Dagblaðið Vísir - DV - 07.10.1983, Blaðsíða 4

DV. FÖSTUDAGUR 7. OKTÖBER1983.
Síldarsölt-
unhafin
á Eskifirdi
Fyrsta síldin til söltunar barst í
fyrradag til Eskifjarðar. Það var
Skarðsvík SH frá Rifi sem kom með
120—130 tonn til söltunarstöðvar-
innar Elj unnar sem er í eign Guðjóns
Hjartasonar.
Að sögn Reynis Gunnarssonar,
matsmanns Eijunnar, var strax
byrjað að salta um morguninn. Síld-
in er mjög góð, fitan þetta 16—20%.
Af stóru síldinni fara um 300 stk. í
tunnuna sem verður að teljast mjög
gott. Skarðsvíkin fékk siidina i einu
kasti í Vopnafirðinum. Saltað er í 28
plássum hjá Eljunni. Reynir sagði að
þessi sildarvertíð ætlaði að byrja
eins og fyrri haustvertíðir, þ.e.
veiðin byrjar norðan til í Vopnafirði
en síöan heldur síldin suður á bóginn.
I ár verður saltaö á 5 söltunar-
stöðvum á Eskifirði. Það er einni
stöð fleira en í fyrra, því nú bættist
Þórsf. viðíhópinn.
Stöðvamar sem saltaö verður á
heita:
Auðbjörg,
Friðþjófur,
Sæberg,
Eljan og
Þór sf. og eru allar tilbúnar aö
takaámótisíld.
-Emil Eskifirði.

Anna Ragna Benjamínsdóttir fískmatsmaður með
væna síld.
Skarðsvík SH kom til Éskifjarðar með 120—130 tonn afgóðri sild.
D V-myndir Emil Eskifirði,
Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði
Friðarhreyfingin fær ekki friðarverðlaunin í ár
Lec Walesa hefur fenglð friðar-
verðlaun Nóbels og þykir það eðli-
lega tíðindum sæta. Þessi friðarverð-
laun hafa verið veitt baráttumönn-
um fyrir frelsi og stríðsjálkum jafnt.
Þykir oft sem skökku skjóti vlð, þeg-
ar fulltrúar hemaðarþjóða, sem
standa í margvislegu braski fyrir
þjóðlr sínar, fá friðarverðlaun, og
virðist það þá stundum fara eftir
frægð og krafti f jölmiðla hver hlýtur.
Eftirtektarverðast er þó að friðar-
verðlaun fá einkum menn á Vestur-
löndum. Núna býr friðarverðlauna-
haflnn austantjalds, en er með þeim
ósköpum gerður að vilja frelsi handa
Pólverjum. Hér heima era til aðilar,
sem fagna veitingunni á þeim for-
sendum, að Lec Walesa sé þeirra
maður. Engu að síður þjóna þessir
sömu aðUar undir sjónarmlð þeirra
ofbeldismanna, sem Lec Waiesa er
að berjat við af veikum mætti, með
ívafi hinnar undariegustu friðarbar-
áttu.
Nú er það aikunn staðreynd, að
stjóravöld Sovétríkjanna fundu upp
friðinn fyrir löngu og hafa taUð sig
handhafa hans eins og sönnum upp-
finningamönnum ssmir. Friðarverð-
laun Nóbels hafa > þó aldrei faUið
stjórn Sovétríkjanna í skaut og má
það undarlegt heita. Aftur á móti
hafa margvíslegir andskotar þess-
ara stjóravalda verlð að fá friðar-
verðlaun aftur og aftur, nú síðast Lec
Walesa. En það er ekki nóg að nefnd
friðarverðlauna hafi þráfaldlega
genglð framhjá þeim, sem fundu upp
frlðinn, nefndin hefur einnig gengið
framhjá þeim forustumönnum fyrir
frlðl, sem stjóraað hafa friðaráróðr-
inum í Vestur-Evrópu að undan-
förau, og teklð pólskan verkalýðs-
leiðtoga fram yfir. Hlýtur þessi ráð-
stöfun að valda gremju og sárindum
meðal þeirra, sem hafa ekki sparað
sporin við að gera Vestur-Evrópu
varnarlausa.
Þeir sem fundu upp friðinn sáu
fljótlega, að auðvaldsbullur á Vest-
urlöndum myndu seint veita þelm
friðarverðlaun. Þeir brugðu því á
þaö ráð að veita sjálfir friðarverð-
laun í nafni Lenins og gekk það vel
um tíma. Nú hefur ekki lengi heyrst
neitt af þessum friðarverðlaunum
Leníns. Einungis lifa menn í minn-
ingunni um reykinn af gömlum rétt-
um, þegar „þeirra menn” voru að fá
peninga í nafni friðar. Og í stöku tíl-
fellum eru þessir gömlu friðarhafar
byrjaðir aftur.
Þótt vinstri menn á íslandi fagni
nú ákaflega friðarverðlaununum til
Lec Walesa, lifa þeir enn í skæru
sögulegu ljósl, sem lítt hefur dofnað,
því skammt er síðan að friðurinn var
opinberlega á framfærl Sovétríkj-
anna. Atlantshafsbandalagið vann i
kyrrþey að því að firra lönd Vestur—
Evrópu ágangi og ógnunum og
treysti þannig lýðræðlð í löndum
þeim, sem gerst höfðu meðlimir á
tima þegar ekkl var ljóst hve langt
vestur leppríkjastefna Sovétríkj-
anna átti að ganga. Það er rétt að
hægt er að ganga með friði Sovétrikj-
unum á hönd, en það er ekki alveg
ljóst hvort allir era ánægðir með
slika friðarstefnu.
Lec Walesa berst slnni baráttu i
Póllandi. Hann á ekkert sameigin-
legt með Ásmundi Stefánssyni, for-
seta ASt, sem reynir nú að gera hann
að sínum mannl. Ásmundur gæti
kannski fengið friðarverðlaun Len-
ins við tækifæri og væri vel að þeim
kominn, en frá Osló berast honum
aldrei boð. Það er vegna þess að Ás-
mundur getur aldrel orðið píslarvott-
ur í islensku þjóðfélagi með sama
hætti og Lec Walesa er píslarvottur í
PóUandi. Það er tUvist Nato sem
gerir þennan mun. Forustumaður
verkalýðshreyflngarinnar er verad-
aður fyrir ofbeldi og píslarvætti af
þeim grundvaUarreglum, sem frjáis-
ar þjóðir hafa sett sér og samelnast
um í Atlantshafsbandalaginu. Lec
Walesa er hins vegar á friðarsvæði
Lenínsverðlauna. Hann fær því enga
viðurkenningu þar. En þjóðir á Vest-
urlöndum virða þennan mann og
baráttu hans fyrlr frelsi. Hann hefur
nú ákveðlð að gefa bændum i Pól-
landi verðlaunin. Þeir eru Ula farnir
cftir langan Rússafrið i PóUandl.
Svarthöfði.