Alþýðublaðið - 09.07.1968, Blaðsíða 2

iMID
Bltstjórar: Kristján Bersi Ólafsson (áb.) og BenediKt Gröndal. Símár: 14900 —
14903. — Auglýsingasími: 14906. — Aðsetur: Alþýðuhúsið við Hverfisgötu,
Reykjavík. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins. Sími 14905. — Áskrlftargjald kr.
120,00. — í lausasölu kr. 7,00 eintakið. — Útgefandi: Wýja útgáfufélagið hf.
ATVINNUMÁL
Borgarstjóm Reykjavíkur
ræddi á fundi sínum síðastliðinn
fimmtudag um atvinnumál iskóla
fólks í höfuðborginni. Kom það
fram á fundinum, að enn er stór
íhópur ökólafólks atvinnulaus.
Skýrði borgarstjórinn frá því, að
borgaryfirvöldin hefðu nú til at-
huguna-r að gera frekari ráðstaf
asair til þess ®ð útvega skólafólki
atvinnu.
Það var iljóst stfax s.l. vor, að
það mundi verða óvenju erfitt að
útvega skólafólkl atvinnu að
þessu isinni. Aðalástæðan fyrir því
er sú, að nokkur samdráttur hef
- ur verið í atvinnulífinu yfirleitt.
En einnig stækkar nú stöðugt
hópur iskóllafólksins og það verð
ur æ enfiiðarfa að útvega vaxandi
f jölda Skólaunglinga atvinnu yfir
'sumiarið. Hér er um mikið vanda-
mál að ræða. Það hefur verið svo
undanfari:n ár, lað skólafólki hefur
gengið tiltölulega vel að fá at-
vinnu yfir sumarið, og hefur
þetta unga fólk getað unnið sér inn
dágóðan skilding yfir sumarið og
þannig létt undir með he'Imilinu.
Ef veruleg breyting verður í
SKÓLAFÓLKS
þessu lefni, er hætt Við því, að
skólanemendur frá efnalitlum
heimilum verði áð hætta námi.
Alþýðublaðið teluir, að slíkt rnegi
ekki gerast. Leita verður allra
tiltækra ráða til þess að tryggja
skóMólkinu sumaratvinnu.
Alþýðublaðið telur, að opinber-
ir alðHar, ríki og bæjairfélög, hafi
ekki unnið nægilega vel að þessu
mál'i. Það var augljóst, eftir hið
slæma atvinnuástand s.l. vetur,
að nauðsynlegt var að gera sér-
stakar ráðstafanir í sumar til þess
að tryggja skóMóIki atvinnu. En
ekki hafa verið gerðar neinar rót
tækar ráðstafanir í þessu efni.
Reykjiavíkurborg heijur að vísu
aukið nolkibulð starfsemi vinnu-
ökólia borgarinnar, en hvergi
nærri nóg. Senniiega hefði verið
skynsamlegast, að ríkið og
Reykjavíkurborg hefðu tekið
höndum saman um að stofna til
elinhivers atvinnureksturs fyrir
skóMólk utan við borgina. Til
greina hefði t.d. komið gróður-
húsarækt í stórum stíl. E.t.v. hefði
slík starfsemi getað verið í sam-
bandi við öarðyrkjuskóla ríkisins
í Hveragerði. Margt fleira kemur
að sjálfsögðu til greina. Enda
þótt fjárhagur ríkis og Reykja-
víkurborgar sé slæmur 'um-þessar
mundir, hefði þeim milljórium
veriið Vel varið, isem látnar hefðu
verið renna til nýrrar starfsemi
fyrir skól'afólk. Það er mun dýr
ara fyrir þjóðfélagið, að láta skóla
fólkið 'ganga um atvinnulaust.
Vegna þeifra nýju viðhorfa, sem
skapazt hafa í atvinnumálum
skólafól'ks, hafa þær iraddir beyrzt
að e.t.v. værli réttast lað lengja
iskólatím'ann. Því hefur verið
hreyft, a-ð stytta ætti sumarlieyfi
skól'afólks og lengja námstímann
og gera ungmennunum þannig
kleift að ljúka námi sín-u á
'skemmri tíma en verið befur.
Hér er vissulega um athyglisverða
hugmynd að ræða og kemur hún
ivissulega til igreina, ef ekki tekst
áð tryggja skóMólkinu atvinnu
yfir sumlarið. Víðast erlendis er
skóliatíminn lengri og tsumarleyfi
skemmri en hér tíðkast. En okk
ar berfi hefur einnig haft augljósa
kosti og m. la. þá, áð skólafóilkið
hiefur oft getað unnið að veru-
legu leyti fyrir sér með því að
hafia igóða atvinnu yfir sumarið.
Nokkuð er nú þegar liðið á sum
arið og miargir sbóliauemendur
hafa enn enga latvinnu fengið. A1
þvðubl'aðiið sk-orar á opinbera að
ila @ð láta það ekki draffa.-st le-ng
ur ©ð gera ráðsfafariir til þess að
trvvgia bví skólafóTki, sem enn
gengur atvinnulaust, -atvinnu.
Eftir kosn
ar
STJÓRNMÁLAMÖNNUM OG reynslu sinni 1952 og firrtust
FLOKKUM er ráðlagt að taka allir sem einn beina afstöðu
til rækilegrar yfirvegunar úr- til kosninganna. Og hætt er við
slit forsetakosninganna. Hætt að þeir 'Stjórnmálamenn og
er við að mörgum mann- blöð sem áður en lauk fundu
inum þar í sveit hafi brugð köllun hjá sér til að styðja
' ið illilega í brún þegar út- Gunnar Thoroddsen í kosning
slit tóku að berast úr kosning- unum hafi orðið málstað hans
unni, nær samhljóða kjördæmi til lítils framdráttar. Því að í
( eftir kjördæmi. Það sem gerðist Þélt þróuninni ófram frá
á sunnudag var þó einungis rök- 1952: menn firrtust þann fram
rétt framhald forsetakosning- bjóðandann sem virtist full-
anna 1952. I forsetakosningunum
‘ 1952 höfnuðu menn, þó með
naumum -meirihluta væri, for
ustu og leiðsögn tveggja
stærstu -stjórnmálaflokkanna
og felldu frambjóðanda þeirra,
þó hann nyti alþýðuhylli per-
■ sóntdega; kusu í hans stað
reyndan og virtan stjórnmála
! mann, sem og varð farsæli og
virðulegur þjóðhöfðingi. 1968
drógu flokkarnir lærdóm af
2 9. júíi 1968 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
málamönnum og flokkum meir
-en tím-a-bært áhyggjuefni; og
megi þeim verða gott af því.
En hváða ályktun geta flokk
arnir dregið af óförum sínum,
beinan lærdóm í sínu daglega
trúi hinnar pólitísku valda- starfi? Líkl-ega er ópólitískum
stétlar, v-a-ldakerfis í landinu, manni hollast að bollaleggja
ku-su sér forseta sem afskipta- sem fæst um þag. En einn hlut
laus af pólitík virtist fulltrúi ur er þó nokkurn v-eginn aug-
þjóðlegrar íslenzkrar menning ijós: að úr því menn kjósa að
ar, fræða og vísinda, ekki forseti sé -ekki fulltrúi neins
stjórnmálastrefs. Það -er að tiltekins stjórnmálaflokks, né
vísu líklegt, eftir á -a-ð minnsta heldur sjálfs flokkakerfisins,
kosti, iað persónulegir verð- flokksræðisins sem öllum sköp
leikar ihins nýkjörna forseta uðum hlutum öðrum ríður á
hefðu nægt honum til sigurs slig, þá muni og vera svo um
einir saman ef kosið hefði ver- fjöldann allan af lægri trún-
ið -milli manna á þeim grund aðarstöðum í samfélaginu.
velli. En yfirburðir Kristjáns Þetta mættu s-tjórnmálamenn
Eldjárns í kosningunum gera hafa í þankanum næst þegar
fullkomlega ljóst að á þann þeir taka að kjósa allar sínar
hátt var ekki kosið, að menn nefndir og -eilífu ráð, í a-llar
kusu -einnig á imilli fulltrúa ó- þær trúnaðarstöður sem af
líkra þátta í íslenzkri menn- hefð og grónum vana eru póli
ingu -og -þjóðlífi, og tóku al- tískir bitlingar.
mennt ópólitískan forseta Stundum er talað u-m „póli-
fram yfir pólitískan ef svo má tískan leiða“ eins og hann
segja. Það er þessi -staðreynd væri tilfallandi sjúkdómur, ó-
sem nú kann að verða stjórn Framhald á bls. 14.
BRÉFA-
Aukin
umferSarmenning
í GÆR lagði dagblaðið Vísir
eftirfarandi spurningu fyrir fimm
ágæta borgara í Reykjavík:
„Teljið þér, að ásíandið í um-
ferðarmálum hafi batnað við til-
komu hægri umferðar?”
Fyrsti borgarinn taldi ástand-
ið „ósköp svipað,” annar taldi um
ferðarmenninguna h-afa „stór-
batnað,” sá þriðji taldi ástand-
ið „ákaflega svipað” en þó batn-
andi, fjórði og fimmti borgar-
inn töldu umferðarmenningu
greinilega hafa eflzt vegna þess
áróðurs, sem hafður hefur verið
í frammi, en ekki beinlínis vegna
h-breytingarinnar sem slíkrar.
Líklegt er, að tveir hinir síð-
astnefndu hafi komizt næst hinu
sanna, að einmitt umferðar-
fræðslan og allt þetta mikla tal
og hin sífelldu skrif um umferð
og akstur hafi vakið athygli
fólks á umferðarmálum, „gefið
blindum sýn og daufum heyrn,’*
þröngvað þeim til að hugsa, semi
ekki gera það annars ótilkvadd-
ir. Breytingin sjálf — frá vinstri
til hægri — hefur þó jafnframt
haft mikið gildi og hefði hún
ekki komið til, má búast við -að
allt þetta umferðarhjal hefði
farið inn um annað eyrað og út
um hitt — eins og raunar verið
hefur um umferðarfræðslu á
voru landi hingað til. Einmitt það
að breyta svo gagngert um öku-
hætti, hefur beinlínis neytt menn
til -að bregða værum blundi
vanahugsunar og viðbragðs-
slekju. Það hefur fyrr verið rætt
um umferð á íslandi, en aldrei
með jafn-umtalsverðum árangri.
Mjög hefur verið um það
nöldrað, að óheyrilega mikili
kostnaður væri samfara h-breyt-
ingunni og því í rauninni vafa-
mál, hvort út í hana skyldi 1-agt.
Ég var meðal þeirra, sem taldi
þetta fullkomið vafamál. Síðan
hefi ég þó smám saman sann-
færzt um hagnýtt gildi hennar
— og einkanlega hefur það kom-
ið mér þægílega á óvart, hversu
árangur hennar hefur orðið ó-
trúlega mikill í aukinni að-
gæzlu og fækkandi slysum. Líf
og heilbrigði eru dýrustu verð-
mæti mannlegs lífs og verði slík-
um fórnum fækkað, er töluvert í
sölux-nar leggjandi. — G.A.