Dagblaðið Vísir - DV - 12.08.1991, Blaðsíða 12

12
Lesendur
MÁNUDAGUR 12. ÁGÚST 1991.
Spumingin
Hvernig líst þér á
nýja útvarpstjórann?
Nada Róbertsdóttir fiskvinnslukona:
Bara vel.
Karl Lúðvíksson apótekari: Ég þekki
hann lítið en mér líst mjög vel á
hann.
Jósefína Friðriksdóttir kennari: Af-
skaplega vel, ég er mjög ánægö meö
hann. 7
Hulda Arnljótsdóttir kennari: Ég er
mjög ánægö meö hann, mér finnst
þaö góö málamiðlun.
Guðgeir Guðmundsson bréfberi: Mér
líst mjög vel á hann.
Valur Brynjólfsson vaktmaður: Mér
líst alveg sæmilega vel á hann.
Já, hvað væri
ef herinn færi?
Hjörtur skrifar:
Ég var aö lesa úttekt, sem gerð var
á því starfi sem fram fer á Miðnes-
heiðinni á vegum vamarliðsins og
því hve gífurlega mikilvægt svæöi
varnarhösins er okkur íslendingum
og framkvæmdir allar á vegum þess.
Þótt ekki sé minnst á neitt annað en
flugvöllinn sjálfan, sem enn er notað-
ur sem alþjóöaflugvöhur, sá eini hér
á landi, er hann einn svo mikils virði
fyrir ísland aö við væram nánast
allslausir í samgöngum með farþega
milli landa ef vamarliöiö hyrfí á
brott.
Flugvöllurinn einn og sér kostar
hvorki meira né minna en rúmlega
100 milljarða króna og þá er ótaliö
allt það starf sem viö fáum algjörlega
ókeypis frá varnarliðinu, varðandi
viðhald, slökkvihð, tæknibúnað á
brautum og við lendingar, ratsjár og
annað sem við heföum engin efni á
að kaupa ef skyndfíega yrði tekin
ákvörðun um að kalla varnarliðiö
heim frá íslandi.
Það er eins og menn setji hljóða
hér á landi og þá ekki síst íslenska
ráðamenn, þegar minnst er á Kefla-
víkurflugvöll. Það er helst að þeir
taki á heilum sér þegar nýja flugstöð-
in er til umræðu. Flugstöðina segjast
íslendingar hafa byggt. En það má
öllu nafn gefa eins og þar stendur,
og fáir landsmenn gera sér fulla
grein fyrir því að flugvallarrekstur á
Miönesheiöi er fráleitur nema þar
„Flugvöllurinn einn og sér kostar um 100 milljarða króna.“ - Rekinn íslend-
ingurn að kostnaðarlausu.
verði óbreytt ástand um ókomin ár
með einhvers konar samningum við
Bandaríkin.
En nú er hafinn samdráttur varn-
arliða þeirra víða, a.m.k. hér á Vest-
urlöndum, vegna meiri samvinnu
Sovétríkjanna og Bandaríkjanna.
Fækkun hefur þegar orðið hjá ís-
lenskum aðflum sem vinna fyrir
varnarliðið. Og hvernig brygðumst
við svo viö ef að þvi kæmi að skyndi-
lega yrði allt varnarUð kallað héðan?
Hvaða ráðstafanir hafa íslensk
stjórnvöld gert til að mæta þeim
skakkafóllum? Að sjálfsögðu engar.
Hafa ekki einu sinni rætt þann
möguleika að tengjast viðskiptum
við vesturálfu fremur en Evrópu,
þótt vitað sé að þegar eru öll sund
að lokast við Evrópumarkaðssvæðið
og því nauðsynlegt að leita samn-
ingaleiöa við Bandaríkin, Kanada og
önnur lönd vestanhafs. Þetta er
stærra mál en svo að það megi drag-
ast á langinn aö gera frumkönnun á
möguleikum um fasta viðskipta-
samninga um öU okkar viðskipti. Viö
eigum ekki í nein önnur hús að
venda.
Parkerað á Kremlar-vísu
Jóhannes Proppé skrifar:
Ég fór í Perluna nýlega. Bauð þang-
aö erlendum manni ásamt íslenskri
konu sinni og svo minni konu að
sjálfsögðu. Er við renndum upp að
(ég ók bílnum), til þess að frúrnar
gætu gengiö þurrum fótum beint inn,
voru 4 limosínur, líkar þessum stóru
rússnesku, sem við sjáum í myndum
frá Kreml, parkeraðar í röð, einmitt
þar sem átti að ganga inn. Bílamir
voru alUr mannlausir.
„Rússneska sendiráðið," sagöi ég
við gesti mína um leið og þeir fóru
út úr bílnum og skáskutu sér inn á
miUi Umosínanna. Ég fór síðan meö
minn bíl á stæðiö þar sem reiknað
er með að aUir gestir skUji eftir bíla
sína. Er við höfðum skoðað hin faU-
egu húsakynni var haldið upp á
íjórðu hæð þar sem Halldór Skafta
og hans ágæta lið tók á móti okkur
og leiddi tU sætis.
Við tókum að snúast, hægt en bít-
andi (hringurinn tók rúma 2 tíma).
Meðan við skoðuðum matseðUinn
heyrðist nokkur skraðnigur að ofan,
en barinn er efst uppi, svo menn eru
„hátt uppi“ í tvöfaldri merkingu. Þar
vora á ferð utanríkisráðherra ásamt
kollega sínum frá írlandi. Báðir með
maka og fríðu fóruneyti. Ég og kona
mín höfðum víst sem skattborgarar
boðið þeim líka í mat þetta kvöld og
ekki nema sjálfsagt. Hefði nú samt
sleppt bamum hefði ég ráðið.
Nú var komin skýring á hinum 4
limósínum fyrir utan. Rússarnir
hafðir fyrir rangri sök. - Þetta voru
þá bara íslenskir kommissarar!
Spurningar vöknuðu: Var þörf á að
skilja bifreiðirnar eftir beint fyrir
framan innganginn? Mátti ekki
leggja þeim á stæðið? Á kannski að
búa tU sér akrein fyrir ráðherrana?
En hvemig var svo Perlan? Dásam-
leg þjónusta, fyrirtaks matur, og sem
sé, allt til fyrirmyndar. Nema verðið.
Drottinn minn! Dýr myndi Hafliði
aUur, t.d. ef eitthvaö er drukkið að
ráði. - En HaUdór og Co; bestu þakk-
ir fyrir góðan mat og framúrskarandi
þjónustu.
Upphlaup Olafs Ragnars
Magnús Guðmundsson skrifar:
Það er ekki mikið hugrekki hjá
mönnum sem kalla sig ábyrga stjórn-
málamenn að fara í kerfi þegar fyrrv.
fjármálaráðherra, Ólafur Ragnar
Grímsson, krefst rannsóknar á því
að smjörvi eða aðrar slíkar heimilis-
vörur séu komnar á fríverslunarhsta
varðandi hið evrópska efnahags-
svæði. Ef Ólafur getur hrært svona
í öllum stjórnarliðum núverandi rík-
isstjómar hefur hann meira vald á
þeim en menn hefðu trúað að
óreyndu.
Ólafur krefst þess að sá samninga-
maður sem flnnst ábyrgur fyrir þess-
um „hræðilegu mistökum" verði lát-
inn segja af sér. Hann krefst hins
vegar ekki að utanríkisráöherra segi
af sér og er hann þó yfirmaður allrar
sendinefndarinnar. Auðvitað hefur
utanríkisráðherra rétt fyrir sér þeg-
ar hann segir að þessar vörutegundir
hafi verið kynntar seint sl. vetur. Og
auðvitað skipta þessar vörutegundir
bara engu máli fyrir einn eða neinn
Islenskur neytandi tekur fegins hendi við hvaöa vörutegund sem hægt er
að setja á friverslunarlista.
- nema hinn íslenska neytanda sem verslunarlista í millilandaviöskipt-
tekur fegins hendi við hvaða vöru- um.
tegund sem hægt er að koma á frí-
DV
Útvarpsstjóri með
frjálshyggju?
Þorsteinn Einarsson skrifar:
Nú hefur liggui' langþráö
ákvörðun, um ráðningu útvarps-
stjóra nánast fyrir. - Mér finnst
hér hafa verið vel ráðiö, og ég
óska væntanlegum útvarpsstjóra
velfarnaðar í starfi. Mörg nöfn
voru í umræðunni, þar á meöal
nöfn fólks sem hingað til hefur
verið þekkt fyrir annað en sækj-
ast sérstaklega eftir störfum í
skjóli miðstýringar og rikisfor-
sjár.
Það kom því einkennilega fyrir
sjónir að sjá nöfn nokurra eitil-
harðra fijálshyggumanna í sam-
bandi við stöðu útvarpsstjóra.
Maður heföi ekki trúað því að
óreyndu að slíkir menn sæktu
um þessa stöðu, - Aö hinir ötulu
baráttumenn frjálshyggjunnar
bitust um aö komast undir pils-
fald ríkisins í skjóh stöðu út-
varpsstjóra! Hugsjón má sín oft
lítils.
Þurfumekki
Fjölnismenn
Knstínn skrifar:
Ég las nýlega grein þar sem
verið var að ólmast með menn-
ingu eina ferðina enn. - Upplýs-
ingar um að íslendingar sæktust
t.d. fremur eftir skemmtan en
fróðleik en hinar Norðurlanda-
þjóðrinar vora sóttar í norræna
tölfræðihandbók. Einnig, að ein-
ungis um 5% af íslenskri sjón-
varpsdagsskrá flokkaðist undir
fræðsluefni, miðaö við 17-28% á
hinum Norðurlöndunum.
Bókasöfn hér væra lika minna
notuð.
Síðan var spurt, h vort við þy rft-
um kannski á nýjum spámönnum
að halda. Eldhugum. - Fjölnis-
mönnum. Einhverjum sem sá til
liveitis en ekki illgresis, ræktun-
armönnum en ekki kjaftöskum
og kverúlöntum. Nóg væri af
þeim í fjölmiðlum. - Ég segi hins
vegar; Við þurfum ekki fleiri
Fjölnismenn, sem loka á fijálsa
fjölmiðla og sá til illgresis með
yfirþyrmandi predikunum hvar
sem þeir drepa niður penna.
Tilgamansvilég
Snorri hringdi:
Mér finnst orðið afar hvimleitt
þegar hver spekingurinn á fætur
öðram, sem rætt er við í útvarpi
og sjónvarpi, jafnvel um hundó-
merkilegt efni, kemur með þétta
tískuinnskot: „Til gamans vil ég
geta þess að... “ - Svo kemur viö-
komandi með eitthvað enn leiðin-
legra en hann var aö bögglast við
að segja áður.
Yfirleitt eru viðtöl viö menn i
fréttum hér í Jjósvakamiðlunum
afar einhæf og varla mönnum
bjóðandi, bæði hyaö málfar
snertir og efnistök. Út yfir tekur
þó að þegar þessir leiðindaskarf-
ar hafa tæmt sig af munnræp-
unni skjóta þeir að þessari aula-
setningu. Er það gjarnan löng
talnaruna eða upptalning á
nefndarmönnum í einhverri
hrepps- eða fjallskilanefndinni.
Rónaráöilum
bekkjum
Kristinn Sigurðsson skrifaif'
Þaö er óhugnanlega mikið af
rónum á götum Reykjavikur
núna og má segja að allir bekkir
séu uppteknir í miöborginni af
þessum ógæfumönnum. - í lög-
reglusamþykkt Reykjavíkur
stendur að ölvun sé óheimil á al-
aramanfæri og því sætir undrun
að bærinn skuh ekki vera laus
viö þessa menn.
Lögreglan er ekki of áberandi í
miðborginni, því miður. Þaö er
heldur óhugnanlegt að erlendir
feröamenn skuh hafa þetta að
myndefni og taka með sér heim.
En hvaö skyldi valda þvf að menn
þessir eru ekki fluttir burt? - Eða
búum við i ræflaþjóðfélagi?