Alþýðublaðið - 07.04.1968, Blaðsíða 16

Fjallaland
Fagurt er okkar fjallaland
og furðugnípurnar nógar
og meira en eyjar og æðarhland
og endalaus holt og flóar.
Undir Smjörfjallsins háu hlíð
hvíldist ég mörgu sinni,
það er hin dýrasta drottins smíð,
döggvað í sólbráðinni.
Reið ég aleinn til Ostafjalls,
yfir Skyrheiði þvera,
í frjósömum brekkum Feirudals
fannst mér ég alsæll vera.
Kjötfjallið hef ég klifið upp
í kuldastrekking og vindi
og sólað mig undir Síðu og Hupp
á sjö þúsund feta tindi.
Skreiðarfjallsbungan er himinhá,
svo hald er að jarðskorpan svigni,
til Nígeríu má næstum sjá
í nógu ágætu skyggni.
Nú eru landsprófsgæjarnir að
biðja um betri bækur. Ég held
þeir ættu heldur að biðja úm
að fækka þeim....
ðoKING
EDWARD
Ameríca’• Largest Selling Cigar
FRUMSYNING I KVOLD
í kvöld frumsýnir Leikflokkur
Litla Sviðsins í Lindarbæ nýtt
leikrit eftir Odd Björnsson:
„Tíu Tilbrigði”. Þetta er 3. og
síðasta verkefni leikflokksins í
vetur en hin voru einþáttung-
arnir: „Yfirboð” og „Dauði
Bessie Smith“ og leikritið:
„Billy lygari“.
Leikstjóri er Brynja Bene-
diktsdóttir. Leikhljóð hefur
Leifur Þórarinsson gert. Lýs-
ingu sá Kristinn Daníelsson um,
en leikmynd og gervi hefur leik
stjóri gert.
Persónur í „Tíu Tilbrigðum"
eru þrjár: Lúðvík, tónskáld. leik
inn af Sigurði Skúlasyni; Mál-
fríður, eiginkona, leikin af
Margréti Helgu Jóhannsdóttur
og Mamma, afturgengin, leikin
af Auði Guðmundsdóttur. í sýn
ingu þessari starfa allir leikar
ar Leikflokks Litla Sviðsins við
ýmiss störf á leiksviðinu, en
smíði leiktjalda og saum á bún
ingum hefur Þjóðleikhúsið séð
um.
Þess má að lokum geta, að í
tilefni þessarar sýningar verður
gefin út bók með texta leikrits
ins, bæði á íslenzku og í enskri
þýðingu ásamt myndum úr leik
sýningunni. Bókin verður aðeins
fáanleg á sýningunum í Lindar
bæ, en þær verða fáar. Er þetta
alger nýlunda hérlendis. Eintök
af bókinni verða tölusett.
Frumsýning verður eins og
fyrr segir á pálsasunnudag 7.
apríl kl. 21. 2. sýning er á skír
dag 11. apríl kl. 21.00.
Vor daglegi BAK-stur
Bjarndýraleit
UNDIREINS og hafís kemur hér upp að ströndum þá er
það mjög jafnsnemma að bjarndýr eru gengin á land. Um
það er engum blöðum að fletta. Það er jafn sjálfsagt og
flugur halda sig í kríngum hauga á vorin.
Þess vegna þjóta menn upp til handa og fóta, góna og
leggja við hlustir, cg svo sjá þeir bjarndýraspor í snjónum
og heyra birni öskra. Þetta er eiginlega ema tilbreytnin í
fásinninu.
Þannig getur þetta gerzt:
Fyrsti Grímsejingur: Heyrðist þér þú ekki heyra bjarn-
dýraöskur?
Annar Grímseyingur: Mér heyrðist ég heyra eitthvað,
held ég, en livort það var bjarndýr veit ég ekki. En ef þaö
var eitthvað þá hefur það sjálfsagt verið bjarndýr, því það
er kominn ís.
Eða:
Fyrsti Þistilfirðingur: Sýndist þér þú ekki sjá bjarndýra-
spor?
Annar Þistilfirðingur: Mér sýndist ég sjá spor, en hvort það
voru bjarndýraspor veit ég ekki. En ef það voru einhver
hver spor þá voru þau vafalaust . eftir bjarndýr, því það er
kominn ís.
Og menn bíða eklú boðanna og fara að leita, ríðandi gang-
andi, á vélsleðum, snjóbílum, skriðdrekum og flugvélum,
vopnaðir kanónum, pístólum, frethólkum, stríðsöxum, síldar-
breddum (frá á selnustu vertíð eða eldri) og brauðhnífum.
Bjarndýr eru nefnilega hættuleg og geta drepið sauðfé (sem
raunar stendur inni), fyrir utan það að þau tilheyra ekki
dýraríki þessa lands, a. m. k. ekki samkvæmt dýrafræði
Jónasar frá Hriflu (og hann er Þingeyingur).
En að mörgu skal hyggja.
Nú er það vitað mál að þegar bjarndýr eiga í hlut geta
menn séð spor þar sem engin spor eru, eða bara spor
eftir kött. Og um bjarndýraöskur gegnir svipuðu máli, þau
geta heyrzt þó að ekkert heyrist, og eins þótt bjarndýr öskri
aldrei.
En samt eru þetta bjarndýr, á því leikur ekki vafi, því
það er kominn ís.
En skýringin er einföld: \
Þessi bjamdýr eru dularfull fyrirbrigði, á borð við móra
og skottur og sjálfan Þorgeirsbola.
Þess vegna er alrangt að málum staðið. Eina ráðið til að
finna bjarndýrin, cr að útvega góðan miðil, helzt frá Eng-
andi, og það þarf meira að segja að vera skæður líkamn-
ingamiðill, (jafnast á við Láru) sem ekki yrði skotaskuld úr
að láta framliðin bjarndýr koma fram, enda mestar líkur
til að þetta sem þeir í Þistilfirðinum eru að leita að sé bara
sálin úr einhverju jarðbundnu bjarndýri sem forfeður þeirra
felldu á þessum slóðum fyrir mörgum öldum. Og auðvitaö
þarf að koma þessari villuráfandi sál á rétta braut.
Götu-Gvendur.
9