Dagur - 03.09.1952, Blaðsíða 8

8
Miðvikudaginn 3. september 1952
Sundhöllin nýja bíður enn ófullgerð
— Framhald samtals við Ólaf Magnússon
Bændur sýna íulian skilning á
þeirri þjóBarnauðsyn, að ný dýr-
fíðarskrúfa hefjisf ekki í iandinu
Stéftarsamböndsfundurinn að Laugarvafni samþykkti
að segja ekki upp verðlagsgrundvellinum
Aðalfundur Stéttarsambands bænda, sem staðið hefur yfir að
undanförnu á Laugarvatni og lokið var sl. sunnudag, gerði ýmsar
merkar ályktanir, og verður þeirra væntanlega geíið nánar hér í
blaðinu síðar. — Sérstaka athygli num það vekja um land allt, að
fundurinn samþykkti, samkvæmt tillögum og ráðsíöfunum síjórnar
Stéttarsambandsins að segja ekki upp verðíagsgrundvelli land-
búnaðarvara á þessu ári.
(Framhald af 1. síðu).
lögum, að nema sund á ári hverju
nú orðið. Þá er og í kjallaranum
ætlað rúm fyrir hreinsitæki fyrir
Ekki er hér sparkað af illsku né
út í bláinn, fremur en endranær
lijá Ólafi, heldur er hann að sýna
nemandanum rétt fótabrögð á
sundinu.
báðar laugarnar og hitavatns-
geyma, bæði til baða og upphit-
unar.
Á neðri hæð hússins koma svo
búningsklefar karla ásamt böð-
um og öðrum hreinlætistækjum.
Húsrýminu er skipt þannig á
hæðinni, að þar koma fimm ein-
menningsklefar og stór fjöl-
mennisklefi með 57 fataskápum.
Einnig eru á þessari hæð kenn-
araherbergi og annar klefi, þar
sem aðgöngumiðar að laugunum
verða seldir og tekin til geymslu
verðmæti, sem sundfólk hefur
meðferðis. Efri hæðin er ætluð
kvenfólki og er innréttuð á sama
hátt og neðri hæðin, en nyrzt á
hæðinni kemur gufubaðstofa
mjög fullkomin.
Öll er byggingin 24% m. á
lengd og breiddin er 8,70 m., en
með útskotum til beggja enda um
13 m., og öll byggingin er 2.700
kúbikmetrar.
Byrjað var á byggingunni sum-
arið 1949, og hefur það tekið
fjögur ár að koma henni undir
þak, og einnig er búið að gróf-
pússa að mestu leyti að innan og
hlaða nokkuð af skilrúmum.
Það blandast engum hugur um
það, að þegar bygging þessi er
fuligerð, verður hún hin prýði-
legasta og aðstaða til sundnáms
gerbreytist til batnaðar. —
En hvenær getum við Akur-
eyringar tekið þessa góðu, nauð-
synlegu og gæsiiegu byggingu í
notkun?
— Það er hin brennandi spurn-
ing í dag, — segir Olafur að lok-
um, og það er von, að hann segi
það, því að víst eru það full
vandræði, bæði fyrir hann og
sundkennara skólanna að eiga að
annast sundskyldunámið og hafa
aðeins til þess lítt upphitaða, óyf-
irbyggða sundlaug, hvernig sem
viðrar að vetrinum.
Þegar eg hélt heimleiðis af
fundi Ólafs, hins síunga sund-
kennara, sem nú á í senn sex-
tugsafmæli og 30 ára starfsaf-
mæli, svo sem áður var getið,
varð mér hugsað til þess, að gam-
an hefði nú verið — og nokkur
fróðleikur líka — að rifja upp í
þessu sambandi fáeina þætti úr
sögu sundstæðisins hér á Akur-
eyri — frá því að það var aðeins
„sannnefndur forarpollur", eins
og hin aldna kempa og forvígis-
maður sundíþróttarinnar hér í
bænum, Lárus Rist, kemst á ein-
um stað að orði — og allt til þess
tíma, að sundlaugin á Akureyri
er þó orðin það, sem hún er, þótt
margt sé að vísu ógert enn og á
annan veg en menn kynnu helzt
að óska sér. — En slíkar hugleið-
ingar verða þó að bíða betri tíma
í þetta sinn.
Verðuppbætur á jarðepli.
(Framhald af 1. síðu).
0.59. 0.51. — Endanlegt verð: 2.12.
1.90. 1.67.
Þetta verð er miðað við inn-
vegin jarðepli í geymslu, og er þá
rýrnun, matskostnaður og bún-
aðarmálasjóðsgjald greitt.
Menníamálaráðherra
bannar úvarpsauglýsingar
um dansleiki
Um síðustu helgi lét Björn Ól-
afsson, menntamálaráðherra, þau
boð út ganga til hlutaðeigandi
ráðamanna, og þá væntanlega út-
varpsstjóra fyrst og fremst, að
hér eftir verði ekki, a. m. k. fyrst
um sinn, birtar í Ríkisútvarpinu
auglýsingar um neins konar
dansleiki, né heldur tilkynningar,
er gefi fyrirheit um þess konar
skemmtanir. Munu ýmsir menn
mæla, að farið hafi fé fegra og
ekki sakna þess stórlega, þótt
slíkum fénaði fækki í auglýs-
inga-almenningnum, því að nóg
sé þó eftir í öllum dilkunum af
alls kyns söfnuði af svipuðu tagi.
Til skýringar þessari ráða-
breytni segir svo í bréfi, er
menntamálaráðuneytið hefur
skrifað útvarpsstjóra, meðal ann-
ars, að þar sem talið sé, að aug-
lýsingar, sem birtast í útvarpinu
um dansleiki, verði iðulega til
þess, að leynivínsalar fái betri
vitneskju en ella um fyrirhugað-
ar skemmtanir, og haldi sig því í
nálægð við skemmtistaðina, þá
telji ráðuneytið rétt að hætta, til
reynslu, birtingu slíkra auglýs.
- Norðurlandssíldin...
(Framhald af 1. síðu).
irleitt hafa líkáð vel og hann
fengið góðan markað vestur þar.
Sérlega athyglisverðar voru
hugleiðingar aðalræðismannsins í
sambandi við það, að vel gæti það
verið hagkvæmt fyrir fslendinga
að selja vörur sínar fyrir dollara,
jafnvel þótt svo færi, að ekki
fengist sama verð fyrir þær sem
annars með því móti, þar sem
dollarinn væri alls staðar eftir-
sóttur gjaldeyrir, og væri hann
handbær, mætti vafalaust oft
géra stórum betri og hagkvæmari
innkaup, hvar sem væri í heim-
inum og næstum því hvaða vöru-
tegundir, sem um væri að ræða,
heldur en á vöruskipta-grund-
velli, eða með hinu svo nefnda
clearing-viðskiptakerfi, svo að
dæmi séu nefnd.
„Aðalfundur Stéttarsómbands
bænda, haldinn að Laugarvatni
1952, fellst á þá ákvörðun étjórn-
arinnar að segja ekki upp verð-
lagsgrundvelli landbúnaðarvara
á þessu ári, þótt fundurinn, sem
fyrr líti svo á, að nauðsyn beri til
að leiðrétta hann, t. d. með tilliti
til hækkunar á kaupi bóndans,
sem að sjálfsögðu ber að míða við
tekjur fastlaunaðra manna, hon-
um sambærilegra, að því er
snertir vinnustundafjölda, verk-
lega sérþekkingu, sem og alls
konar áhættu og mikla ábyrgð.
En vegna þeirra vandatíma, sem
nú eru í hönd famir, m. á. sakir
aflabrests á síldveiðum og ýmiss
konar fjármálaöngþveitis, sem
bæði er sjáfsskaparvíti og óvið-
ráðanlegt, lítur fundurinn svo á,
að stjórnarvöldin og aðrir aðilar
verði að leita til þrautar úrræða
í þá átt að efla innlenda og er-
lenda markaði, og afla nýrra, fyr-
ir landbúnaðarframleiðsluna.
En það telur fundurinn höfuð-
atriði, að þess sé gætt, að ekki séu
gerðar nokkrar ákvarðanir, sem
skerða eða ónýta þann verðlags-
grundvöll, sem samkomulag sex-
manna-nefndarinnar varð um, né
gefa upp þá viðleitni, aðTá ágöll-
uð framkvæmdaatriði hans leið-
rétt til fullnustu, þar sem hann er
sú lægsta krafa til réttarstöðu,
sem bændur geta sætt sig við.“
Um tillöguna um verðlags-
grundvöllinn urðu mjög miklar
umræður. Færðu margir fundar-
menn sterk rök að því, að með
verðlagsgrundvelli þeim, sem nú
væri stuðzt við, væri réttur
bóndans minni en annarra stétta.
Hins vegar litu flestir ræðumenn
þannig á, að þrátt fyrir óhag-
stæðan verðlagsgrundvöll bænd-
um til handa, þá væri varhuga-
vert að hefja nú kröfur um
breytingar, vegna versnandi af-
komu neytenda, og aukinna erf-
iðleika þjóðfélagsins.
Frönsk sförmynd
í Skjaldborgarbíói
Frönsk stórmynd í Skjaldborgar
Skjaldborgarbíó hér í bæ sýnir
um þessar mundir franska stór-
mynd, sem vakið hefur mikla at-
hygli víða um heim. Hefur Jean
Cocteau, eitt frægasta skáld
Frakka núlifandi, samið kvik-
myndahandritið um þekkta ásta-
sögu úr grískum goðsögnum.
Kvikmynd þessi fékk 1. verð-
laun á alheimskvikmyndahátíð-
inni í Feneyjum árið 1950. Henni
fylgja skýringatextar á dönsku.
Hraða þarf sýningum hér, og
ættu því þeir, sem hug hafa á að
sjá þessa merku mynd, ekki að
láta dragast úr hömlu að tryggja
sér aðgang að henni, áður en það
verður um seinan.
Ungir listamenn lieimsækja Akiireyri
Tveir ungir og upprennandi listamenn munu heimsækja okkur Akur-
eyringa nú á næstunni og halda hér hljómleika á vegum Tónlistarfélags
Akureyrar. Eru það þau Ingvar Jónas-
son (Tómassonar, tónskálds og söng-
stjóra á ísafirði), og ungfrú Hillary
Leech. Hafa þau bæði lokið lokaprófi
með mjög lofsamlegum vitnisburði við
hinn heimsfræga brezka tónlistaskóla
Royal^College of-Music í London, ung-
frúin í píanóleik, cellóleik og hljóm-
fræði, en Ingvar hefur einkum lagt
stund á fiðluleik undir leiðsögn hins
ágæta fiðluleikara Henry Holts, en áð-
ur hafði hann hlotið sérstök heiðurs-
verðlaun við skólann fyrir framúrskar-
andi fiðluleik sinn.
Hljómleikar þessir munu fara fram 9.
sept. n.k. — Nýlega hefur þetta lista-
fólk haldið hljómleika á ísafirði og
hlotið hina lofsamlegustu dóma. —
Er ekki að efa að tónlistarunnendur hér
munu fagna komu þeirra hingað, tæki-
færinu að hlýða á hina fersku list
þeirra og styðja þau þannig fyrstu og e.
t. v. torveldustu skrefin á listabrautinni.