heyrðist hljóð frá Stefáni Jónssyni er sagði að engir biðu útfarardagsins með meiri óþreyju en aðstandendur þessarar ríkisstjórnar. Og Guörún Helgadóttir sagði að enginn þing- maður með æru geti stutt þessa stjóm. Ráðherrar Sjálfstæðisflokks- ins lýsa því svo yfir, hver í kapp við annan, að þetta stjómarmynstur verði aldeilis ekki framlengt eftir kosningar. Þannig virðast allir sammála um að farið hefur fé betra en þessi ríkisstjóm. Hundar og kettir Eldhúsdagsumræðumar í lok þingsins bám þess líka merki að ein- drægni og samheldni i málefnum er ekki fyrir aö fara hjá stjómarherr- unum. Þar talaði hver stjómar- flokkur í út og suður og helst hefði mátt halda að allir hefðu þeir verið í stjórnarandstöðu og ekki haft nein völd til að framkvæma nokkurn skapaöan hlut á stjórnartímabilinu. Þar kenndi hver öðmm um hvernig farið hefur og mátti helst skilja á þeim hverjum og einum að hinir stjórnarflokkarnir heföu sýknt og heilagt komið í veg fyrir að hin merkustu framfaramál næðu fram að ganga. Þess vegna biöluöu stjónarþingmenn ákaft til kjósenda um aukiö og endurnýjað umboð, þótt enginn ætlaði í stjórn með hinum. En hvers vegna ættu kjósendur að FE A FÖRUM sinna þessukvaki? Þessi stjóm hefur sýnt að hún nær ekki saman. Þeir hafa allir lýst óánægju sinni, sýnt getuleysi sitt og síðast en ekki síst ákveðið að þetta stjómarmynstur verði ekki framlengt. Hvers vegna ættu kjósendur að velja menn sem haga sér eins og hundar og kettir hver í annars garð og koma fram af slíku ábyrgðarleysi að landið hefur nánast verið stjórnlaust frá því í ágúst á síðasta ári? Þessi ríkisstjórn var mynduð á þeim grundvelli að sérstaka nauðsyn bæri til að finna þingmeirihluta f)rir ábyrgri ríkisstjóm. En í ágúst á síöasta ári reyndist ábyrgðin ekki meiri en svo að enn var boðið upp á bráöabirgðalausnir í efnahags- málum. Þar að auki var þingmeiri- hlutinn brostinn. Þar með voru for- sendurnar fyrir tilvist ríkisstjórn- arinnar endanlega fallnar úr gildi. Þrásetupólitík stjómarinnar eftir það hefur reynst þjóðinni dýrkeypt. Verkefnin í efnahagsmálunum hafa hlaðist upp. Veröbólgan fer hamförum. Skuldimar hrannast upp. Viðskiptahallinn hefur aldrei lón Sæmundur Sigurjónsson verið meiri. Kjör fara hrakandi og atvinnuöryggið er í hættu. Meðan á þessu stóö var þingið meira og minna verklaust. Upplausn stjómmálaflokkanna, sem menn vandræðast nú út af, er þó ekki annaö en angi af þeirri upplausn sem ríkir í þjóðfélaginu, sem er einnig afleiðing af stjórnarfarinu. Ándúðin á stjómmálaflokkunum endurspeglar vonleysiö um lausnir frá hendi stjómmálamannanna og ótta um afkomuna og framtíðina. Mennimir, sem staðið hafa við stjómvölinn undanfarin ár, em ekki þess verðir að þeim sé sýnt frekara traust fyrir þá frammistöðu sem valdið hefur öllum þeim glundroöa sem íslenskt þjóðfélag býr við í dag. Betri leiðir bjóðast En það er vissulega til betri leið í efnahagsmálum en nú er fylgt. Verkefnið er að brjótast út úr vítahring erlendrar skuldasöfnunar og sívax- andi verðbólgu. Tækifærin blasa við til nýsköpunar í atvinnulífi, ef íslenskt hugvit og framtak fær að n jóta sín. Alþýðuflokkurinn hefur lagt til að afkomuöryggi heimilanna verði tryggt með öðmm hætti en meö handónýtu vísitölukerfi. Fjölskyldubætur verði stórauknar og kaupmáttur lægstu launavarðveittur. Alþýðuflokkurinn hefur lagt til aö húsnæðislán til kaupa á fyrstu íbúð verði tvöfölduð og að greiðslubyröi lána ráöist af tekjuþróun, svo að vinnu- tíminn sem þarf til að standa undir afborgunum fari ekki vaxandi. En þetta er þó aðeins atriði til að leiðrétta hið grófasta ranglæti sem þrifist hefur undir þessari ríkisstjórn. Nauösynlegt er að gera eitthvaö áhrifaríkt til að stuðla að innlendum sparnaði, í stað þess að ausa inn erlendu lánsfé sem allt fer í að auka A „Mennirnir, sem staðiö hafa við stjórn- ^ völinn undanfarin ár, eru ekki þess verðir að þeim sé sýnt frekara traust fyrir þá frammi- stöðu sem valdið hefur öllum þeim glundroða sem íslenskt þjóðfélag býr við í dag.” hinn gífurlega viðskiptahalla sem þessi stjórn skilur eftir sig. Alþýðu- flokkurinn hefur lagt til að allt sparifé verði verðtryggt án nokkurrar bindi- skyldu svo að skuldakóngar hætti að arðræna fólk. Fyllilega kemur til greina að ríkisvaldið verði látið bjóða upp á frekari spamaðarhvetjandi kosti. Ný atvinnustefna — ábyrg samskipti Atvinnuöryggið er í hættu. Það er ein af afleiðingum stjórnarstefnunnar. Hætta verður hinu hrikalega fjárfest- ingarsukki í sjávarútvegi og hætta veröur aö greiða með mat ofan í útlendinga. Alþýðuflokkurinn hefur lagt til að stjómun fiskveiða verði tekin til endur- skoðunar og úrvinnsluiönaður í sjávar- útvegi og landbúnaöi fái aö dafna. Þangað á að beina fjárfestingu. Nota á fé sem sparast af útflutningsuppbótum landbúnaðarafurða tilaðstyrkja nýjar greinar í landbúnaði, sem framleiða fyrir innanlandsmarkað. Orkukostnaöur er að sliga fólk á landsbyggðinni. Tími er kominn til að þau mál komist í hendur manna sem gera eitthvað raunhæfara í málinu heldur en að semja skýrslur og senda skeyti. Alþýðuflokkurinn hefur lagt til að eftirlit verði tekið upp með óeðlilegri erlendri samkeppni við íslenska fram- leiðslu og að opinberar stofnanir kaupi ávallt íslenskan iðnvaming þegar þess erkostur. Þetta em aðeins fáir punktar af hinni viðamiklu gerbreyttu efnahags- stefnu, sem Alþýðuflokkurinn berst fyrir. Þeir sem fengið hafa nóg af ábyrgðarleysi ríkisstjómarinnar og kjósa heldur ábyrg samskipti ættu að kynna sér hugmyndir alþýðuflokks- manna. Dr. Jón Sæmundur Sigurjónsson hagfræðingur.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.