Dagur - 08.04.1927, Blaðsíða 2

52
ÐAaVS
14.-15. tbl.

fM ÉM Mi Má Wt Wt É
Vefnaðarvara.
Nýkomin:,
Hvít léreft, mjög ódýr.
Prjónagarn fínt, allir litir.
Karlmannafataefni, þunn alullarefni.
Enskar húfur, mikið úrval. Svörtu ullar-
og silkikvensokkarnir alþektu o. m. fl.
KAUPFÉLAG EYFIRÐINGA.
vik og með vísindalegri rannsókn
sannast, að um efnasamsetningu,
bragð og notadrýgindi stendur
kaffibætirinn »Sóley« ekki að baki
þeim kaffibæti, sem beztur hefir
reynst hér á landi.
»Ludvig David« hefir um langt
skeið verið mest notaður kaffibæt-
ir á landi hér. Mátti telja að fyrir
stríðið væri hann nálega einráður
á markaðinum. Náði hann þannig
mikilli rótfestu. Umboðsmenn
þessa erlenda fyrirtækis, sem hafa
einkaumboð hér á landi, ýfðust
mjög við þessari innlendu við-
ileitni. Fór þeirn sem mörgum, að
þeir meta tmeira eigin hag en
sj álfsbjargarviðleitni þj óðarinnar
og almennar framfarir. Þeir höfðu
í heitingum að efna til harðvítugr-
ar samkepni og fá félag sitt til að
setja upp kaffibrenslu, ef Pétur
M. Bjarnarson léti ekki af fyrir-
ætlun sinni um nýja kaffibætis-
gerð. P. M. B. bauð þeim að ganga
í félag við sig með vildarkjörum,
en þeir höfnuðu boðinu og settu
upp kaffibrenslju í umboði »Lud-
vig David« til þess að keppa við
Kaffibrenslu Reykjavíkur.
Hér er það að gerast, að inn-
lend sjálfsbjargarviðleitni leitast
við að vinna íslenzkan markað og
halda til jafns við erlent fyrirtæki
sem hefir verið hér lengi næstum
einrátt og óáreitt og hefir því
hlotið styrkleik í vanafestu og for-
dómum fólksins. Tilraunir hafa
sýnt’ að hægt er að leika mjög á
þeffæri og bragðfæri manna, ef
tökum ér náð á trú þeirra og í-
myndun. Ef glas er opnað í sam-
kvæmi og fólki talin trú um að í
því sé afar-lyktarsterkt efni og að
þefinn muni leggja um allan sal-
in, finna flestir eða allir lyktina,
þó í glasinu sé blátt vatn! Til þess
að vinna hylli í smekk fólksins, er
ekki einungis nauðsynlegt að
framleiða góða vöru, heldur eink-
um að sigra sál þess. I þessu liggja
örðugleikar íslenzkra iðnaðarfyr-
irtsekja. Fólk slær því föstu, að
íslenzk iðnaðarviðleitni hljóti í öll-
um efnum að standa að baki er-
lendum iðnaði. Og þar með er því
slegið föstu.
Eigi að síður hefir Kaffibrensla
Reykjavíkur stóraukið umsetn-
ingu sína á síðustu árum. Hún
hefir á boðstólum þessar vörur:
Brent og malað kaffi, unnið úr
beztu kaffitegundum, sem til
landsins flytjast. Blandað kaffi,
en það er kaffi, brent og malað og
blandað kaffibætinum Sóley í rétt-
u:m hlutföllum. Kaffibætirinn Sól-
ey í dufti, og sami kaffibætir í
stumpum. — Vanafesta fólksins
veldur því, að það vill heldur
stumpana, þó að í þeim sé tals-
verður hluti vatn og að bleytan
valdi remmu og jafnvel sýru í
kaffibætinum við geymsluna.
Pétur M. Bjarnarson hefir selt
Kaffibi’ensluna meðeiganda sínum
Jóni Bjarnarsyni frá Sauðafelli og
Sigurði B. Runólfssyni.
Þeir menn, sem hafa eitt sinn
sigrast á þeirri ímyndun, að ís-
lendingar geti ekki brent kaffi og
kaffibæti eins vel og útlendingar,
þeir nota jafnan eftir það vörur
frá Kaffibrenslu Reykjavikur
fremur en útlendar vörur sömu
tegundar.
-----o-----
Tveir söngvarar.
Eggert Stefánsson og Hreinn
Pálsson Bergssonar úr Hrísey
voru meðal farþega á Botníu.
Hreinn hefir sungið nokkrum
sinnum í Reykjavík og að því er
blöðin herma, átt frábærlega góð-
um vinsældum að fagna. — Hann
söng í gærkvöldi í Akureyrar-bio
við mikla aðsókn og hinn bezta
orðstýr. Rödd Hreins er hár og
bjartur baryton, einkar fagur og
efnismikill og á góðu valdi söngv-
arans, eftir því sem framast má
vænta af lítt lærðum manni. Söng-
hans var stórlega fagnað enda
býður persóna Hreins af sér góð-
an þokka í hvívetna.
Eggert Stefánsson er þektur
söngvari og hefir komið hér áður.
Hann mun hafa í hyggju að
syngja hér á Þriðjudagskvöldið.
Ennfremur ætlar hann að verða
við áskorunum Húsvíkinga um að
fara þangað og syngja.
FUNDUR
í F r a m s ó k n a r f é 1 a g i Akureyrar
í kvöld kl. 8'k í Bæjarstjórnarsalnum, — Aríðandi mál til um-
ræðu. — Allir Framsóknarflokksmenn eru velkomnir.
Stjórnin.
Frá Alþingi.
Vantraust. Eins og getið hefir verið
hér í blaðinu, bar Héðinn Valdemars-
son fram vantraustsyfirlýsingu á stjórn-
ina, Var ádeila hans í mörgum greinum
og- gekk hann að sögn allfast að en
stjórnin varðist eftir föngum. Málið
fékk þær lyktir, að Framsóknarflokkur-
inn bar fram svohljóðandi breytingartil-
lögu við vantraustið:
»Neðri deild Alþingis ályktar að lýsa
yfir, að með því að vitanlegt er, að nú-
verandi stjóm er í minnihluta í Neði-i
deild og án meirihlutastuðnings í Sam-
einuðu þingi, sem og' vegna þess að ekki
er sjáanlegt, að meirihlutastjóm verði
ha^gt að mynda á þessu þingi, en
kosningar fara í hönd, verði að svo
stöddu að líta á stjórnina sem starfandi
til bráðabirgða«.
Var þessi tillaga samþykt með 14 at-
kv. (Framsókn og sjálfstæðism.) gegn
13 (íhaldsmenn). Héðinn kvaðst sætta
sig við breytinguna, en sat hjá atkvæða-
greiðslu.
Þingið hefir með þessu gefið stjórn-
inni bendingu um að vald hennar er
næsta takmarkað og að henni beri ekki
að bindast í stórmæli, ef hjá því verður
komist, fyr en vilji þjóðarinnar hefir
komið í ljós við næstu kosningar.
Scvmskólinn. Horfur eru á því, að lög
um samskóla fyrir Rvik verði afgreidd
frá þinginu. Verður þá stofnað gríðar ■
legt skólabákn, þar sem steypt verður
saman flestum skólum höfuðstaðarins
og kostnaði af rekstri þeirra sem nú er
að miklu borinn uppi af stéttum og stofn-
unum verði um leið velt yfir á landið að
mestu leyti eða öllu. Frumkvæðismaður
þessara ráðstafana, Jón Ófeiprson
mentaskólakennari, lét þó Samvinnu-
skólann undan skilinn. Kvaðst hann
ekki, í samtali við þann, er þetta ritar,
vita hvaða nauðsynjaverk sá skóli inti
af liöndum sérstaklega eða hvaða til-
verurétt hann hefði. Mun vera leit á
jafn ófrumlegum og skammsýnum leið-
togum sem þeim, er íslendingar hafa
beitt fyrir sig í fræðslumálum. Ekki
líta þeir á sumar innlendar skólastofn-
anir, sem eru bygðar upp af okkar beztu
skólamönnum, en til útlanda flæmast
þeir, koma heim úttroðnir af erlendum,
ómeltum fyrirmyndum og stofna hér til
hverskonar eftiröpunar fyrir ærið fé.
Samskólar slíkir, sem nú á að stofna til
í Reykjavík munu víðast hvar erlendis
vaxnir upp hægt og hægt eins og grein-
ar af stofni; en við — stórþjóðin — eig-
um að hrynda slíku máli fram í einum
rykk!
------o-----
— Tíðarfarið er alt af jafngott
að kalla má. Einstakra kaldrænu-
daga giætir ekki í svo mikilli
Veðurfarsblíðu.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
Stormtreyjur
seljast með 10°/» afslætti
til næstu mánaðarmóta.
Brauns Verzlun.
Páll Sigurgeirsson.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
!■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
Leiðrétting.
Ritstjóri Dags hefir sýnt okkur
undirrituðuim handrit að grein
með yfirskriftinni »Athugasemd«,
eftir endurskoðendur Kaupfél.
Eyf., þá Stefán Stefánsson og
Bjarna Benediktsson. í grein þess-
ari er gefið í skyn, að til 40 ára
minningarrits, er út kom 19. júní
síðastl., hafi verið stofnað í því
augnamiði að veita einstökum
manni »bitling«. Þetta er alger-
lega gripið úr lausu lofti. Á fundi
sínum 6. jan. 1926 tók stjórn K.
E. þá ákvörðun að gefa út minn-
ingarrit þetta á 40 ára afmæli fé-
lagsins, og var framkvæmdar-
stjóra félagsins og varafoimanni
þess jafnframt falið að annast um
útgáfu ritsins, en þar sem hvor-
ugur þeirra hafði aðstöðu til að
skrifa meginhluta ritsins, eða sögu
félagsins á þessu 40 ára skeiði,
sem það hafði starfað, þá varð
það að samningutm, að ritstjóri
Jónas Þorbergsson tæki þetta
starf að sér. Réði ekkert annað
þeirri ráðstöfun en umhyggja fyr-
ir ritinu sjálfu, að það gæti orðið
K. E. til sóma. Vísast því, fyrir fé-
lagsstjórnarinnar hönd, algerlega
á bug öllum aðdróttunum utm það,
að hér hafi verið um nokkra bitl-
ings-ráðstöfun að ræða.
í sömu grein er kvartað yfir
því, að myndir af endurskoðend-
um vanti í ritið, og er Jónasi Þor-
bergssyni gefin sök á því. Hér
fara greinarhöfundar villir vega,
því sé hér um vanrækslu að tala,
þá á Jónas Þorbergsson enga sök á
henni, því að hann átti engan hlut
að ritinu annan en þann, að skrifa
sögu félagsins og skila handritinu
í hendur varafoimanns og fram-
kvæmdastjóra; og yfirfóru þeir
síðan handritið áður afhent væri í
prentsmiðjuna. J. Þ. réði því engu
um það, hvaða myndir birtust í
ritinu, og hafði engin afskifti af
því.
Ingimar Eydal. Viljálmur Þór.
------o-----