Alþýðublaðið - 24.11.1967, Page 8
HÆTTIÐ AÐ HRJOTA!
Nýtt undratæki venur fólk af þeim leiöa sið
ÞAÐ hefur ekki þýtt mikið að
gefa slíka skipun hingað til, en
nú er búið að finna upp tæki
sem á að geta vanið fólk af þess-
um óvana. — Þau eru ekki fá
hjónaböndin sem farið hafa for
görðum af því annað hjónanna
— oftast eiginmaðurinn —
hraut svo geipilega, að hitt lá
andvaka hálfar og heilar næt-
ur og bilaði loks á taugum af
gremju og þreytu.
Það var brezkur geðlæknir,
sem útbjó þetta merkilega tæki
í samstarfi með tæknimönnum
fyrirtækisins Miles Electronics
Ltd. í Suður-Englandi. Að svo
stöddu er aðeins eitt tæki
(þessarar tegundar til, og er
það notað til rannsókna og til-
rauna, en brátt verður senni-
lega ( hafin ' fjöldaframleiðsla á
því. Af skiljanlegum ástæðum
vilja uppfinningamennirnir ekki
lýsa gerð þess of nákvæmlega
fyrr en þeir eru öruggir um
einkaleyfið á því, en á myndinni
sést hvernig það lítur út.
Sá hrotgjarni spennir mjúka
og létta ól um háls sér áður en
hann leggst til svefns, en í ól-
inni er lítill hljóðnemi, og frá
honum liggja tvær örmjóar
leiðslur til tækisins. Frá ;því
liggja svo aðrar tvær leiðslur
með elektróðum á endanum!, og
eru þær festar um annan tlPP-
handlegg mannsins eða konUpn-
ar sem hrýtur. Þegar kverkijljóð
neminn tekur upp hljóðbylgjur
frá hrotum, fer rafstraumur
gegnum tækið, og elektróðiirn-
ar á handlegg mannsins vleita
honum létt raflost. Það er ekki
svo sterkt að það valdi honum
sársauka, þannig að hann vakni,
en nógu kraftmikið til þess, að
|hann hrekkur eilítið við og
hættir að hrjóta. Skömmu síðar
'hefjast hroturnar náttúrlega á
nýjan leik, en þá endurtekur
þetta sig, og það líður ekki á
löngu unz maðurinn venst al-
gjörlega af að hrjóta og kemst
meira að segja af án aðstoðar
tækisins..
Það hefur tekið átta ár að
fullkomna þetta tæki, en það
ber. líka 100% árangur eftir öll-
um tilraunum að dæma. Innan
skamms megunj, við eiga von á
því á markaðinn og en/ia þótt
það verði að líkindum afar dýrt
í byrjun eins og flestar tækni-
nýjungar, getúm við reiknað
með að ,,antí-hrotutækið“ telj-
ist fyrr eða síðar til algerigustu
og sjálfsögðustu hjálpargagna á
hverju heimili. ,
Líknarstarf
ÓVENJULEG starfsemi, sem
hafin var og haldið uppi af
fámennum hópi hugsjónamanna
og mannvina í smáborginni
Vorst, neðarlega við Rín,
skammt frá hinni auðugu silki
borg Krefeld, nefnist „action
medeor“. Hlutverk starfseminn
ar er að afla lyfja handa hin-
um snauðustu á ýmsum stöð
um í heiminum, auðsýna bróð
urkærleika og veita áþreifan-
lega aðstoð í fullkomnum efnis
hyggjuhcimi.
Þótt „action medeor" hafi
verið hafið af fáeinum hópi,
eru þeir orðnir býsna margir,
sem leggja þar hönd að verki.
Um 70 smálestir lyfja og hjúkr
unargagna hafa þegar verið
sendar til sjúkra og snauðra
á ýmsum stöðum í Afríku, As
íu og Suður-Ameríku, og hvergi
er farið í manngreinarálit
vegna litarháttar manna, þjóð_
ernis eða trúarbragða.
„Action medeor“ hefur heldur
ekki hirt um fjandskap vissra
stofnana, sem hafa að ástæðu
lausu búizt við óþægilegri sam
keppni. Samkeppnisöfund við
að veita og sýna bróðurkær-
leika? „Vorstvinahringur" dr.
Ernsts Bökels — stofnanda sam
takanna — hefir þegar fengið
að kynnast hleypidómum og
gagnrýni af ýmsu tagi.
Þegar þessi samtök leituðu
á sínum tíma sambands við önn
ur samtök og stofnanir, sem
action-medeor
fyrir voru, bar það því miður
ekki tilætlaðan árangur. Starfs
reglur „action medeor" lögðu
áherzlu á, að innan vébanda
samtakanna gætu starfað menn
af öllum trúflokkum. Brú
bræðralagsins reyndist þá lok-
uð af alls konar skilyrðum.
Þeim mun meiri gleði hefir
það þá vakið, að trúboðsstöðvar
tveggja mótmælendasamtaka
taka reglulega við lyfjasending
um, sem dreift er áfram.
En þrátt fyrir slíka erfið-
leika hafa samtök dr. Bökels
haldið starfinu áfram af dugn,
aði og þrákelkni. Þetta fólk
taldi mest um vert, að mikil
þörf var fyrir starfsemi sam-
takanna í ýmsum vanþróuðu
landanna. Lyfjabirgðir þær,
sem berast, eru því flokkaðar
eftir einkar einföldum reglum
og sendar áfram til fólks, sem
er bæði kristið, múhameðstrú-
ar, búddatrúar eða hindúatrúar.
Lyfsalar hinna fátæku hafa tök
á að gefa lyf við taugaveiki,
blóðkreppusótt, mýraköldu,
holdsveiki, já, eiginlega hverj-
um hugsanlegum sjúkdómi, og
þeir veita hinum þjáðu hjálp,
án þess að spyrja um sjúkra
samlagsskírteinij, sjúkiratrysg-
ingar eða hvort viðkomandi
hafi eitthvað fémætt til að
borga aðstoðina.
„Action medeor" hefir nú
samband við hvorki meira né
minna en 720 lækna og sjúkra
„MORGUNSTUND gefur gull í
mund“ eru þau orð sem koma í
hug sálusorgara, þegar þeir jarð
syngja bakara þessa lands.
Er það þessi gullstund morg-
unsins sem villir forráðamönn-
um þessa lands sýn, er þeir
taka fyrir verðlag. á brauði, —
vörum til almennings í þessu
landi?
Að sjálfsögðu er það hagstætt
neytendum að verð á hinu al-
menna brauði sé sem lægst, en
þegar neytendur eru farnir að
spyrja bakarann á 'hvern hátt
hægt sé að reka brauðgerð með
Ihinu lága verði á brauðum, og
bera það saman við verðlag á
hrámeti, svo sem kjöti og fiski
og grænmeti, svo ekki sé talað
um þessar vörur soðnar eða
steiktar fyrir neytendur, er ekki
nema eðlilegt að bakarar láti í
ljósi undrun sína yfir hinni
, grófu afstöðu sem forráðamenn
HVE
GJA
landsins hafa sýnt bökurum ;
undanförnum árum, með því a<
þrykkja niður verðlagi á brauð.
vöru — svo neðarlega að sann
gjörnum skoðunum almennings
á verðlagi brauða ofbýður.
Aðstaða bakara er sérstæð
sökum þess að lagerfyrirkomu
lagi er ekki hægt að beita
brauðgerðum — almenningur
vill fá brauðin bökuð að morgn
hvers dags — við þessar kröf.
ur hafa brauðgerðir reynt aí
standa og tekizt að mestu leyti
Til þess að svo megi verða ei
fótaferðatími þeirra er vic
brauðgerð vinna kl. 5 a?
morgni.
Yiðurkenndur næturvinnu
tími er sá tími sem komið ei
til vinnu fyrir kl. 7 að morgn
— til þess að ný brauð geti kom
ið í búðir kl. 8.30 að morgni ei
g 24. nóvember 19.67 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ