Dagblaðið Vísir - DV - 08.09.1988, Blaðsíða 16

16
FIMMTUDAGUR 8. SEPTEMBER 1988.
Spumingin
Lesendur
Heldur þú að
ríkisstjórnin
sé að springa?
Linda María Vilhjálmsdóttir: Hún er
alveg við það, sýnist mér, en ég fylg-
ist nú ekki vel með stjómmálum.
Einar Páll Smith: Nú hef ég ekki
hugmynd. Ég vona ekki, vona að hún
hangi út kjörtímabilið.
Sigurður Þórarinsson: Þeir þora ekki
að springa á lirnminu.
Katrín Hermannsdóttir: Já, ég er
hrædd um að eitthvað sé að gerast
hjá þeim.
Halldóra Bjarnadóttir: Ég hugsa það
nú frekar.
Friðjón Már Viðarsson: Nei, það held
ég ekki. Hún lafir.
Sýningin Veröld 88:
Fyrir krakka eða fullorðna?
Frá sýningunni Veröld 88 i Laugardalshöll. Bréfritara finnast krakkar vera áberandi í hópi sýningargesta.
Fjóla hringdi:
Ég fór á sýninguna Veröld 88 og
varð fyrir verulegum vonbrigðum.
Ýmislegt kom til. Eitt er aö mér
flnnst þama öllu ægja saman og htið
skipulag í uppsetningu. Þama eru
margir „básar", ekki vantar það, en
það er eins og einhver óraunvem-
leikablær sé yfir þessu öllu og langt
frá veruleikanum. Og enn er selt inn
á svona sýningar, hvernig sem á því
stendur.
Eitt er það sem rifjaðist upp fyrir
mér, þegar ég sá viðtalið á Stöð 2 í
gærkvöldi, þar sem Helgi Pétursson
ræddi við Jakob Magnússon, þegar
svipmyndum var bmgðið upp frá
sýningunni og gestum hennar kom í
ljós að krakkar eru áberandi uppi-
staða sýningargesta.
Ég er svo sem ekki að amast við
því að unga kynslóðin skuli hafa
áhuga á veröldinni í dag eða eins og
hún er sett upp í Laugardalshöllinni.
Hins vegar fer það alltaf illa í mig
að sjá krakka, oftast eftirlitslausa,
vaða um allt á sýningarsvæði sem
þessu og nánast yfirtaka staðinn.
Þannig var það þegar ég fór þama
og þannig virtist það vera er sýndar
vom svipmyndir frá sýningunni á
Stöð 2, uppistaðan krakkar, allt nið-
ur í 6-7 ára gamhr, prílandi upp og
niður í tækjum og húsgögnum, hvar
sem auga leit. Ég vona að svona
ástand taki enda á sýningum sem hér
eru haldnar og einhver hemih verði
hafður á krakkaskara sem hefur
óbundnar hendur, að því er virðist,
til að valsa um sýningarsvæöi án
þess að nokkur virðist taka í taum-
ana.
Óábyrg stjómmálaumræða:
Áberandi á útvarpsrásunum
Einar Árnason hringdi:
í gærkvöldi (5. sept.) varð ég þess
aðnjótandi að hlýða á tvo þætti sem
íjölluðu um þjóömál, eða hvað
maður nú kahar það, þegar rætt
er við meim um gang mála í þjóð-
félaginu. í báðum tilvikum blö-
skraði mér að heyra hve óábyrgt
fólk getur orðið þegar það hleypir
sér í ham og annaðhvort ræðst á
aht og alla með órökstuddum full-
yrðingum eða lætur spyril eða
fréttamann leiða sig í ógöngur.
Þannig var á útvarpsstöðinni
Bylgjunni rætt við mann nokkum
sem virtist vita nákvæmlega hvað
ætti að gera til að bjarga þjóðinni.
Að vísu hafði hann bara eina pat-
entlausn og hún var sú að færa til
fiármagn tíl þeirra sem „skapa
gjaldeyrinn“, eins og hann nefndi
þaö, og standa undir öllu heUa batt-
eríinu, þ.e. sjómanna og fiskvinnsl-
unnar. Þetta var með eindæmum
óáheyrUegur málflutningur og ég
er undrandi á hve svona umræða
á greiðan aðgang að útvarpsrásun-
um.
í sjónvarpsfréttum í gærkvöldi
var einnig sýnishom frá annarri
„þjóðmálaumræðu“ sem átti að
hafa farið fram á Rás 2, að mér
skUst. Þar höfðu verið fengnir
stjórnmálamenn, einn frá hveijum
flokki, eins og venjulega, tU að
ræða sín á mUU horfurnar í þjóð-
málum. Einnig heyrðist í eins kon-
ar klappliði eða áheyrendum sem
áttu að lífga upp á þáttinn með
spurningum og um leið hlátrasköU-
um þegar eitthvað verulega sniðugt
heyrðist frá viðmælendum (og það
heyrðist manni vera æði oft, eftir
hláturgusunum að dæma).
í fáum orðum sagt var þessi þátt-
ur eins og hann kom mér fyrir sj ón-
ir eitt sjónarspU og á engan hátt
ábyrgur í umræðunni um þjóðmál.
Þeir sem skemmtu sér hvað best
virtust vera umsjónarmaðurinn og
álieyrendaskarinn sem viðstaddur
var. Svona óábyrg umræða er alltof
áberandi í fiölmiðlum okkar en
hvergi eins og á útvarpsrásunum,
þar sem nánast aUt virðist leyfilegt
til að laða að hlustendur. Rás 2 og
Bylgjan virðast hafa vinninginn í
þessu eftir kvöldið í gær.
Fjarkinn og
Lukkutríó
Dagný Jónsdóttir hringdi:
Mér finnst það einkennUegt, að í
Lukkutríóinu skuh alhr stafir koma
fram nema stafurinn „I“. Ég hef
heyrt að einungis hafi verið gefhir
út 10 stafir með þessum bókstaf. Ein-
kennUegt ef satt er.
Varðandi happdrættið Fjarkann er
það að segja að þar á safna 7 nöfnum
.handknattleiksmanna og 6 nöfnum
skákmanna. Ég vU gjaman fá að vita
hvaða nöfnum á að safna. Ég held
að ég sé ekki ein um að óska eftir
skýringum á þessum tveimur atrið-
um og væri æskUegt að fá frekari og
fyUri upplýsingar um bæði þessi
happdrætti og leikreglur þeirra.
Hringið í síma
27022
milli
kl. 13 og 15,
eða skrifið.
Bjartir dagar
- batnandi
hugur
Ingvar Agnarsson skrifar:
Við íslendingar höfum notið
bjartra daga og bjartra nátta nú um
margra vikna skeið. Það eru meiri
forréttindi en flestar þjóðir jarðar
hafa af að segja.
Birta og hlýja sumars, með bláum
QöUum og bláum himni, ætti að leiða
huga okkar tU hæða svo að æöri
áhrif næðu að hafa áhrif á hjörtu
okkar og eyða harðýðgi þeirri sem
m.a. kemur fram í samskiptum okk-
ar við samlanda okkar og nábýlinga,
dýrin villtu á landi og í legi, dýrin
sem svo mjög hafa auðgað lífstilveru
okkar.
Uppræting harðýðginnar úr eigin
brjósti væri stórt skref í áttina tíl
hinnar réttu stefnubreytingar sem
brátt verður að fara að takast ef lífs-
stefnunni á að verða sigurs auðiö.
En það er einmitt hið mikla mark
sem stefna skal að svo að farsæl
framtíð skapist.
Spamaður hjá ríkinu:
Það sem fólkið bíður efdr
Jóhann Sigurðsson skrifar:
Niðurskurður hjá hinu opinbera.
Er það ekki einmitt það sem fólk
hefur bent á og beðið um? Nú hefur
fiármálaráðherra bent á nokkrar
leiðir tU að bæta þar um betur og
hefia niðurskurö í rekstri hins op-
inbera. En þá bregður svo við að
þeir hinir sömu og bent hafa á þetta
sem helstu leið tU sparnaðar hrópa:
Þama má ekki skera niöur og ekki
heldur þarna!
Þaö er mitt álit að segja megi upp
ríkisstarfsmönnum, rétt eins og
öðrum. Það hefur ekki verið fiasað
mikiö þótt fiúki svo sem 10-20
menn úr meðalstóru fyrirtæki, en
opinberir starfsmenn, sem búið
hafa við atvinuöryggi í áratugi,
ætla að ganga af göflunum ef tí.1
tals kemur aö sneiöa af skeggi
þeirra.
Auðvitáö á aö taka öU ríkisfyrir-
tæki tU athugunar með tUliti til
þess hvort þar er hægt aö hagræða,
td. með fækkun starfsmanna, eða
hvort nauðsynlegt er að reka fyrir-
tækiö yfirleitt. - Og fyrir þetta
framtak á fjármálaráöherra þakkir
skildar þvi hingaö tU hafa engir
haft kjark til að framkværaa athug-
un á þessu.
Ef Framsóknarflokkurinn og
Sjálfstæðisflokkurinn, sem báðir
eiga sæti í ríkisstjóm, þykjast ekki
geta sætt sig viö þessa hugmynd
Jóns Baldvins þá eiga þeir hrein-
lega aö segja sig úr stjórninni.
Landsmenn era trúlega langflest-
„Hugumstór og héilsteyptur“. - Jón Baldvin Hannibalsson fjármálaráð-
herra. „Það á að taka hann á orðinu,“ segir bréfritari.
ir hlynntir þeim hugmyndum sem
fiármálaráðherra hefur komiö
fi-am með um spamaö hjá hinu
opinbera, svo að ekki ætti að vera
ágreiningur um þær. Landsmeim
vita líka ofurvel að þeir hafa eytt
ura efni fram og endalausar kröfur
til hins opinbera standast engan
veginn í svo fámennu sarafélagi
sem hér er.
Þess vegna er sparnaður hjá hinu
opinbera einmitt það sem fram-
kvæma á í samræmi við hugmynd-
ir fiármálaráðherra. Á meðan slík-
ur maður er viö sfiórn á að nota
tækifærið, taka hann á orðinu. Það
er ekki víst að næsti fiármálaráð-
herr a verði eins hugumstór og heil-
steyptur og sá er nú situr.