Dagblaðið Vísir - DV - 13.02.1984, Blaðsíða 15

DV. MÁNUDAGUR13. FEBRUAR1984.
15
Loftmynd af staðnum þar sem greinarhöfundur var tekinn fyrir of hraðan akstur. Hús Orkubúsins er fremst á
myndinni, en þar beið lögreglan fómarlamba sinna í skjóli við snjóruðninginn sem greina má á vinstri brún Skut-
ulsf jarðarbrautarinnar. Myndin er tekin örfáum dögum eftir atburðinn. Ljósm.: SV.
bús Vestfjarða var ég stöðvaður af
lögregluþjóni meö rautt ljós í hendi.
Hann kom úr lögreglubíl, sem var
þar aö mestu í hvarfi við háan snjó-
ruöning. Á þessum slóðum er engin
götulýsing. Ekkert skilti var neins
staöar á leiðinni, sem gaf til kynna
að þarna væm ,,radar”mælingar í
gangi. Lögregluþjónninn kallaði mig
inn í lögreglubílinn, þar sem annar
lögregluþjónn var fyrir. Þeir sýndu
mér þann margumrædda „radar”,
sem blikkaði tölunni 78. Þeir sögöu
að það hefði verið hraöinn sem ég
var á, mældur í km á klst., og kæra
var skrifuð í snarkasti. Eg mót-
mælti, taldi útilokað að hraöinn hefði
verið svona mikill, og bað um skýr-
ingu á hvers vegna ég var stöövaður
en ekki hinir tveir, sem á undan mér
óku á svipuðum hraða. Við því fékk
ég ekki svör. Mér datt í hug síöar,
hvort skýringuna á því atriði væri aö
með hliðsjón af upplýsingunum sem
ég hafði fengið um skort á kærum og
einnig miðað við mína eigin tilfinn-
ingu fyrir hraðanum. Egmuneinnig
krefjast svara um hvort löglega og
siðferðilega rétt hafi verið staðið að
löggæslunni í það sinn.
í____________________________________________________________________________________
ríkisstjórnnni tekist að skapa hér
fjölmenna öreigastétt. Allt miðast að
því að gera hinn ríka enn ríkari og
þann fátæka ennþá fátækari. Heil-
brigðisþjónusta virðist aðeins eiga
að þjóna þeim ríku eða eins og
komist hefir veriö aö orði að hinir fá-
tæku auglýsi fátækt sína ef þeir eiga
að verða hennar aðnjótandi.
í kerfinu
I ríkisstofnun einni, sem talið var
að skilyrðislaust bæri að leggja
niður, hefur forstjórinn nú, að sögn,
veriö látinii endurskoða og meta allt
á^jví sóma- og hvíldarheimili og þar
eru að sjálfsögðu ekki maðkarnir í
mysunni. Og gott er til þess að vita
að hann skyldi fá nýjan bíl með
góðum kjörum eins og hinir. Þaö
sýnist líka nægileg lífsreynsla að
vera bolað út úr ráðherradómi af
flokksbræðrum sínum, þó að hann
þurfi ekki líka að sæta því að kaupa
bíl sinn án nokkurra fríðinda, rétt
eins og hver annar óbreyttur borgari
og lítiö stoöaði þá að vera sterkur
karl í kerfinu og þar að auki al-
þingismaður ef sú yrði raunin. Og þó
að sagt sé að svo mikil neyð ríki hjá
fjölda fólks í þessu landi að það sé
niðurbrotið af örvæntingu og sjái
ekki hvernig það geti dregið fram
lífiö af sínum lágu launum þá er
varla hægt að ætlast til þess að
menn, sem um langan tíma hafa
stundað iðju sina í kerfinu og ekki
orðið meint af, fari aö slá af kröfum
sínum þó að einhverjir af samborg-
urumþeirrasvelti.
En þetta er okkar dýrölega vel-
ferðarríki þar sem menningin
blómstrar. En þótt svo væri að hún
gerði hvergi vart við sig í sam-
félaginu er það ekki svo alvarlegt því
að viö vitum að um hana er talað
bæði innan lands og utan af svo næm-
um skilningi og hlýju að hún hlýtur aö
vera stolt þjóðarinnar og lifa í sam-
einingartákni hennar, tungunni.
Kjallarinn
AÐALHEIÐUR
JONSDOTTIR
VERSLUNARMAÐUR
REYKJAVÍK
hún sé frjáls á sér ekki framar
viðreisnarvon.
Ýmsir atburðir úr sögu
þjóðarinnar stóðu mér fyrir hug-
skotssjónum er ég hlýddi á ávarp
forseta. Innganga í Atlantshafs-
bandalagið, hernámið síðara, svika-
samningar við álhringinn og öll sú
linkind sem honum hefir verið sýnd
gegnum tíöina svo að ekki hefir verið
unnt að ná rétti þjóðarinnar í þeim
viðskiptum. Ekki ber að skilja orð
mín svo að forseti hefði átt að gera
alla þá hryllingssögu aö umræðuefni.
En ég spyr: Er hægt að slá striki yfir
þetta allt og gera það að einni
óshtinni sigurgöngu? Jú, því ekki?
Pennastrikið getur hentað f leirum en
Albert, þegar svo ber undir, og
strikaö yfir misfellurnar.
, ,V ið Islendingar erum stolt þ jóð,-’ ’
segir forseti. „Viö vitum að við
ráðum okkur sjálf.” Þessar setning-
ar létu dálítið undarlega í eyrum
mínum þvi að ég hafði hugsað að við
hefðum fyrir allmörgum áratugum
kastað þessum verðmætum fyrir
fætur þeirrar þjóðar sem traðkað
hefði þau niður í svaöið en við
stæðum eftir með þýlyndi og vesal-
dóm. En fegin verð ég ef þetta er á
misskilningi byggt, sem það hlýtur
rétt aö vera, fyrst slíkar fréttir ber-
ast frá hinum hærri stöðum. Því tók
ég lika að hugsa alveg baki brotnu.
Einhvers staöar hlaut þá blessað
þjóðarstoltið okkar að vera og að
síðustu komst ég að þeirri niðurstöðu
aö liklega hefði þaö hreiðrað um sig á
Miðnesheiði og stigið vesalings þjóð-
artötrinu svo til höfuðs aö ekki væri
unnt að greina það nema frá alveg
sérstöku sjónarhomi ... Og ráðum
við okkur þá sjálf eftir allt saman? I
fáfræði minni hefi ég hugsað að svo
væri ekki og þess vegna gætu engar
ríkisstjórnir hér setið út heilt kjör-
tímabil ef Bandaríkin og NATO væru
ekki ánægö með þær. Þaö hafa
nefnilega oft gerst dálítið annarlegir
atburðir hjá slíkum ríkisstjómum eins
og t.d. þegar ráðherrar, sem lofað
höfðu þjóðinni öllu fögm, höfðu síðan
verið kallaðir út til Pentagon og
komu heim úr herleiðingunni með
gjörbreytt sjónarmið.
Hrikalegt einræði
Á sama tíma og forseti ræðir um
lýöræði og velmegun stöndum við
frammi fyrir því aö mikill hluti
þjóðarinnar sveltur og verið er að
koma hér á einhverju hrikalegasta
einræði. Grafið er stöðugt að rótum
lýðræðisins og hverri stoðinni af
annarri kippt í burtu svo aö eftir
stendur aðeins ömurleg beinagrind,
rúin að mest leyti öllu því sem mann-
leg sjónarmiö höfðu byggt upp og
yfir þessari aumu beinagrind sitja
svo valdhafar hver á sínum stað og
halda því fram að þetta sé lýðræði.
Á ótrúlega skömmum tíma hefir
• „Mér datt svona í hug hvort það gæti
verið að þessir ungu nýbökuðu lögreglu-
þjónar hefðu getað greint bílgerðina í nokkurri
fjarlægð og hugsað sem svo að það væri í fínu
lagi að skrifa kæru á strákling á tryllitæki.”
finna í bílnum mínum. Hann er af
þeim aldri, stærö og gerð, sem gjarn-
an er kallað „tryllitæki” og ungir
menn fara oft nokkuð geyst á, en
menn á miðjum aldri, eins og ég er,
láta helst ekki sjá sig á. Mér datt
svona í hug hvort þaö gæti verið að
þessir ungu nýbökuðu lögregluþjón-
ar hefðu getað greint bílgerðina í
nokkurri fjarlægö og hugsað sem svo
aö það væri í fínu lagi aö skrifa kæru
á strákling á tryllitæki, því aö enginn
mundi taka mark á mótmælum hans.
Það var jú vitað aö lögreglunni bráð-
lá á að f á nokkrar kærur.
Þegar þetta er skrifað, hálfri ann-
arri viku eftir atburðinn, hefur mér
enn ekki borist formleg kæra fyrir of
hraðan akstur á Skutulsfjarðar-
brautinni. En komi hún, og ég verði
kallaður fyrir rétt til að svara til
saka, mun ég mótmæla sakargiftum,
vegna þess að ég vefengi mælinguna,
SIGURJON
VALDIMARSSON
BLAÐAMAÐUR ÍSAFIRDI
Auglýsing
um laust starf
Deildarstjóri.
Starf nr. 017, deildarstjóri í gjaldadeild, er laust til umsóknar.
Starfiö felur í sér verkstjórn og umsjón með tölvuvinnslu
tekjubókhalds.
Laun skv. 021 launafl. launakerfis starfsmanna ríkisins.
Umsóknarfrestur er til 29. febrúar 1984.
Umsóknareyöublöð og frekari upplýsingar fást hjá skrifstofu-
stjóra.
TOLLSTJÓRINN í REYKJAVIK,
8. febrúar 1984.
Námsflokkar
Kópavogs
Innritun fer fram í eftirtalin námskeið í dag og næstu daga í'
síma 44391 kl. 17-18.30.
Ensk verslunarbréf, 28 stundir, kr. 800.
Saumanámskeið, 37 stundir, kr. 1.450.
Skrautskrift, 25 stundir, kr. 850.
Skrúðgarðyrkja, 27 stundir, kr. 600.
Trésmíði (fyrir konur), 28 stundir, kr. 1.100.
Vinnustelling, 9 stundir, kr. 270.
FORSTÖÐUMAÐUR.
LAUSAR STÖÐUR HUÁ
J REYKJAVÍKURBORG
Deildarsálfræðingur
Reykjavíkurborg óskar eftir að ráða deildarsálfræðing við
f jölskyldudeild Félagsmálastofnunar Reykjavíkurborgar.
Starfsreynsla áskilin, í starfinu reynir mjög á kunnáttu í mál-
efnum barna og fjölskyldna.
Upplýsingar veitir forstöðumaður fjölskyldudeildar í síma
25500.
Umsóknum ber að skila til starfsmannahalds Reykjavíkur-
borgar, Pósthússtræti 9, 6. hæð, á sérstökum umsóknareyðu-
blöðum sem þar fást fyrir kl. 16 mánudaginn 5. mars 1984.
LAUSAR STÖÐUR HJÁ
REYKJAVÍKURBORG
Reykjavíkurborg vill ráða starfsfólk til eftirtalinna starfa.
Starfskjör samkvæmt kjarasamningum.
Fóstrur á eftirtalin dagvistarheimili:
Laufásborg,
Iðuborg,
Holtaborg,
Tjarnarborg, e.h.
Upplýsingar veitir forstöðumaður viðkomandi heimilis.
Umsóknum ber að skila til starfsmannahalds Reykjavíkur-
borgar, Pósthússtræti 9, 6. hæð, á sérstökum umsóknareyðu-
blöðum sem þar fást, fyrir kl. 16 mánudaginn 20. febrúar 1984.