Dagblaðið Vísir - DV - 13.04.1993, Síða 4

4
ÞRIÐJUDAGUR 13. APRÍL 1993
Fréttir
í dag mælir Dagfari
ísafjörður:
Kastaðist út
fyrirveg
í SúðavlkurMíöinni kastaðist
bíll út fyrir veg eftir að hafa keyrt
á stein sem fallið hafði úr skriðu.
Tveir menn voru í bílnum og
siasaðist annar þeirra talsvert.
Ökumaðurínn, sem ekki var með
öryggisbelti, lenti fram í rúðu og
skarst á andliti. Parþegínn haíði
aftur á móti beltið spennt og siapp
ómeiddur. -em
Akranes:
Staibílog
slóst við löggu
Ölvaður ungur maður stal bíl á
Akranesi á skírdag. Maðurinn
ætlaði að stinga lögregluna af en
hún elti og tókst að ná þjófnum.
Lögreglumaður lenti í slagsmál-
um við hann og reif þjófurinn
buxur iögreglumannsins. Maður-
inn var færöur i fangageymslur
lögreglunnar, grunaður um bíi-
þjófnað og ölvun viö akstur. -em
Bolungarvík:
að lyfjum
Brotist var inn í togarana Dagr-
únu og Heiðrúnu í Bolungarvík á
laugardaginn. Tveir menn voru
handteknir og sögðust þeir hafa
verið að leita aö lyftum. Einnig
var stolið öryggistækjum, sólum
ogblysumúrtogurunum. -em
Eldurútfrá
sígarettu
Á Ránargötu 5 kom upp eldur
aöfaranótt mánudags í risher-
bergi á þriöju hæð. Kviknað haiði
í tuskum á gólfmu. Búið var að
slökkva eldinn þegar reykkafarar
fóru inn. Húsráðandi var fluttur
á siysadeild með snert af reyk-
eitrun. -em
Rækjubáturinn Ogmundur RE-94 strandaði við Sigluflörð:
Grónir bakkar blöstu
við er þokunni létti
- sagði skipstjórinn eftir farsæla björgun varðskips og hjálparsveitar
„Óneitanlega varð manni afskap-
lega bilt við þegar við tókum niðri.
Það er ekki á hverjum degi sem mað-
ur vaknar við svona lagað. Við vor-
um nánast komnir upp í land og þeg-
ar þokunni létti blöstu við grónir
bakkar. Það hefði einungis tekið okk-
ur 5 mínútur að svamla í land í flotg-
öllum. En þetta fór betur en á horfð-
ist,“ sagði Kristján Ehasson skip-
sfjóri eftir giftusamlega björgun af
strandstað í gær.
Rækjubáturinn Ögmundur RE-94
strandaði undir Staðarhól, gegnt
höfninni á Siglufirði, snemma í gær-
morgun. Báturinn var á leið til hafn-
ar eftir 6 daga útiveru með 22 tonn
af rækju þegar óhappið varð. Logn
og hægur sjór var á strandstað en
svartaþoka. Varskipið Týr aðstoðaöi
bátinn, sem er 33 ára, 187 tonna stál-
bátur, og kom honum af strandstað
um hádegisbil. Félagar í björgunar-
sveitinni Strákum á Siglufirði að-
stoðuðu við björgunina.
Að sögn Kristjáns könnuöu kafarar
skemmdir á bátnum áður en hann
var dreginn á flot. í ljós komu óveru-
legar skemmdir, sýnilega einungis á
botnstykki.
„Við lentum á sandi. Það þurfti að
toga okkur einar þrjár skipslengdir
áður en við komumst á flot. Eitt-
hvert gijót hlýtur hins vegar að hafa
verið á leiðinni úr því botnstykkið
gaf sig,“ sagði Kristján eftir björgun-
ina.
-kaa
Yfir 10 þúsund manns voru á skíðum í Hlíðarfjalli á Akureyri um páskana. ívar Sigmundsson forstöðumaður segir mjög óvenjulegt að fá fjóra svona
dýröardaga i röð eins og voru i Hliðarfjalli en frá föstudegi til dagsins i gær var sólskin og blíða í fjallinu og fólk var ekki bara á skíðum, það settist einnig
niður og sleikti sólina eftir vel heppnaða skiðaferð. DV-símamynd gk
I sól og blíðu
í Hlíðarfjalli
Imérbýrfól
Hrafnsmálum er enn ekki lokið.
Ekki vegna þess að Hrafn komi
meira við sögu, enda settur í stöðu
framkvæmdastjóra og ekki lengur
á valdi útvarpsstjóra að reka hann.
Það sem nýjast gerðist í þessu
dramatíska leikverki var að Press-
an birti daginn fyrir páska glefsur
úr bréfi sem útvarpsstjóri var sagð-
ur hafa skrifað Hrafni Guhnlaugs-
syni áður en öll lætin byijuðu og
áður en útvarpsstjóri rak Hrafn og
menntamálaráöherra réð Hrafn.
í bréfi þessu, sem skrifað var í
trúnaði á milli tveggja traustra
vina, er útvarpsstjóri aö vara við
sjálfum sér, enda sá vinur sem til
vamms segir. Útvarpstjóri segir í
bréfmu: „í mér býr fól“ og á sjálf-
sagt við að jafnvel þótt hann sé
guðsmaður og prestvígður sé hann
breyskur eins og önnur mannanna
böm og hin illu öfl geti tekið völdin
í honum með hinum verstu afleið-
ingum. Þetta segir útvarpsstjóri í
einkabréfi til Hrafns Gunnlaugs-
sonar en vill ekki aö það fari lengra
þvi almenningur má ekki vita
hvers konar illmenni útvarpsstjóri
er.
Sjálfsagt til að undirstrika þessa
fólsku sína lætur klerkur þess getið
í bréfmu að forveri Hrafns í starfi
hafi verið eins og „kviksettur páfi
með skotthúfu". Hér mun átt við
Svein Einarsson en af því að klerk-
ur vill heldur ekki að það verði á
almanna vitorði hvers konar mað-
ur Sveinn Einarsson er er þessi
vitneskja útvarpsstjóra sett fram
sem trúnaðarmál.
Það munu vera þessi ummæh
sem ollu því að Hrafn sá ástæðu til
að bera lof á útvarpsstjóra sem sér-
stakan drengskaparmann enda
ekki á hveijum degi sem menn
upplýsa bæöi um sínar eigin lynd-
iseinkunnir og annarra náinna
samstarfsmanna. Hrafn hefur
greinlega talið þetta svo mikinn
drengskap að hann sýndi bréfið
ýmsum trúnaðarvinum sínum sem
telja hann greinilega svo mikinn
drengskaparmann að þeir segja frá
bréfinu án þess að geta um það
hvar þeir sáu það. Trúnaöurinn er
sem sagt á báða bóga, sem og
drengskapurinn, og svo þegar þetta
bréf er gert heyrinkunnugt í Press-
unni sér útvarpsstjóri ástæðu til
að biðja Svein Einarsson opinber-
lega afsökunar á „hrópyrðum" sín-
um í einkabréfi sem merkt er trún-
aðarmál. Segir útvarpsstjóri að
þessi orð séu eignuð sér án þess að
hann kannist sérstaklega við að
hafa viðhaft þau enda er útvarps-
stjóri slikur drengskaparmaður að
hann opinberar ekki þann trúnað
sem hann hefur sýnt Hrafni Gunn-
laugssyni með því aö viðurkenna
hvaö hann segir í bréfum til Hrafns
sem honum eru ætluð einum.
Ekki flafiar útvarpsstjóri nánar
um það hvaöa merkingu ber að
leggja í oröin „kviksettur páfi með
skotthúfu" enda í trúnaði sagt og
maður brýtur ekki trúnað á vinum
sínum sem maður segir þeim í
trúnaði og Hrafn hefur heldur ekki
brotið neinn trúnaö því honum er
ekki kunnugt um hvemig bréfið,
sem hann fékk í trúnaði, er komið
í Pressuna.
Enda þótt maður skrifi bréf og
segi eitthvað í þessum bréfum og
biöjist afsökunar á því hvað standi
í bréfunum er ekki þar með sagt
að maöur hafi sagt það sem segir í
bréfunum. Þess vegna er rétt að
taka fram í afsökunarbeiðnum að
tilvitnuð orð séu „eignuð manni“
án þess að þar meö sé sagt að mað-
ur hafi sagt það sem er eignað
manni. Það er allt annar handlegg-
ur og það er Hrafns eða annarra,
sem hafa séð bréfið, að staðfesta
hvort þetta stendur í bréfinu og
Hrafn er slíkur drengskaparmaður
aö hann segir ekki frá því sem aðr-
ir drengskaparmenn skrifa honum
í trúnaði.
Enginn vafi er hins vegar á því
að þetta bréf mun hreinsa and-
rúmsloftið. Útvarpsstjóri sér að
hann getur treyst Hrafni og Hrafn
getur séð að hann getur treyst út-
varpsstjóra. Það ríkir fullur trún-
aöur á milli þeirra og hvaö sem
öllum uppsögnum eða ráðningum
líður þá skrifast þeir á, félagamir,
og sýna hvor öðrum fullan trúnað
þegar þeir skrifa um fyrrum sam-
starfsmenn sína. Allavega er ljóst
að útvarpsstjóri býr ekki lengur við
það böl aö hafa „kviksettan páfa
með skotthúfu" í ábyrgðarstarfi
hjá Sjónvarpinu og enda þótt í hon-
um sjálfum búi fól þá getur hann
í það minnsta treyst því að Hrafn
Gunnlaugsson er hvorki fól né með
skotthúfu.
Dagfari