Alþýðublaðið - 30.11.1967, Síða 14

Alþýðublaðið - 30.11.1967, Síða 14
Óskar Jónsson Framhald af 7. síðu. hefði ekki verið sem skyldi. Vógu þau 30-40 gr. þegar þau voru látin í kerin hinn 20. maí það ár og veidd í okt. sama ár og var vigtin 250-550 gr. eða með altal 400 grömm. Fengust þannig lim 800 kgr. af regnbogasilungi, sem gefið er upp að sé fob.verð mæti um n. kr. 8/- pr. kg. Sumar stöðvar, sem náðu góðum árangri fengu jafnvel um og yfir 10/- kr. n. Miðað við gamla gengið eru þetta í fyrra tilfellinu ísl. kr. 48/-, en í því síðara 60/- pr. kg. fob. Fóðrun á fiskinum er sjálfvirk. Er fóðrið látið í ílát, sem er tengt við kerið og með rafmagnsútbún aði er hægt að tempra matgjöf- ina, bæði magn og hve oft er gefið. En nú þykir örugglega sannað að því oftar, sem fóðrun fer fram, því örari verður vöxt urinn, en hvorki ofgjöf eða van fóðrun má eiga sér stað, því fisk urinn má aldrei vera soltinn. Fagmennirnir norsku segja að aðeins megi nota þurrfóður, sem ■er vísindalega samsett og þar er fiskimjöl 30-40%. Einnig má nota affall frá sláturhúsum. Nú eru Norðmenn að útfæra þessa reynslu sína bæði við vest urströndina og austur, og svo í stórum stíl í vötnum og tjörn- um og virðist nú að þetta sé að verða arðbær atvinnuvegur. En hins má geta að silungur rækt- aður í sjó þykir meira sælgæti en sá sem ræktaður er í vatni. Vinnulaun við þessa ræktun eru sáralítil, þar sem aðeins þarf að bæta á „jötuna” á 7-10 daga fresti, þannig að einn maður gæti haft eftirlit með mörgum flottjörnum, 'hvort sem þeim er fyrirkomið í vötnum inni í landi eða í víkum og vogum. Mér er ekki kunnugt um að nein veruleg tilraun liafi verið gerð með þessa fiskirækt hér á landi og ekki heyrt um hana eða lesið um í blöðum. En þó mun Skúli Pálsson að Laxalóni í Mos- fellssveit hafa ræktað nokkuð af regnbogasilungi og hefir gert í nokkur á. Hefir hann fengið á- gfCtt verð fyrir vöru sína erlend is. Nú hefir hann mikinn áhuga á að reyna aðferðir Norðmann- anna, en til að gera það að nokk ru ráði, þarf nokkurt fé. Mun lliann þegar hafa lagt nokkiurt fé í þessar framkvæmdir, en nokkuð skortir á að nægi. Mun hann hafa sótt um lán til Fiski málasjóðs, en þeir lögvitru. sem leitað var til um hvort lög um þá stofnun leyfi lánveitingu til vatnafiskframleiðslu og eðlilega komust þeir að þeirri niðurstöðu að slíkt leyfðu lögin ekki og fékk liann því synjun. Þetta getur ekki gengið það þarf að breyta lög- unum um Fiskimálarjóð og leyfa lánveitingar til stuðnings við fiskirækt hvort sem er í söltum sjó eða í ósöltu vatni. Nú mun vera á ferðinni á Alþingi tillaga um breytingu á lögum sjóðsins og væri þá hægt að fella inn í þau það atriði, sem hér hefir ver ið drepið á. Það er ekki vandalaust að þessi atvinnugrein skuli ennþá lítinn hljómgrunn hafa fengið hjá þjóð inni, því þótt virðingarverðar til- raunir hafi verið gerðar með aukningar laxastofnins, þá verð- ur að fara inn á víðara svið og að stæðurnar hér eru ábyggilega okkur hagstæðari en bæði hjá Dönum og Norðmönnum. En mér skilst að hagkvæmast væri að tvískipta framleiðslunni þannig, að klak- og uppeldisstöðvar önn uðust klak hrogna og fóðrun seyð anna þar til að þau eru tiltæk að láta þau í flottjarnirnar, en svo seldu þær stöðvar aftur þeim sem ræktuðu fiskinn áfram í flot tjörnum í vötnum, tjörnum eða í söltum sjó. Þannig mætti fljót- ar útbreiða þessa ræktun og hún yrði hagkvæmari í allri fram- kvæmd. Eru óteljandi staðir hér á landi bæði í víkum og vogum og nóg af vötnum og tjörnum með tæru og heilnæmu vatni. Og ekki má gleyma heitu uppsprett unum, sem hér eru víða um land sem gætu flýtt fyrir örari vexti seyðanna við rétt hitastig. En allt þetta þarf að gera vísindalega nákvæmlega og kunnáttumenn einir að fást við starfið, en þeim myndi fjölga fljótt eftir því sem reynslan kenndi mönnum. Það skal svo að lokum fram- tekið að hér er það leikmaður, sem þetta ritar og þess vegna bið ég lesendur að taka viljann fyrir verkið, en eigi að síður er hér að framan hreift mikilsverðum málum, sem eigi má láta lijá líða að kryfja til mergjar og ég trúi því ekki að íslendingar þurfi að vera síðri nágrönnum okkar Dön um og Norðmönnum, sem við fyrr og síðar höfum sótt nyt- saman lærdóm til á ýmsum svið- um og það getum við gert hér einnig. ( Óskar Jónsson. Thames-Trader'64 þriggja tonna með ábyggðrl loftpressu ttt sölu. Gaffallyftari Coventry Cly. max, árgerð ’60. Lítið not- aður. Bíla- og Búvélasalan v. Miklatorg, sími 23136. nú bera TVÆ bragðljúfar sigarettur nafnið CAMEL ÞVÍ CAMEL — FILTER ER KOMIN Á MARKAÐINN , | - ’J-MCt; i r-" r,,-TKltS l - ' W • ' í • ARf”rTí:s § j sjó og landi, sumar otj veíur Jlmandi Camel-ogalltgengurbetur 14 30. nóvember 1967 - ALÞÝÐUBLAÐID

x

Alþýðublaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.