Alþýðublaðið - 26.09.1968, Síða 8

I
8 ALÞÝÐUBLAÐIÐ 26- september 1968
A5 gera eitthvað nýtt
í Lindarbæ er nýstofnað
leikfélag - LEIKSMIÐJ-
AN - til húsa. í þessum
hópi er ungt fólk sem
vill gera eitthvað nýtt,
eða færa gamalt í nýtt
form; semsagt að freista
þess að fara nýjar leiðir
Heið’rún Dóra Eyvindardóttir, 8 ára, leikur Iitla prinsinn.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■unnaBsaaaaaaaBaaiaaBaaaaaaaaaaBaaaaaaaaBBaasaanBaatJI
11■■■■■■■■■■■■■■■■■
Það er full ástæða til að þakka
sjónvarpinu fyrir góða frammi-
stöðu í leiknum Benfica - Val-
ur. Sannast sagna bjóst ég ekki
við nándar nærri svona góðri
myndatöku, því það sem sjón-
varpið hafði áður sýnt frá
knattspyrnuleikjum var nánast
bágborið. Ég var einn af nærri
19 þúsund vallargestum þetta
sögufræga kvöld, en ég hafði
ekki síður gaman af að sjá
leikinn aftur í sjónvarpi. Á
sjónvarpið horfðu með mér
tveir ungjr menn, sem ekki sáu
leikinn, og voru viðbrögð þeirra
eins og þeir hefðu verjð áhorf-
endur á vellinum, og á góð
myndataka ekki svo lítinn þátt
í því að spenna leiksins skyldi
vera jafn mikil og raun ber
vitni. Ef eitthvað mætti að
fínna. þá væri það hlutverk
klipparans, en það hefðl að
ósekju mátt klippa myndina,
í túlkun og sviðsetningu
leikja. Það er verið að
æfa þar Galdra-Loft og
einnig er verið að húa
þar til leikrit eftir frægri
sögu - sögunni um Litla
prinsinn.
Og hvernig er leikrit búið tij
eftir sögu? — Jú, það er auðvit-
að einfalt í sjálfu sér, en hér
er farið nokkuð öðruvísi að en,
almennt tíðkast. Fyrst er ákveð-
inn leikstjóri, síðan aðalleikstjóri
og svo setjast' allir niður og lesa
bókina til að skilja innihaldið
og reyna að gera sér grein fyrir
hvað á erindi á leiksvið og hvern-
ig það á að segjast. Og allir taka
þátt í sköpunarverkinu og hafa
sitt til málanna að leggja. Hver
kaflinn á fætur öðrum er saminn
og vélritaður jafnóðum. Síðan
eru þættirnir æfðir á sviði án
beinnar tilsagnar leikstjóra. —
Þannig fær leikritið á sig fast-
ara form með hverri æfingu, og
loks kemur að því að beinagrind-
in er komin, en þá hefst fín-
vinnan, fágun texta, rökræður
um viðbót eða niðurfellingu.
Ég fékk að sitja sem hlutlaus
áhorfandi á einni æfingunni. —
Nokkrir kaflar leiksins voru bún-
ir að fá á sig heillega mynd og
komið að afgerandi gagnrýni
leikstjóra á frammistöðu leikara
og í þessu tilfelli höfunda leiks-
ins!
Það var auðséð að allir fylgd-
ust með af lífi og sál og fögn-
uðu þegar eitthvað nýtt kom
fram sem var til bóta. Að æfingu
lokinni hófu leikstjórarnir Magn
ús Jónsson og Eyvindur Erlends-
•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■«■■»■■»■■■■■
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■■■■■
■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■■■■■
■•»■■■■■■■■■■■■■■•■■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■
einkum fyrjr og eftir fráspörk
frá marlai. Semsagt Vel gert
Valur — vel gert Rúnar og Co.
Nú er mikið talað um að dauft
sé yfir sjónvarpinu og farinn
af því mesti glansinn. Við vit-
son rökræður um það sem kom-
ið var — hvar væru augljóslega
veikir blettir og hvað væri býsna
gott. Leikarar voru gagnrýndir,
en þeir svöruðu, að þeir ættu
erfitt með að gera betur fyrr en
textinn og heildarskilningur á
verkinu lægi Ijósar fyrir.
Meðan æfíngin fór fram á fjöl-
unum heyrðust slög í ritvél
frammi í eldhúsi. Þar voru Karl
Guðmundsson og Níels Óskars-
son að ganga frá' nýjum kafla,
en ekki var enn búið að sjá fyrir
endann á lengd verksins. Una
Collins var þarna stödd og lík-
lega búin að gera sér grein fyrir
leiktjöldum í stórum dráttum. Á
stól var líkan af tjöldum fýrir
Galdra-Loft — leiktjöld, sem
kynnu að koma sumum spánskt
fyrir sjónir.
Ævintýrið um litla prinsinn er
stórfallegt verk og ég gat ekki
betur séð en þarna sé í uppsigl-
ingu falleg, látlaus túlkun á
þessari sögu.
Að svo stöddu er ekki ástæða
að fjölyrða meira um þessa til-
raun — það kemur síðar á dag-
inn — hvort og hvernig þetta
tekst. — SJ.

Bréfa-
KASSINN
Vantanadeild
Ég átti erindi við mann nokk-
■urn, sem ég ekki þekki, en fékk
þær upplýsingar, að hann ynni
á „vantanadeild” Eimskipafélags
ins. Mér fannst þetta hjákátlegt
orð og hélt í fyrstu að nafnið
hefði eitthvað skolazt til í með-
förum. En mig rak í rogastanz,
þegar ég hafði eftir mikla leit
haft upp á þessari deild í Eim-
skipafélagshúsinu. Þar stóð skýr-
um stöfum á hurðinni: Vantana-
deild.
Nú langar mig að biðja for-
ráðameni} þessarar stofnunar að
skýra þetta orð fyrir lesendum
og öðrum viðskiptavinum Eim-
skipafélagsins, og okkur hér hjá
Opnunni. Einnig þætti okkur
vænt um að einhver okkar góðu
íslenzkufræðinga léti ljós sitt
skína. — Upplýsingum frá öllum
aðilum verður veitt rúm hér í
dálkunum.

■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
■■■■■■■■■■■■■■■
um að vetrardagskráin er á
næsta leiti með talsvert mikl-
ar breytingar, en það er bezt
að þeir, sem hafa horft stanz-
laust á sjónvarpið frá byrjun,
sreri sér grein fyrir að þeir
hljóti að verða mettir af þessu
góðgæti eins og öðru. Menn
hljóta senn að sætta sig við að
velja og hafna og gefa sér
tíma kvöld og kvöld til annarra
starfa eða iðka önnur áhuga-
mál. Það er vandi að ráða dag-
skrárliðum svo niður að öllum
líki, en ég held að flestir geti
verið sammála um að sjónvarp-
ið eigi að vera jafnbezt um helg
ar, eins og það reyndar er, og
þá skiptir ekki svo miklu máli
með hina dagana. Ég er líka
sammála . því að dreifa fræðslu-
efni um dagskrána og láta það
koma næst fréttatíma, en hafa
það sem minna er virði ætíð
síðast á dagskrá. — SJ.
Hér er Karl Guðmundsson að hreinskrifa nýjan kafla og hann
verður að gera það standandi við eldhúsborð.
Valur fékk 15 þúsund fyrir
sjónvarpsmynd
Myndin sem sjónvarpið tók
frá leiknum Benfica—Valur er
lengsta mynd sem sjónvarpið
hefur látið gera. Almenn á-
nægja er með myndina, jafnt
hjá þeim sem sáu leikinn og
þeim sem sáu hann ekki. Kostn-
aður sjónvarpsips vegna Jlök-
unnar varð allmikill, en Valur
fékk greiddar 15 þúsund krón-
ur fyrir birtingarrétt, en samn-
ingar voru ekki gerðir fyrr en
rétt fyrir leikinn, til að ekki
kvisaðist út að leikurinn yrði
sýndur allur í sjónvarpinu.