Dagblaðið Vísir - DV - 24.05.1986, Side 10

54
DV. LAUGARDAGUR 24. MAÍ 1986.
Skógarþröstur - færir ungum sínum ánamaðk i hreiðrið. Maríuerla. Hún er farfugl. í lok ágúst og fram í miðjan september fer
hún áleiðis til vetrarstöðvanna sem eru einkanlega á strönd Vestur-
Afríku.
Fuglaskoðun
í
fimmtán ár
- Þú hlýtur að vera ákaflega
þolinmóður maður, Hjálmar?
„Nei. Tíminn líður hratt við
þessa iðju. Maður hefur nóg að
starfa, þótt maður haldi kyrru
fyrir. Það gerist svo margt í
náttúrunni. Stundum má maður
jafnvel ekki vera að því að narta
í nestið sem maður hefur með
sér.“
Þolinmæði? - Hjálmar hlýtur
að vera þolinmóður, það eru allir
sannir atvinnumenn sem fylgjast
með náttúrunni - og bíða færis
að ná góðri mynd. Það tók Hjálm-
ar tíu ár að ná góðri mynd af
keldusvíni.
„Keldusvínið er líka orðið svo
sjaldgæft. Það er ekki víst að það
verpi hér lengur. Það flýgur
ógjarna, þannig að maður sér það
ekki á lofti. Það smýgur í skurð-
nm og holum. Þjóðtrúin segir að
það hafi músareðli, hverfi ofan í
jörðina.
Framræsla mýra og mýrlendis
hefur sjálfsagt fækkað keldusvín-
inu. Og svo minkurinn. Minkur-
inn smýgur eins og keldusvín og
er felugjam. Þegar keldusvínið
felur sig í gjótu og telur sig ör-
uggt, þá er minkurinn ekki seinn
að grípa það.“
- Áttu þér uppáhaldsfugl?
„Það held ég ekki. En ég held
Hjálmar R. Bárðarson hefurvariðein-
um fimmtán árum í Ijósmyndun og
aðra vinnu vegna undir-
búnings og útgáfu bókar
sinnar, „Fuglar íslands".
Hann hefur Ijósmyndað
farfugla og staðfugla og
flækinga, setið tímunum
saman í tjaldi sínu, sér-
hönnuðu og smíðuðu til
Ijósmyndunar, og beðið
færis að mynda einn fugl.
„Stundum sat ég í tjaldinu frá því klukk-
an um fjögur að morgni og fram á
kvöld."
upp á keldusvínið - vissulega.“ og þá sem gáfu á sér færi. Fimmt- „Ég hef auðvitað tekið eftir
Og raunar greinilegt að Hjálmari án ár við fuglaljósmyndun - ertu ýmsu í fari fugla, skárra væri það
þykir vænt um alla fugla - jafnt ekki orðinn fuglafræðingur fyrir - meðal annars því, að einstakl-
þá sem erfitt var að festa á filmu löngu? ingar innan tegundar geta verið
Hjálmar R. Bárðarson. - „Fuglar eru
misjafnlega greindir og misjafnlega skapi
farnir...“
Fálkahreiður. Ungarnir og móðir þeirn
mjög ólíkir. Maður getur t.d. ver-
ið óheppinn með fugl eða fuglapar
til að mynda. Ég man eftir him-
brimapari sem gekk erfiðlega með
- en svo hitti ég á annað par sem
gaf á sér færi, var sýnilega geð-
betra eða spakara. Fuglar eru
greinilega misgreindir líka.“
Hjálmar kom sér jafiian fyrir
skammt undan varpstöðum eða
þeim stöðum þar sem fuglinn var.
Setti upp ljósmyndunartjaldið,
ferkantað tjald standandi á ál-
uppistöðum og stagað fast. Síðan
færði hann tjaldið nær eftir því
sem fiiglinn vandist tjaldinu.
„Branduglan, sem heyrir mjög
vel, hún flaug upp þegar fyrst
heyrðist smellur frá myndavél-
inni. Næst lyfti hún höfði og
skimaði. í þriðja sinn truflaði
smellurinn hana lítið - og eftir
það virtist hún ekki taka eftir
hljóði frá myndavélinni. Hún var
búin að gera sér grein fyrir að
henni stafaði ekki hætta af þessu
hljóði.“
Á forsíðu fuglabókar Hjálmars
R. Bárðarsonar er mynd af fálka
og þremur fálkaungum í hreiðri.
Hvemig fer maður að því að ná
svona mynd?
„Ég var búinn að vera lengi í