Dagblaðið Vísir - DV - 17.08.1990, Side 15

FÖSTUDAGUR 17. ÁGÚST 1990.
15
Unglingar til fyrirmyndar
á Galtalækjarmóti
Aö aflokinni verslunarmanna-
helgi, einni mestu ferðahelgi árs-
ins, er gaman aö rii]a upp hvemig
til hafi tekist. Hvernig gekk um-
ferðin, hvar var fólkiö og hvernig
hagaði það sér?
A bindindismótinu í Galtalækjar-
skógi var mikið fjölmenni en þar
var fagnað 30 ára afmæli þessara
móta. Fjölskylduskemmtunin í
Galtalækjarskógi um verslunar-
marínahelgi hefur orðið æ vinsælli
á síðari árum og nú er mjög al-
gengt að heilu fjölskyldurnar hitt-
ist þar og tjaldi og eigi ánægjulega
helgi í góðum félagsskap.
Unglingar fyrirmyndarfólk
Mikið er jafnan rætt um það
hvernig unglingar hagi sér um
þessa helgi, þeir safnast jafnan
saman á útihátíðum eða annars
staðar og haga sér alla vega.
Stærstu orðin eru höfð um þá ungl-
inga sem hæst hafa og þá sem haga
sér illa að mati fullorðinna.
Á Bindindismótinu í Galtalæk
var áberandi hvað margir ungling-
ar voru mættir til leiks. Það var
greinilegt að þeim börnum, sem
hafa farið á bindindismótið með
foreldrum sínum undanfarin ár,
hefur líkað vel á þessum samkom-
um og vilja koma aftur.
Einhverjir reyndu að hafa með
sér áfengi á mótið en gæslumenn
mótsins gengu vasklega fram í að
fjarlægja allt slíkt, enda áttu allir
að vita að ekki var ætlast til að slíkt
nesti væri með í för.
Það er sem betur fer ekki lengur
„fínt“ að vera drukkinn og slangra
um á útisamkomu. Unghngar eru
famir að hugsa meira um heilsu
sína og framtíð, það er hægt að
skemmta sér án vímuefna. „Heil-
brigður lífsstíll“ einkenndi ung-
Kjallariiin
Unnur Stefánsdóttir
varaþingmaður framsóknar-
manna á Suðurlandi
mennin í Galtalækjarskógi um
þessa verslunarmannahelgi.
Velheppnaðar kvöldvökur
Á fjölskylduhátíðinni í Galta-
lækjarskógi var boðið upp á tvær
ágætar kvöldvökur þar sem fjöl-
margir skemmtikraftar komu
fram. Þarna ríkti einstök stemmn-
ing, þúsundir mættu til að taka
þátt í skemmtuninni. Þeir yngstu í
vögnum og kerrum, þeir elstu i afa-
og ömmu hlutverkinu.
Unghngarnir vhdu líka vera á
kvöldvökunum því mótshaldarar
reyna að höfða th ahra aldurshópa
svo að allir geti skemmt sér saman.
„Klósettbiðröðin“
í Galtalækjarskógi höfum við
kynnst því undanfarin ár hvernig
það er að standa lengi í biðröð til
þess að komast á salerni. Það er í
sjálfu sér ekkert skrítið þegar mörg
þúsund manns koma saman eina
helgi að salernin anni ekki því álagi
sem þá verður.
Ekki er þó aht slæmt við „klósett-
biðröðina" því þar er gjaman tæki-
færi th að hitta vini og kunningja
sem maður myndi annars ekki
hitta. Þannig er auðvelt að stytta
biðtímann og hafa gaman af tilver-
unni þrátt fyrir allt.
Allirvilja komaaftur
I Galtalækjarskóg
Bindindismótið í Galtalækjar-
skógi má kallast sigurvegari þess-
arar verslunarmannahelgar. Þar
var flest fólkið og framkvæmd öll
th mikillar fyrirmyndar.
Hundruð sjálfboðaliða unnu
skipulagt starf á mótinu svo að
gestir gátu notið helgarinnar í dá-
samlegu veðri og fallegu umhverfi.
Allir gátu fundið eitthvað viö sitt
„Hundruö sjálfboðaliða unnu skipulagt
starf á mótinu svo að gestir gátu notið
helgarinnar í dásamlegu veðri og fall-
egu umhverfi.“
„Það er sem betur fer ekki lengur „tint“ að vera drukkinn og slangra um
á útisamkomu", segir hér m.a.
hæfi og skemmt sér og öðrum. á sinn hátt og þeir eldri gerðu það
Þama var ekkert kynslóðabh, líka.
unghngarnir slettu úr klaufunum Unnur Stefánsdóttir
Dómstólar landsins:
Er réttlætið flúið úr landi?
Margar spurningar hafa vaknað
undanfarin ár í svipuðum dúr og
yfirskrift þessarar greinar. Margir
hafa orðið sárir og reiðir yfir því
virðingarleysi fyrir manneskjunni
sem alltof oft lýsir sér sterkt í um-
fjöllun dómstóla um hin ýmsu mál
er fyrir þá em lögð.
Undanfarin ár hefur það orðið æ
algengara að rekast á niðurstöður
dómstóla sem stangast þvert á við
ghdandi lög í þessu landi okkar.
Virtir lögfræðingar, sem jafnvel
hafa tekið sæti sem hæstaréttar-
dómarar, hafa talað óviðurkvæmi-
lega um stjórnarskrá landsins og
sagt hana einungis pappírsgagn
sem heppilegt sé að vitna í við há-
tíðleg tækifæri. Virðingarleysi fyr-
ir réttlæti viröist vera að verða
aðalsmerki á íslandi.
Félagsdómur
Eitt af okkar dómsstigum er Fé-
lagsdómur. Frá þessu dómsstigi er
ekki hægt að áfrýja niðurstöðum
og er hann því æðsta dómsstig
þeirra mála er hann fjallar um.
Nýlega íjahaði þessi dómur um
dehumál milh ríkisins og BHMR.
Ég þykist vita að dómarar í þessú
máli hafi verið thnefndir sam-
kvæmt 39 gr. laga um stéttarfélög
og vinnudehur. Hitt virðist vera
ljóst að Hæstiréttur hefur í þessu
máli brugðist trausti því sem borið
hefur verið til óhlutdrægni hans.
Samkvæmt heimildum úr fjöl-
KjaUarinn
Guðbjörn Jónsson
framkvæmdastjóri
G-samtakanna
miðlum voru fjórir af fimm dómur-
um í máhnu óhæfir th setu í dóm-
arasæti í þessu máh vegna hags-
munatengsla við niðurstöðu dóms-
ins. Samkvæmt áðurnefndri laga-
grein átti Hæstiréttur að thnefna
þrjá dómendur í þennan dóm, sem
tryggja áttu hlutleysi hans, en einn
að vera frá hvorum dehuaðila.
Mjög svo hnignandi virðing Hæsta-
réttar meðal þjóðarinnar þolir ekki
svona axarsköft. Þetta er virðing-
arleysi fyrir réttlætinu sem ein-
ungis götustrákar geta leyft sér.
Neðra dómsstig
réttarkerfisins
Flest mál, sem fyrir þetta dóms-
stig lenda um þessar mundir, eru
innheimtumál ýmiss konar. Ferill-
inn frá innheimtubréfi lögmanns
th dóms í málinu er svo lítið kynnt-
ur almenningi að alltof margir
skhja ekki möguleika sína á vörn
í máhnu eða treysta sér ekki til
þess, fjárhagslega, að fá lögmann
th þess að verja sig.
Álltof margir lögmenn fara á
þessum forsendum með ólögmæta
pappíra fyrir dómstóla ogþví mið-
ur fyrir virðingu dómskerfisins fá
þeir uppkveðna dóma sem byggðir
eru á þessum gögnum. Dæmin eru
fjölmörg en lítum aðeins á eitt. í
málinu nr. 94/1986, við eitt af auka-
dómsþingum sýslumannsembættis
á landsbyggðinni, var einmitt leik-
inn svona leikur.
Þarna var kveðinn upp dómur
þar sem aðila var gert að greiða
reikninga sem voru honum óvið-
komandi, voru falsaðir, byggðir á
ljósritum með nöfnum óskyldra
aðha og lögmaður sá er sótti málið
vissi ahan tímann að hann var með
ólögmæta pappíra í höndunum.
Honum var skrifað bréf þar sem
færðar voru sönnur á þetta ólög-
mæti en hann skapaði sér áhættu
með því að skjóta þessu bréfi undan
er hann lagði málið fyrir í dómi.
Þegar máhð haföi verið tekið fyr-
ir og dæmt, án vitundar dómþola,
var athygh sýslumanns vakin á
þessum atriðum, ásamt heimild
hans th endurupptöku málsins
vegna undanskots lögmanns á
gögnum er hugsanlega hefðu breytt
niðurstöðu dómsins. Það tók að
vísu rúmt hálft ár að fá svar frá
sýslumanni og þegar það kom vant-
aði efnið í svarið. Það var bara
blaður.
Hæstiréttur
Hæstiréttur á að vera vagga rétt-
lætis í hverju þjóðfélagi er kennir
sig við lýðræði og réttlæti. Nokkuð
hefur mér fundist skorta á vitn-
eskju dómenda á þessu æðsta
dómsstigi þjóðarinnar um þessar
kröfur sem gerðar eru til þeirra.
Alltof oft hefur mér fundist dóm-
endur þarna gleyma réttlætinu í
fimleikum sínum um lagagreinar
lagasafns okkar.
Þetta hefur að vísu fram th þessa
einungis veriö tilfmning, eins og
ég sagði. Nú er þetta hins vegar
ekki lengur tilfinning, því fyrir
skömmu.barst mér staðfesting um
óafsakanlegan flumbrugang af
hálfu dómenda Hæstaréttar í mál-
inu nr. 327/1988: Þar segir orðrétt í
dómsorði. (Aðaláfrýjandi greiði
gagnáfrýjanda 592.800 krónur með
36% ársvöxtum af 307.800 krónum
frá 1. júlí 1987 til 15. sama mánað-
ar, en dráttarvöxtum samkvæmt
III. kafla vaxtalaga nr. 25/1987 af
592.800 krónum frá þeim degi til
greiðsludags.) Nú spyr ég dómend-
ur Hæstaréttar í þessu máli.
Hvernig heimfærið þið þaö við gild-
andi lög í landinu að dæmd krafa
hækki um 285.000 krónur á fimmt-
án dögum. Er hugsanlegt að öll
umfjöllun réttarins um málið sé
með álíka mikilli ábyrgðartilfinn-
ingu? Hvar eiga þegnar þjóðfélags-
ins að leita réttar síns þegar Hæsti-
réttur framkvæmir svona
flumbrugang?
Guðbjörn Jónsson
„Hitt virðist vera ljóst að Hæstiréttur
hefur 1 þessu máli brugðist trausti því
sem borið hefur verið til óhlutdrægni
hans.“