Alþýðublaðið - 05.11.1967, Blaðsíða 5

Sunnudags Alþýðublað — 5. nóvember 1967
5
Einangrun Framsóknar
FRAMSÓKNARFLOKKURINN hef-
ur nú verið í stjórnarandstöðu tæplega
áratug. Hefur flokkurinn ekki verið
valdalaus svo lengi síðustu 40 ár, og má
sjá þess glögg merki, að flokksmenn
una illa þessu hlutskipti.
Það er skoðun margra framsóknar-
manna, að pólitískri handvömm flokks-
forusturmar hafi verið um að kenna, ér
flokkurinn lenti utan ríkisstjórnar á
jólaföstu 1958, en þá hófst hin langa
eyðimerkurganga. Lengi var andstaða
framsóknarmanna hörð og þeir not-
færðu sér alla erfiðleika þjóðarinnar til
pólitísks ávinnings. Þó fór svo, að þeir
þóttu skjóta yfir markið. Landsfólkið
skildi, að framsóknarmenn hefðu í raun
réttri ekki aðra stefnu að bjóða, allt tal
þeirra um „hina leiðina” væri innan-
tómt. Eftir tvö kjörtímabil í andstöðu
urðu þeir fyrir raunverulegum kosn-
ingaósigri síðastliðið vor.
Nokkur undanfarin ár hefur þjóðin
staðið andspænis erfiðleikum í efná-
hagsmálum, og hefur ríkisstjórnin tek-
ið upp þá stefnu að Ieita um þau mál
samstarfs við verkalýðshreyfinguna.
Þetta samstarf hefur leitt til þess, að
Framsóknarflokkurinn hefur einangr-
azt og oftast verið utan gátta í megin
átökum þjóðmálanna síðustu ár. Þessi
einangrun hefur aldrei verið eins áber-
andi og nú. Stöðugar viðræður fara
fram milli ríkisstjórnar og alþýðusam-
tak'a, og í þeim taka þátt leiðtogar allra
stjórnmálaflokka nema Framsóknar.
Einangrun er mjög alvarleg fyrir
stjórnmálaflokk í landi, þar sem öll mál
verður að leysa með samkomulagi
tveggja eða fleiri flokka. Hafa fram-
sóknarmenn því leitað að leiðum til að
rjúfa þessa einangrun og gerast þátt-
takendur í glímunni við vandamál ís-
lenzku þjóðarinnar á ný. Hafa þeir lát.
ið sér koma til hugar myndun þjóð-
stjórnar í þeim tilgangi, en sú hugmynd
hefur^fengið litlar undirtektir.
Gallinn við þessa hugsun framsókn-
armanna er sá, að íslenzka þjóðin þarf
nú ekki á pólitískri spilamennsku að
halda heldur raunhæfum úrræðum.
Hugmyndir um nýja ríkisstjórn eiga
því aðeins rétt á sér, að þær byggist á
raunhæfri úrlausn vandamálanna.
Enn sem komið er hefur ekki bólað
á tillögum um aðra betri lausn mála
en ríkisstjórnin hefur gripið til. Við-
ræður við verkalýðshreyfinguna standa
enn yfir og ríkisstjórnin vinnur að til-
lögum, sem mundu bæta úr göllum á
dreifingu byrðanna, eins og hún nú er.
Framvinda þess máls mun koma á dag
inn í komandi viku.
AUGLÝSING varðandi
GIN- OG KLAUFAVEIKI
Vegna þess að gin- og klaufaveikifaraldur t
gengur nú á Bretlandseyjum, vill landbúnaðar \ ■
ráðuneytið vekja athygli yfirvalda og almenn-
ings á því, að stranglega ber 'að fylgja reglurn
laga nr. 11/1928, um varnir gegn gin- og j;
klaufaveiki. ‘I|-
Tekið skal fram, að samkvæmt téðum lög- ý
um og auglýsingu þessari er:
Bannaður með öllu innflutningur á hey, f
hálmi, alidýraáburði, sláturafurðum hvers
konar, húðum, mjólk og mjólkurafurðum sem ó,
og eggjum.
- Stórgripahúðir, sem nota þarf við togveiðar
. •
hér við land, má þó flytja inn, enda séu þær U
sótthreinsaðar erlendis og einnig þegar þær
koma hingað til lands. i
j ..
Frá Bretlandseyjum er enn fremur bannaður k
innflutningur á lifandi jurtum, trjám, trjá-
greinum og könglum, grænmeti og hvers
konar garðávöxtum.
Farþegar og áhafnir farartækja skulu gefa í
yfirlýsingu samkvæmt 4. gr. laganna um dvöl ;
sína á Bretlandseyjum, strax óg þau koma
til íslands. 1
Brot á lögum nr. 11/1928 og auglýsingum,
sem settar eru samkvæmt þeim, varða sekt- |
um. •;
Landbúnaðarráðuneytið 4. nóvember 1967.
Ingólfur Jónsson. Gunnl. E. Briem.
RÖSKUR
ábyggilegur unglingur óskast til innheimtu-
starfa strax, nokkrar klukkustundir á dag.
Tilboð sendist blaðinu merkt „Röskur” fyrir
8. þessa mánaðar.
StefárisJóhanns
Stefánssonar
Sióara bincíi:
©AUGLÝSINGASTOFAN
SETBERG
Minningar
Stefáns
Jóhanns
Stefáns-
b!ndira sonar
T
ste^n Jóh. Stefánsson er fæddur 1894. Hann nam
Iögfræói við Háskóla fslands og starfaði síðan frá i
Jr 1922 að málfærslu og stjórnmálum.
Hann átti sæti á alþingi 1934-1937 og 1942-1953, var forstjóri
Brunabótafélags fslands um áraskeið ogsendiherra í Kaupmannahöfn
1957-1965. Hann var formaður Alþýðuflokksins 1938-1952,
félagsmála- og utanríkisráðherra 1939-1942 og forsætisráðherra
1947-1949. Stefán Jóh. Stefánsson kemur þannig mjög við sögu 1
undanfarinná áratugá. Hann lýsir í þessu síðara bindi endurminninga
sinna almennum stjórnmála- og sendiherrasíörfum, átökum utan ,
og innan Alþýðuflokksíns. Jafnframt rekur hann kynni sín af
fjölmörgum samtíðarmönnum, samherjum og and-
stæðingum, og gerir grein fyrir meginþátfum íslenzkra
stjórnmála á miklum og sögulegum breytingatímum.
, f