Dagblaðið Vísir - DV - 30.07.1992, Síða 4

4
FIMMTUDAGUR 30. JtJLÍ 1992.
Fréttir
Skúli Jóhannesson um sölu hlutabréfa Fjölmiðlunar sf.:
Komu, stálu bréfunum
mínum og seldu þau
„Við erum tíu menn saman í
Fjölmiðlun sf. Þessi íjórmenninga-
klíka, sem hefur kúgað okkur aö
undanfömu, lætur sig hafa það að
selja hluti upp á heilar 240 milljón-
ir króna án þess að tala við aðil-
ana. Þetta er fyrir neðan allar hell-
ur,“ sagði Skúli Jóhannesson, einn
eigenda Fjölmiðlunar sf.
Stjóm félagsins hefur sem kuirn-
ugt er selt öll hlutabréf þess í ís-
lenska útvarpsfélaginu til nýstofn-
aðs fyrirtækis, Útheija hf.
„Þegar við keyptum stóran hlut
i Stöð 2 stofnuðum við samtök,
Fiölmiðlun sf., um að standa saman
í tvö ár, eða til 1. júlí í ár. Jóhann
J. Ólafsson stjómarformaöur var
búinn að hringja og ákveða á fundi
að við fengjum hlutabréfm okkar
afhent þegar ljóst var að við ætluð-
um að ljúka samstarfinu í Fjölmiðl-
un 1. júlí 1992. Hann lét Bjama
Kristjánsson, fjármálastjóra Stöðv-
ar 2, hringja í mig til að segja mér
að verið væri að ganga frá bréfun-
um og að ég fengi þau næstu daga.
Jóhann hringdi í mig sjálfur til að
spyrja hvort Bjarni hefði ekki ör-
ugglega hringt.
Loks átti ég samtal við Pál Magn-
ússon sjónvarpsstjóra um það að
bréfm væm að koma. Það hefði
reynst smávægilegur formgalli á
prentuninni, ella væri ég kominn
með þau í hendumar. Mér skildist
að bréfin væm á skrifstofu sjón-
varpsstjóra. Þetta gerðist í kring-
um 10. júlí.
Svo komu fjórmenningarnir
þarna eins og þjófar að nóttu, stálu
bréfunum mínum og seldu þau. Ég
heyrði fyrst í fjölmiðlum aö búið
væri að selja þau.
Mér hefði fundist eðhlegt aö
stjómin hefði kallað okkur saman
og við fengiö upplýsingar um stööu
félagsins sem er að kaupa, ábyrgðir
og tryggingar.
Ég tel að stjómin hafi verið að
selja sjálfri sér hlutabréfm og að
Útherji hf. sé aðeins leppur. Þeir
sjá að íslenska sjónvarpsfélagið
gengur vel og þeir eru aö sölsa
þennan hlut undir sig. Þarna er um
að ræða valdagræðgi og brenglaða
siðferðiskennd. Kannski þurfa þeir
að halda völdum til þess að geta
falið eitthvað fyrir okkur.“
-JSS
Jóhann J. Ólafsson, stjómarformaöur Fjölmiðlunar sf:
Bað fjármálastjórann
að undirbúa skipti
- en krafa um þau var ekki sett fram
„Um er að ræða eitt bréf í eigu
Fjölmiðlunar og aðilar eiga hlut í því
bréfi. í reglum Fjölmiðlunar sf. segir
að leysa megi félagið upp ef krafa
berist um slíkt eftir 1. júlí 1992. Slík
krafa hefur ekki borist eim. Hins
vegar bað ég fjármálastjóra íslenska
sjónvarpsfélagsins að undirbúa
skipti ef slík krafa kæmi fram. í
millitíðinni vom svo gerðar aðrar
ráðstafanir eins og menn þekkja.“
Þetta sagöi Jóhann J. Ólafsson,
stjómarformaður Fíölmiölunar sf.,
er DV ræddi við hann í gær.
Jóhann sagöist vísa því algjörlega
á bug að meirihlutinn væri að selja
sjálfum sér hlutabréf Fiölmiðlunar
sf. í íslenska sjónvarpsfélaginu. „Ég
er ekki eignaraðili að Útheija hf. og
mér hefur ekki verið boðin þátttaka
í því félagi.“
Varðandi það atriði hvort ekki
hefði verið ástæða til að láta alla
hluthafa vita um fyrirhugaða sölu
hlutabréfanna og fá samþykki þeirra
fyrir henni sagði Jóhann að mjög
stuttur frestur hefði verið gefinn til
að svara tilboði Útherja hf. Að auki
hefði ótvíræður meirihluti hluthafa
verið samþykkur sölunni þannig aö
menn hefðu talið í lagi að taka tilboð-
inu við svo búið.
„Nú er eölilegast að menn rói sig
niður og tali sarnan," sagði Jóhann.
„Það er nauðsynlegt að þeir líti til
framtíðar og setji hagsmuni félagsins
ofar einhverju dægurþrasi."
-JSS
herja hf. við
Þegar grannt er skoðað kemur í
Ijós aö talsverö tengsl eru milli
Gunnars Þórs Ólafssonar, annars
stofnanda Útlieija hf„ og einstakra
hluthafa í Fíölmiðlun sf. Gunnar
Þór og Haraldur Haraldsson,
stjórnarmaður í Pjölmiölun sf.,
áttu saman umboðs- og heildversl-
unina Andra hf. Haraldur hafði
keypt sig inn í fyrirtækið þar sem
Gunnar Þór var fyrir.
Samstarf þeirra Haralds og
Gunnai's Þóre var raunar víðtæk-
ara þvi þeír stofnuðu, ásamt fleir-
um, greiðslukortafyrirtækið Kort
hf. á sínum tíma, sem átti 1/4 í
Kreditkortum hf. Kort hf. seldi síð-
an hlut sinn til Sparisjóðanna,
Landsbanka og Búnaðarbanka.
Haraldur, Gunnar Þór og félagar
lögðu 50 milljónir af söluverði fyr-
irtækisins í íslenska sjónvarpsfé-
lagið. í gegniun Andra hf. áttu þeir
því 50 milljóna hlut af þeim 150
milljónum sem Fjölmiðlun hf. hafði
yfir að ráöa í félaginu. Að auki á
Gunnar Þór 5 milljóna hlut í ís-
lenska sjónvarpsfélaginu.
Gunnar Þór stofiiaði Útherja hf.
ásamt Páli Gústafssyni fyrir rétt-
um manuði. Hlutur Gunnars Þórs
er 499.990 krónur en Páls 10 krón-
ur. Fullyrt er að Gunnar Þór hafi
setið flesta fundi Fjölmiðlunar sf.
og gjörþekki því alla málavöxtu.
Hann sé í raun aöeins leppur fyrir
stjórn fyrirtækisins sem sé að selja
sjálfri sér hlut Fjölmiðlunar sf.
-JSS
í dag mælir Dagfari
Fyrir tveim árum var settur á fót
nýr sjóður, svokallaður Hagræð-
ingarsjóður. Þaö var ekki sjóður
peninga heldur samansafnaður
kvóti af kvóta þeirra skipa sem
sigldu með aflann. Þetta var sem
sé sjóður þar sem safnað var saman
þorskígildum sem síöar skyldu not-
uð til hagræðingar fyrir þau byggð-
arlög sem þyrftu á aðstoð að halda.
Þess vegna hét þessi þorsksjóður
Hagræðingarsjóður.
í vetur sem leið breytti núverandi
ríkisstjóm þessum sjóði með þeim
hætti að í stað þess að úthluta
þorskkvótum úr Hagræðingarsjóði
til hagræðingar fyrir hin ýmsu
sjávarpláss eftir atvikum var
ákveðið að ríkissjóður seldi kvóta
úr Hagræðingarsjóði þegar sjávar-
útvegsfyrirtæki þ'urftu nauðsyn-
lega á meiri aflakvóta að halda,
vegna atvinnu eða reksturs hjá við-
komandi. Þannig reiknuðu sér-
fræðingar ríkisstjómarinnar út að
ríkissjóður gæti krækt sér í rúmar
fimm himdmð milljónir króna sem
að verulegu leyti átti að fjármagna
rekstur Hafrannsóknastofnunar.
Þegar krísan kom upp með skerð-
inguna á þorskkvótanum var strax
farið að gæla við þá hugmynd að
hætta viö sölu aflakvóta úr Ha-
Miinchhausen sigraði
græðingarsjóði og nota þau tólf
þúsund tonn sem þar hafa safnast
saman til aö úthluta þeim til Vest-
firðinga og annarrra þeirra byggð-
arlaga sem verst fara út úr skerð-
ingunni. Þessar hugmyndir setti
sjávarútvegsráðherra fram í tillög-
um sínum og þetta tóku þeir imdir
þeir Matthías Bjamason og ýmsir
höfuðpaurar sjávarútvegsins, sem
og stjómai'andstaðan og margir
stjómarliðar á þingi. Þetta vom
hugmyndimar sem forsætisráð-
herra kallaði Múnchhausenaðferð-
ir og átti þá við að menn vfidu
draga sjálfa sig upp úr keldunni á
hárinu með hestinn í klofinu, alveg
eins og Múnchhausen gerði í lyga-
sögunni.
Niðurstaðan hefur orðið sú að
sjávarútvegsráðherra varð að
draga tillögu sína til baka. Hagræð-
ingarsjóður veröur ekki notaður til
hagræðingar eins og upphaflega
var stefnt að. Hagræðingarsjóður
verður ekki notaöur til að hagræða
fyrir þorskveiðimenn og áfram
stefnir ríkissjóður að því að selja
kvóta úr sjóðnum til hæstbjóðanda
sem þýðir í raun að fyrirtækin, sem
fara fram á gjaldþrotabrúnina
vegna niðurskurðarins, geta keypt
sér kvóta ef þau hafa efni á því.
Hagræðing ríkisstjómarinnar
verður þá fólgin í því að skera mis-
kunnarlaust niður og kippa rekstr-
argrundvellinum undan sjávarút-
veginum. Þegar reksturinn er kom-
inn í þrot er aðferðin sú að þau
geta keypt sér nýjan kvóta úr Ha-
græðingarsjóöi! Það er að segja ef
þau hafa efni á því eftir að hafa
misst kvóta og tapað í rekstri og
eiga ekki fyrir skuldum! Múnchha-
usen hefði ekki getað fundið upp
betri lygasögu um aðferðir til að
bjarga fyrirtækjum úr sjávar-
háska.
Með þessari aðferð er Hagræð-
ingarsjóður til hagræðingar fyrir
þá eina sem ekki hafa lengur tök á
neinni hagræðingu. Enda er það
mat ríkisstjómarinnar að það sé
mikið óhagræði af því að nota Ha-
græöingarsjóð til hagræðingar.
Hún sér hins vegar hagræðið í því
óhagræði sem felst í Hagræðingar-
sjóði ef sjóðurinn er eingöngu not-
aður til hagræðingar þegar ríkis-
sjóður getur grætt á því. Hagræð-
ingarsjóður er nefnilega til ha-
græðingar fyrir illa staddan ríkis-
sjóð en ekki til hagræðingar fyrir
sjávarútveginn nema þegar sjávar-
útvegurinn er svo illa staddur að
hann getur ekki haft hag að ha-
græðingu vegna þess að hann á
ekki fyrir henni!
Múnchhausen þóttist geta dregið
sjálfan sig upp á hárinu. Forsætis-
ráðherra hlær að svoleiðis aðferð-
um. En þegar til kastanna kemur
er ekki betur hægt að sjá en hann
hafi lent í þeirri keldu að tileinka
sér sams konar aðferðir og
Múnchhausen varð frægur fyrir.
Ríkisstjómin hefur nefnilega kom-
ist að þeirri merkilegu niðurstöðu
að kvótinn í Hagræðingarsjóði er
falur til kaups fyrir þá eina sem
ekki hafa efni á að kaupa hann.
Ríkisstjómin ætlar að græða fimm
hundruð milljónir á kvótasölu til
byggðarlaga sem eiga ekki fyrir
kaupunum. Ríkisstjómin vill hag-
ræða með peningum sem ekki em
til. Múnchhausen hafði betur þegar
upp er staðiö.
Dagfari