Dagur - 20.03.1957, Blaðsíða 4

4
D A G U R
Miðvikudaginn 20. marz 1957
DAGUR ;
Ritstjóri: ERLINGUR DAVÍÐSSON
Afgreiðsla, auglýsingar, innheimta:
Þorkell Björnsson.
Skrifstofa í Hafnarstræti 90. — Sími 1166.
Árgangurinn kostar kr. 75.00.
Blaðið kemur út á miðvikudögum.
Galddagi er 1. júlí.
Prentverk Odds Björnssonar h.f.
ilvað vildi S iálfstæðisflokkurinn?
<3 *
ÞAÐ VÆRl SYND AÐ SEGJA að núverandi
stjórnarandstaða ætti mikir.n hljómgrunn meðal
alþýðu manna í landinu eða nyti vinsælda. Sjálf-
stæðismenn í Reykjavík, sem halda uppi hinni
neikvæðu stjórnarandstöðu, reyna að leggja dauða
hönd á afgreiðslu allra þeirra mála er ríkisstjórn-
in berst fyrir. Þegar þáð nægir ekki nota þeir að-
stöðu sína í skjóli peningavalds og áróðurstækni
til að gera framkvæmd þeirra sem erfiðasta og
málin sjálf tortryggileg í augum þeirra, sem ekki
sjá í gegnum baráttuaðferðir Sjálfstæðisflokksins.
Hugsandi menn, í hvaða flokki sem eru, verða
bó í þessu sambandi að glöggva sig á þeim leiðum,
t. d. í efnahagsmálum, sem farnar eru.
En sjálfstæðisflokkurinn hefur gjörsamlega
| brugðist þeirri skyldu heiðarlegrar stjórnar-
andstöðu að gera grein fyrir stefnu sinni. Er
þeta eitt hið furðulegasta fyrirbæri í íslenzk-
um stjómmálum síðari tíma. Hefur flokkurinn
oft verið krafinn uni svar við þessari áleitnu
spurningu: H\að vill Sjálfstæðisflokkurinn'
láta gera í efnahagsmálunum? En svarið er
ókomið enn.
! Á meðan stærsti stjórnmálaflokkur lands-
ins leyfir sér að bjóða kjósendum sínum og
; fylgismönnum slíka forystu í þjóðmálabarátt-
unni, heldur hann áfram í æ ríkara niæli að
tileinka sér hinar þekktu og lítt þokkuðu að-
ferðir Moskvukommúnista í verkalýðsmálum.
Verldöll eru liin mestu hugðarefni íhaldsins
urn þessar mundir og gægjast úlfshárin út
untlan sauðargræunni í MorgunMaðinu þegar
slíkt ber á góma.
Til þess að hressa örlítið upp á minni þeirra
manna, sem enn vilja „binda trúss“ við íhaldið, en
þeim fer eðlilega fækkandi, skal hér minnst á
nokkur atriði um viðskilnað fyrrv. stjórnar.
Þegar ríkisstjórn Ólafs Thors hrökklaðist frá
völdum var framkvæmdum við hina nýju se-
mentsverksmiðju haldið í fullum gangi, en ekkert
séð fyrir því, á hvern hátt yrði séð fyrir að greiða
innlenda kostnaðinn við hana. En þó er ætlað að
hann nemi 60—70 milljónum króna.
Raforkuframkvæmdir drélfbýlisins, þetta höf-
uðmál byggðanna, voru þannig á vegi staddar, að
það vantaði a. m. k. 0 milljónir til að hægt væri
að halda þeim áfram á þessu ári.
Ákveðið hafði verið að lánað yrði úr Rækktun-
arssjóði og Fiskveiðasjóði út á framkvæmdir í
sveitum og til bátakaupa. En ekkert fjármagn var
til handa þessum sjóðum. Til Sogsvirkjunarinnar
var enginn eyrir fáanlegur, þótt ríkisstjórnin hefði
forgöngu um lánabeiðnir erlendis. En fyrirsjáan-
leg rafmagnsvöntun er yfirvofandi ef stæklcun
virkjunarinnar kemur ekki til framkvæmda í
næstu framtíð. Erfiðleikarnir í þessum og öðrum
stærstu fjárfestingarmálum, eiga orsök sína fyrst
og fremst í hinni frjálsu fjárfestingu og frjálsu
verzlun sem Sjálfstæðismenn gerðu að höfuðkröfu
þegar fyrrverandi ríkisstjórn var mynduð.
Til þess svo að gefa örlitla mynd af því ástandi
sem núverandi ríkisstjórn fékk við að glíma og
meira eru bundin einstaklingum, má minna á, að
í Reykjavík einni vantar yfir 300 milljónir króna
tii að fullgera það húsnæði einstaklinga, þ. é.
íbúðir, sem eru í byggingu í Reykjavík og þar að
auki 70 milljónir til annarra fram
kvæmda, sem byrjað hefur verið
á í höfuðstaðnum. Nú eru um 600
íbúðanna undir hamrinum vegna
lánsfjárskorts. Svör bankanna við
spurningum um þessi mál eru
samhljóða og þau ein, að bank-
arnir séu tæmdir.
En hvernig bregst svo íhaldið
við, þegar núverandi ríkisstjórn
leitar út fyrir pollinn eftir er-
lenduni lánum til að forða al-
gerri stöðvun framkvæmda? —
Það grípur til þess ráðs, sem
tæplega hefði verið trúað um
nokkurn íslenzkan stjórnmála-
flokk, sem kennir sig við lýð-
ræði, að senda lognar fréttir til
stærstu fréttamiðstöðva erlend-
is til að láta þær í blöð. í frétt-
utn þessurn er óhróður um ís-
lenzku ríkisstjórnina og til þess
komið á framfæri að spilla
lánstrausti þjóðarinnar út á við.
Hefur þetta jafnvel gloppast
upp úr fyrrverandi viðskipta-
málaráðherra.
HVAÐ SÖGÐU SJÁLF-
STÆÐISMENN?
í þessum fréttasendingum, sem
allar miða að sama marki, er frá
því sagt, að ríkisstjórnin væri bú-
in að gera þriggja ára samning
um sölu á fiski til Rússlands. —
Sannleikui-inn var sá, að Ólafur
Thors var sem stjórnarformaður
lengi búinn að reyna að koma
þessum samningum á, en tókst
ekki.
Þegar núverandi ríkisstjórn
fékk 4 millj. dollara lán í Banda-
ríkjunum var því óspart á lofti
haldið, að þetta væri þóknxinin
fyrir landsölu í vesturátt. —
Þennan róg er aðeins hægt að
skýra með því að vitað var að
Sjálfstæðismenn höfðu reynt
þessa lántöku í tvö ár án árang-
urs.
Þeir sem vilja hafa fyrir því að
sannprófa hvort hér er fai'ið með
rétt mál, geta fengið vissu sína
með því að fletta blöðum Sjálf-
stæðisflokksins undanfarnar vik-
ur. Að þeim lestri loknum verða
þeir enn að endurskoða afstöðu
sína til íslenzkra stjórnmála-
flokka.
Sfórhríðarmóí Ák. 195? (svig)
Keppendur voru 31 - Hjálmar Stefánsson sigr-
aði í Ail. - Mörg hundruð Akureyringar
voru á skíðum um helgina
Mótíð hófst sl. sunnudag, með
keppni í svigi í Knarrarbergsgil-
inu. Veður var mjög ákjósanlegt
til keppni, glaða sólskin og logn.
Nokkuð margir voru þar á skíðum,
og var áberandi hve margir smá-
drengir voru mættir og spáir það
góðu um framtíðina.
Það er greinilegt að áhugi er
aftur að vakna hér á Akureyri fyr-
ir skíðaíþróttinni, og á Landsgang-
an áreiðanlega sinn þátt í því.
Ekki mun það ofmælt að mörg
hundruð Akureyringat' hafi verið
á skíðum um helgina, ungir og
aldnir og er það glsesileg framför
frá því sem verið hefur undan-
farna vetur.
Nú er tækifserið fyrir Skíðaráð
Akureyrar, komið. — Hundruð af
drengjum og stúlkum eru á skíð-
um að staðaldri. Það er því verk-
efni Skíðaráðsins að ná þessu
unga fólki saman, hafa smá mót
fyrir það, helzt um hverja helgi,
bæði göngumót, svigmót og stökk-
mót, og mun þá ekki líða á löngu
þar til Akureyringar eiga aftur hóp
af góðum skíðamönnum. — Félög-
in, KA og Þór, hafa æfingar fyrir
sína meðlimi, og hafa oft verið
upp undir hundrað unglingar á æf-
ingum hjá hvoru félaginu um sig.
En það er staðreynd, að hinir ungu
hafa gaman af að spreyta sig, ekki
síður en þeir sem eldri eru, og þess
vegna vona ég að Skiðaráðið hafi
sérstök mót fyrir unglingana, það
skemmir áreiðanlega ekki.
Þá er bezt að snúa sér að Stór-
hríðarmótinu. Eg beið með nokk-
urri eftirvæntingu eftir að sjá
keppni í A-flokki, ekki sízt af því,
að þrír af keppendum þar hafa
farið til útlanda í yetur, þeir
Kjálmar og Bragi, sem dvalið hafa
við æfingar erlendis, Hjálmar m.
a. í Austurríki með Eysteini
Þórðarsyni, en Bragi í Svíþjóð. —
Sigtryggur var sá þriðji, en hann
fór til Noregs og keppti á Holm-
enkollenmótinu, en var ekki við
æfingar þar.
Sigtryggur hafði rásnúmer 1. —
Hann fór vel af stað, en datt illa,
í fyrri ferð, er niður í brautina
kom. I síðari ferð fór liann einnig
út úr brautinni og virðist mér
hann ekki eins öruggur og hann
befur verið undanfarna vetur, og
er ekki í góðri æfingu.
Halidór Olafsson fór annar af
stað, og gekk allt vel hjá honum.
Hann er ekki heldur í góðri æf-
ingu.
Síðan kom Hjálmar, og varð ég
ekki fyrir vonbrigðum að sjá til
hans. Hann er tvímælalaust bezti
og öruggasti svigmaður sem Akur-
eyringar eiga nú, og eg dreg í efa
að hér hafi nokkurn tíma verið til
betri svigmaður. Það var auðséð
að hann hefur haft gott af dvöl
sinni erlendis í vetur, og kemur
það betur í ljós þegar keppt verð-
ur í lengri brautum.
Nr. 4 kom svo Birgir Sigurðs-
son. Hvað kæmist sá maður langt
ef hann æfði? Hann náði öðru sæti
í A-fl., og sigraði bæði Sigtrygg og
Braga.
(Framhald á 2. síðu.)
BRÉF TIL KENNARA
(Framhald.)
IS. SKRIFTARKENNSLA.
Margir tala um „sjö höfuðreglur“ við skriftar-
kennslu 9—13 ára barna. Eru reglurnar þessar:
a) Að vanda stafagerð.
b) Að tengja rétt staíina.
c) Hafa jöfn millibil.
d) Hafa jafnan halla á stöfunum.
e) Hafa jafna stafahæð.
f) Hafa jafna stafalengd niður fyrir línu.
g) Að skiija vel við stafi og enduð orð.
Auk þess má bénda á þetta:
1. Gott er að sýna skrift barnanna í skuggamynda-
vélum. þar sem þær eru til, og benda börnunum
á kosti og galla.
2. Gctt er að búa til fjölritaða forskriftarrenninga,
og nota þá sem forskrift, í stað þess að skrifa
forskrift í bækurnar jafnóðum.
3. Áhrifamest í kennslunni er skrift kennarans. —
Vandvirkni er því sjálfsögð, bæði þegar kennar-
inn skrifar á töfluna og í bækur barnanna.
4. Pappír í stílabókum barnanna þarf að vera
vandaður, og hæfilega langt bil milli línanna
eftir leikni nemenda.
5. Varast skal að láta börnin ski'ifa með oddmjóum
pennum eða lélegum sjálfblekungum. Penol-
pennar — danskir sjálfblekungar — virðast.
heppilegir skólapennar. — Aðalumboð: Bókabúð
Rikku,. Akureyri.
6. Á meðan barnið hefur litla æfingu í skrift, má
vel láta það nota mjúkan blýant og skrlfa í tví-
strikaðar bækur.
131. STAFSETNINGIN.
Mikill hluti af kennslustundum í móðurmáli fer í
stafsetningarkennslu.
Eg vil hér nefna nokkrar aðferðir við kennslu í
stafsetningu, sem margir kennarar nota að ein-
hverju leyti, til að auka fjölbreytni í kennslunni.
1. Setningar eru lesnar fyrir, sem börnin skrifa
jafr.óðum í stílabækurnar. Eru þær hafðar léttar
eða þungar eftir leikni barnanna. — Þetta er sú
aðferðir., sem kennarar nota mest.
2. Börnin eru látin ski-ifa eftir prentaðri bók. Þess
skal gætt' að réttritun á bókinni'sé í samræmi
við það, sem börnunum er kennt.
3. Töflustílar. Setningar með vandrituðum orðum
eru skrifaðar á töfluna, og villur leiðréttar jafn-
óðum Sérstaklega er gott að festa í minni reglur
með þessari aðferð.
4. Gott er að skrifa á töfluna einstök orð, og láta
börnin mynda setningar utan um þau, t. d. afi,
amma, pabbi, mamma, skóli, borð, stóll.
5. Ritgerðir um ýmislegt efni. Gott er að láta
börnin byrja sem fyrst á því. Þau eru ekki eins
hlédræg, ef þau byrja snemma.
6. Endursagnir. — Þjóðsögur og aðrar léttar
sögur lesnar tvisvar upphátt .fyrir börnin, en
þau endursegja skriflega. Endursagnir auka
orðaforða barnanna.
7. Orðalisti. — Kennarinn býr til orðalista og læt-
ur bö-rnin skrifa hann upp eftir upplestri. — Eitt
orð er lesið í einu og orðin skrifuð í röð niður
eftir blaðsíðunni og tölusett (skrifa má tvær
raðir).
8. Greinamerkjalaus grein. — Þegar kennarinn
hefur æft börnin nokkuð í því að setja rétt
greinarmerki, þá fjölritar hann, eða skrifar á
töfluna grein, án allra greinarmerkja eða upp-
hafsstafa, og lætur börnin endurrita greinina í
stílabækur sínar og setja greinarmex-ki og upp-
hafsstafi. — Stíla skal greinina þannig, að eng-
inn vafi leiki á um setningu greinarmerkjanna,
en sem flest atriði komi til greina. Þetta er sér-
staklega fyrir 12 til 13 ára börn.
9. Jafnan skyldi kennarinn hafa það hugfast í staf-
setningarkennslunni, að æfingarar auki orða-
forða barnanna, og jafnframt að glæða smekk
þeirra um vandað málfar. Gott er að bera saman
setningar um sama efni — vandað mál og
óvandað.
(Framhaid.)