Alþýðublaðið - 05.01.1968, Síða 9

<»
<» “ í
flháskólagenginn, bláeygðuil sem
f | snn er ókvæntur, óskar eftjr að
Jikynnast íslenzkri stúlku jútan
(»af landi með giftingu fyribhug
<' aða, í þýzkalandi fyrir aujgum.
jjstúlkan þarf að hafa gaman af
liútiveru( innan við þrítugt,
('reykir ekki, stór, ljóshærð, og
Jf aláeygð), hefur aldrei gifzt áð-
ur). Helzt fædd 15. 11. 193ð eða
415. 3. 1939 eða 15. 11. 193^ eða
<»yngri með þessa afmælisðaga.
'jBréf sendist Alþýðublaðinu
i hrax. ;
Rafvirkjar
Fotoselluofnar,
Rakvélatenglar,
Mótorrofar.
Höfuðrofar, Rofar, Tenglar,
Varahús, Varatappar.
Sjálfvirk rör, Vír, Kapall,
margar gerðir.
Lampar í baðherbergi,
ganga, geymslur,
Handlampar
Vegg-, loft og lampafalir
inntaksrör, járnrör,
1" 1V4“ m“ og 2".
Einangrunarband, margir
litir og önnur smávara.
— Allt á einum stað.
Rafmagnsvörubúðin sf.
Suðurlandsbraut 12.
Sími 81670.
— Næg bilastæði. —
BÍLAKAUP
15812 — 2390«
Höfnm kaupendor aS fleat-
um tegundum og irgerðum
af nýlegum bifreiðum.
Vlnsamlcgast látið nkrá bil-
reiðina sem fyrst.
BÍLAKAUP
Skúlagötu 55 vlð Rauðarfl
Símar 15812 - 1»H.
Smíðhm allskonar innré.ttingar
gerum föst verðtilboð, góð
vinna, góðir skilmálar.
Trésmíðaverkstæði
Þorv. Björnssonar.
Símar 21018 og 35148.'
sem stóð við hlið hennar var
Bramley Burt.
—• Hvers vegna ertu svona
lík mömmu? spurði Tony. Hvers
vegna? Þegar hún svaraði engu,
vitnaði hann aftur í dagbókina:
„Dóttir Emily og Bramley
Búrts.” Irene, þetta getur aðeins
merkt eitt!
— Þau voru ástfangin, sagði
luin. — Þau máttu ekki giftast,
en þau elskuðust afar lieitt og
.. ég fæddist. ..
— Þú ert dóttir móður minn-
ar!
— Þú mátt ekki ásaka hana
eða hugsa ljótt um hana, Tony,
sagði Irene.
— Þú ert dóttir hennar, Hann
virtist naumast skilja þetta. —
Hún ættleiddi mig, en það veiztu
víst. En þú ert dóttir hennar.
— Ég hélt fyrst, að þú vær-
ir bróðir minn, sagði Irene. —
Þess vegna reyndi ég að vera
kuldaleg við þig. Ég hélt, ..
ó, ég get ekki talað um það!
Tony, farðu heim og vertu góð-
ur við hana, hún elskar þig svo
heitt. Það verður ekkert milli
okkar framar, en ....
— O, jú, við skiljum aldrei,
hrópaði hann. — Við erum
bundin hvort öðru í góðu og illu
og þú skalt ekki ímynda þér, að
það geti breytzt. Þetta er áfall
fyrir mig, en ekkert annað. Af
hverju fór Bridget frænka til
Sommerset? Ég verð að fara
þangað og biðja hana að koma
aftur heim. Hvað er það, sem
hún vill vita um þig? Irene,
hvers vegna komstu allt í einu
til London og hvers vegna ertu
svona hrædd? Því þú ert hrædd
við eitthvað, er það ekki?
— Já', hvíslaði hún. — Og
Tony, elskan mín, ef ég gæti
talað við aðra mannveru, þá
myndi ég segja þér allt af létta.
En þú mátt ekki spyrja mig. —
Það er svo hræðilegt. Ég hef á-
hyggjur út af Bridget frænku
fyrst hún fór þangað. Ég held,
að ég neyðist til að biðja hana
um að koma heim aftur*. Það
bitnar á svo mörgum, ef hún
fer að rifja upp fornar minn-
■ ingar.
— • Ef þú ferð, skal ég aka
þér, .sajgði Tony. . >
— Það væri mikil hjálp fyr-
ir mig, sagði hún. — Ég vii ekkl
'vera lengi þar og ég vil helzt
ekki sjást, ef það er hægt. En
við gætum án efa komið í veg
fyrir alls konar erfiðleika.
— Eiguni við að fara núna
eða snemma á morgun? spurði
Tony. — Bridget frænka fór 'í
dag.
* , Þau reiknuðu út , að ef þau
færu um fjögurleytið um morg-
uninn myndu þau hitta gömlu:
konuna við morgunverðarborð-
ið. Það var næstum öruggt, að
hún byggi á Regent Hotel í
tveggja mílna íjarlægð frá
Thickey Warren.
Þau komu til Dencombe rúm-
lega niu og þegar þau litu inn
í matsalinn á Regent Hotel sáu
þau litlu gráhærðu konuna sitja
í liorninu.
— Þarna gátum við okkur
rétt til! sagði Tony. — En sjáðu
hver situr við borðið hjá henni!
Það var Bramley Burt!
Þegar Bridget frænka kom

MiiiiiitiiHifrrHMiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiuiiu-iiiiiiiiimiiiiiiim'iiuiMtMiMiiiiiiiiiMiMiiiiiiiMii
ivituiiiiiiiimiFiiiiiiiritnmiijn
LAUSALEIKS-
BARNIÐ
------- eftir
17
J. M. D. Young
miiiiiiiiiiiiuiiiiiii 11111111111111 iiiiiiiiiiiii(ii,iiiiilnMiiiiiimililiiiliitiii.iiiiiiiiiimiii.k iimiiiitiiiiiimimitiimmimiiiiiiimtmiiiiiiimiimmiiimtiimiliiiiiliiiitiiiiiimini^
auga á unga fólkið sem var á
leiðinni til hennar brosti hún
og úr brosi hennar máttj lesa
það, að hún væri orðin of göm-
ul til að verða undrandi yfir
nokkru.
— Tony og Irene! sagði hún.
Hvað í ósköpunum. ..
— Irene langaði til að tala
við þig og við litum inn, sagði
Tony. — Er þér sama þó að við
setjumst?
Þjónustustúlka kom að borð-
inu og Tony bað um morgun-
verð. Þegar þjónustustúlkan var
að fara starði hún iengi á Ir-
ene.
— Er eitthvað að? spurði
Tony. — Eigið þér kannski ekki
beikon?
— Jú, fulit af því.
Um leið og þjónustustúlkan
var komin fram í eldhús hljóp
hún lil feitrar konu, sem stóð
álút yfir eldavélinni.
— Frú Polton, þekkið þér
ekki Irene Bruton? Það var hún,
sem stakk af með unnusta Alice
Farrows.
— Vitanlega þekki ég hana.
Ég bjó í tíu ár andspænis
„Galtarhausnum” í Thickey
Warren.
— Hún situr í matsalnum.
Ég er viss um, að þetta er hún,
en þér getið sjálf séð það!
Frú Polton opnaði dyrnar og
gægðist út. Svo snéri hún sér
við. Hún var alvarleg á svip-
inn.
— Það er hún og að Jiún
skuli ekki skammast sín fyrir
að' 'Vejrar 'hér:;með öðrum mannij
Frank Weston á það máske
skilið, en hvar er hann? Hvað
vill hún? Hvers vcgna kemur
hún aftur hingað?
Frú Polton gekk að símanum.
TUTTUGASTI OG ANNAR
KAFLI. : •...
• . ...... -
Bridget f rænka viðurkenndi
hvers vegna hún var þangað
komin.
— Mér' leiðast leyndármál
Irene og það er eitthvað dular-
fullt við þig, sem á rætur sínar
að rekja til einhvers atburðar,
sem hér liefur gerzt. Þess vegna
fór ég hingað til að vita; hvað
það væri. Tony gæti sagt þér,
að ég er vön að haga mér svona.
— En þú? Irene leit spyrj-
andi á Bramley Burt,
— Ungfrú Cheston hringdi
til mín og sagðist ætla að fara
hingað og þar sem ég hafði líka
áhuga fyrir að vita þetta, fór-
um við saman. Þú hefur ekki
verið hreinskilin við oklrur og
ekkert er eðlilegra en að ég
vilji fá að vita meira en þú
hefur sagt mér.
Bæði Bridget og Bramley
Burt báðu hana aftur ura að
segja þeim, hvað væri á seyði,
en Tony stóð með Irene, þegar
hún grátbað þau um að spyrja
sig ekki frekar.
Þau voru rétt að ljúka við
morgunverðinn, þegar dyrnar
að matsalnum opnuðust og lög-
regluþjónn kom inn og gekk að
borði þeirra. Irene reis á' fætur
og það leit út fyrir að hún ætl-
aði að flýja.
— Góðan daginn, ungfrú
Bruton. Munið þér eftir mér?
— Já, hvíslaði hún, — Bo-
wen lögregluforingi.
— Mér var sagt að þér vær-
uð hér og mig langar til að
segja fáein orð við yður.
■— Um hvað? spurði Irene
hvíslandi.
— Ég held að þér vitið það.
Um Frank Weston.
— Við verðum að fara inn í
sérherbergi, sagði Bramiey Burt
og reis á fætur. — Ég vil vera
viðstaddur samtalið. Hérna er
nafnspjald mitt.
Lögregluforinginn leit á
spjaldið og sá nafnið á hinum
þekkta lögfræðing, sem hann
hafði oft lesið um í blöðunum.
Tony vildi líka fá' að vera
viðstaddur samtalið, en lögreglu-
foringinn neitaði honum um
það. Um leið og hann hafði sagt
Irene að setjast hóf hann yfir-
heyrsluna.
— í fyrsta lagi, ungfrú Bm-
ton, kom Frank Weston i
„Galtarhausinn” að kvöldi
þriðja síðastllðins mánaðar.
Kvöidið fyrir brúðkaupsdag sinn.
— Já.
— Og fóruð þér sama kvöld
til London í ’bílnum lians?
— Já, hvíslaði Irene.
— Fór Frank Weston til Lond-
on með yður?
— Já.
— Eruð þér sannfærðar um
það?
— Vitanlega.
— Það er engin ástæða til að
þaulspyrja hana, sagði Bramley
Burt. — Hún svaraði spurningu
yðar.
— Að vísu, sagði lögreglu-
foringinn — en það er verzlun-
armaður i Hammersmith í Lond-
on, sem sá frú Bruton og ung-
frúna leggja bíl Franks West-
ons fyrir utan verzlun og þaO
var enginn karimaður í bilnum.
Viðurkennið þér, að þér hafið
ekið bílnum til götu í Harnmer-
smith, Jagt honum þar og fariíl
út? |
- Já'.
— Hvað varð ura Frar.k
Weston?
— Hann íór úr bílnum áður
en við komum þangað.
•— Hvar? Hvers vegna? Hvar
er hann núna?
Bramley Burt hafði virt Ireno
fyrir sér með athygli. — Þú átt
ekki að svara fleiri spurningum,
sagði hann.
— Hefur hún einhverju s3
leyna? spurði lögregluforinginn.
— Ég banna henni að svara
fleiri spurningum, lögreglufor-
ingi og nú bjóðum við yður góð-
an dag. Ungfrú Bruton getur
látið yður fá yfirlýsingu seinna
—^mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmn*
ÓTTAR YNGVASON
héraSsdómslögmaður
MÁLFLUTNINGSSKRIFSTOFA
BLÖNDUHLIÐ 1 • SÍMI 21296
OKUMENN
Látið stilla í tíms.
Hjólastillingar
Mótorstillingar
Ljósastillingar
Fljót og örugg þjón-
usta.
BÍLASKOÐUN &
STILLING
Skúlagötu 32
Sími 13-100.
4 janúar 1968 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ ^