Dagblaðið Vísir - DV - 28.08.1987, Síða 28

Dagblaðið Vísir - DV - 28.08.1987, Síða 28
40 sM4 I HÆSTU HÆÐUM ÞESSA VIKUNA STAN CAMPBELL - KNOCKING ON HEAVENS DOOR (WEA) Lagasmiðja meistara Bob Dylan er óþrjótandi náma fyrir þá sem vilja spreyta sig á góðri tónlist. Hér hef- ur Stan Campbell sett sitt mark á þetta gullfallega lag Dylans og má pilturinn virkilega vel við una. Hann hefur útsett það í mjúkum reggae takti sem fellur einkar vel að laginu. Reyndar hefur Dylan sjálf- ur útsett lagið í reggae takti á hljómleikaplötu en það gerir þessa ekkert verri. NOKKRAR NEÐAR í STIG- ANUM WAX - BUILDING A BRIDGE TO YOUR HEART (RCA) Þessi dúett sækir á jafnt og þétt enda vaskir menn sem að honum standa. Þeir sækja mjög á gervlamiðin; fullmikið eiginlega fyrir minn smekk en burtséð frá því er þetta laglegasta mel- ódía sem lætur vel í eyrum og ekki ætti að skemma fyrir sölunni að tilvalið er að dilla fótabúnaðinum í takt við lagið. BON JOVI - NEVER SAY GOODBYE (POLYGRAM) Þessir kappar eru jafn- vígir á allt í þungarokkinu; grenjandi keyslan lætur þeim jafnvel og angurvær- ar ballöðurnar. Hér eru þeir í blíðuhótunum og halda sig að uppskriftinni; textinn tregablandin ástar- saga sunginn með viðeig- andi tilþrifum og gítararnir gráta á bakvið. MR. MISTER - SOMETHING REAL (INSIDE ME/INSIDE YOU) (RCA) Evrópska tölvupoppið er að ná meiri og meiri tökum á bandaríska iðnaðarrokk- inu og er Mr. Mister gott dæmi um hljómsveit sem blandar þessu tvennu sam- an á árangursríkan hátt. Hér hefur blandan að mínu mati misheppnast nokkuð, lagið er kalt og fráhrind- andi en má vera að það venjist. HEART - WHO WILL YOU RUN TO (CAPITOL) Þetta fólk er með formúl- una á hreinu og renna frá því smellirnir rétt eins og úr verksmiðju. Framleiðsl- an er þó ekki ýkja langlíf en er á meðan er segir ein- hvers staðar. EIN Á GÓLFINU SINITTA - TOY BOY (FAN- FARE) Það ætti að setja miða á þessar plötur: Ekki fyrir heilabúið, aðeins fyrir fæt- urna. -SþS- Snaii-spólan Utangarðsmenn Snarl er ekki anarkí. Snarl er ekki nýbylgja. Snarl er ekki pönk. Snarl er kveikjuþráður sem liggur við sömu púðurtunnu og nýbylgjan sáluga. Það bál slokknaði. í sögiibókum er talað um nýbylgjudrauginn. Snarl er miklu fremur afsprengi þjóðfélags þar sem meðalmennska hef- ur verið allsráðandi um nokkurt skeið. Föt úr Sautján og húsgögn frá Ikea. Tónlistarmenn í sumarskapi allt árið um kring, utan nokkura undantekn- inga, og ölvaðir af ást. Snarlið slær á aðra strengi. Snarlið ber í borð. Hing- að og ekki lengra. Kraftur, öskur, formælingar. Mönnum er heitt í hamsi. Tónlistarlega má flokka Snarlið undir kröftugt rokk. Því svipar að mörgu leyti til bandarísku nýbylgj- unnar, sem er önnur og nýrri bylgja en dó hér á íslandi. í stað stjómleysis er firring stórborgarinnar allsráðandi í tónlistinni. Snarlið er utangarðs og gefur sig enda út fyrir að vera það. Sjálfskipuð útlegð? Sex sveitir eiga efhi á spólunni. Hver á þrjú lög sem annaðhvort eru tekin upp á tónleikum eða örfáum tím- um. Sogblettir ríða á vaðið. Þetta er geysikröftug sveit sem er mikið niðri fyrir. Þess utan er bandið þétt og ræð- ur við ferðina í keyrslunni. Þeir skjóta hingað og þangað í textum sínum og hitta oftast í mark. Keyrslan er svipuð hjá S.h. draum. Þeir em eldri í hett- urrni og hafa skapað sér stærra nafn en Sogblettir, utangarðs. Sem fyrr er keyrslan í góðu lagi, eins og Husker Centaur - Blúsdjamm Du á tvöföldum hraða. Þessi bönd em tvö tromp á Snarlinu. Önnur háspil em The Daisy hill puppy farm og Parror. Bæði böndin leika kröftugt rokk en öllu melód- ískara en Sogblettir og S.h. draumur. Daisy hill á prýðislagasmíð á Snarlinu þar sem Heartbreak soup er. Hljóm- sveitin er undir greinilegum áhrifum áðumefndrar nýbylgju vestra. Parror er enn fágaðri og klikkir út með skemmtilegu skoti á sumarpoppið í One of these days. Gult að innan tekst síður upp. Er þar mestu um að kenna slæmri upp- töku. Söngvarinn gæti gott eins verið að syngja úti í hafsauga. Muzzolini verður heldur varla dæmd af sínum þrem lögum. Og þó. Lögin tjá algjört alvömleysi, hvort sem það er viljandi eða ekki. Óspennandi. Skot í myrkri. Snarlið stendur í skugga sumar- poppsins. Spólan markar engin tímamót en gefur til kynna stemmn- ingu. Að vera utangarðs er lífsviðhorf út af fyrir sig, rétt eins og að dansa með í hringnum. Sama var viðhorf nýbylgjudraugsins. Fáni utangarðs- manna velferðaþjóðfélagsins hefur verið reistur að nýju. Nú er að kveikja í púðrinu. -ÞJV Meira, meira, meira Hreinræktaðar íslenskar blúsplötur em teljandi á fingrum annarrar hand- ar og margur hefði eflaust talið það óðs manns æði að gefa slíka plötu út í dag á tímum hljóðgervla og tækni- fullkomnunar. En blúsinn lifir og það góðu lífi, þó svo að hann sé ekki mjög áberandi í tónlist nútímans. Að minnsta kosti ekki sá blús sem hljómar á þessari plötu Centaurmanna, Blúsdjamm. Hins vegar er áhrif blúsins alls stað- ar að finna í tónlist dagsins í dag en það er önnur saga. En þrátt fyrir að blúsinn lifi hljóta þau viðbrögð sem plata Centaur hefur fengið að hafa komið hljómsveitar- mönnum á óvart. Því ekki einungis hefur sá hópur fólks sem var á kafi í blúspælingum kringum 1970 tekið þessari plötu opnum örmum heldur einnig stór hópur fólks sem vart stóð út úr hnefa þegar blúsrokkið átti sitt blómaskeið. Skýringin er kannski að einhverju leyti sú að hér er ekki verið að gera neinar tilraunir með nýjar leiðir í blúsnum heldur bara safnað saman nokkrum valinkunnum blúslögum og þau spiluð af fingrum fram af mikilli gleði og innlifun. Og það er kannski það sem gerir þessa plötu jafnskemmtilega áheymar og raun ber vitni að það skín alls stað- ar í gegn hversu gífurlega ánægju Centaurmenn hafa af því að spila þessa gömlu blússlagara. Mætti ég biðja um meira. -SþS- Diana Ross - Red Hot Rhythm + Blues Má muna betri tíð Diana Ross á að baki rúmlega tutt- ugu ára feril sem söngkona, fyrst með The Supremes og síðan upp á eigin spýtur. Þrátt fyrir mikinn söng og hamagang í einkalífinu hefur rödd hennar ótrúlega lítið breyst. Hátindi náði hún sjálfsagt rétt eftir að The Supremes lögðu upp laupana. Atti hún þá hvert topplagið á fætur öðru og lék aðalhlutverkið í vinsælum kvikmynd- um. Diana Ross hefur ávallt verið mikið fréttaefhi þótt á undanfömum árum hafi það ekki endilega verið vegna afreka á sviði tónlistar. Enda er það svo að nýjasta skífa hennar, Red Hot Rhythm + Blues, er mglingsleg blanda þar sem ægir saman ýmsum misgóðum lögum sem fátt eiga sameig- inlegt. Greinilegt að frúin er í vand- ræðum, langar til að endurheimta vinsældir en veit ekkert hvert hún á að snúa sér. Fyrri hlið plötunnar byriar á Dirty Looks, Stranger Than Paradise og Shine. Þrjú diskólög i anda þess sem hún hefur verið að gera á síðustu plöt- um sínum. Næstu tvö lög, Shock Waves og Selfish One, em gamaldags ballöður og Shock Waves minnir óneitanlega á gömul Supremes lög. Fyrri hliðin endar á Mr. Lee, frekar leiðinlegu lagi frá árdögum rokksins og bætir Diana Ross lítið úr. Seinni hliðin, þótt ruglingsleg sé, er mun skárri, Tell Mama er ágætt soul lag sem Ross kann hálfþartinn ekki að fara með. Hún fer betur með ágæt- an gamlan slagara, There Goes My Baby, og enn betur með virkilega fal- legt lag við texta Leonard Cohen Summertime. Tvímælalaust besta lag plötunnar. Platan endar svo á þremur frekar rólegum ballöðum, sem koma ekki til með að vekja eftirtekt, Cross My heart, It’s Hard For Me To Say og Tell Me Again, sem Diana syngur átakalaust en tilþrifalítið. Diana Ross má muna betri tíð og ef hún ætlar sér eitthvað meira í tónlist- inni verður hún að leggja höfuðið í bleyti, gefa sér meiri tíma og hugsa sinn gang. Hæfileikana hefur hún og hefur alltaf haft. -HK FÖSTUDAGUR 28. ÁGÚST 1987. R)S»P SMÆLKI Sælnú!... Þærsögureru nú á kreiki í Bretlandi að Johnny Marr, fyrrum gitar- leikari Smiths, muni innan tíðar ganga til líðs við Paul McCartney, fyrrum bítil- menni. Þetta hefurekki fengist staðfest en vitað er að McCartney er á höttunum eftir gítarleikara í hljóm- sveit sem hann hyggst fara með í hljómleikaferð. . . Þriðja kvikmynd Prince verðurfrumsýnd vestanhafs ioktóber næstkomandi. Myndín var tekin upp á tón- leikum hans konunglegu ótuktar í París á siðastliönu ári . . . Söngvari New Order, Barney Sumner, varð fyrir þvíóhappiátónleikum i Texas um daginn að hann festi framtennurnar i hljóð- nemanum sem hann var að syngja i! Vinurinn var fluttur á næsta sjúkrahús þar sem það tók læknaiið sjö! kiukkutima að losa geiflurn- arúrhljóðnemanum. Reyndar var þetta ekki beint óhapp heldur beit Sumner hressilega i hljóðnemann með þessum afleiðingum... LosLobos ætlar að gera það heldur betur gott í kjölfar vínsælda La Bamba. Ný breiðskífa hljómsveitarinnar, sem var að koma á markað i Banda- ríkjunum, seldist i 375 þúsund eintökum.baraá fyrstadegi!... Fyrrum gitar- leikari Sex Pistols, Steve Jones, virðist nú vera að rétta úr kútnum eftir hartnær nærtíu ára eiturlyfjasukk sem mesta mildi er að kost- aði hann ekki lifið. Jones sendirfrá sérsina fyrstu sólóplötu á næstunni og mun hún bera nafnið Mercy. Jones hefursest að í Los Angeles og hefur starfað þar meðal annars með Andy Ta- ylor, fyrrum gítarleikara Duran Duran, og eínnig hefur hann starfað með Iggy Pop... Þaustórtíðindigerð- ust i síðustu viku að smáskifa íslensku hljóm- sveitarinnar Sykurmolarnir var valin smáskifa víkunnar i breska tónlistarblaðinu Melody Maker. Lagið sem um ræðir er lagið Afmæli sem á ensku heitir Birthday og hljómsveitin hefur einnig arcubes. Erþetta frábær frammistaða hjá Sykurmol- unum og fyllsta ástæða tíl að óska þeiin og aðstand- endum þeirra til hamingju ingju... -SþS-

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.