Alþýðublaðið - 13.08.1967, Blaðsíða 16

ejuétAua&as
sunnudagur
Verzlunarmanna-
helginni iauk í
‘byr jún vikunnar
og þótti takast vel
að allir standa dol
fallnir eftir. Ekki
var nóg með að
veðrið væri þurrt,
(heldúr voru veg.
farendur og gestir
Ú velflestum s'kemmtistöðum
liurrir líka. Undantekningar
rounu Iþó hafa orðið á því í
J>jó3hátíðlinni 1 Vestmannaeyj-
um, en Vestmannaeyjar teljast
ckki til meginlandsins og því
eiginlega utan við dæmið.
En eins og blöðin bafa rétti.
flega bent á sést af þessu að enn
, lifir manndómur á íslandi og
, cnn eru töggur í íslendingum.
fyrst þeir gátu stillt sig um að
vera viti sínu fjær af drykk
þessa einu Ihelgi ársins, þegar
^tekið er til þess, ef fólk fær
isér neðan í því.
Um miðja vikuna var ákveðið
eudanlega hvenær íslenzkir öku
menn skyldu flytja sig frá
Vinstri kanti yfir á þann hægri.
; Kff S?;EKKI BÉTUR EN \
ver.Vi : að skipa rá’ð til að
Í'að verðr að skipa ráö til að
, veradarráði. -
Tíminn var auðvitað þannig val-
inn að harla litlar líkur eru til
að nokkrir verði á ferli á veg-
um úti, en hins vegar er auðvit
að viðbúið að allir verði drifnir
á fætur klukkan sex þennan á
kvéðna sunnudagsmorgun til
þess að færa ibíla sína yfir göt
una til þess að fá ekki sekt fyr
ir að hafa lagt röngu megin við
götu. En breytingin felur það
auðvitað í sér að það sem var
réttu imegin um kvöldið verður
orðið röngu megin eftir klukkan
sex um morgnin, og því eina
leiðin til að forðast sektarmiða
að rjúka út á þessum ókristilega
itima til að færa bílinn. Því að
varla mun 'hætta á öðru en lög-
reglan reynist jafnárvökul í
þessum efnum á H-daginn og
endranær.
Sjálfsagt hefur það kostað
mikil heilabrot að ákvarða á
thvaða degi skrefið skyldi tekið.
Fregnir herma þó að fljótlega
hafi tekizt að fækka líklegum
dögum niður í tvo, sunnudag-
ana 26. maí og 2 júní. Frá síðari
deginum var þó fallið, þegar í
'ljós kom að það var hvítasunnu.
dagur og hefur hægri nefndin
ekki viljað falla í sömu gröfina
og Þórður á Sæbóli hér um ár-
ið. Hins vegar ætti það að vera
andstæðingum breytingarinnar
nókkur huggun, að með þessu
viðurkennir nefndin á vissan
hátt að helgidagaspjöll myndu
felast í breytingunni, a.m.k. ef
•hún væri framkvæmd á hvífa-
• 'sunnudegi. Um venjulegan
sunnudag gegnir hins vegar öðr
u máli, að vísu nær helgidaga
löggjöfin líka til þeirra, en þau
lög hafa áður verið brotin, jafn-
vel af ríkisvaldsins hálfu, t.d.
með 'því að hafa almennar kosn
ingar og annan slíkan kaup
skap á sunnudögum.
Náttúruvernd hefur verið of
arlega á baugi í vikunni, eins
og raunar líka næstu vikurnar
á undan. Deilan milli skipulags
stjórnar og náttúruverndarráðs,
sem komst á nýtt stig í vikunni
með beiðni ráðsins um að vegur
stjórnarinnar yrði bannaður, er
í rauninni eitt skemmtilegasta
dæmið frá síðari árum um tog.
streitu holdsins og andans, á
rekstur milli nytseminnar og
fegurðarinnar. Sé dæmið sett
upp á þann veg, þá ætti ekki að
vera neinn vafi á því, hver nið
urstaðan verður endanlega;
auðvitað verður það holdið sem
sem sigrar, það gerir það allt
af. Því að þaf um má segja eins
og stendur í þeirri helgu bók:
„Holdið er að sönnu reiðubúið,
en andinn er veikur “.
Síðari hluta vikunnar hefur fátt
annað komizt að en heimsókn
ríkisarfans norska. Honuin iief
lir verið fagnað mikilíenglega og
jafnvel sums staöar svo að ligg
ur við að sé um of. Það er t.d.
ástæðulaust hjá stærsta blaði
landsins að láta vera að þýða til
vitnun prinsins úr Hávamálum,
þegar ræðan öll var að öðru
'leyíi þýdd í blaðinu En ritstjór
ar Morgunblaðsins hafa kannski
vitað það af lærdómi sínum að
Hávamál er með nokkuð öruggr
i vissu norskt kvæði, en ekki
íslenzkt, og því álitið að svona
ætti þetta að vera.
Úff, áh — ég held ég fari nú iað afþakka allar
þessar launahækkanir hans.
Orðabók háðskólans
Munnur: Hjá karlmanni ínngöngudyr til sálarinnar,
útgöngudyr hjartans.
hjá konu
GAGNRÝNANDI: MaSur, sem gortar af því, að erfitt sé að gera
sér til hæfis, sem er vegna þess, að enginn gerir
minnstu tilraun til þess að gera honum til hæfis.
TANNLÆKNIR: Sjónhverfingamaður, sem treður alis konar máim-
um inn í munn manns, en dregur beinharða pen*
inga upp úr vasa manns,
FULLTRÚI: Frændi eða venzlamaður skrifstofustjórans. Fulitrúinn
er venjulega snotur ungur maður með fallegt
hálsbindi og mikinn köngulóarvef, sem liggur frá
nefi hans niður á skrifborðið.
DIPLÓMAT: Maður, sem hefur það fyrir atvinnu, að Ijúga fyrir
föðurlandið.
BANDALAG: Mjög algengt í alþjóðapólitík, - félag tveggja þjófa,
sem eru komnir með hendurnar svo djúpt í vasa
hvors annars, að þeir geta ekki hvor í sínu lagi
stolið frá þeim þriðja.

j'Lifi, lifi
de Gaulle
í Kanadá,
Það er alltaf eitthvað
þog-ið við menninguna
þar sem alltaf er ver-
að að tala um menn-
ingu.