Dagblaðið Vísir - DV - 21.02.1987, Page 18

60
LAUGARDAGUR 21. FEBRÚAR 1987.
Kvikmyndir
DV
Utskúfaður
- nýjasta mynd Nicholas Roeg
Oliver Reed i hlutverki sínu í Castaway.
var The Man Who Fell to Earth en
þess ber að gæta að stór hluti áhorf-
endahóps þeirrar myndir voru
aðdáendur popparans David Bowie
sem komu til að sjá goðið sitt á hvíta
tjaldinu.
Roeg segir sjálfur að myndir hans
séu leið til að.. ,„ná sambandi og
reyna að skilja hvort annað.“ Ef það
er eitthvert eitt þema sem er sameig-
inlegt öllum myndum hans þá er það
vandræðin sem persónur myndinna
eiga í að ná sambandi hvorar við
aðra.
En hver sem skoðun manna er á
kvikmyndum Roegs yfirleitt er það
samt hið ófyrirsjáanlega yfirbragð
nýrrar Nicholas Roegs myndar sem
gerir hana að viðburði sem hlakka
má til.
(Byggt á Photoplay) -FRI
Ný mynd af hendi
breska leikstjórans
Nicholas Roegs þykir
ávallt athyglisverð
frétt í bransanum en
Roeg og Kurt Russell eru þeir tveir
bresku leikstjórar sem þekktastir
eru fyrir að fara sínar eigin leiðir.
Russell er þekktur fyrir að breyta
list í farsa en Roeg fyrir að gera
hið venjulega óvenjulegt.
Nýjasta mynd Roegs, heitir
Castaway með Oliver Reed í aðal-
hlutverki. Myndin er byggð á
skáldsögu Lucy Irvine um mann
sem strandaður er á eyðieyju og
samkipti hans við unga stúlku á
eynni sem svipað er ásatt fyrir.
Þeir sem telja að hér sé um full-
orðna útgáfu af The Blue Lagoon
að ræða mun bregða í brún.
Myndir Roegs hafa ávallt vakið
athygli og segja má að hann hafi
strítt og kvalið áhorfendur og
gagnrýnendur allan sinn 16 ára
feril í kvikmyndum. Svipað og
Russell hefur Roeg mjög ákveðinn
myndrænan stíl en stíll þessi hefur
gert það að verkum að báðir hafa
orðið eins og persónur í myndum
þeirra, útskúfaðir á hjara þess
þjóðfélags sem þeir lifa í, óviður-
kenndir snillingar í eigin landi.
Roeg hefur gert 8 myndir á ferli
sínum sem leikstjóri en áður vann
hann sem upptökumaður á mynd-
um eins og Lawrence of Arabia og
Farenheit 451. Nokkrar af mynd-
um hans hafa verið sýndar hér-
lendis eins og hryllingsmyndin
Dont Look Now og vísindaskáld-
skapurinn The Man Who Fell to
Earth. Einnig má nefna myndir
eins og Bad Timing og Walkabout.
Til að gefa hugmynd um verk
sem Roeg hefur gaman af að fást
við má nefna myndina Insignific-
ance sem byggir á vinsælu leikriti.
Þar er fjallað um hvað gerist er
fjórar heimsfrægar persónur koma
Sjaldan vinsæll
Ákveðin afstaða Roegs til með-
höndlunar á söguþræði í myndum
sínum, klippir saman fortíð, framtíð
og nútíð, lætur ímyndir skarast, leik-
ur sér að minni, tíma, blekkingum
og raunveruleika eru þær ástæður
sem nefndar eru fyrir því að myndir
hans ná sjaldan vinsældum meðal
almennings. Undantekin frá þessu
saman, það er Marilyn Monroe,
Joe Di Maggio, Albert Einstein og
bandarískur þingmaður a la MaC-
harty sem ætlar sér að negla
Einstein fyrir óheilbrigðar skoð-
anir. Raunar má geta þess í
framhjáhlaupi að Tony Curtis fer
á kostum í hlutverki þingmanns-
ins, kann greinilega vel við sig í
hlutverkinu enda krefst það þess
að hann haldi um stútinn á Jack
Daniels flösku í hvert sinn sem
hann kemur fram. Því miður hefur
þessi mynd ekki sést hérlendis.
David Gump-
ill og Jenny
Agutter í
Walkabout
sem fjallar
um tvo ungl-
inga sem
villast í auðn-
um Ástralíu.
Amanda Donohoe leikur á móti Reed í Castaway.
Nýja/gamla línan í Hollywood:
Hamingjusamur endir
að er ekkert leyndar-
mál lengur að kvik-
myndaútgáfan af
Litlu hryllingsbúð-
inni (Little Shop óf
Horrors) sem sýnd verður bráð-
lega í Bíóhöllinni, fór í gegnum
nokkrar breytingar á endinum
frá því sem er í leikritinu. Á
leynifrumsýningum urðu við-
brögð áhorfenda svo neikvæð er
kærustuparið Seymour (Rick
Moranis) og Audrey (Ellen
Greene) voru étin af mannætup-
löntunni í lokin að ákveðið var
að breyta endinum áður en
myndin var sett í umferð.
í nýja endinum er plantan drep-
in og síðan sjáum við rósrautt
skot af því er Seymour leiðir
nýja brúði sína, Audrey, inn í
draumahúsið þeirra.
að er ekkert nýtt að
endalokum kvik-
mynda sé breytt eftir
að þær eru fullgerðar
í Hollywood. Sá sem
fyrstur tók upp á þeim sið var
Irving Thalberg sem var yfirmað-
ur framleiðsludeildar MGM á
fjórða áratugnum. Hann og fé-
lagar hans fóru í ferðalag með
nýjar ósýndar myndir um nær-
liggjandi bæi í Kalifomíu og
sýndu þær þar en breyttu þeim
svo eftir því hver viðbrögð áhorf-
enda voru.
Þetta hefur svo tíðkast í meiri
eða minni mæli síðan en þó aldr-
ei eins og í dag enda sýnir hver
skoðanakönnunin á fætur ann-
arri vestanhafs að gestir kvik-
myndahúsanna vilja upplífgandi
hamingjusöm endalok á þeim
myndum sem þeir sækja.
Sem dæmi um breyttar
myndir í þessa veru að
undanfömu má nefna
After Hours sem sýnd
var hér nýlega. Upphaf-
lega átti þessi mynd að enda með
því að Griffin Dunne er lokaður
inni í gifsmóti með enga undan-
komuleið. Gestir á leynifrumsýn-
ingu völdu svo að Dunne kæmist
undan með því að detta í mótinu
aftur af vörubíl.
Þegar unglingamyndin Pretty
in Pink var fyrst gerð var endir
hennar á þá leið að Andie (Molly
Ringwald) endaði á skólaballinu
með hinum trygga vini sínum
Duckie (Jon Cryer) en ekki eins
og síðar var tekið upp með hinum
laglega uppa Blaine (Andrew
McCarthy).
nnur mynd, sem okk-
Æ ur íslendingmn er að
jj H góðu kunn og breytti
W W um endi, er Absence
of Malice með þeim
Sally Field og Paul Newman í
aðalhlutverkum. í upphaflegu
útgáfunni var sambandi blaða-
konnunar Sally og Paul Newman
greinilega lokið eftir að hún
hafði logið um hann í blaði sínu.
En prufusýningar sýndu að
áhorfendum var ekkert um þetta
gefið. Leikstjórinn Sidney
Pollack breytti þessu, en mjög
kænlega þannig að áhorfandinn
hefur það á tilfinningunni að þau
muni kannski ná saman aftur
einn góðan veðurdag.
að skondnasta hins
vegar í þessum efnum
er Rambo. í bók David
Morrell, sem myndin
er byggð á, er Rambo
drepinn í lokin enda á hann enga
framtíð fyrir sér. Þeir sem gerðu
myndina höfðu áhyggjur af
þessu. Hvernig mundi áhorfend-
um líka það að hetjan, sem þeir
höfðu klappað með í 90 mínútur,
yrði svo drepin í lokin. Þrenns
konar endalok á myndinni voru
rædd, ein útgáfan var að Rambo
yrði borinn burtu særður á
sjúkrabörum. Þetta var aldrei
kvikmyndað. En dauði Rambo
var kvikmyndaður: Rambo geng-
ur að Trautman (Richard
Crenna) sem er með byssu í hend-
inni, grípur byssuna, beinir
henni að brjósti sínu og hleypir
af. Enn þann dag í dag heyrist
Sylvester Stallone muldra um
þetta atriði: „Þú hefðir átt að sjá
þetta atriði. Það var stórkost-
legt.“
riðja útgáfan, sem
tekin var upp, er sú
sem er í myndinni.
Þegar að prufusýn-
ingunni kom voru
áhorfendur beðnir um að sjá
myndina með báðum endunum
og velja svo á milli hvor þeim
líkaði betur. Framleiðendum til
sárrar armæðu skiptust áhorf-
endur til helminga um hvort þeir
vildu Rambo lífs eða liðinn.
Lokaákvörðunun leiddi svo til
framhaldsmyndanna Rambo II
og Rambo III.
„Það var eins gott að við dráp-
um hann ekki,“ segir le'ikstjór-
inn, Ted Kotcheff. „Allir hefðu
þá orðið miklu fátækari."
-FRI
(Byggt á Rolling Stone)