Dagblaðið Vísir - DV - 30.11.1992, Blaðsíða 12

12
MÁNUDAGUR 30. NÓVEMBER 1992.
Spumingin
Fer snjórinn
í taugarnar á þér?
Rúna M. Guðmundsdóttir nemi: Já,
að vissu leyti en þó er hægt að nota
hann til að fara á skíði.
Elí Másson þjónn: Já, heldur betur.
Reynir Pálsson nemi: Nei, ekkert svo.
Halla Káradóttir nemi: Nei, þá er
bara að taka út snjósleðann.
Þórhildur Þorleifsdóttir leikstjóri:
Nei, þaö birtir upp í skammdeginu
ef það kemur snjór.
Anna Þorsteinsdóttir sálfræðinemi:
Ekki snjórinn, en slabbiö og slyddan.
Snjórinn er jólalegur og fallegur.
Lesendur
H ugmyndafátækt
útvarps og sjónvarps
Einar Vilhjálmsson skrifar:
Það sem mótað hefur dagskrá Rík-
issjónvarps undanfarin ár er eftirfar-
andi: erlendar hryllingsmyndir,
íþróttalanglokur, hrinuhljómsveitir
og svo náttúrlega hinn mjúki leir
„hrafnsins". Fréttatímar færa blóð-
völl styijaldarböðla inn í stofur okk-
ar en gleyma samt ekki smáiðnaði
minniháttar glæponanna. - Frétta-
menn fara hópum saman til fjar-
lægra heimshoma til þess að „bæta
böhð“ sem berst frá erlendum frétta-
stofum. „Litla Tyrkjaránið" varð að
ferðatilefni fréttamanna og kostað
miklu til.
Smápistlar berast frá ótrúlegustu
stöðum um hin ómerkilegustu efni.
Þessi stórveldaleikur dvergríkis-
fjölmiðla er hneykslanlegur. Það er
ekki nema von að fréttastofan verði
að endurtaka tugguna kl. 23 að
kvöldinu. Og útvarpið jórtrar sínar
„fréttir" á eins til tveggja tíma fresti,
oftast lítið eða ekkert breyttar. Þessi
vinnubrögð virðast þjóna þeim eina
tilgangi að fylla of langan útsending-
artíma á fyrirhafnarlítinn hátt.
Þetta sýnir hugmyndafátækt dag-
skrárstjórnendanna sem hvað út-
varpið varðar virðast ekki þekkja til
hins mikla bókmenntaauðs þjóðar-
innar. Lesarar útvarps eru oft leikar-
ar með væminn og tilgerðarlegan
framburð og efnið oftar en ekki þýtt
bull. Út yfir tekur þó þegar hafinn
var flutningur sakamálaleikrita eftir
hádegi. Bamaefni er oft sótt til Nor-
egs og Svíþjóöar og gæðin eftir því.
Ástæðulaust er að bjóða bömum
slíkan boðskap. Fræðsluefni er lítið
sem ekkert og hefur Ríkissjónvarpið
brugðist hvað það varðar.
Við búum við tvær sjónvarpsstöðv-
ar sem spúa svipuðu gumsi yfir
landslýö. Þegar til stóð að hefja
fræðslusjónvarp þótti það of dýrt
þótt vitað væri að mikið og gott efni
af þessu tagi væri fyrir hendi, t.d.
hjá BBC og fleiri erlendum stöðvmn,
og hentaði vel til flutnings hér og
fengist á viðráðanlegu verði. Stytta
ætti dagskrána og vanda hana betur,
ein fréttastofa fyrir útvarp og sjón-
varp nægði og fækka ætti starfsfólki
um nokkra tugi.
Þaö er aumt aö hið dýra bákn, Rík-
issjónvarpið, skuli vera jafn menn-
ingarsnautt og Stöð 2 sem helgar sig
dægurefni að mestu. Kennsla í
tungumálum, tónmennt, tréskurði,
teiknun, málun og ljósmyndun ætti
að vera fastur hður á besta tíma í
sjónvarpi og útvarpi, aht eftir því
hvar tæknin hentar hverju sinni.
Á fréttastofu útvarps í útvarpshúsinu við Efstaleíti. „Ein fréttastofa fyrir útvarp og sjónvarp nægði".
Hvað er að hjá dómskerf inu?
Helgi Sigurðsson skrifar:
Þaö er löngu orðið áhyggjuefni hjá
almenningi hér á landi hvemig virð-
ist vera staðiö að lúkningu á afbrota-
málum sem dráttur veröur á að
rannsaka og dæma í. Þannig berast
fólki nú fréttir af því með stuttu
milhbih að mörg mál bíði dóms en
dráttur valdi því að annað hvort eru
þau orðin fymd þegar til á aö taka
eða þá að rannsókn hefur dregist á
langinn svo að htlar eða engar sann-
anir finnast sem hægt er að byggja
málsókn á.
Þessa dagana er verið aö segja frá
dæmum í þessa vem. Dómur var t.d.
kveðinn upp í máh er varðaði inn-
flutning fíkniefna en sökum dráttar
í meöferð þess slapp ákærði við refs-
ingu en var gert að greiða óverulega
fjámpphæð vegna málsóknar- og
vamarlauna. - Ef til vih er hér að
einhverju leyti um að ræða skort á
starfsmönnum í dóms- og löggæslu-
kerfinu. Það afsakar á engan hátt
vanrækslu hins opinbera að lagfæra
þá þann agnúa sem er þjóðfélaginu
í heild til skammar.
Sum mál em einnig þann veg vaxin
að fólk hreinlega hlær eða gerir lítið
úr dómskerfinu fyrir seinaganginn.
Má þar nefna nýlegt dæmi um hið
svokahaöa „málningarfótumál" þar
sem málsmeðferð hefur dregist í 5
ár! Það er sárgrætílegt ef afbrota-
menn hér á landi geta svo skotið
málum sínum til Mannréttindadóm-
stólsins eftir að loks hefur verið
dæmt í máh þeirra. Það er því engin
furða þótt fólk spyrji hvert annað;
Hvað er að í dómskerfinu á íslandi?
Saltfiskmarkaðir í hættu
Saltfiskurinn metinn
Krístinn Einarsson skrifar:
Mér finnst hörmuleg tilhugsun ef
saltfiskmarkaðir okkar í löndum
Suður-Evrópu verða svo forsmáðir
með lélegum fiski og óvönduðum frá-
gangi að þeir verða okkur nánast
ónýtir í framtíðinni. Ég var á ferð í
Portúgal og á Spáni snemma í haust,
og gerði mér far um að kanna hvort
íslenskur fiskur væri ekki á boðstól-
um í stórmörkuðum og öðrum versl-
unum sem selja saltfisk.
Mér til mikilla vonbrigða var
norskur saltfiskur yfirgnæfandi á
markaðnum, einkum í Portúgal. Það
er venjan í þessum löndum að til-
greina hvaða saltfisk er um aö ræða,
og á það við matvöruverslanir sér-
staklega, en síður eða ekki á veitinga-
húsunum. - Á Spáni var þessu öðru-
vísi varið og t.d. í borgunum Vigo,
og Santiago á norð-vestur Spáni og
einnig í Bhbao sá ég íslenskan salt-
fisk vel auglýstan í gluggum versl-
ana. - í sumum öðrum borgum var
aðeins um norskan saltfisk að ræða.
Nú er farið er að kaupa þorsk úr
rússneskum skipum th vinnslu í
fiskvinnslustöðvum sums staöar á
landsbyggðinni. Þorsk sem ekki er
veiddur hér við land, heldur í Bar-
entshafi og langt norðaustur af ís-
landi. Þetta er áhyggjuefni, ekki síst
ef það orðspor kemst á að fiskur af
þessum slóðum kunni að vera meng-
aður af hættulegum efnum, sem nú
er talað um að sé fremur á sveimi í
sjónum á þessum slóðum en annars
staðar nær íslandi.
Þess vegna fagna ég frumkvæði og
thhögun þeirri sem einn saltfisk-
kaupmaður hér, Jón Ásbjömsson,
hefur með því að kaupa eingöngu
krókafiskinn. Hann segir að gæðin
séu ótvíræð og hann bjóði ekki annað
hráefni t.d. fyrir Spánarmarkaö. -
Krókaveiðar era okkur því enn mik-
hvægar. Reyndar ætti ekki aö nota
annað hráefni th saltfiskvinnslu en
þann fisk sem sannanlega er veiddur
hér við land. Þannig gætum við hafið
auglýsingaherferð á Spáni og í Portú-
gal og skákað Norðmönnum með
árangursríkum hætti.
lífeyrissjóðtint
E.K. skrifar:
Staða lifeyrissjóðanna hefur
verið að versna eins og allir vita,
og óvitað hvort sumir þeirra geta
með nokkru rnóti staöið viö
skuldbindingar sínar við félags-
menn. - Nú tekur þó steininn úr
þegar skuldbindingar Lifeyris-
sjóös borgarstarfsmanna lenda
hugsanlega á skattgreiðendum
allra Reykvíkinga.
Pólitíkmad
Gunnar skrifar:
Mörgum fleiri en mér finnst það
oröið óeðlhegt að ekki skuli vera
hægt að kjósa sér leiðtoga eða
forsvarsmann fyrir launþega-
samtökum hér á landi án þess að
pólitíkin sé höfð að leiðarljósi. -
Það þætti ekki gott hjá. atvinnu-
fyrirtæki að menn væra ráðnir
eftir pólitískum ht Hafa forsvars-
menn iaunþegasamtakanna og
fbrdæmt slíka tilhögun.
Þegar svo kemur að ASÍ-þing-
inu er þreifað og plottaö fram og
th baka fil að finna forseta með
rétta pólitíska litinn. Hann má
alls ekki vera úr Sjálfstæöisflokki
heldur úr röðum einhverra hinna
flokkanna. Varaforseti má svo
gjarnan vera hvaðan sem er! -
Þetta er fordæmanlegt fyrir-
komulag á þingi sem ætti raunar
að leita eftir algjörlega ópólitísk-
um forvstumanni fyrir samtökin.
FramsóknogEES
Á.P. hiángdi:
Ég átti bágt með að skhja orð
formanns Framsóknarflokksins,
Steingrims Hermannssonar, í
sjónvarpsviðtali í vikunni þar
sem hann sagöi að það væri erfitt
að hafna EES-samningnum en
samt væri ekki hægt að kjósa með
honum vegna atriða í stjómar-
skránnL Hann reíknaði því með
að margir framsóknarmenn
myndu sitja hjá við atkvæða-
greiöslu um samninginn.
Ég tel hyggilegra fyrir þing-
menn Framsóknarflokksins að
hugsa sitt ráö áður en gengið er
th atkvæða um þennan mikh-
væga samning. Andstaða myndi
setja veralegt strik í reikninginn
fyrir viðkomandi þingmann um
alla framtíö.
kvennaogfjárrádin
Hulda skrifar:
Ég bý úti á landi og árlega kem-
ur hingað læknir írá Leitarstöð
Krabbameinsfélagsins. Ég fór í
skoðun og mátti reiða fram 1.500
kr. fyrir vikið. Þar sem ég þuríti
á getnaðarvörn að halda í leiðinni
greiddi ég th viðbótar 2.200 kr.
eða samtals 3.700 kr. Mér fannst
nog um. Alvariegast er þó aö
margar konur hætta við að fara
í slika skoðun vegna féleysis og
er það oröið alvariegt mál. Ég
veit um margar konur sem geta
hreinlega ekki greitt lyfjakostn-
að. Þær láta að öðru jöfhu bömin
ganga fyrir en verða sjálfar út-
Meirikirkjusókn
Unnur Jörundsdóttir skrifar:
Ég vh hvefja sem flesta lands-
menn th að stunda kirkjuna
meira. Það er mjög mikh andleg
hressing og upplyftmg í því aö
koma reglulega í kirkju. Unga
fólkið hér álandi ætö að hafa það
aö fóstum siö aö fara th kirkju th
þess að byggja sig upp andlega.
Því ekki að líta í dagblöðin fyrir
hverjahelgiog kanna messutíma j
í kirkjunum? Messustíminn tek-
ur ekki nema um eina klukku-
stund og þeirri klukkustund er
sannarlega vel variö.