Dagblaðið Vísir - DV - 20.11.1985, Síða 4
4
DV. MIÐVIKUDAGUR 20. NOVEMBER1985.
Tveir af sonum Ástu, Kolbeinn og Þórir Jökull Þorsteinssynir (Þorsteins frá Hamri), kynna bók móflur
sinnar.
Nýfundnar sögur eftir
Astu Sigurðardóttur
„Ef einhver hefði tekið eftir hvernig
þær horfðu á mig, rétt áður en ég fór,
hvernig þær litu hver á aðra, þegar
þær gengu framhjá mér, hefði hann
ályktaö: Þarna er sú seka, — skækj-
an.”
Þannig hófst fræg smásaga eftir
Astu Sigurðardóttur, Sunnudagskvöld
til mánudagsmorguns, sem féll eins og
sprengja í kyrrlátt, smáborgaralegt
Fyrir bæjarstjórn Hafnarfjarðar
liggur nú tillaga um að efnt verði til
sjálfstæðra kosninga í bænum um opn-
un áfengisútsölu. I tillögunni er gert
ráð fyrir að kosningarnar fari fram
fyrir 1. mars á næsta ári.
samfélag Reykjavíkur árið 1951.
Nú hefur Mál og menning gefið út
Sögur og ljóð eftir Astu, en í þeirri bók
eru saman komnar allar smásögur og
ljóð sem fullfrágengin voru við lát
hennar 1971. Nokkur ljóð og sögur eru í
bókinni, sem aldrei hafa birst áður.
Að þessu verki stóðu Silja Aðal-
steinsdóttir og Kolbeinn Þorsteinsson,
sem er einn sona Ástu.
Tillagan var lögð fram á bæjar-
stjómarfundi síðasta þriðjudag. Af-
greiðslu var frestaö til næsta fundar,
sem verður þriðjudaginn 26. nóvemb-
er.
HERB
Á blaöamannafundi, sem haldinn
var í tilefni af útkomu bókarinnar,
sagði Silja að hún geymdi ekki safn
Astu heldur aöeins það efni sem talið
var fullbúið til prentunar frá hennar
hendi. Eftir væru drög að ljóðum, smá-
sögum og greinum.
Um nýju sögumar, sem varöveittar
voru á Handritadeild Landsbókasafns
Islands, sagði Silja ennfremur: „Efn-
iö, sem sótti á hug hennar siðustu árin,
var einkum lif bama til sveita, fátækra
og umkomulausra barna. Þetta eru
óvægnar og miskunnarlausar sögur.
En þær eru afar vel skrifaðar, mynd-
vísi höfundar er glögg, einkum þegar
hún stillir upp andstæðum, og tilfinn-
ingin sönn og sterk.”
Eftirmála við þessar sögur skrifa
síðan þau Silja og Kolbeinn.
AI
Hafnarfjörður:
Hugsanlega kosið um vínútsölu
Opinn háskóli:
Háskólanám í heimahúsum
Háskólanám i heimahúsum með
hjálp sjónvarps, hljóövarps, mynd-
banda eða tölva. Þetta er hugmynd
sem Ragnar Arnalds, Alþýöubanda-
lagi, vill aö Alþingi taki afstöðu til.
Hann hefur lagt fram tillögu til
þingsályktunar um að stofnaður verði
opinn háskóli hér á landi. Slíkur skóli
gerir nemendum kleift að stunda nám-
ið heima hjá sér með hjálp áður-
nefndra tækja. Skólinn yrði síðan undir
stjóm Háskóla Islands.
Ragnar bendir á aö meö þessu móti
yrði æðri menntun aðgengilegri fyrir
alla, óháð aldri, búsetu eða fyrri
menntun. APH
Magnús L. Sveinsson, forseti þings Landssambands islenskra
verslunarmanna, i ræðustól og til vinstri situr Björn Þórhallsson,
formaður sambandsins. DV-mynd GVA.
15. þing Landssambands íslenskra
verslunarmanna:
Skýr ákvæði um
verðtryggingar
„Kaupmáttur veröur að vera vel
tryggður þannig aö samhliða því,
sem allt sé gert til að veita aðhald að
verölagshækkunum, séu í samn-
ingum skýr ákvæði um verötrygg-
ingar.”
Þetta kemur m.a. fram í kjara-
málaályktun sem samþykkt var á
þingi verslunarmanna nú um
helgina.
Bent er á að launafólk hafi orðið
illa úti í öfugþróun síðustu ára.
Kaupmáttarrýrnun hafi þrengt aö
heimilum og vaxtaokur hafi gert
fólki nær ókleift að stofna og halda
heimili.
Þá er lögð áhersla ó að verkalýðs-
hreyfingin verði að sækja fram til
aukins kaupmáttar jafnframt því
sem lausn verði fundin á félags-
legum vandamálum. Forgangsmál
þar séu húsnæðismáhn sem stefnt
hafi stórum hópum í eignamissi og
algjört vonleysi. Ráðstafanir verði
geröar til aö greiöslubyröi vegna
íbúðakaupa haldist innan bærilegra
marka.
Þá er því mótmælt að beinir
skattar verði lagðir á algengustu
nauðsynjar. Skattakerfið verði
endurskoðað meö það fyrir augum
að tekjuskattur af almennum launa-
tekjum verði felldur niður.
Vextir lækkaðir
I ályktun þingsins um lífeyrismál
kemur fram að eðlilegt sé að lækka
vexti af lánum sem tekin hafa veriö
til að fjármagna eigið húsnæði. Um
leið verði þá vextir hækkaðir af
lánum annarra sjóðfélaga.
Þá er bent á aö aukinn réttur sjóð-
félaga í lífeyrissjóðum muni hafa þau
áhrif aö greiðslur úr þeim muni
hækka. Það hafi jafnframt í för með
sér aö greiöslur frá ríkinu í formi
tekjutrygginga og annarra
trygginga muni minnka. Það er álit
þingsins að nota eigi það fé, sem
ríkið sparar á þessu, til að styrkja
stöðu þeirra lífeyrissjóða sem eiga í
erfiðleikum meö aifstanda við skuld-
bindingar sínar.
-APH
í dag mælir Dagfari
í dag mælir Dagfari
I dag mælir Dagfari
Hafskipsmenn kaupa sjálfa sig
Nú um nokkurt skeið hefur fjöl-
mlðlum orðiö tíðrætt um erfiðleika
Hafskips og skuldir þess við Útvegs-
bankann. Satt að segja virðast menn
hafa haft meiri áhyggjur af Útvegs-
bankanum, sem hefur lánað, heldur
en Hafskip sem skuldar. Að minnsta
kosti báru umræður á Alþingi þess
merki að miklll kvíði ríki um framtið
Útvegsbankans. Verður ekki önnur
ályktun dregin en sú að bankinn eigi
ekki að vera að lána út peninga,
nema skuldunauturinn eigi fyrir lán-
unum. Er það heldur skrítin banka-
pólitik vegna þess að venjulega fara
hvorki fyrirtæki né einstaklingar í
banka nema af þvi þá vantar pen-
inga. Ef Hafskip ætti nóg af seðlum
þyrfti fyrirtækið ekki að slá. En
kannski er þetta ný stefna i banka-
málum, sem alþingismenn ákveða,
að enginn banki láni nema þeim ein-
um sem eiga fé. Hinir geta étið það
sem úti frýs.
Dagfara var öðruvisi farið en þing-
mnnnnnnm og fjölmiðlunum. Hnnn
hafði meðaumkun með Hafskip
vegna þess að Hafskip var komið i
vandræði en ekki Útvegsbankinn.
Alveg eins og Dagfari hefur með-
aumkun með þeim sem hafa slegið
lán hjá okraranum, en ekki okraran-
um sem hefur lánað peninga. En
þetta er sjálfsagt gamaldags hugs-
unarháttur.
Og nú hefur reyndar komið í ljós að
Hafskip þarf ekki á neinni vorkunn
að haida. Undanfarna daga berast
fréttir um að fyrirtækið sé falt til
kaups. Og nógir eru um boðið.
Fyrst vildi Eimskip kaupa, svo
vildi Sambandið kaupa og nú eru
þeir Hafskipsmenn sjálfir búnir að
kaupa sjálfa sig. Maður getur skilið
að Eimskip vilji kaupa til að gleypa
litla bróður og losna við óþægindin af
samkeppnlnni. Maður getur líka skil-
ið að Sambandið vilji kaupa því þá er
komlð í veg fyrir að stóri bróöir
gleypi litla bróður og styrki sig i
samkeppninni við StS. Þannig vilja
bæði Eimskip og SlS tryggja sig í
samkeppninnl við hinn með því að
gera litla bróður gylliboð, sem ekki
er hægt að hafna. Hafskipsmanna
biðu sömu örlög og Rauðhettu forð-
um, að hverfa ofan í kokið á úlfinum.
En þeim þótti hvorugur kosturinn
góður, svo sem skiljanlegt er, enda
UtiU munur á kokum eftir að maður
er á annað borð kominn ofan í þau.
Hafskipsmenn tóku því til ráðs að
kaupa sjálfa sig. Þetta var óvæntur komið öUum á óvart. Það er ekki á
leikur í stöðuqni og hefur sjálfsagt hverjum degi sem menn gleypa
sjólfa sig með skuldum og eignum
og öUu múr- og naglföstu og er þetta
gert að sögn forráðamaúna tU að
tryggja betur stöðuna. Makalaust er
að engum skuU hafa dottið þetta i
hug fyrr. Venjulega horfir maður
upp á það að ágætustu fyrirtæki fari
á hausinn og leggi upp laupana,
skuldug upp fyrir haus, án þess að fá
rönd við reist. Engum hefur dottið í
hug að kaupa sjálfan sig og forða sér
þannlg undan hamrinum og lánar-
drottnunum.
Með þessu vinnst ýmislegt. Haf-
skip er ekki lengur tU, þannig að
hvorki Útvegsbankinn né þingmenn-
irnir þurfa að hafa frekari áhyggjur
af því fyrirtæki. 1 öðru lagi þarf nýja
fyrirtækið hvorki að koma sér upp
eignum né skuldum, því nóg er af því
fyrir. Og í þriðja lagi hlýtur það að
vera þægUegt fyrir hina uýju eigend-
ur að semja við hina gömlu þegar
viðsemjendumir eru þeir sjálfir. Og
aUtaf hlýtur það að vera auðveldara
að semja um hagstætt kaupverð
þegar ekki er við aðra að eiga en
sjálfan sig. Svona kaup gerast enn á
eyrinni og sannar að sá býður best,
sem vett hvað átt hefur áður en misst
hefur. Dagfari