Dagur - 06.12.1950, Blaðsíða 6

6
D AGUR
Miðvikudaginn 6. desember 1950
DAGUR
Ritstjóri: Haukur Snorrason.
Afgreiðsla, auglýsingar, innheimta:
Erlingur Ðavíðsson
Skrifstofa í Hafnarstræti 87 — Sími 1166
Blaðið kemur út á liverjum miðvikudegi.
Árgangurinn kostar kr. 25.00
Gjalddagi er 1. júlí.
PRENTVERK ODDS BJÖRNSSONAR H.F.
Refskák kommúnista og
friðarmálin
kommúnista að ráðast á Evi'ópu-
löndin.
ÞAÐ ER X sjálfu sér ekki undr-
unarefni, að þeir menn, sem hafa
nú á þessu ári framið þrjár blóð-
ugar ofbeldisárásir, skuli telja sig
helztu málsvara friðarins. Hitler
taldi sig útvörð friðar og menn-
ingar á sinni tíð og þannig fara
allir ofbeldismenn að af því að
þeir halda að þeir geti unnið
málstað sínum gagn með því og
blekkt einhverjar lítilsigldar sál-
ir. En hitt er stórfurðulegt, að
nokkur maður í lýðræðislandi
skuli svo blindaður af ofstæki og
kredduvísindum, að sjá ekki,
hverjir eru í reyndinni friðspillar
og ofbeldismenn og hverjir vilja
viðhalda friðinum. í dag drýpur
menn, uppaldir á friðsömum al-
þýðuheimilum, verða gripnir of-
stæki því, er einkenndi ofsatrú-
armenn fyrri alda, er geystúst
fram gegn „trúvillingum“ og
töldu jörðina þá fyrst sæmilegan
samastað, er búið væri að gera
þá alla höfðinu styttri. Komm-
únistar virðast heldur vilja blóð-
uga heimsstyrjöld heldur en að
sætta sig við þá hugmynd, að
lýðræðisþjóðir fái að lifa í friði
við það skipulag, sem þær hafa
kosið sér, án íhlutunar frá kúg-
unarhreyfingu kommúnismans.
Oðruvísi verður það naumast
skilið, er þeir hælast um yfir erf ■
iðri aðstöðu lýðræðisþjóðanna
annars vegar, en segja stórsókn
Kínverja í Kóreu vera fram-
kvæmda af fáeinum „sjálfboða-
Skyr er til margra hluta gott
Eg minnist þess, þegar eg var barn og átti heima
vestuí' á Fjörðum, að hlegið var að gömlum manni
þar á staðnum, sem gerði sér súpu úr arfa og þótti
njólagrautur allra grauta beztur. Nú hafa vísindin
sannað okkur, að bæði arfi og njóli séu ágætir til
manneldis og til eru stór félagasamtök, sem vinna
að útbreiðslu þessarar kenningar.
Gamli maðurinn fyrir vestan er fyrir löngu dáinn,
og það hlær enginn lengur að kenjum hans.
HORFUR VIRÐAST NÚ Á ÞVÍ, að Sovét-
stjórninni ætli að takast að koma fram stórpóli-
tísku stefnumáli og vinna einn af sínum stærstu
stjórnmálasigrum. Svo er að sjá, sem Rússum
ætli að takast að berjast gegn höfuðandstæðingi
sínum án þess þó að leggja þar fram liðsstyrk
sjálfir, heldur láta Kínverja um að gera það. —
Margt bendir til þess, og er á það bent í mörgum
blöðum Vesturlanda um þessar mundir, að það
ástand, sem nú er fram komið, sé árangurinn af
nánu samstarfi Kínverja og Rússa og hafi það
jafnan verið tilætlunin að framkalla þetta ástand
Árásin á Kóreu hafi verið fyrsti liður áætlunar-
innar, en öll sé áætlunin miðuð við það höfuð-
markmið, að binda eins mikinn herstyrk og mögu-
legt er fyrir Bandaríkjamönnum í Asíu til þess að
þeir eigi óhægra um vik að styrkja varnarbar-
áttu Vestur-Evrópuþjóðanna. Hér er ekki ólík-
lega til getið og ekki er ósennilegt að gjörvöll
„friðarhreyfingin" hafi og verið sett af stað til þess
að spyrna gegn því að Bandaríkjamenn notuðu
atómsprengjur í stríði því, er þeim var þannig
fyrirhugað að taka þátt í af þessum upphafs-
mönnum „heimsfriðarhreyfingarinnar“.
ATBURÐIR ÞEIR, sem nú hafa gerst í Asíu,
sýna glöggt, hversu friðurinn sjálfur er hafður að
leiksoppi í höndum kommúnistískra heimsvalda-
sinna, sem tefla á tæpasta vað til þess að koma
fram valdadraumum sínurn og yíirráðafyrirætl-
unum. Þessir atburðir gefa góða yfirsýn um
brjóstheilindi og vitsmuni kommúnistaleppanna í
lýðræðisríkjunum, sem þykjast sjá í þessum að-
gerðum ást einræðisherranna á friðinum og halda
uppi þeirri fræðslu, að hinn vel þjálfaði og skipu-
legi kínverski her, sem ráðist hefur gegn herjum
Sameinuðu þjóðanna í Kóreu, sé „sjálfboðaliðar“.
Slíka fræðslu ástundaði Kominformblaðið hér í sl.
viku og er hún enn ein skrautfjöðrin í hatti þeirra
vitsmunavera, sem telja það mesta fremd að lúta
sem lægst í duftið fyrir erlendum yfirgangsseggj-
um og afskrýðast gersamlega allri skynsemi. ís-
lenzkur almenningur má þó gerla sjá, sem og aðr-
ar lýðræðisþjóðir, hver háski er hér á ferðum.
Atburðirnir í Asíu snerta ekki eingöngu við-
skipti Bandaríkjamanna og Rússa.Þeirsnertaallar
Sameinuðu þjóðirnar og einkum mega Vestur-
Evrópuþjóðirnar ugga að sér, ef fyrirætlanirnar
um varnir Evrópu með tilstyrk Bandaríkjanna ná
ekki fram að ganga vegna þessara atburða í Asíu.
Fari svo, að árás kínverskra kommúnista leiði til
langvarandi ófriðar í Asíu, er hætt við að kröft-
um Bandaríkjanna verði einbeitt að því marki að
ráða þar úrslitum, en af því mundi hins vegar
leiða að Vestur-Evrópa yrði fremur ofurseld ör-
lögum sínum en áður og væri þá í bráðari hættu
frá kommúnistískri árás en nokkru sinni fyrr. Það
má því vera ljóst, að ofbeldisái'ásin í Kóreu stefn-
ir heimsfriðinum í mikla hættu og færir óttann
að bæjardyrum hverrar þjóðar, íslenzku þjóðar-
innar e. t. v. fremur en annarra, því að hún á allt
öryggi sitt undir því, að lýðræðisþjóðirnar, banda-
menn hennar, séu sterkar og samhentar og þess
megnugur að hindra árás ofbeldismanna. En vitn-
eskjan um slíkan styrkleika er að áliti margra
hið eina, er hefur haldiðafturafheimsvaldasinnum
hvarvetna blóð af flokkstákni
hinnar kommúnistísku ofbeldis-
stefnu. Það er hún, sem heldur
gjörvöllu mannkyni í sífelldum
ótta við þriðju og ægilegustu
heimsstyrjöldina.
*
En samt eru þau undur til,
jafnvel hér í okkar landi, að
liðum“. Þeir láta sér því vel
lynda refskák einræðisseggjanna
með friðarmálin, ef aðeins það
eru jábræður þeirra í trúnni, sem
eiga leikinn. Þetta er sú lexía,
sem viðbrögð kommúnista hér og
annars staðar, kennir um þessar
mundir.
FOKDREIFAR
Gæzla „friðarins“ í
ríkisstofnuninni.
Utvarpshlustandi skrifar blað-
inu:
ÞAÐ VAKTI MIKLA athygli
landsmanna á sinni tíð, að ríkis-
útvarpið átti virðulegan hóp full-
trúa á „friðarþingi“ Þjóðviljans
í haust. Voru útvarpsstarfsmenn
framarlega í hópi þeirra, sem
undirrituðu „friðarávarpið". Eru
þeir 130 friðarpostular, sem' Þjóð
viljinn nefndi, þeir einu, sem
þjóðin hefur vitneskju um að
hafi skrifað undii' ávarp þetta.
Hefur verið hljótt um undir-
skriftasmölunina síðan og má
ætla að uppskeran hafi orðið
heldur rýr, og er það vissulega til
sóma fyrir þjóðina. En á meðan
hljótt er um árangur friðarsókn-
arinnar 1 málgögnum kommún-
ista, verður naumast sagt, að
fulltrúar „friðarins“ í útvarpinu
hafi hljótt um sig og sín sjónar-
mið. Virðast þeir gera sér það að
skyldu að minna bjóðina í sífellu
á, hver séu viðhorf þeirra til
heimsmálanna, og er stundum
svo langt gengið í þessu efni, að
fullkomið hneyksli má kalla. Er
hér um að ræða fréttastofu út-
varpsins. Sú stofnun starfar
þannig um þessar mundir, að
fullkomin ástæða er til að gjalda
varúð við, einkum þar sem hún
ber á andlitinu yfirlætislausa
grímu, sem hún kallar „fréttir frá
London“. Þeir, sem daglega
fylgjast með fréttum Lundúnaút-
'varpsins, vita þó mæta vel, að
meðferð þeirra í höndum frétta-
mannanna er harla misjöfn og þó
oft með þeim hætti, að ekki get-
ur tilviljun talizt. Hér skal rakið
eitt dæmi um það, að þjóðinni
ber að gjalda fulla varúð við
fréttaflutningi þessum, meðan
ekki er farið samvizkusamlegar
með heimildir en raun ber vitni á
þessum stað.
Hagræðing sannleikans í
þjónustu „friðarins“.
FIMMTUDAGIN& 30. nóvem-
ember gerust ýmis markverð tíð-
indi á vettvangi heimsstjórnmál-
anna og munu menn almennt
hafa hlýtt á fréttir með athygli
þennan dag. Auðséð var þá orð-
ið, hver háski stafaði frá ofbeld-
isárás kínverskra kommúnista í
Kóreu. Af þeim atburðum, sem
mesta athygli vöktu, og mest
rúm tóku í fréttum þennan dag,
,má nefna umr. um utanríkismál
í brezka þinginu og blaðamanna-
fund Trumans forseta, þar sem
hann var m. a. spurður að því,
hvort kjarnorkusprengja mundi
notuð í Kóreustríðinu. Frásögn
fréttastofunnar af þessum atburð
um báðum, var ekki í samræmi
við frásögn Lundúnaútvarpsins,
enda þótt svo væri sagt í bak og
fyrir, að frásögnin væri „fréttir
frá London“. Er það þá fyrst að
telja, að frásögn íslenzka út-
varpsins af ummælum Trumans
forseta um kjarnorkusprengjuna
var miklum mun ákveðnar og
harðar orðuð en frásögn Lund-
únaútvarpsins, og verður að telja
að hin síðarnefnda frásögnin hafi
verið meira í ætt við sannleik-
ann, enda þótt sumir starfsmenn
fréttastofunnar telji kjarnorku-
mál vafalaust sína sérgrein, eftir
að hafa ljáð nafn sitt á „friðar-
ávarpið“. Enda varð þess vart að
frásögn þessi var af almenningi
túlkuð á þann veg, að nú stæði
fyrir dyrum að varpa kjarnorku-
sprengjum á kommúnista í Kína,
enda þótt ekkert slíkt yrði ráðið
af frásögn Lundúnaútvarpsins,
né ummælum forsetans.
Eftir blaðamannafundinn gaf
Trumán út sérstaka tilkynningu
um þetta mál til þess að fyrir-
byggja, að ummælin yrðu rang-
túlkuð. Þessarar tilkynningar var
rækilega getið í brezka útvarpinu
síðdegis á fimmtudaginn, en
hennar var ekki með einu orði
getið í aðalkvöldfréttum íslenzka
útvarpsins. í þessari tilkynningu
lagði forsetinn áherzlu á, að
engin stefnubrcyting hefði orðið
gagnvart notkun kjarnorku-
vopna. Þessarar sérstöku til-
kynningar var fyrst getið í síðari
fréttum og þá á mjög ófullkom-
inn hátt og án þess að sú frétt
drægi á nokkurn hátt úr þeirri
stemningu, sem vakin hafði verið
með lestri fyrri frétta af blaða-
mannafundi Trumans. Meira en
helmingi þessarar sérstöku til-
kynningar var algerlega sleppt,
og'hún afgreidd með 2—3 setn-
ingum. Hér var ekki um að ræða
þýðingu á fréttum brezka út-
varpsins, heldur mjög lauslegan
útdrátt úr nokkru af efni til-
kynningarinnar. Heildarmyndin
(Framhald á 9. síðu).
Og hvernig var sagan um skyrið? Þegar brezkur
her settist hér að í síðustu styrjöld, er sagt að her-
mennirnir hafi keypt skyr og gert. úr því bollur,
sem steiktar voru á pönnu. Það fylgir ekki sögunni,
hvernig þessi réttur smakkaðist Engilsöxunum, en
við heimamenn hlógum dátt og þótti okkur Bret-
arnir barnalegir og furðulega illa að sér. Við höfð-
um vanizt því, að skyr væri bara skyr, á sama hátt
og fólkinu fyrir vestan fannst arfi og njóli aldrei
geta orðið annað en illgresi. En hvað kemur á dag-
inn? Að vísu hefur mér ekki tekizt að afla bollu-
uppskriftar Bretanna, en mér hefur lærzt, að skyr
er hægt að nota til margs.
★ ★ M
Allar þekkjum við skyr með sykri og mjólk,
skyrhræru og berjaskyr, og flestar konur munu nú
orðið kannast við skyrsúpu, sem er afbragðs góður
réttur, sérstaklega á heitum dögum. Skyrið er þá
þynnt út, þar til það er hæfilega þykkt sem súpa.
Eggjarauða er hrærð með sykri í skál og súpunni
hrært þar saman við. Stífþeytt eggjahvíta þeytt
saman við og til bragðbætis er sítrónusafi settur
saman við súpuna. Þegar sítrónur fást ekki má nota
bökunardropa. Tvíbökur eru bornar með súpunni.
Þá er hér annað hlutverk, sem skyrið getur tekið
að sér, fjarskilt matargerðinni, en það er að fægja
kopar og eir. Að vísu skortir nokkuð á, að skyrið
sé jafnoki hins gamalkunna og góða „brasso", sem
hægt var að kaupa í verzlunum hér á árum áður,
en í allsleysinu má segja, að maður verði öllu feg-
inn. Skyrið er borið á munina eins og um venju-
legan lög væri að ræða og er núið vel. Síðan eru
munirnir þvegnir og fægðir með hreinum klút á
eftir. Þeir hreinsast vel og gljá ágætlega.
Þá er ég komin að þriðja atriðinu, sem eg ætlaði
að minnast á að þessu sinni, en það er skyr í kökur.
Þið haldið nú kannske að þetta sé prentvilla, en svo
er ekki. Hér er uppskrift af ágætum og ódýrum
kökum, með skyri í.
SKYRKÖKUR.
500 gr. hveiti. — 1 matskeið sykur. — 250 gr. skyr
s ....
(vel hrært). — 150 gr. smjörlíki. — 2 teskeiðar bök-
unarduft. — Vanilludropar eða sítróndropar.
Þessu er öllu blandað saman og hnoðað lítið eitt.
Látið standa á köldum stað Vz klst. Flatt út álíka
þykkt og kleinui' og búnar til kökui' með ýmsu lagi
með kleinuhjólinu. Bæði má gera kamba, snúða og
umslög, einnig eins konar hálfmána. Eggjaduft og
mjólk hrært saman og penslað yfir kökurnar áður
en þær eru bakaðar. Sulta er einnig sett á þær eða
á milli laga, áður en platan er sett inn í. Þegar kök-
urnar eru bakaðar er settur „glassúr11 ofan á þær,
og er þá hægt að bera á borðið bæði fallegar og
góðar kökur. Kökur þessar eru beztar nýjar.