Dagblaðið Vísir - DV - 08.03.1986, Síða 3

DV. LAUGARDAGUR 8. MARS1986.
47
verksmiðja ein sem heitir HO-
lndustriewaren og starfsmennirnir ■
stynja undan þeirri miklu vinnu sem
þeir verða að leggja á sig til þess að
fá svarað eftirspurninni.
Stúlkur sem gifta sig vilja endilega
vera með slör fyrir andlitinu. Og það
eins þótt það sé bara borgardómari
sem giftir.
Við vissum ekki að mannskapurinn
væri svona smáborgaralegur í
A-Þýskalandi. En óskum þeim vel-
farnaðar í bandinu, eigi að síður.
Steinar í stað-
inn fyrir kjöt
(brauð?)
Tveir strákar voru úti á akri að
þræla nærri bænum Manipur í Ind-
landi. Þá kom allt í einu tígrisdýr
út úr skóginum og réðist gegn þeim.
Og náði öðrum stráknum og var í
þann veginn að fara að gæða sér á
honum. Þá kastaði hinn strákurinn
steinum í stóran, röndóttan belg
dýrsins, sem hætti þá við máltíðina
og rölti ólundarlega burtu.
Þetta kallar maður að fá steina í
staðinn fyrir brauð. Eða þannig. Og
þetta köllum við líka að missa matar-
lystina.
Svartir
túlípanar
Nú er túlípanatíð. Og hollensk
túlípanastofnun þykist hafa ræktað
upp kolsvartan túlipana.
Þessi ræktun hefur tekið langan
tima. Heil tuttugu og fimm ár hefur
það tekið að ná burtu fjólubláu slikj-
unni sem þráaðist við að loða við
blöðin.
Hollendingar byrjuðu að reyna að
fá fram svart afbrigði af sínu uppá-
haldsblómi einhvern tíma á 16. öld
Hvers vegna?
Ekkert svar.
Dásemdir á lága verðinu
Ég hef alltaf verið unnandi sólar-
landaferða en í þær ferðir fer fólk
til að skoða það sem talið er mark-
verðast í heitu löndunum, sund-
laugarnar, næturlífið og Miðjarð-
arhafið sem er víst nauðalíkt Atl-
antshafinu sem við getum horft á
að vild ef við eigum fyrir fargjaldi
með strætó niður að höfn.
Vegna síaukinna ferðalaga, til
dæmis ráðamanna, hefur ferða-
skrifstofum fjölgað álíka mikið á
höfuðborgarsvæðinu og íbúum
þess og keppast þær að sjálfsögðu
allar um að koma okkur i sólina
og sæluna þar sem búið er að kjósa
um það fyrir löngu hvort opna eigi
áfengisútsölu eða ekki og mér er
sagt að bjórinn fljóti i svo stríðum
straumum alls staðar þar sem Is-
lendingar tylli niður fæti að það
sé alveg með ólíkindum.
- Mikið hefur Stórstúku Spánar
gengið illa í baráttunni við bjórinn,
sagði kunningi minn við mig um
daginn.
Hann var nýkominn að utan og
átti ekki orð til að lýsa velþóknun
sinni á veðrinu, verðinu, klæðleysi
kvenfólksins, næturlifinu, sund-
laugunum og lélegum árangri Stór-
stúku Spánar í bjórmálinu.
Ekki alls fyrir löngu fylltist póst-
kassinn minn einn morguninn af
pésum með myndum af kvenfólki á
sundskýlu en þrátt fyrir það sá ég
strax að þarna var ekki verið að
auglýsa eitt glas af mjólk eins og
er svo vinsælt þessa dagana heldur
ferðalög á sólgylltar strendur þar
sem fólk getur orðið útfjólublátt
um allan kroppinn á mettíma og
tilbeðið guð sinn og dáið eins oft
og það vill á lága verðinu.
- Skelfing held ég að það væri
gaman að komast í svona ferð,
sagði ég við konuna mína sem var
að ryksuga þann sófann í stofunni
sem ekki var upptekinn.
Eg var að skoða myndir af
strandlengjum sem voru þaktar
kvenfólki á sundskýlu.
- Það er meira að segja farið upp
í fjöll i svona ferðum til að sýna
fólki pálmatré og blágresi. Og
þegar fólkið kemur heim og vinir
og vandamenn fara að spyrja hvað
það hafi séð í útlöndum getur það
með góðri samvisku sagst hafa séð
bæði pálmatré og blágresi.
En sáuð þið engar sundlaugar?
spyr þá kannski einhver.
- Jú, jú, segir fólkið þá, - við
sáum til að mynda sundlaugina við
hótelið sem við bjuggum á, meira
að segja stundum tvisvar á dag, það
var alveg ógleymanleg lífsreynsla
og víkkaði sjóndeildarhringinn.
En var ekki hellt upp í ykkur
rauðvini úr stútlangri könnu? er
spurt.
BENEDIKT AXELSSON
- Jú, jú, segir húsbóndinn.
- Og var þetta ekki nærri búið
að kæfa þig?
- Jú, jú.
- Hvað fannst ykkur nú eftirtekt-
arverðast á ferðalaginu? spyr mið-
aldra frænka sem er svo listhneigð
að hún má til með að lvfta umræð-
unum á hærra plan.
- A, segir húsbóndinn.
- Hum, segir konan hans.
- Já, segir miðaldra frænkan
dálitið nefmælt að vanda, - er það
máske svona gamalt þorp með
bjórkrám og kaffihúsum í Pírínía-
fjöllunum?
Svona gæti fólkið haldið áfram
að spvrja endalaust því að það er
svo margt að sjá í útlandinu sem
nefmæltar frænkur hafa áhuga á.
En auðvitað verða þær hneyksl-
aðar þegar farið er að tala um allar
konurnar sem slepptu fram af sér
beislinu á pöbhunum því að þær
misskdja þetta og fer í því efni líkt
og str iknum sem var að byrja að
læra ; tafina og var sagt að afi
hans hefði dáið úr elli.
Blessað barnið þverneitaði að
læra meira af þessu hvelvítis staf-
rófi sem væri svona hættulegt og
tók ekki aftur til við lærdóntinn
fvrr en búið var að sannfæra það
um að hingað til hefði enginn dáið
úr effi eða péi og seta hefði ekki
verið lögð niður á Alþingi vegna
þess hve hún væri banvæn heldur
af allt öðrum ástæðum.
Þegar hér var kornið sögu slökkti
konan mín á ryksugunni. rétti sig
upp með erfiðismunum og sagði:
Varstu að segja eitthvað?
Nei. nei. sagði ég. cg var ekki
að segja nokkurn skapaðan hlut.
Kveðja
Ben. Ax.
HtFÐÍ jE<kI atÁtt laejcka
AF StcRÖFUÞoTUMi
S1 &

Skítatrikk og koitLbínasj ónir
Hann læðist inn í salinn á tánum,
líður eins og skugginn rnilli stólarað-
anna, þar til hann finnur sér laust
sæti og sest þar. Hann kemur sér
þægilega fyrir í stólnum og lítur í
kringum sig, með sælubros á vör.
Við þekkjum hann öll og þolum
ekki, manninn sem veit jtað öllum
öðrum betur að íslendingar eru
mesta skákþjóð í heimi.
Hann lítur yfir stöðurnar hjá „okk-
ar mönnum", og brosir ánægður og
.kinkar kolli yfir góðri stöðu eins
landans. Annar samlandi hefur
komið sér upp vondri stöðu í skák
gegn útlendingi. Maðurinn, sem veit
að íslendingar eru mesta skúkþjóð í
heimi, hefur sínar skýringar á þessu
misgóða gengi landa sinna.
Sko, sjáðu til, Rússadjöfullinn
asnaðist til þess að gefa okkar manni
færi á að kombínera og ná því að
opna stöðuna, með peði yfir, segir
hann. - Það hefði hann betur látið
ógert, því nú svíður okkar maður út
vinning á þetta umframpeð, það er
alveg klárt.
Um stöðuna í skák lslendingsins,
sem er með tapstöðu, segir hann hins
vegar: Þessi slafneski fjandi fann
einhver skítatrikk í steindauðri
stöðu og nú ætlar hann að fara að
vinna út á það, bölvaður.
Það sem heitir að kombínéra, eða
flétta, hjá íslendingum, heitir að
finna skítatrikk í steindauðri stöðu
hjá útlendingum.
Maðurinn, sem veit að íslendingar
eru mcsta skákþjóð í höimi, kann
líka vel við sig í skýringasalnum.
Þar sem hann er Islendingur hlýtur
hann, samkvæmt skilgreiningu, að
hafa vitáskák.
Hann vill þó að vissum skilyrðum
sé fullnægt. Sé verið að skýra skák
milli tveggja íslendinga á sú skák
að vera augljóst jafntefli. Sé fjallað
um skák milli Islendings og útlend-
ings verður fslendingurinn að vinna,
og maðurinn, sem veit að Islendingar
eru mesta skákþjóð í heimi, verður
súr og reiður, ef skákskýrendur finna
einhverjar vinningsleiðir fvrir út-
lendinginn. Það jafnast á við landráð
í hans augum, og hann reynir að
stöðva slíkar speklúlasjónir með
frammíköllum:
En hvernig væri þá að drepa bara
peðið?
Og skákskýrandinn lítur ráðvilltur
fram í salinn og spyr hvaða peð sé
átt við. Þegar það er útskýrt nánar.
skoðar hann stöðuna andartak og
segir svo. með fyllstu kurteisi:
- Þá skákar hann á d8. kóngurinn
verður að fara upp á gT og bá fellur
drottningin fvrir fráskák. Ég held að
við þurfum ekki að skoða það neitt
frekar.
Og þegar nokkrum frekari tillögum
frá manninum. sem veit að íslending-
ar eru mesta skákþjóð í heimi. hefur
verið tekið á þennan hátt stendur
Ólafur B. Guðnason
hann á fætur og fer fram á gang að
ræða við sálufélaga sína.
Þeim kemur innilega saman um
það að fslendingarnir standi bara vel
í þessari umferð. kannski að einn
þeirra missi þetta niðrí jafntefli, en
hinir eru þó fjandakornið allir með
unnið.
Og þegar þeir hafa þannig greint
stöðurnar svo að þeim líkar finnst
þeim tími til kominn að fá sér kaffi.
Og yfir kaffibollanum rifja þeir upp
þegar Friðrik malaði Piinik og ein-
vígið við Larsen (þeir eru rétt nýbún-
ir að fyrirgefa Larsen) og þegar Frið-
rik var að brillera ú Hastings, og
Portoroz.
Og þeim kemur saman um það að
þessir ungu strákar séu stórfenglegir
og það endar ú því að maðurinn, sem
veit að íslendingar eru mesta skák-
þjóð í heimi, segir:
Hvað eru menn alltaf að tala um
Rússana? Við erum Rússarnir, í
skák!
Og svo skilja þeir félagarnir við
kaffiborðið ekkert í þessu þegar þeir
koma fram og sjá að sumir íslending-
anna hafa hreinlega tapað, og það
fyrir útlendingum!