Dagblaðið Vísir - DV - 12.04.1986, Síða 8

Dagblaðið Vísir - DV - 12.04.1986, Síða 8
8 DV.LAUGARDAGUR 12. APRÍL1986. Ferðamál I Ferðamál Ferðamál Ferðamál Reiðufé, ferðatékkar eða greiðslukort? Fyriiliyggja og spamaður haldast í hendur Allir sem ráðgera ferðalög til út- landa standa frammi fyrir þeirri spurningu hvernig haga skuli gjald- eyrismálum. Flestir taka með sér slatta af peningum, nokkur greiðslu- kort og hefti af ferðatékkum og vona svo að vel úr rætist. Fæstir hugsa út í þann kostnað sem það hefur í för með sér að skipta röngum gjaldmiðli á röngum stað og óheppilegum tíma. En það er þessi þrenns konar greiðslumáti sem kemur til greina; reiðufé í erlendum gjaldmiðli, einum eða fleiri, ferðatékkar eða greiðslu- kort. Hættan við reiðufé Flestir munu vera sammála um að ekki er skynsamlegt að ferðast um með stórar fúlgur í reiðufé, bæði vegna þess hve það er óþægilegt og ekki síst vegna þess að alltaf er ein- hver hætta á að týna veskinu sínu, að maður tali nú ekki um þá ógnar- öldu rána og innbrota sem gengur yfir ferðamannastaði yfir háanna- tímann. Þjófarnir vita sem er að sumir eru óvarkárir og gevma mikil verðmæti þar sem tiltölulega auðvelt er að komast að þeim. Ferðatékkar hafa ýmsa kosti umfram reiðufé, þar sem þeir eru óruggari, en fyrsta regla ferðamannsins er að skrá hjá sér öll númer á tékkunum og greiðslukort- um svo að auðvelt verði að tilkynna þjófnaðinn og fá skaðann bættan og hægt sé að loka úttekt á greiðslu- kortum. Ef korthafi hefur allar upplýsingar um kortið sitt á það ekki að taka nema um 5 klukkustundir að loka á úttektarheimild alls staðar í heiminum. Tvöföld þóknun: Ónauðsynlegt en algengt Önnur mikilvægasta regla ferða- mannsins er að athuga vel hvar og hvenær skipt er yfir’í annan gjald- miðil en þann sem viðkomandi hefur undir höndum, t.d. þegar verið er að feröast á milli margra landa. Þumal- fingursreglan er sú að skipta aldrei peningum yfir í þriðju myntina. Setj- um sem svo að þú sért staddur í Þýskalandi með ferðatékka í pund- um og hugsir þér að ferðast áfram í gegnum Frakkland. Ef þú nú ferð í banka og lætur skipta pundunum í franka þýðir það að þú þarft að borga tvöfalda þóknun því bankinn skiptir pundunum fyrst yfir í mörk og svo yfir í franska franka og tekur tvö- falda þóknun fyrir vikið. Ef mögulegt er borgar sig að bíða þangað til kom- ið er yfir landamærin inn í Frakk- land. Annað atriði, sem vert er að gefa gaum að, er á hve mörgum stöð- um unnt er að skipta tékkunum, svo þið lendið ekki í vandræðum með tékka sem enginn kannast við. Það borgar sig að hafa frekar fleiri tékka með lægri upphæðum en fáa með háum upphæðum, það eru meiri líkur til þess að þú haldir í við eyðsluna með því móti og losnir í leiðinni við að ganga um með mikið reiðufé. Hugsaðu málið áður en þú skiptir Ekki er síður mikilvægt að velja vel þann stað sem tékkum eða seðl- um er skipt yfir í reiðufé, eða annan gjaldmiðil. Venjulega gefst best að fara í stóru bankana því þóknunin þar er einna lægst. Hlaupið ekki á næsta stað sem þið sjáið, s.s. járn- brautarstöð, hótel eða á þar til gerðar skrifstofur sem opnar eru all- an sólarhringinn. Þóknunin getur verið 3-5% hærri en í stóru bönkun- um. Áður en lagt er upp í ferðalagið hafa margir fyrir sið að skiþta eins miklu reiðufé og þeir hafa handbært yfir í ferðatékka eða seðla. Þetta er í raun ekki mjög viturlegt, nema þú sért viss um að nota alla upphæðina. Þegar einni mynt er skipt yfir í aðra þarf að greiða þóknun og með því að taka hóflega áætlað reiðufé með þér og nota greiðslukort getur þú komist hjá talsverðu tapi sem þú verður fyrir með því að skipta af- ganginum aftur yfir í krónur. Kostir og gallar greiðslukorta Samkvæmt upplýsingum frá Amer- ican Express er notkun á reiðufé ennþá u.þ.b. 50% af eyðslu ferða- manna, ferðatékkar hafa um 25-30% hlutdeild og greiðslukort um 15-20% htut sem heldur eykst. Greiðslukort hafa marga kosti, þau eru þægileg og auðveld í meðförum en notkun þeirra í útlöndum hefur þó sína galla. Venjulega er búið að skila seðlinum inn til banka 3 dögum eftir að versl- un hefur átt sér stað og þar er upphæðin umreiknuð yfir í dollara og er svo aftur umreiknuð yfir í krón- ur hér heima. Staða dollarans gagnvart viðkomandi mynt og breyt- ingar á gengisþróun geta því orðið korthafa bæði til góðs og ills. Góð regla er að hafa a.m.k. tvenns konar greiðslukort, þar eð gildi þeirra er mismunandi eftir löndum. Mjög nyt- samleg nýjung fyrir ferðamenn og greiðslukortahafa eru sjálfsalar sem nú eru komnir víða. Visa hefur nú þegar um 2000 slíka sjálfsala í notk- un og gert er ráð fyrir að þeir verði orðnir 4000 áður en árið er á enda. Til að geta nýtt sér þessa þjónustu verður korthafi að hafa svokallað „pin-númer“ á kortinu sínu og verða þessi nýju kort komin í notkun hér á landi fyrir sumarið. Korthafi getur þannig stungið kortinu sínu inn í sjálfsalann og tekið út ákveðna upp- hæð í peningum. Kerfi eins og þetta getur þannig dregið verulega úr notkun ferðatékka og losað ferða- menn við þá fyrirhöfn sem fylgir því að gera áætlun um fjárþörf og eilífar skiptingar á milli gjaldmiðla. Hugsaðu málið því vel áður- en þú tekur gjaldeyri og sérstaklega hvaða greiðslumáti hentar þér og ferða- máta þínum. Starfsfólk á ferðaskrif- stofum og í gjaldeyrisdeildum bankanna ætti að geta gefið þér góð ráð ef um er beðið. En þegar upp er staðið er það fyrst og fremst fyrir- hyggja og örlítil umhugsun sem sker úr um það hvernig farareyririnn nýt- ist þér. Fyrirhyggja tryggir hag- kvæmasta gjaldmiðilinn. -S.Konn. HÆTTULEGAR HITAEININGAR í HEIMSREISUM Þegar við erum á heimavelli vitum við hve margar hitaeiningar eru í matnum sem við snæðum. Þar með er auðveldara að forðast að innbyrða meira magn af þeim en leyfilegt er á degi hverjum. En þetta getur verið mjög erfitt þeg- ar verið er á ferðalögum erlendis og staðið frammi fyrir alls kyns útlendum réttum sem eru yfirfullir af hitaeining- um. Það er enginn vandi að varast að fylla sig af steiktu fleski í morgunmat eða að drekka sterka bjórinn um há- degisbilið. í hálfþott af sterkum bjór getur verið hvorki meira né minna en sjötti hluti þeirra hitaeininga sem eiga að nægja þér yfir daginn! Það er ekki víst að allir geri sér ljóst að einn diskur af spánska þjóðarrétt- inum paella inniheldur allt að 800 hitaeiningar. Ef forrétturinn gazpacho er látinn fylgja bætast 150 hitaeining- ar við. Þær geta hæglega farið upp í 400 ef rækjumar em steiktar upp úr smjöri. Glas af þurrn hvítvíni inni- heldur 95 hitaeiningar en vínblandan „sangria" er hættuminni því hún inni- heldur ekki nema 50 hitaeiningar. Hættumar em líka á Ítalíu. I einum diski af spaghetti bolognese em 800 hitaeiningar. Til em ýmsir gómsætir réttir úr kálfakjöti sem innihalda ekki nema 450 hitaeiningar með grænmeti. Sakleysislegur réttur eins og Parma skinka með melónu inniheldur meira en 300 hitaeiningar og í ábætisréttin- um zabaglione em hvorki meira né minna en 765 hitaeiningar. Franskur matur er ekki hættu- minni, þekktur fyrir fitandi eiginleika sína. Allt er baðað í smjöri, rjóma og olíu. Kunnur franskur réttur, Coq au vin, inniheldur 610 hitaeiningar og profiteroles, sem em kremfylltar vatnsdeigsbollur með súkkulaðibráð, em stórhættulegar og innihalda yfir 500 hitaeiningar hver bolla! Frakkar hafa á undanfömum árum verið að snúa sér frá þessari fitandi fæðu og flestir kannast við „nýju frönsku línuna". Þá em notaðar létt- ar, hveitilausar sósur, sem hvorki innihalda smjör eða rjóma, og áhersla lögð á neyslu grænmetis og ferskra ávaxta, létt kjöt og fisk. Þessi matur er hins vegar oft mun dýrari en hinn sem er meira fitandi. í Ameríku er þessi hitaeiningabar- átta ekki alveg eins erfið. Þar er almenn megrun landlæg og allflestir matsölustaðir bjóða upp á „eftirlæti þeirra sem em í megrun“. Sá réttur er oftar en ekki einhver útgáfa af kota- sælu sem bragðbætt er með ananas. Það gefur þó altént viðkomandi tæki- færi til að borða hitaeiningafátækan mat. 1 Bandaríkjunum er í tísku að drekka ölkelduvatn eða sótavatn og það em engar hitaeiningar í því. Mörg af stóm hótelunum í Banda- ríkjunum bjóða upp á sykursnauðar matvömr auk sérstaks heilsufæðis, að ógleymdri kotasælunni sem er mjög vinsæl vestanhafe. Hótel Sameinuðu þjóðanna hefúr látið útbúa langan matseðil í samráði við bandarísku heilbrigðisstofnunina þar sem er að finna sælkeramat sem bæði er hitaein- ingasnauður og saltlítill en ríkur af treíjaefhum. Dæmigerður málsverður af þeim matseðli gæti hljóðað upp á rækjukokkteil, nautasteik, niðursneitt kiwi og fersk jarðarber í eftirrétt. Þessi máltíð inniheldur ekki nema 550 hita- einingar. -A.Bj.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.