Dagblaðið Vísir - DV - 30.06.1994, Blaðsíða 10

10
FIMMTUDAGUR 30. JÚNÍ 1994
Spumingin
Hvað finnst þér
um útihátíðir?
Guðmunda Gunnarsdóttir: Þær eru
góðar ef haldin er reglusemi.
Ingunn Jónsdóttir: Ég er ekki ánægð
með þær eins og sagt er af þeim.
Hilmar Ólafsson: Mér finnst þær
ágætar.
Andrea Gylfadóttir: Mér finnst
skemmtilegar útihátíðir alveg frá-
bærar. Það er líka gaman að spila á
þeim.
Skúli Gautason: Þær eru nauðsyn-
legar til að þroska félagslega vitund
unglinga og ekki síst á kynrænum
grunni.
Rut Gunnarsdóttir: Þær eiga fullan
rétt á sér.
Lesendur
Hvers eiga prestar
að gjalda?
Spurt er hvort það geti verið að þau viðhorf séu almennt ríkjandi á íslandi
árið 1994 að prestar megi ekki hneigja hug sinn (rá þeim sem þeir eru
giftir og að þeim sem þeir elska.
Tuttugustualdarmaður skrifar:
Með Ólíkindum þykir mér sú um-
ræða sem fram hefur farið á síðum
dagblaðanna, í sjónvarpi og útvarpi
og ekki síður úti í þjóðfélaginu síð-
ustu misserin. Málinu skaut upp á
yfirborðið þegar fréttist af þvi að
prestvígt fólk ætlaði að leyfa sér
hjónaskilnað. Hefur margur maður-
inn skoðanir á þessu máli og ástæðan
fyrir því að ég sting niður penna eru
skrif „safnaöarmeðlims" í DV í vik-
unni þar sem fram koma slík sjón-
armið að undrum sætir að þessi
maður skuli lifa lífi tuttugustualdar-
manns. Slíkt er offorsið gagnvart
samlífsmálum presta.
Ástæöa bréfs þessa „safnaðarmeð-
lims“ er kjallaragrein þingkonunnar
Kristínar Ástgeirsdóttur þar sem
hún segir að virða verði tilfmninga-
líf prestvígðra, rétt eins og annarra.
Þessa getur umræddur meðlimur
ekki unnt prestum og spyr hvort
ekki verði einnig að leyfa nauðgun
því þar séu menn að fylgja hvötum
sínum og „kalh náttúrunnar". Hví-
líkur málflutningur! Hvernig getur
nokkur heilbrigður maður líkt því
saman að vilja slíta samvistir við
þann sem maður getur ekki hugsað
sér að búa með ævilangt og því að
þröngva einhveijum til samræðis?
Hvílíkt siðferði!
Títtnefndur „safnaðarmeðlimur“
gerir þingkonunni upp þá skoöun að
vilja hugsanlega sleppa því að dæma
menn fyrir nauðgun vegna þess að
þeir hafi ekki stjórn á tilfmningum
sínum og hvötum, rétt eins og þing-
konan segir gilda um prestana.
Umræða um heiðvirt fólk er erfið
á síðum dagblaða og mér þykir mjög
miður í hvaða farveg hún er komin.
Ég vil þó minnast á eitt atriði áður
en ég hætti og það er að hve miklu
leyti prestar eigi að vera og eru safn-
aðarmeðlimum fyrirmynd. Hafa
veröur í huga að prestar ganga í
gegnum háskóla til þess að öðlast
þann sess að geta talist hæfir til þess
að stýra prestakalli. Þeir ganga
hvorki himnastigann né hreinsunar-
eld. Guð veitir þessu fólki enga per-
sónulega uppáskrift. Það er fólk eins
og ég og þú, kannski ekki þú, kæri
„safnaðarmeðlimur", en eins og við
flest.
Getur verið að það viðhorf sé ríkj-
andi á íslandi áriö 1994 að prestar
eigi ekki að njóta frelsis í ástamál-
um? Getur verið að það viðhorf sé
uppi á íslandi árið 1994 að prestar
eigi kannski alls ekki að vera giftir?
Getur verið að það viðhorf sé al-
mennt ríkjandi á íslandi 1994 að
prestar megi ekki hneigja hug sinn
frá þeim sem þeir eru giftur og til
þess sem þeir elska? Ef svo er erum
við komin aftur til fornaldar í hugs-
unarhætti. Prestar eru vígðir til þess
að flytja ákveðinn boðskap en ekki
að setja sig í guðaspor. Þeir eru
mannlegir, sem betur fer.
Sameining á jafnaðarmannavængnum
Jafnaðarmaður skrifar:
Það er kannski að bera í bakkafull-
an lækinn að ætla sér að fara að
ræða um málefni Alþýðuflokksins
hér á þessari síðu, svo mikið pláss
sem hann hefur fengið hjá dægur-
þrösurum eins og mér. Hvað um það,
mig langar til þess að lýsa yfir stuðn-
ingi við aðgeröir Jónönnu Sigurðar-
dóttur. Þar fer kona sem mikið er
spunnið í og ég ætla rétt að vona að
ég eigi eftir að sjá hana í ráðherra-
stól á næstu árum.
Þrátt fyrir að ég hafl ekki viljað
missa hana úr félagsmálaráðherra-
embættinu er ég sáttur við hennar
Jóhanna í sérframboð
afstöðu. Hún stendur fast á sínu og
það skiptir öllu máh. Fólk sem getur
gefið yfirlýsingar og staðið á þeim
er fólk sem við íslendingar þurfum
í stjórnunarstöður. Við höfum allt
of mikið af valdafíklum í pólitíkinni,
mönnum sem hlaupa flokka á milh
til þess eins að koma sér örlítið betur
fyrir í valdapotinu. Óþarfi er að
nefna nöfn innan Alþýðuflokksins
en allir vita hvernig málum er þar
háttað.
Nú eru menn að velta fyrir sér
hvað Jóhanna hyggist gera og reikna
sumir með sérframboði frá henni en
aðrir reikna með að hún bíði próf-
kjörs Alþýðflokksins. Þaö tel ég vera
glapræði. Víst á Jóhanna stuðnings-
menn innan kratageirans en miklu
fleiri eru þeir sem gætu hugsanlega
fylgt henni af jafnaðarmannavængn-
um. Kannski vantar okkur annan
pólitískan leiðtoga til þess að fara
með sameiningarhlutverk Ingibjarg-
ar Sólrúnar í landsmálapóhtíkinni.
Vel tókst til með R-listann. Samein-
ing hefur verið rædd og nú er tæki-
færið komið. Við sleppum bara
fijálshyggjuflokkunum úr, Alþýðu-
og Sjálfstæðisflokki.
Sundlaugarparadís á Akureyri
Sundáhugmaður skrifar:
Mig langar aðeins til þess að fá að
koma að nokkrum orðum vegna
þeirra framkvæmda sem eiga sér
stað þessa dagana við Sundlaug Ak-
ureyrar. Þykir mörgum sem tími
hafi verið kominn á framkvæmdir
sem þessar og er ég þar hjartanlega
sammála. Nýtt blóð í stjóm þessarar
ágætu laugar hefur skilað miklu til
betri vegar og það ber að þakka.
Nú er fyrirhugað að gera þessa laug
okkar Ákureyringa að sundlaugar-
paradís og er ekki að efa að hægt
verður að fjölga krónunum í kassan-
um eitthvað á móti. Víst er að marg-
ur ferðamaðurinn er baðinu feginn,
ekki síst þegar vel viörar, og börnin
kunna svo sannarlega vel að meta
það sem fyrir þau er gert á þessum
vettvangi. Það sjáum við best á því
sem gerðist í Árbæijarlauginni hjá
þeim fyrir sunnan; þar komu fleiri á
nokkmm dögum en í Sundhöll
Reykjavíkur á einu ári.
Tengt málefnum sundlaugarinnar
er skíðasvæðið í Hlíðarfjalli. Þar hef-
Bréfritari er ánægður með framkvæmdirnar við Sundlaug Akureyrar.
ur htil uppbygging átt sér stað síð- líka að vera fyrir hendi, og vera góð,
ustu árin og þykir mörgum sem tími svo sá sem ekki hefur þeim mun
sé til kominn að hressa upp á hótel- meiri áhuga á því að renna sér komi
ið, þótt ekki væri annað. Brekkumar og taki þátt.
standa alltaf fyrir sínu, á því leikur Akureyringar, viö emm á réttri
enginn vafi, en önnur aðstaða þarf leið en betur má ef duga skal.
Verkamaður hringdi:
Það hlaut aö koma á daginn að
verkamennirnir eru þeir einu
sem haldið hafa einhverja þjóðar-
sátt. Við erum
sá hópur sem
endalaust er hægt'að troða á og
nú finnst mér tími til kominn að
fólk rísi upp og mótmæh. Sumir
þrýsffliópar í þessu landi geta
vaðið uppi meö hvað svo sem
þeim sýnist, leyfa sér að vera í
verkfalli svo \hkum skiptir, jafn-
vel þótt hf og heilsa fólks sé í
hættu. Enginn hlustar á verka-
menn og enginn hefur áhyggjur
af því þótt við
hveijar hótanir.
tími til að við
séum með ein-
Er ekki kominn
látum til okkar
flnna og leggjum niður vinnu, öh
sem eitt?
ardalinn
Útivistarkona hringdi:
Fyrir nokkm hringdi kona í DV
og hvatti fólk til þess að fara og
skoða hversu frábærlega hefur til
tekist með fjölskyldugarðana í
Laugardalnum. Ég dreif mig og
átti ekki orð þegar heim kom til
þess að lýsa ánægju minni fyrir
fjölskyldunni. Þarna er allt sem
útivistarhugurinn girnist. Ég fór
þarna með bamabarn mitt og
ekki var það minna hriflö, af dýr-
unum sérstaklega. Við búum í
stórri horg og fólk er því ekki eins
mikið í tengslum við náttúruna
og það vildi. Þarna er þeirri þörf
bjargað. Hafiö þökk fyrir frábæra
aðstöðu í Laugardalnum.
Sjálfstæðismaður hringdi:
Hugsjónir manna hverfa oft
ansi skjótt. Einhvern tíma hef ég
örugglega heyrt Ingibjörgu Sól-
rúnu agnúast út í ráðherrabíla
og borgarsfjórabíla. Nú er hún
þegar farin að keyra um á margra
mihjóna króna jeppa og hefur
ekki manndóm í sér til þess að
sleppa honum, þvert ofan í allar
yfirlýsingar. Spennandi verður
að vita hvernig fer fyrir öllum
hinum hugsjónunum þegar þetta
hyijar svona.
Safnið
og silfrið
Áhugamaður skrifar:
Ég sjokkeraðist þegar ég las það
á síðum dagblaðanna í byrjun
vikunnar að einhver vesalings
maöur hefur liaft fyrir því að
grafa nýtt silfur í jörðu og láta
svo sem það sé fjörgamalt. Búið
að draga safnamenn á asnaeyrum
í langan tima og undrun sætir að
menn geti ekki séð þetta fyrir.
Gömul kona hringdi:
Það gladdi mig ósegjanlega þeg-
ar ég mætti tveimur htlum
drengjum hér á götu um daginn
og þeir heilsuðu mér svo kurteis-
lega. Þessir ungu memi buöu góð-
an daginn eins og fullorðnir
memi og mér fannst þetta svo
dásamlegt aö ég ákvað aö hringja
og láta vita af þessu.