Dagblaðið Vísir - DV - 19.03.1984, Síða 14
cir
14
ÖRYGGISLJÓS
Mikið úrval af öryggisljósum í ganga, stigahús, leik-
hús, bíó, vinnustaði, lyftur og á flesta staði sem Ijós
þarf að vera þegar rafmagn dettur út.
Heildsala — smásala.
UMBOÐSS HEILDVERSLUN
Skeilan 11 - 108 Reykiavik V 86,166
Postho'l 7060 1 ?7 npykjavik
Öryggisljós m/2 kösturum,
2x25 W.
Úryggisljós m/2 kösturum,
2x8 W.
Úryggisljós, 40 cm, 2
perur, 10 W.
Úryggisljós, 65 cm, 1 pera,
20 W.
|W! \ÆÆk DTii - OFURKRAFTUR -
I ▼ I YAKIA - ÓTRÚLEG EIMDING
I BERÐU
SAMAN
Eyðirðu stórfé í rafhlöður?
Þá skiptir máli að velja þær
sem endast best.
Hefur þú reynt VARTA rafhlöður?
í flokki algengustu rafhlaðna,
leiðir verðkönnun
verðlagsstofnunar í Ijós
að VARTA rafhlöður
eru með þeim ódýrustu
f'ERÐKONNUN
Rafhlöður fyrir vasaljós,
útvörp, segulbönd, rafknúin
teikföng og fl. (R 20
B:
Varta super 21.35
Berec power . 22.25
Wonder top1’ .. 23.00
Hellesens rauð . 25.00
National super .. 27.00
C:
Philips super .. 19.75
Varta high
performance21 . 25.10
Wonder super 26.40
Ray-O-Wac
heavy duty 27.00
Varta super dry 29.05
Berec power plus .. 30.25
Hellesens gold .. 34.00
óhræddir við samanburð -
VARTAv
VARTA vestur þýsk háþróuð framleiðsla
VARTA GÆÐIÁ GÓÐU VERÐI
ávallt í leiðinni
Mtet.VJtíM Pt HUflAftTTVÍAM VO
DV. MANUDAGUR19. MARS1984.
Menning Menning Menning
Orgeltónleikar Kaj-
Eriks Gustaf sson
Orgeltónleikar Kaj-Eriks Gustafssons í Dómkirkj-
unni 10. mars.
Efnisskrá: Jean Sibelius: Intrada; Francois
Couperin: Offertorium sur les Grand Jeux;
Johann Sebastian Bach: Preludia og fúga i C-dúr;
Felix Mendelssohn-Bartholdy: Sónata nr. 2 í c-
moll; Joonas Kokkonen: Lux aeterna; Kaj Erik
Gustafsson: Improvisation yffir gefið stef.
A kirkjutónleikum Fátækra riddara
fengu áheyrendur aö kynnast tón-
skáldinu Kaj-Erik Gustafsson. Og að
sjálfsögöu einnig organistanum. I hans
eigin verkum var ekki svo auðvelt aö
greina milh vissra þátta í leik hans,
þ.e.a.s. hvort um væri aö ræöa ögn sér-
stæðan leikmáta eða hvort organ-
istinn væri ekki dús viö hljóðfæriö. A
einleikstónleikum hans varö hins veg-
ar greint aö fremur var árinni aö
kenna en ræðaranum. Það þurfti svo
sem ekki gest, utanlands frá, til aö
sýna fram á aö orgel Dómkirkjunnar
sé tæpast boölegt nokkrum organista.
Orgelmál kirkjunnar standa hins veg-
ar til bóta í náinni framtíð en enn um
sinn verður aö notast viö gripinn, sem
Tónleikar
Eyjólfur Melsted
kominn er aö fótum fram, mest sakir
vöntunar á góöu viðhaldi, hygg ég.
Kaj-Erik Gustafsson var greinilega
ekki dús viö svörun pedalanna og
verkaði heldur seinn til fótanna lengi
vel. Eins held ég aö honum hafi ekk'
litist á hversu sterkt þurfti aö
registrera.
En hvað um þaö. Kaj-Erik Gustafs-
son og hljóðfærinu samdi áöur en yfir
lauk og enginn viðstaddra fór í graf-
götur um aö hér er fyrirtaks organisti
á ferö. Hann verkar ekki tiltakanlega
djarfur í túlkun sinni (máveraaöþar
hafi ástand hljóðfærisins haft sitt að
segja), en mótar hendingar skýrt og er
vel heima í sínum fræöum, sem kom
glögglega í ljós í improvisationum
hans. Þar er hans sterkasta hhö og
honum veröur, sakir fæmi sinnar og
þekkingar, ekki skotaskuld úr því aö
skálda upp eins og eina fúgu yfir litla
íslenska stemmu.
EM
Er búið
að semja?
Þaö eru víst fáir ánægöir með þá
kjarasamninga sem launþegasam-
tökin hafa gert fyrir sína félagsmenn
á þessu ári. Ef litið er til félaga innan
ASI er ljóst aö óánægja er umtals-
verð og má sem dæmi nefna aö fjöl-
menn félög hér á höfuöborgar-
svæðinu, s.s. Dagsbrún og Sókn, hafa
kolfellt samningana. Félagar innan
BSRB eru nú aö ganga til atkvæöa
um sína samninga sem eru í megin-
atriðum þeir sömu og hjá ASI.
Greinilegt er aö mikil óánægja er hjá
opinberum starfsmönnum, enda
hryggileg staöreynd aö laun þeirra
eru miklum mun lægri en gerist á
hinum almenna vinnumarkaöi.
Kennarar ætla ekki að sætta sig viö
niðurstöðu þessarar samningalotu ef
marka má fréttir síöustu daga.
Annar láglaunahópur á uppeldis-
sviöinu eru fóstrur og á fundum
þeirra hefur komiö fram óánægja
með samningana og skv. könnun,
sem framkvæmd var á félagsfundi í
febrúar, var meirihluti fundar--
manna tilbúinn í verkfallsaögeröir
tilaðbætakjörin.
Hins vegar vekur furöu hversu
margir hafa samþykkt geröa
samninga og minni ég á skoðana-
könnun DV nú nýverið. Eins vekur
furöu aö forystumenn launþega
mæla í flestum tilvikum eindregiö
með samþykkt samninganna en lýsa
því um leið að þeir telji niöurstööuna
slæma — sem hún vissulega er.
Varnarbarátta, nauövörn, slæm
staöa, félagsleg deyfð. Semsagt, þaö
er enginn tilbúinn í aögeröir. Er
þessi röksemdafærsla rétt? Launa-
fólk er ekki ánægt meö kjör sín og
vitað er að stór hópur getur ekki lifað
af sínum launum. Samt er víðast
meirihluti sem segir já í atkvæða-
greiöslu því aö þaö sé ekkert meira
aö hafa. Forystan telur aö viö séum
ekki tilbúin í slaginn. Viö teljum aö
forystan geti ekki náð meiru fram.
Vonandi er enginn misskilningur á
ferðinni hjá okkur en ósköp er erfitt
aö láta þetta hljóma skiljanlega.
Samninganefndirnar hafa lokiö
sínu verki að sinni. Nú er komið að
þeim sem gjaman eru nefndir „hinir
almennu félagsmenn”. Samningum
er ekki lokiö fyrr en viö höfum greitt
okkar atkvæði og nú er skylda félags-
manna aö láta sinn vilja ótvírætt í
ljós. Forystumenn svo og fulltrúar í
samninganefndum eiga að vita
okkar vilja sem kjömir starfsmenn
launafólks.
Asgaröur, málgagn opinberra
starfsmanna, hefur fjallaö um þá tvo
möguleika sem felast í atkvæöa-
greiðslunni, þ.e. að segja „já” eða
„nei”. Möguleikarnir eru í reynd
fjórir því aö auk fyrrgreindra kosta
MARGRÉT PÁLA
ÓLAFSDÓTTIR
FÓSTRA OG FORSTÖDUMAOUR
DAGHEIMILINU STEINAHLÍD
getur félagsmaöur setiö heima eöa
skilað auðum atkvæðaseöli.
Ef litiö er á hvern kost fyrir sig
vil ég byrja á þeim sem er sýnu
verstur. Þaö er að félagsmaöur sitji
heima og neyti ekki atkvæðisréttar
síns en þá aðgerð má túlka á tvo
vegu. Annars vegar að viökomandi
vilji ekki mótmæla samningnum og
hins vegar aö félagsmönnum sé
nákvæmlega sama. Ef fjöldi félags-
manna situr heima hlýtur þaö aö
teljast áhugaleysi og f élagsleg deyfð.
Þá hefur mat forystunnar veriö rétt
hvaö þaö varöar aö launafólk sé ekki
lengur fært um aö berjast fyrir
mannsæmandi launum.
„Já” þýðir þá aö fólk sé ánægt meö
samninginn. Þar meö væri yfirlýst
aö hægt sé að lifa viðunandi af 12.660
kr. á mán. Að það sé allt í lagi aö
unglingar vinni fulla vinnu á annars
flokks töxtum. Aö 5% hækkun sé nóg
fyrir þá sem hafa 13 þúsund kr. eöa
meira á mánuði. Að kjararánið á
síðasta ári (sem nam 25 —30%) skuli
standa áfram og hlutur launafólks í
þjóöartekjum hækki ekki. Aö launa-
fólk skuli borga niöur veröbólguna
meöan verslunin græöir á tá og
fingri, bankar rísa á hverju götu-
horni, og háar fjárhæöir fara í nýja
flugstöö. Og um leiö er þá sagt aö
þeir sem hafa minnst, skulu áfram
lepja dauðann úr skel á meðan þeir,
sem mest hafa, mata krókinn.
Margir eru óánægðir en treysta sér
ekki til að felia samningana. Má þar
nefna fólk sem ekki getur misst einn
einasta dag úr vinnu vegna launa-
tapsins. Aörir vilja gefa ríkis-
stjóminni „tækifæri” og herða því
sultarólar þótt þaö sé ekki meö bros
á vör. Enn aörir telja aöð ekki sé
meira aö hafa. Þessir félagsmenn
eiga þann kost aö skila auöu og tel ég
þaö siöferðislega skyldu þeirra
fremur en aösitja heima.
„Nei” þýöir að fólk sætti sig ekki
við samninginn og að þaö sé
jafnframt reiöubúiö í átök til aö ná
fram betri kjörum. Þá hefur
viökomandi jafnframt lýst yfir aö
hann sé ósammála því aö launafólk
eitt beri byröarnar og gerir þá kröfu
aö allir axli sinn hluta.
Eg hef engan hitt sem ekki telur
samningana slæma. Þvert á móti.
Auðvitað veröur fólk að viöurkenna
aö þau laun, sem í boöi eru, eru langt
í frá fullnægjandi svo og að samning-
arnir eru ósanngjamir og óréttlátir.
Hiö sama gildir um lífskjörin. Því er
ástæöulaust að samþykkja samning-
ana og gefa viðsemjendum okkar
undir fótinn meö aö hægt sé aö troöa
endalaust á launþegum. Það er löngu
tímabært að spyrna við fótum — og
láta forystu samtaka launafólks vita
hug okkar.
Ef viö viljum sýna mannlega reisn
og vera menn, sem fá eðlileg laun
fyrir sína vinnu, þá segjum viö „nei”
í þessari atkvæðagreiöslu. Ef,
einhverjir treysta sér ekki í haröar
aðgerðir af einhverjum ástæöum er
lágmarkskrafa aö mæta á kjörstaö
og skila auðu.
„Forystan telur aö við séum ekki tilbúin í
slaginn. Við teljum að forystan geti ekki
náð meiru fram.”