Dagur - 06.12.1950, Page 10

10
D AGUR
Miðvikudaginn 6. desember 1950
Viðburðarrikur dagur
Saga eftir Helen Howe.
18. DAGUR.
(Framhald).
Faith sagði ekki það, sem kom-
ið var fram á varir hennar, en
það var: Hvers vegna myndirðu
þurfa að horfa til baka, því gseti
það ekki haldið áfram? En hún
sagði aðeins ofurlítið kuldalega:
„Hvað sem öllu þessu líður, held
eg að við ættum að hætta þessu
tali. Það leiðir hvort eð er ekki til
neins góðs fyrir mig né þig.“ Hún
færði stólinn sinn til, eins og hún
væri að húa sig undir að standa
upp og fara. Næst er hún talaði,
reyndi hún að varna því að geðs-
hræringin lýsti í rödd hennar.
„Freddy, við höfum raunveru-
lega ekkert að segja hvort við
annað! Tillaga þín er sjálfsagt
góð, en hún er bara ekki fyrir
mig. Það er allt og sumt.“
„Þá hefurðu líka breytzt. Þú
trúir ekki lengur á lífshamingj-
una!“
En Faith var nú undan áhrifa-
valdi hans, og hún gat horft á
hann hlutlaust og rpleg, svo að
hún undraðist það sjálf. Hann
talaði léttilega um ást og ástar-
ævintýri, sem sex vikur í París,
en án þess að renna huganum
nokkru sinni til þess, að hann var
enn að hlaða sorg og angist í
hjarta, sem hann hafði þó áður
meðhöndlað harkalega. Freddy
Goodridge sá aldrei neitt nema
sjálfan sig. Það var allur leynd-
ardómurinn við hann.
Hún þráði nú aðeins að fara
eins fljótt og auðið væri og losna
úr þessum félagsskap. Hún stóð á
fætur, albúin að fara. En hann
sat kyrr. Hann sagði, eins og
hann vissi örugglega, að hann
hefði á réttu að standa: „Þú tek-
ur alveg ranga ákvörðun, en eg
ætla þó ekki að reyna að tala um
fyrir þér. Seztu, við eigum margt
óútrætt samt. Eg held til dæmis
að þú hafir alls ekki skilið nóg-
samlega hvað bjó undir tilviljun-
inni að við skyldum hittast í dag.
Heldurðu til dæmis ekki áð for-
lögin hafi ætlast til þess að ein-
hver árangur yrði af þeim
fundi?“
„Þetta hefur verið furðulegur
dagur fyrir mig á allan hátt. Að
eg skyldi hitta þig einmitt í dag
var í fullu samræmi við allt, sem
áður hafði gerzt.“
Hún talaði af þolinmæði, en
áköf að komast burtu.
„Þú átt góðan og tryggan vin,
þar sem Klara er,“ sagði hann.
Nú flaug það aftur í gegnum
huga hennar, hvað þær Klara
höfðu talað. Drottinn minn dýri,
aldrei hefði hún þó farið að segja
honum frá Eric og syni hans?
„Hvað sagði Klara þér,
Freddy?" spurði hún.
„Eg vei-ð að segja þér eins og
er, að það var næsta erfiít að
heyra eða skilja orð af því, sem
hún sagði. Hún hringdi til mín úr
símaklefa á járnbrautarstöðinni,
sagðist ekki hafa nema mínútu til
umráða. Hún sagði eitthvað á
þessa leið: „Faith verður í Car-
tiers skrautgripaverzluninni
klukkan hálf þrjú í dag. Þú vær-
ir heimskingi, ef þú letir hana
ganga þér úr greipum í annað
sinn.“ Og svo hringdi hún af.
Það var allt og sumt.“
Faith létti stórlega. Svipur
hennar varð aftur léttur og hýr.
„Eg skil ekkert í Klöru að gera
annað eins og þetta,“ sagði hún
svo. „Mér datt aldrei sá mögu-
leiki í hug.“
„En fyrst að Klara gerði nú
þetta, og við erum hér komin,
finnst mér að þú ættir að setjast
aftur og við ættum að spjalla svo-
lítið lengur um hlutina. Klara er
mikill vinur þinn. Hún hlýtur að
hafa einhverja ástæðu til þess að
segja þetta við mig. Hún hefur
auðsjáanlega haldið að eg gæti
hjálpað þér á einhvern hátt.“
„Klara veit ekkert um mína
hagi, sem réttlætir þetta símtal
hennar. Ög nú verð eg að fara,
Freddy. Þú þarft ekki að fylgja
mér út. Það verður auðveldast að
skilja þannig. Eg fæ mér leigubíl
hér úti fyrir.“
Þegar Faith var sezt í bílinn,
fól hún andlitið í höndum sér.
Þrótturinn, sem hafði einkennt
allt samtal hennar við Freddy,
var nú horfinn. Óánægjan og ein-
stæðingsskapurinn lagðist aftur
yfir hana með fullum þunga.
Það var hættulegt, hugsaði
hún, alveg stórhættulegt, að leita
ráða vina sinna í persónuleigum
vandamálum. Jafnvel allra beztu
vina sinna. Góðvild og umhyggja
Klöru höfðu leitt hana út á herfi-
lega rangar brautir. Klara hafði
ásakað hana fyrir að hafa ekki
beðið eftir Freddy og nú hafði
hann endurbætt myndina af sjálf
um sér. Það, sem hann meinti,
var þetta: „Þú áttir að bíða þang-
að til það hentaði mér að koma
til þín aftur. Og þegar það hefði
hentað mér, hefðum við átt
skemmtilegar stundir saman
þangað til eg hefði yfirgefið þig á
ný.“ Sannleikurinn var, að hann
var svo óskaplega eigingjarn, að
hann sá aldrei neitt nema sjálfan
sig.
En í dag hafði sagan um ævin-
týraprinsinn Freddy Goodridge
misst alla töfra sína í hennar
augum. Og hennar eigin óham-
ingja blasti við henni, grím*-
laust. Freddy var alveg óbreytt-
ur. Hann var svona, hafði alltaf
verið svona og mundi alltaf vera
J
svona.
Nú fannst henni það hræðilega
ónærgætið, að hún skyldi hafa
lótið gömlu fi-ú Millet, tengda-
móður sína, bíða eftir sér í meira
en klukkutíma. Aldrei síðan hún
giftist Eric hafði hún látið gömlu
konuna bíða eina mínútu eftir
sér, hvað þá heldur meira. Hún
mundi glöggt nú, er Eric hafði
kynnt hana fyrir móður sinni, og
hún undraðist það, að á 10 ára
skeiði hefði henni ekki tekizt að
nálgast þessa æruverðugu og
stundum sorgbitnu konu meira.
En það höfðu verið fyrstu merki
þess, að honum væri ekki sama
um hana, er hann hafði boðið
henni til tedrykkju í íbúð móður
sinnar.
Vissulega benti ekkert til þess
að þau Eric mundu nokkru sinni
verða ástvinir í fyrsta sinn, sem
hún sá hann. Það var þegar henni
var fylgt inn á skrifstofu hans
haustið 1939, er hún hafði sótt
um starf hjá fyrirtæki hans. Hún
hafði þá ákveðið endanlega að
segja skilið við fyrra starf, slíta
alla þræði, sem lágu til fortiðar-
innar, og til Freddy, sem þá var
horfinn og hafði skilið hana eina
eftir allt það sumar.
Eftir mánaðarstarf hjá Eric
hafði hún viðurkennt með sjálfri
sér, að sorgin hafði ekki reynst
eins þungbær og hún hafði ótt-
ast. Hún var einkaritari Erics og
starfið féll henni vel. Þau unnu
vel saman.
(Framhald).
Stúlka
óskast til lieimilisstarfa
sem fyrst.
Afgr. vísar á.
Peningabréf
(merkt Kristján Jónsson)
tapaðist fyrra þriðjudag.
Finnandi beðinn að skila
bréfinu til Kristjáns
Jónssonar, Þingvallstræti
33 gegn fundarlaunum.
lólavörur!
Kventöskur, alls konar.
Verð frá kr. 85—270.
Skinnlúffur og lianzkar
Höfuðklútar
Kvenpeysur
Drengjapeysur
Útiföt, drengja og telpna
Smábarnafatnaður og
vögguföt*
Barnaleikföng
Áteiknaðir púðar og
dúkar.
Fleiri jólavörur væntan-
legar.
Aona og Freyja
f 11111111111111111111 in in in iii ......
l Munið |
| B S Á |
| Sími 1909 |
111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111*
Silfurbrúðkaupskvæði
tii fiú
Kristjönu Vilhjálmsdóttur
og
Halldórs Albertssonar,
Neðri-Dálksstöðum.
Ástin er skrýtin, hún skapar oft
mann.
Það skeði á fjölmargan veg.
Því kom það sér betur, og kemur
sér enn,
að konan sé heppileg.
Hún straumhvörfum veldur á
vegi hvers manns.
Það veit bæði Halldór og eg.
Hann djarfur til kvenna í valinu
var
og vildi eigi hugsa neitt smátt.
Og í því sem fleiru af öðrum
harm bar,
hann óheppinn reyndist við fátt.
Fyrst honum blessaðist bónorðið
þar
brönugrös hefur hann átt.
Og enn virðast grösin eins góð
eins og ný,
svo glöð eru hjónin í kvöld.
Og það má nú segja, að þau séu
hlý,
og það eftir fjórðung úr öld.
Hver blindingi sæi nú bara á því,
að byrjunin var ekki köld.
O^g samhent þau byrjuðu
búskapinn vel,
en bærinn var samt ekki hár.
Því kotið var lítið og hvergi nein
vél
og kraginn á túninu smár.
*
Og þá voru ótalin handtökin hans
og hennar þau fyrstu ár.
Þá var svo erfitt að eignast sitt
brauð
að ýtrustu krafta var neytt.
Þá enginn gat sopið með sældinni
auð
já svona er viðhorfið breytt.
Þá aðalsmerki hins óbreytta
manns
var æðaber höndin og þreytt.
Nú heyrist í ræðu og riti, að hér
séu röskustu bændur vors lands.
í fegurð af öðru hvert býlið ber
hún er björguleg ströndin
manns.
Og Halldór þar fremstur í
flokknum er
og framsóknarverkin hans.
Halldóri enginn um bindindi brá.
Hann bjargast nú samt fyrir því.
Oftastnær fallega stækka þau
strá,
er standa mest rekjunni í.
Við glitrandi veigar glösunum á
er gleðin svo frjálsleg og hlý.
Um koriuna er minna en
karlmanninn sagt
hún kyrrlát á verðinum stóð.
En hver hefur meira af
mörkunum lagt
svo manni sé heimkoman góð?
Og hver hefur staðið hjá
vöggunni vakt
svo vaxi upp hraustari þjóð?
Þess má svo geta gert er af tveim
til gamans og framtíðarhags.
Með dætrunum þremur í þennan
heim
var þjóðinni unnið til gagns.
Þær blómlegar eru og bjart yfir
þeim
og biðlana fengu þær strax.
Forsjónin verði þeim hjónum í .
hag
og heiðríkjuglöð þeirra sál.
Nú saman er bezt að við syngjum
eitt lag
því söngur er hjartnanna mál.
Og svo til að enda með daginn
í dag
þá drekkum við brúðhjónaskál.
Bjami Jónsson.
Vörubílar
Simar 1218 og 1547.
Bifreiðast. Stefnir s.f.
GEFJUNAR
Ullardúkar
Ullarteppi
Kambgarnsband
Lopi,
margar tegundir
Fást í öllum kaupfélögum
landsins og víðar —
Gefjunar-vörur hafa löng-
um hlotið viðurkenningu
allra landsmanna fyrir
smekklegt útlit, gæði og
lágt verð. —
Ullarverksmiðjan
GEFJUN
AKUREYRI
Kaf f ibætis verksmið j an
F R E Y J A
Akureyri
lomir
rúsínukassar
til scilu. — Seljast ódýrt
ef teknir eru strax.
Kaupfélag Eyfirðinga.
Nýlenduvörudeild