Alþýðublaðið - 29.04.1967, Blaðsíða 4

Eitstjóri: Benedikt Gröndal. Símar 14900—14903. — Auglýsingasíml:
14906. — Aðsetur: Alþýðuliúsið við Hverfisgötu, Evík. — Prentsmiðja
Alþýðublaðsins. Simi 14905. — Áskriftargjald kr. 105.00. — í lausa-
sölu kr. 7.00 eintakiO. — Útgefandi: Alþýðuflokkurlnn.
Að bæfa lífi við árin
ERLENDUR VILHJÁLMSSON flutti fyrr í þessari
viku athyglisvert erindi í útvarpið, og fjallaði það um
vandamál aldraða fólksins. Benti hann á ný viðhorf
•til þessa máls, sem hafa rutt sér til rúms erlendis og
igerbreytt afstöðu þóðfélagsins til þeirra karla og
ikvenna, sem lokið hafa ævistarfi sínu.
Erlendur minnti á, að hin hefðbundna skoðun á ell-
inni sé á þá lund, að gamla fólkinu verði á einhvern
hátt að koma fyrir, svo að það geti beðið dauða síns.
Vist á einhverju hæli var samkvæmt þessum skoðun-
um ágæt lausn á málinu, og mundi gamla fólkið þá
•ekki verða yngri kynslóðum til trafala.
Þessar skoðanir og þessi viðhorf eru gersamlega úr-
elt, sagði Erlendur. Nú hefur vaknað skilningur á
því, að hinir. öldruðu eigi ekki aðeins að fá að lifa
‘heldur einnig að njóta lífsins á þann hátt, sem hezt
verður. Fólkið, sem hefur slitið kröftum sínum til elli-
ára, á það sltilið af bjargálna þjóðfélagi, að fá að húa
innan um annað fólk, halda heimili og gera allt það,
sem það langar til sér til afþreyingar og ánægju. Þetta
er jákvæð og mannúðleg stefna í málefni hinna öldr-
uðu. Læknavísindin hæta árum við lífið. Nú þarf að
bæta lífi við árin, sagði Erlendur.
Afleiðing þessarar nýju stefnu er sú, að þjóðfélag-
ið verður að breyta þeim aðgerðum, er það gerir fyrir
aldraða fólkið. í stað þess að senda það á hæli, er
reynt að hjálpa því til að halda heimili, meðan heils
an leyfir. Þetta er gert með margvíslegri þjónustu,
takmarkaðri húshjálp, jafnvel matarsendingum, að-
stoð við ýms áhugamál. íbúðir hinna öldruðu eru
ekki byggðar saman, heldur dreift á mörg íbúðarhús,
þar sem fjölskyldur á bezta aldri einnig búa. Gamla
fólkið fær íbúðir á neðstu hæð til að forðast stiga og
ýmislegt er fyrir það gert beint og óbeint. íbúðir þess
eru oft settar í nágrenni við barnaleikvelli, svo að það
■geti r.otið návistar barnanna. Því er gert kleift að
heimsækja venzlafólk og vini.
Hér er um að ræða gerbreytingu á hugsunarhætti og
imargvísleg'ar aðgerðir á félagslegu sviði, sem fylgja í
kjölfarið. Hefur mikið verið gert á þessu sviði í ná-
gnannr öndum okkar, en íslendingar eru í þessum
efr.urn langt á eftir.
Á ræstu áratugum mun fjölga í árgöngum aldraðra,
og verður hópur þeirra á íslandi mun stærri en hann
héfur verið. Þá þarf ný stefna að vera komin til skjal-
arjr^. þíÁðfélagið þarf að vera tilbúið með margvís-
legar ráðstafanir, því gamla fólkið er ekki allt eins
vpndamál þess ólík eins og hjá öðrum aldursflokk-
mp. Nokkur undirbúningur hefur þegar farið fram, og
hafa ýmsir aðilar kynnt sér þessi mál til að gera til-
lögur um aðgerðir hér í næstu framtíð. Það er rétt
að veita þessu máli mikla athygli.
4 29. apríl 1967 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
HERMANN GUÐMUNDSSON ENDUR-
KJÖRINN EORMAÐUR HLÍFAR
Verkamannafélagið Hlíf í Hafn
arfirði ihélt aðalfund sinn sl.
þriðjudag. Var þar flutt skýrsla
stjórnar, lesnir samþykktir reikn
ingar og lýst kjöri stjómar, sem
var endurkjörin, en hana skipa:
Hermann Guðmundsson, form.;
Gunnar S. Guðmundsson, vara-
form.; Hallgrímur Pétursson, rit-
ari; Sigvaldi Andrésson, gjald-
keri; Reynir Guðmundsson, fjár-
málaritari, Jón Kristjánsson,
meðstjórnandi, Guðl. Bjarnason,
vararitari.
Á fundinum var ákveðið árs-
gjald kr. 1000,oo. Þá var Jens
Eunólfsson, sem átti sæti í stjórn
Hlífar í 11 ár sæmdur gullmerki
Hlífar.
Gunnar Guðmundsson, vara-
formaður Hlífar, afhenti Her-
manni Guðmundssyni stórt og
mikið málverk af Þingvöllum,
var það gjöf til hans frá félags-
mönnum í Hlíf í tilefni þess að
Hermann Guðmundsson hefur
verið formaður í V.m.f. Hlíf í 25
ár. Þá voru samþykktar eftirfar-
andi tillögur:
í tilefni þess að nú eru liðin
10 ár sðan bæjarstjórn Héifnar-
fjarðar gaf V.m.f. Hlíf lóð undir
félagsheimili og að 60 ára af-
mæli Hlífar er á þessu ári, skor-
ar aðalfundur V.m.f. Hlífar á
byggingaryfirvöld ríkis og bæjar
að veita nú verkalýðsfélögunum
leyfi til að byggja félagsheimili
það sem fyrirhugað er að koma
upp á lóð V.m.f. Hlífar á Grund-
artúni.
Aðalfundur V.m f. Hlífar mót-
mælir harðlega öllum áformum
um að opna vínbúð og vínbar í
Hafnarfirði.
VANTAR BLAÐBURÐAR
FÓLK í
EFTfiRTALIN HVERFI:
m
a
MIÐBÆ 1 og II
HVERFISGÖTU EFRI
HVERFFSGÖTU NEÐRI
LAUGAVEG NEÐRI
GNOÐARVOG
KLEPPSHOLT

KLEPPSHOLT
RAUÐARÁRHOLT
BRÆÐRABORGARSTÍG
LAUGARTEIG
LAUGARÁS
FRAMNESVEG
krossgötum
★ FLUGUMFERÐ.
Nábúi flugvallarins skrifar okk-
ur svohljóðandi bréf, sem beðið hefur birtingar
um hríð:
Það er stöðugt verið að hamra
á því í blöðunum, að hin nýja þota Flugfélags
íslands geti vel athafnað sig á Reykjavíkurflug-
velli. Síðast sló Morgunblaðið þessu upp með
stórri fyrirsögn á baksíðunni hér fyrir nokkru.
Ég hefi fylgzt nokkuð náið með
þessu máli, þar sem ég bý alveg í næsta nágrenni
við flugvöllinn og verð fyrir talsverðum óþægind-
um af hávaða frá flugumferðinni, sem mér finnst
næsta nógur, þó ekki bætist þar þota við.
Ég man ekki betur, en það væri
tilkynnt af hálfu hins opinbera, og þá bæði í
blöðum og útvarpi, þegar þotukaupin voru ákveð-
in, að ríkið veitti Flugfélaginu einhverja fyrir-
greiðslu í sambandi við kaupin, með því skilyrði,
að umrædd þota yrði gerð út' frá Keflavíkurflug-
velli, en ekki frá Reykjavík. Og ég man satt bezt
að segja ekki til þess að þessi yfirlýsing hafi verið
dregin til baka. Hafi það verið gert, þá hefur
að minnsta kosti ekki verið haft hátt um það. Ég
þykist vita að ég mæli fyrir munn margra, sem
búa í grennd við flugvöllinn, þegar ég endurtek,
að nægur er liávaðinn samt, þótt ekki bætist
þotan við.
★ MILLIL AND AFLUG
FRÁ KEFLAVÍK.
Okkur hér á krossgölunum er
ckki annað kunnugt en að yfirlýsingin um, aS
þotan verði að fljúga frá Keflavík sé enn í fullu
gildi. Ekkert hefur að minnsta kosti verið tilkynnt
opinberlega um breytingu í þeim efnum.
Það er í rauninni svo sjálfsagt og
eðlilegt að millilandaflugið fari allt fram frá
Keflavíkurflugvelli, að um það ætti ekki að þurfa
að deila. Keflavíkurflugvöllur er stór og fullkom-
inn völlur, honum hefur verið haldið vel við og
þar er öryggisútbúnaður af bezta tagi. Brautir
Reykjavíkurflugvallar eru misjafnar, vægast sagt,
og völlurinn er lítill, a.m.k. samanborið við Kefla-
víkurflugvöll, sem nú er ekki nema rösklega í hálf-
tíma fjarlægð frá okkur.
Innanlandsflugið hlýtur enn um
skeið að verða frá Reykjavík, en hins vegar er
tal um nýjan flugvöll á Álftanesi, sem vafalaust
mundi kosta fleiri en einn milljarð króna svo bros-
legt’, að ekki tekur nokkru tali og getur enginn
tekið slíkt alvarlega. Við höfum nóg annað við
peningana að gera en eyða þeim í slíkan leikara-
skap. Sennilega mætti byggja malbikaðan veg
langt norður í land fyrlr upphæð, sem flugvallar-
ævintýrið á Álftanesinu mundi kosta. — K a r I *