Dagblaðið Vísir - DV - 04.12.1984, Blaðsíða 4
4
DV. ÞRIÐJUDAGUR 4. DESEMBER1984.
Stálhillurnar sérhönnuðu og bókavagninn sem Þjónustumiðstöð bókasafna flytur inn. O V-mynd: KAE
Þjónustumiðstöð bókasafna:
„Heildsala sem versl-
ar við sjálfa sig”
— segir formaður Félags fslenskra iðnrekenda
Skattar hióna
geta lækkað
um 11 þúsund
Utboð á innréttingum í nýja Borgar-
bókasafnið við Gerðuberg í Breiðholti
hefur sætt harðri gagnrýni að hálfu Fé-
lags íslenskra iðnrekenda. Er því mót-
mælt aö í útboðslýsingunni er að finna
beinar tilvitnanir í framleiöslunúmer
tiltekins erlends fyrirtækis. Svo vill til
aö Þjónustumiðstöð bókasafna er um-
boðsaöili fyrir sama fyrirtæki. Einnig
hefur komið fram sú gagnrýni að eina
íslenska fyrirtækinu sem framleiðir
stálbókahillur var ekki gefinn kostur á
að bjóða í innréttingarnar.
„Við fundum það út þegar við fórum
að skoða málið að það er Félag bóka-
varða og Félag bókasafnsfræðinga
sem eiga og reka Þjónustumiðstöð
bókasafna,” sagöi Víglundur Þor-
steinsson, formaður Félags íslenskra
iðnrekenda, í samtali við DV. „Þessi
þjónustumiöstöð er umboðsmaður
þessa erlenda fyrirtækis og eru fram-
Ieiöslunúmer þess tilgreind í útboðs-
lýsingunni. Sem sagt, bókaverðir og
bókasafnsfræðingar eru aö gerast
heildsalar sem versla við sjálfa sig.
Viö heimtum aö þetta veröi boöið út
aftur og rétt staöið að málum,” sagði
Víglundur.
„Eg er ekki rétta manneskjan að
svara fyrir Þjónustumiðstöðina. Eg
hef aldrei komið þar nálægt,” sagði
Elfa Björk Gunnarsdóttir borgarbóka-
vörður í samtali við DV. „Hins vegar
þekki ég til þarna, þetta eru mínir
kollegar. Þjónustumiðstöðin er hug-
sjón bóka varða til að reyna að vinna að
samvinnu bókasafna um allt land.
Þama er hreint mjöl í pokanum og
þetta má allt skoða og ræða.”
, ,Hvað varöar útboðið þá var því ein-
mitt skipt í tvennt, skrifstofuhúsgögn
og bókasafnshúsgögn, til þess að ís-
lenskir framleiöendur gætu verið með.
Eg held að það sé bara eitt fyrirtæki á
islandi sem sérhannar húsgögn fyrir
bókasöfn. Eftir því sem ég best veit þá
voru því send útboðsgögn.”
„Hvað varðar framleiðslunúmerin í
útboðslýsingunni þá segja þeir mér hjá
byggingadeild borgarverkfræöings að
það séu alvanaleg vinnubrögð að til-
greina katalógnúmer þegar um er aö
ræða hluti sem erfitt og langt mál er aö
lýsa,” sagði Elfa Björk.
-EH
Nýtt ákvæði í stjómarfrumvarpi
um tekju- og eignaskatt, um
millifærslu á skattskyldum tekjum
milli hjóna, getur gert það aö
verkum aö tekjuskattur hjóna lækki
um allt að 11 þúsund krónur við
álagningu næsta árs. Þetta hefur þó
aðeins áhrif að annað hjóna vinni
fyrir tekjum sem eru innan við 200
þúsund krónur á þessu ári.
1 skattafrumvarpinu er lagt til að
skattstiganum verði breytt þannig
að af tekjuskattsstofni sem er innan
við 200 þúsund krónur (tekjur ársins
1984) verði greiddur 20% skattur, af
tekjum á bilinu 200 til 400 þúsund
krónur greiðist 31% skattur og af
tekjum yfir 400 þúsund krónur
greiöist 44% skattur. Ef skattbyrði
ætti að vera óbreytt milli áranna 1984
og 1985 yrði skattstiginn hins vegar
þannig, að af tekjum innan við 212
þúsund greiddist 23% skattur, af
tekjum á bilinu 212 til 425 þúsund
greiddist 32% skattur og af tekjum
umfram 425 þúsund greiddist 45%
skattur.
Talsverður munur getur verið á
skattlagningu hjóna eftir því hvernig
tekjur skiptast á milli þeirra. Að
óbreyttu skattkerfi getur þessi
munur oröið aUt að 80.300 krónur við -
álagningu á tekjur þessa árs. Með
nýju ákvæði í skattafrumvarpinu er
þessi munur minnkaður nokkuð en
þó ekki afnuminn.
I ákvæði þessu segir að sé tekju-
skattsstofn annars hjóna lægri en 200
Samkvæmt upplysingum frá
Þjónustumiðstöð bókasafna er inn-
flutningur á bókasafnsbúnaði
einungis einn liður í starfsemi henn-
ar. Ráðgjöf og bókasafnsfræðileg at-
riði eru megin verkefni Þjónustumið-
stöðvarinnar.
Einnig kemur fram að Þjónustu-
þúsund krónur, þ.e. á fyrsta skatt-
þrepi, þá skal hækka þetta
tekjumark hjá hinum makanum um
þá upphæð sem á skortir að tekju-
skattsstofn þess fyrrgreinda nái 200
þúsundum, þó ekki um hærri upphæö
en 100 þúsund krónur.
I athugasemdum við frumvarpiö
er gefiö eftirfarandi dæmi: Hjón
hafa tekjuskattsstofna 150 og 650
þúsund krónur. Tekjulægri makinn á
þá ónotaðar 50 þúsund krónur af
fyrsta þrepi sem færast yfir til hins
makans. Hjá honum nær þá fyrsta
þrep yfir 250 þúsund krónur í stað 200
þúsund og greiðir hann 20% af
þessum tekjum. A hinn bóginn er
þessi millifærsla ekki látin hafa áhrif
á skil annars og þriðja skattþrepsins
þannig að tekjuhærri makinn greiðir
31% skatt af tekjum á bilinu 250 til
400 þúsund og 44% skatt af tekjum
umfram 400 þúsund. I þessu dæmi
hagnast þessi hjón því um það sem
nemur mismuninum á skatt-
prósentunni á fyrsta og öðru þrepi
eða 11% af 50 þúsund krónum. Það
eru 5.500 krónur. En ef tekjulægri
makinn hefði aöeins verið meö 100
þúsund króna tekjur hefði lækkunin
orðið 11 þúsund krónur.
Kostnaður við þetta
millifærsluákvæði er talinn nema um
200 milljónum króna og er það hluti
þeirrar 600 milljón króna skatta-
lækkunar sem gert er ráð fyrir í fjár-
lagafrumvarpi.
miöstöð bókasafna var einn þeirra
aöila sem Innkaupastofnun Reykja-
víkurborgar bauö að taka þátt í út-
boði sérhannaðs bókasafnsbúnaðar
fyrir Gerðuberg. Útboðið var unnið
af borgaryfirvöldum og ákvörðun
um hverjir fengju að taka þátt í út-
boðinuíþeirrahöndum. -EH
-OEF.
Þjónustumiðstöð bókasaf na:
„Gerum fleira
en að flytja inn”
1 dag mælir Dagfari
í dag mælir Dagfari
I dag mælir Dagfari
Karlmennska lögreglunnar
Af einhverjum undarlegum ástæö-
um eru lögreglumenn í höfuðstaðn-
um farnir að imynda sér aö al-
menningur líti ekki lengur á þá sem
menn. Frægt var í verkfalli opin-
berra starfsmanna þegar lögreglu-
iiðið mætti í fullum skrúða fyrir utan
stjómarráðið með kröfuspjöld sem á
stóð: „Við erum líka menn.”
Þetta er því undarlegra þar sem
ekki nokkur maður hefur véfengt
karlmennsku lögreglunnar og verður
ekki betur séð en að þeir séu allir
menn með mönnum þegar þeir spíg-
spora um í búningum sinum. Þessar
áhyggjur cru einnig óþarfar með öllu
því skoðanakannanir hafa leitt í Ijós
að íslendingar bera fullkomið traust
- til lögreglunnar og það mun meira en
til kirkjunnar, Morgunblaðsins og
Alþingis. Kröfuspjöld og mannalæti
af hálfu manna sem bera sigurorð af
Jesú Kristi í skoðanakönnunum stafa
af ástæðulausri minnimáttarkennd
og er rétt að taka þetta skýrt fram
áður en lögreglan bregður á það ör-
væntingarfulla ráð að afklæðast fyrir
framan stjórnarráðið og sanna með
nekt sinni að „þeir séu líka menn”.
En því er á þetta minnst að það er
greinilegt að lögregluyfirvöld ætla
ekki að láta staðar numið með kröfu-
spjöldunum einum saman. Nú hafa
þau gripið til þess ráðs að láta nýliöa
í liöinu sanna karlmennsku sina með
nokkuð ævintýralegum hætti.
Þannig eru nýgræðingarnir teknir
í æfingar sem fara fram sem hér seg-
ir samkvæmt frásögn DV fyrir helgi:
„Lögreglunemarnir voru látnir
stökkva niður af fjögurra metra há-
um palii, príla utan á ibúðarhúsi í allt
að fimm metra hæð, halda jafnvægi
á planka í sömu hæð og svo príla og
sveifla sér í skreiöarhjöllum.”
Frásögninni fylgir að 24 verðandi
lögregluþjónar hafi stokkið ofan af
pallinum, 5 stóðu ekki upp aftur, en
19sluppu ómeiddir.
Fyrir venjulegt fólk væru æfingar
af þessu tagi taldar til manndrápstil-
rauna en lögreglan er hins vegar að-
eins að sýna fram á að lögregluþjón-
ar séu„líka menn”.
Eins og lesendur geta séð fór svo
að fimm nýliðanna stóðu ekki upp
aftur eftir heljarstökkið ofan af
pallinum. Kemur það ekki á óvart
enda ekki á allra færi að sleppa lif-
andi og óbrotinn úr fjögurra metra
falii. Ekki munu nýliðarnir fimm,
sem ekki stóðu upp aftur, hafa látist
samstundis og meira að segja kemur
fram í viðtali við fulltrúa lögreglu-
stjóra að þrír þeirra hafi mætt til
vinnu óhaltir daginn eftir. Þetta þyk-
ir sýnilega góður árangur hjá
mönnum sem þurfa að hætta lífi sínu
til að sanna karlmennsku sína.
Það hlýtur að vera eftirsóknarvert
starf sem lokkar unga menn til þeirr-
ar fífldirfsku að henda sér niður af
fjögurra metra háum pöllum og
sveifla sér í skreiðarhjöUum eins og
Tarsan apabróðir. Þeir hljóta sömu-
leiðis að útskrifast með láði og
teljast menn með mönnum sem
sleppa óhaltir úr slíkri þrekraun. Nú
getur maður skUið að það þurfti
hrausta karlmenn til að stökkva
niður af pöllum og skríða utan á hús-
um þegar mikið liggur við í bófahas-
ar á islandi. Það þarf karlmanns-
lund til slíkra verka. Hins vegar
verður ekki séð hvernig skreiðar-
hjaliarnir geta puntað upp á karl-
mannsímyndina og er nú rétt að ein-
hver góður maður bendi lögreglunni
á að þeir séu „líka menn” þótt þeir
drepi ekki nýliðana í hjöllunum að
ástæðulausu. Nóg er að þeir mætí
bæklaðir til vinnu.
Dagfari