Dagblaðið Vísir - DV - 20.05.1988, Síða 12

12
FÖSTUDAGUR 20. MAÍ 1988.
Spumingin
Ertu ánægö(ur) með
ástand umferöarmála í
Reykjavík?
íris Ingimundardóttir: Nei, mér
finnst að það eigi ekki aö vera skylda
að vera í öryggisbelti.
Pétur Ottesen: Regluiega, já.
Ásta Ragnarsdóttir: Nei, alit of mikil
umferð fyrir aUt of þröngar götur.
Hulda Elvy: Engan veginn. Ég vil
láta fjarlægja allar hraðahindranir
og taka þess í stað upp gangbrautar-
ljós.
Sigrún Ingvadóttir: Nei, göturnar
eru lélegar og of litiö af bílastæðum.
Lesendur
Bankaleynd í gjaldeyrissölu:
Ráðherra á villigötum?
Jóhann Ólafsson skrifar:
Það má með sanni segja að ekki
er ein báran stök í þessu þjóðfélagi
okkar. Kjósendur kalla á éftirht og
aðhaldssemi í öðru orðinu en í hinu
ætlar aht vitlaust að verða þegar
þá sjaldan það er að tekið er á
málum eins og á að gera og í sam-
ræmi við óskir aUs almennings.
Eins og allir vita var mikið gjald-
eyrisútstreymi úr bönkum í fyrri
viku og varð af þeim sökum að loka
bönkunum. Það vekur furðu allra
að aUt í einu voru peningar tU reiðu
tU að leysa út um fjórðung aUs
gjaldeyrissjóðs landsmanna á ein-
um degi. - Það þarf því engan að
undra þótt fjármálaráðherra krefi-
ist nú frekari upplýsinga um það
hvaða aðUar það eru sem gátu
höggvið svo stórt skarð í hinn er-
lenda gjaldeyri okkar á einum degi.
Það vekur hins vegar furðu fólks
þegar fengnir eru tU aðUar í banka-
kerfinu tU að koma fram í fiölmiöl-
um og hálfpartinn víta fiármála-
ráðherra fyrir að gerast svo djarfur
að láta kanna máUð frekar. Síðan
er þessari framtakssemi hans sleg-
ið upp með fyrirsögnum á borð við:
„Ráðherra á vilUgötum"!
Sannleikurinn er sá að hér spUar
svoköUuð bankaleynd ekkert inn í
máUð og ráðherra er frjálst og
raunar skylt að fá aUar upplýsing-
ar um útstreymi gjaldeyris þegar
svona alvarlegur hlutur gerist. Það
fengnir til aö lýsa yfir t.d. að beiðni
ráðherra hafi ekki borist „skrif-
lega“ eða skUaboðin hafi veriö
„loðin“. Stóra máUð er það að þjóð-
in er gjaldeyrishungruð og gjald-
miðiUinn er ónýtur og fyrr verður
ekki lausn á gjaldeyrisvanda ís-
lendinga, ásókn í hann og braski,
en hann verður tengdur annarri
erlendri mynt eins og fram kom
t.d. í einu lesendabréfi í DV fyrir
stuttu.
En fiármálaráðherra er vel
treystandi til aö vinna að því máh
eins og öðrum því segja má um
hann að fiármálaráðherra hefur
staðið sig mjög vel í emhætti sínu
frá því hann tók við því og er
kannski sá ráðherra sem hvað
mest er virtur af talsmönnum nú-
verandi ríkisstjómar, ásamt for-
sætisráðherra, sem virðisttraustur
og ábyrgur stjómmálamaður í hví-
vetna. - En eitt er víst, fiármálaráð-
herra er ekki á viUigötum þótt
hann krefiist upplýsinga um hið
mikla útstreymi gjaldeyris á dög-
unum. Meirihluti þjóðarinnar er
áreiðanlega sammála honum í
þeim efnum. Vonandi stendur
hann fastur á sínu og gefur hvergi
efdr. - Og ekki heldur í flugstööv-
armáUnu þar sem reyna á að kúga
ríkissjóð tU að greiða verktökum
fyrir vinnu við þessa byggingu þótt
ákveðið hafi verið að fresta frekari
framkvæmdum þar.
Fjármálaráðherra, sem er hvað virtastur af talsmönnum núverandi ríkis-
stjórnar, ásamt forsætisráðherra, segir m.a. i bréfinu. - Þorsteinn Páls-
son forsætisráðherra og Jón Baldvin Hannibalsson fjármálaráðherra.
er einkennUegt ef bankamenn eða lausar upplýsingar hér að lútandi.
einstakir bankastjórar geta þráast Fólk undrast er það heyrir og les
við að gefa réttar og afdráttar- ummæU bankamanna sem eru
Akraneskrakkar í banni?
Sigríður Hallvarðsd. skrifar: Við höfum talað við eigendur og
ViðerurahéráAkranesinokkrir spurt um ástæðu fyrir banninu, en
krakkar, sem höfum verið sett i þeir gátu enga skýringu gefið aöra
eins konar baxm hjá skyndibita- en þá að við þekktura krakkana
staðnum Rauðu myUunni. Við er- sem ólátunum valda. - Virðist þó
um afar óánægð með þetta, þar sem ástæðaneinnigveraútUtogfasein-
orsök þessa banns er ekki hægt að stakUnga, en slikt er náttúrlega
heimfæra á neinn sérstakan eða engmgildástæðatUaðútUokaeinn
ákveðinn hóp krakka. eða annan frá viðskiptum.
Að vísu skal viðurkennt að þama Við vonumst tíl að eigendur end-
hefur stundum verið hávaðasamt urskoði afstöðu sína tU þessa máls
af völdum krakka, en þetta er ekki og taki krakkana í sátt sem fyrst
hægt að láta bitna á neinum ein- svoallirmegivelviöunaaðlokum.
stökum aðUa eöa þröngum hópi.
Kisa lætur Irfið í umferðinni:
Sorg í
Hugrún og dætur skrifa:
Hvernig Uður þér, sem keyrðir yfir
kisuna okkar viö bensínstöðina við
NorðurfeU hinn 16. maí síðasthðinn?
- Sástu ekki svartan kött á götunni?
Fannstu ekki höggið, þegar vesalings
dýrið skaU á bfinum þínum? Veistu,
aö það var fólk sem elskaði þetta
dýr, sem auk þess var kettlingafuUt?
AUt þetta og miklu meira vUjum
við segja þér, tU þess að þú gerir þér
grein fyrir því hvað það er að valda
sorg hjá saklausu fólki, hjá Utlum
bömum, sem unnu kisunni sinni.
ranni
Finnst þér sárt að lesa þetta eða finn-
ur þú tU? - Við fundum tíl er við
sóttum Ukið til mannsins, sem sá þig
gera þetta og keyra í burtu á ofsa-
hraða.
Við vUjum þakka honum fyrir að
taka líkið með sér og konunni hans
fyrir að láta okkur vita. Þessar Unur
geta ekki lífgað hana Tinnu okkar
við, en þær gætu fengið þig tU að
hugsa. - Því biðjum við ykkur, öku-
menn; drepið ekki gæludýrin okkar,
hægiö frekar á ykkur.
Hringiö í síma
27022
milli kl. 13 og 15,
eða skrifið.
Af bjórþingi
Gunnar Sverrisson skrifar:
Þegar þetta greinarkom kemur þér
fyrir sjónir, lesandi góður, er lang-
tímamál og vandræðabarn háttvirts
Alþingis, bjórskeiðið, á enda runniö.
Lýðum er ljóst að bjórsala megi al-
mennt hefiast hinn 1. mars að ári.
Nú er það löngu þekkt staðreynd að
á meðan nýjabrum er á einhveiju er
langmest hreyfing á því og í kringum
það, fyrst í stað.
Það er skoðun min að eðlUega verði
langmest sala á bjór fyrst í stað en
jafnist svo út er tímar Uða og verði
því svipuö sala á bjór þessum og öðr-
um áfengum drykkjum. - Þrátt fyrir
það hefði atkvæði mitt orðið nei-
kvætt ef þjóðaratkvæðagreiðsla hefði
farið fram því ég geri mér grein fyrir
því, að þótt sumir kunni vel með að
fara, er sá hópur í meirihluta sem fer
Ula með áfenga drykki. Þess vegna
hefði ég gengið glaðari frá kjörborði
en ég kom, með þá vissu í huga að
ég hefði ekki spUlt atkvæði mínu.
Hvað um það. Enda þótt 1. mars
nk. sé dagur daganna kem ég hér
með þeirri hugmynd á framfæri, þar
sem ekki er ráð nema í tíma sé tekið,
að eitt eða tvö prósent af sölu við-
komandi drykkjar verði látin renna
tU einhverra þeirra mörgu mannúð-
armála sem eru á döfinni hér. Það
mætti þá segja að fátt sé svo með
öllu Ult að ei boði nokkuð gott.
Mér fyndist þetta dáUtið jákvæð
lausn, ekki síst fyrir þá sem bjór-
þingið hefur veriö þymir í augum.
Hver framtíð þessa bjórþings verður
svo á ókomnum tímum, svo og ann-
arra áfengra drykkja, mun tíminn
sjálfur leiða í ljós. En vera má að þar
muni koma að það tilheyri sögunni
að neyta bjórs eða slíkra drykkja. -
Og hvers vegna ekki? Er ekki stund-
um sagt að tímamir breytist og
mennimir með? Það gæti einnig átt
við hér.
„Salan á bjór veróur langmest fyrst en jafnast svo út er tímar líða,“ segir
bréfritari m.a.