Dagur - 03.09.1952, Blaðsíða 7

D A G U R
7
Miðvikudaginn 3. september 1952
*
íœ oc^
»> Fokdreifar
(Framhald af 4. síðu).
arar, starfandi hver í sínu
„lifibrauði", eins og það var
stundum kallað í gamla daga,
gera sér þetta til dundurs og
sálubóta — „til hugarhægðar“,
en hvorki til lofs né frægðar“,
eins og skáldið kvað, — þá er
það gott og nytsamlegt. Því að
það er nú einu sinni svo, að í
næstum því hverjum manni,
kannske öllum, dylst einhver
sköpunarþrá, athafnalöngun, sem
lífsnauðsyn er að hljóti sína út-
rás og sitt lífsloft. En í sömu
andrá og íslendingar komu sér
upp stétt atvinnumanna — at-
vinnuskálda og atvinnulista-
manna annars vegar, með lista-
mannalaunum og listamanna-
styrkjum í sjónmáli með tilheyr-
andi slagsmálum um féð og virð-
ingarsætin, en að hinu leytinu —
þegar til kasta íþróttanna kemur
— kannske ekki stórri stétt at-
vinnumanna, í þess orðs þrengstu
merkingu, en í staðinn stórum
hópi íþrótta -afreksmanna, sem
haldnir eru tilheyrandi metasótt
með utanfarir og olympíuafrek
sem lokatakmark — þá hefur
þetta allt saman, að mínum dómi,
færzt mjög úr skorðum og sigið
á ógæfuhlið, að þessu leyti. Vera
má, og það er meira að segja l(k-
legt, að við höfum eignazt fáeina
afreksmenn, sem komizt hafa
spönninni lengra með þessu mót-
inu en með gamla laginu. En er
það tilvinnandi, ef kjarni málsins
— sjálfur blómi listanna hefur
fölnað'við lótina og andi íþrótt-
anna slævzt og dvínað, þegar
hæst stóð og sízt skyldi? — En
hver er þá kjatninrt,-sem ekki íúú'
týnast í hismipú? AúSyitaS útyáí
og svölun hinnar síungu,'sífrjóu
og sístreymandi orkulindar í
hvers manns brjósti, — athafna-
gleðin sjálf, sköpunargleðin í öllu
sínu dásamlega veldi og miklu
magt 'j— yékki aðéms hjá hinum
fáu iítVöIdú, heláuí' einnig, og þó
kannslte-mik-lu fremur, hjá hin-
um dreifðu og mörgu, sem ekki
voru útvaldir, heldur aðeins kall-
aðir til starfs og dáða í þessum
víngarði. 'y....
Dæmi, sem segja ekki allt."
SVO AÐ AÐEINS lítið dæmi
sé nefnt til að varpa örlitlu,
strjálu ljósi á það mikla mál, sem
fyrir mér vakir: Ef börnin fengju
að þreifa sig áfram á nótnaborð-
inu upp á eigin spýtur, slá sína
eigin samhljóma og „glamra“
sínar eigin tónsmíðar, í stað
þess að vera höfuðsetin yfir
leiðinlegum æfingum, nótum og
lexíum, og þroskast á þann hátt
til meiri leikni og æðra skilnings
á tónlistum — ja, mundum við
þá ekki eignast fleiri músikk-
unnendur, en færri tónlista-
menn? Og mundi það þá þykja
nokkur höfuðskömm framar,
þótt einhver opnaði hljóðfæri og
slæi samhljóma án þess að vera
margskólaður og margsigldur
tónlistarmaður og baggafær á
heimsvísu? — Og mundu þeir
Matthías og Stephan G. hafa ort
stórum betur, ef þeir hefðu óðar
orðið verðlauna- eða styrkja-
skóld, en aldrei þurft að þjóna
tveim herrum í senn, ævistarfinu
og listkölluninni: — Matthjas
aldrei stritað í lélega launuSu
prestsembætti hér á Akureyri, og
Stephan G. aldrei orðið landnemi
og bóndi og átt allt sitt undir sól
og regni — í bókstaflegum skiln-
ingi, ekki aðeins í óeiginlegri
merkingu, þar sem sólin og regn-
ið ætti aðeins við sól og regn
andagiftarinnar og innblásturs-
ins?“ —'-----
EITTHVAÐ A ÞESSA leið
fói'ust vini'mínum orð þarna'inni
á föndrara-stofunni-sinni n.ú um
kvöldið. Og mér finrjst, að þetta
sjónarmið hans megi gjarnan
MÓÐIR, KONA, MEYJA.
(Framhald af 4. síðu).
fær nú tvo hvíldardaga, laugar-
daginn og sunnudaginn. Barna-
þrælkun er nú alveg úr sögunni;
húri stafaði af nauðsyn; áður en
vísindin gerðu náttúruna sér
undirgefna urðu allir í fjölskyld-
unni, er vettlingi gátu valdið, að
hjálpa til að afla fjölskyldunni
lífsviðurværis. Nú sækja öll börn
skóla og enginn er ólesandi. Og
aldrei hefur almenningur átt völ
á eins margvíslegum skemmtun-
um. Fólk ferðast nú landshorn-
anna á milli í bílum sínum; það á
kost á að hlusta á beztu hljómlist
heimsins í útvarpi og af hljóm-
plötum; og sjá leikin hin beztu
leikrit á kvikmyndum.
Gleymt er þá gleypt er, er
gamalt orðtak. Þau þægindi, þau
hlunnindi og það öryggi, sem fólk
hefui' öðlast fram yfir forfeðurna,
svo að segja á einum mannsaldri,
þykja nú sjálfsagt og ekki lengur
tíðindum sæta, en samt er það
staðreynd: heimur batnandi fer!
(Frú Ingibjörg Johnson
í ,,Lögbergi“).
ATHUGASEMDIR JÓNS
borgurunum saman og skipa
þeim að gera út um ágreining
milli annarra aðila, sem réttur-
inn eða lögregluvaldið á að gera.
Af þessu er það, að hinn ein-
kennilegi boðskapur styðst
hvorki við staðreyndir né rétta
hugsun. En um leið og opinber
ráð fara að gefa út slíka boðskapi
eða ályktanir, er sannri háttvísi í
afgreiðslu opinberra mála hætta
búin, og siðleysi komið í staðinn.
Og við hvað eiga t. d. sagnfræð-
ingar síðari tíma að styðjast, ef
eigi má treysta, að boðskapur
þess opinbera sé studdur við
staðreyndir og rétta hugsun, en
rétt hugsun ei' sannleikurinn.
En í hverju liggur veilan? Hún
mun liggja í því, að bæði eru
málin ekki nógu vel reifð fyrir
bæjarráði og bæjarstjórn, og búið
er að fella þá nefnd niður, sem
áður fjallaði um slík mál sem
þessi ,og var ein þeim kunnug —
jarðeignanefndina.
Um leið og bæjarráðið var
stofnað var skakkt að leggja nið-
ur hinar mörgu sérnefndir, sem
höfðu áhugann og þekkinguna á
þeim málum, sem undir þær
heyrðu. Jarðeignanefndin hefði
aldrei fellt svona klaufalega
ályktun.
í öðru lagi vantar fastan skrif-
stofustjóra eða bæjarritara, sem
hefði öll skrifstofumál í sinni
hendi og væri þeim þaulkunnug-
ur.
En það er annað mál, og má
vera, að síðar skrifi eg greinar
um fyrirkomulag og rekstur
bæjarmála, eins og eg tel því bezt
fyrir komið í smærri bæjum. En
ótækt er að apa nýtt fyrirkomu-
lag eftir borgum eða stórbæjum
og sleppa úr þeim hlekkjum, sem
einmitt bera kerfið mest og bezt
uppi.
koma einhvers staðar fram op-
inberlega, þótt mér sé vissulega
fullljóst, að á þessu máli eru ekki
aðeins tvær heldur jafnvel marg-
ar hliðar, og það verður að líta
með nokkrum skilningi og
reynslu á þær allar, ef sæmilega
rétt og ófölsuð heildarmynd á að
fást. En nú hefur þessi kunningi
minn látið mig þreifa á einum hóf
hestsins, og ekki þekki eg hann
^llan að heldur, þótt áður hafi eg
helzt skemmt mér við faxið og
ennistoppinn.
Ólafur Magnússon,
(Framhald af 4. síðu).
góða dreng frá fyrstu tíð. Og ég
veit með fullri vissu, að fjöl-
margir aðrir, sem sömu góðu
sögurnar hafa að segja af öllum
kynnum við hann, munu taka
undir þessar þakkir og árnaðar-
óskir til afmælisbarnsins og fjöl-
skyldu hans.
J. Fr.
Bændur!
Ameríska kúafóðurblandan
er með e.s. Selfoss.
Verzl. Eyjafjörður h.f.
Mjólkur-
fiufningafötur
30 og 40 lítra.
Rekord -mjólkurflutinga-
föturnar fást ennþá með
gamla verðinu.
Verzl. Eyjafjörður hi.
Peysufatðkápur
Stór númer.
Yerð kr. 675.00.
VERZLUN B. LAXDAL
Karlm.háisbindi
í mjúkurn,
nýtízkulitum
VERZLUN B. LAXDAL
Haustkápurnar
eru komnar.
Nýir litir vikulega.
VERZLUN B. LAXDAl
Ámerískar
kvenpeysur
VERZLUN B. LAXDAL
Rayongabardine
grænt og vínrautt.
Bréidd 1.50 m.
Verð kr. 76.00.
VERZLUN B. LAXDAL
I. O. O. F. = 134958V2 =
Kirkjan. Messað á Akureyri
sunnudaginn 7. sept kl. 2 e. h.
JAZZKLÚBBUR AKUREYRAR
Stofnfundur Jazzklúbbs Akur-
eyrar vcrður haldinn á Hótel
Norðurlandi- sunnudaginn 7.
scpt. n. k. kl. 13.30.
Hjónabörnd. Guðmunda Her-
borg Jónsdóttir frá Sandfellshaga
og Einar Sveinsson, múrara-
meistari, Akureyri. — Jórunn
Kristinsdóttir, hárgreiðslukona,
og Aðalbjörn Kristbjarnarson,
flugmaður, Akureyri. — Gift 30.
ágúst af séra Friðrik J. Rafnar.
Áheit á nýja sjúkrahúsið á Ak-
ureyri. Kr. 50.00 frá V. K.
Áheit á Strandarkirkju. Kr. 100
frá V. K. — Kr. 25 frá S. J. J. —
Kr. 50 frá K. Mótt. á afgr. Dags.
Hjónaefni. Ungfrú Björg Mar-
grét Indriðadóttir, Lindarbrekku,
Kelduhvérfi, og Haraldur Þórar-
insson, Laufási, Kelduhverfi. —
Ungfrú Guðrún Margrét Jóns-
dóttir, Æi'lækjarseli, Axarfirði.
og Gunnlaugur Indriðason, Lind-
arbrekku, Kelduhverfi.
Hjónaefni. Nýlega hafa opin-
berða trúlofun sína ungfrú Val-
gerður Bára Guðmundsdóttir og
Baldur Hólmgeirsson, skrifstofu-
maður, Reykjavík.
Séra' Jóhann Hlíðar talar á
samkomu í kristniboðshúsinu
Zíon næstk. súnnudag.kL.8.30;;e,.
h. Allir. velkomrliý. ’ * ' ; 1
Möðruvallakl.prestakall. Messað
á Bakka sunnudaginn 7. sept. og
á Möðruvöllum sunnudaginn 14.
sept. kl. 2 e. h.
Húsgögn
Borðstofusett,
úr eik og birki
*
Einstök
Borðstofuborð
og
Stólar
-k
Skrifborð,
úr birki og eik
-fc
Sófaborð
o. fl.
Húsgagnavinnustofa
Ólafs Ágústssonar & Co.
Kven-armbandsúr
tapaðist s. 1. þriðjudag frá
Aðalstræti 34 út í miðbæ.
Skilist gegn fundarlaunum,
til Dönu Arnar, Aðalstr. 34.
Fataburstar
Hárburstar
Skóburstar
Járn* og glervörudeildin
Hjúskapur. Síðastl. föstudag
voru gefin saman í hjónaband af
sr. Jóhanni Hlíðar ungfrú Guð-
rún Guðnadóttir frá Skarði á
Landi og Brynleifur Tobiasson,
yfirkennari. Brúðhjónin fóru til
útlanda á laugardaginn.
Til nýja sjúkrahússins. Frá
Þórði Guðjohnsen, Húsavík, kr.
500.00, Þórði Markússyni, Húsa-
vík, kr. 5.00, og frá N. N. N.,
einnig Húsavík, kr. 10.00. —
Áheit frá R. kr. 100.00. — Með
þökkum móttekið. Guðm. Karl
Pétursson.
Athgli lesenda skal vakin á
auglýsingu Tónlistarskólans, sem
birtist í blaðinu í dag. Undanfai'-
in ár hefur borið á því, að um-
sóknir um skólayist hafa ekki
borizt fyi'i' en rétt áður en skól-
inn tók til starfa og jafnvel síðar.
Þar sem þetta getur valdið óþæg-
indum, er fólk vinsamlega áminnt
að senda umsóknir innan þess
tíma, sem ákveðið er í auglýsing-
unni.
Náttúrugripasafn bæjarins er
opið almenningi alla sunnudaga
frá k. 2—4 e. h. (í slökkvistöðvar-
húsinu nýja, aðgangur að sunn-
an). Aðgangur er öllum heimill
og ókeypis.
Nýjar súpur!
0 x t a i 1
Végétahie ?
Kr. 5.25 dósin.
Kaupfélag Eyfirðinga
Nýlenduvörudeild
og útibú
Sel nætur
yfir hey.
11 alIgriinur járnsmiður.
Vetrarmaður
óskast frá 1. októ Þarf að
vera vanur fjósamaður.
Afgr. vísar á.
Hullsaumsvél
til sölu í Munkaþverár-
Stræti 37.
Ragnheiður Söheck.
HLUTAVELTU
heldur kveufélagið HLÍF
næstkomandi sunnudag kl.
4, í Alþýðuhúsinu.