Dagur - 10.08.1960, Blaðsíða 1

\IAi .<;a<;n Framsóknármanna
R rsrjÓRí: Ekungur Davímsson
SKttlFSroVA i HAhNARSTR.r.I i 90
Sl.Mi f Kii) . Sv.TNTNCU OC. l'RENTÍiN
A.NNAST PliKN ÍA'T.RK Ol)l)S
B JOK.NSSONAR H.V. AkUREVRI
DAGUR
XLIII. árg. — Akureyri, miðvikudaginn 10. ágúst 1960 — 36. tbl.
At'CJ.VSINÍ.A.STJÓRI: JÓN Sam-
úelsson , Skoanguiunn KOSTAR
KR. 100.00 . G/ÍAI.UOAUi er 1. júi.i
ÖI.AUH) Rl'MÚR í' r Á MttíVIKUBÖG-
f.M or, Á KAUGARBÖOU.M
MXAR ÁSj .TttA TYK.IR TIl.
|i>l I r <&>■ r f JC* |>
Miklðr oeyroir a Seyðisfsroi
Norðmaður beið bana - Lík lians með áverkum
Á fimmtudaginn voru mörg
skíp í höfn á Seyðisfirði og
miklar óspektir. Enduðu þær
með þeim endemum, að norskur
sjómaður af. síldarskipinu
Sjannmö beið bana, en skips-
höfnin hafði átt í illdeilum sín
í milli, fyrst í landi og
síðan um borð, eftir að skipið
Stóraukin niður-
suða á Akureyri
Kristján Jónsson, kaupmaður
á Akureyri, sem lengi hefur
fengizt við niðursuðu síldar,
hefur fengið nýjar vélar og
stækkað byggingar fyrir niður-
suðuna.
Verið er að reyna hinar nýju
vélar. Nánar í blaðinu síðar.
hafði leyst landfestar og haldið
út fjörðinn. ‘ Skipið sneri til
sama lahds, er hi’nn voveiflegi
atburður hafði gerzt. Líkið var
sent til Reykjavíkur til .krufn-
ingar og málið var þegar tekið
til rannsóknar af yfirvöldum
staðarins, þar sem skipstjóri
fylgdist með réttarhöldunum.
Áhöfn hins norska skips hafði
korriizt yfir áfengi í landi. Mað-
ur sá, er helzt er talinn valdur
að slysinu, skipsfélagi hins
látna, segist ekkert muna. En
af fréttum má telja víst, að um
manndráp hafi verið að ræða
og um borð var það framið og í
ölæði gert, en engin vitni að
morði. Áverkar margir vitnuðu
hins vegar um dauðaorsökina.
íslendingar mættu láta sér
þetta að varnaði verða í sam-
bandi við landlegur og meðferð
áfengis.
í skýrslu Fiskifélagsins segir
m. a.: Síðastliðna viku var
ágætt veiðiveður á austursvæð-
inu og reitingsafli, en nær
engin á norðursvæðinu. Afli
vikunnar var 92.460 mál og
tunnur. Þessa viku í fyrra var
aflinn 78.464 mál og tunnur.
Heildaraflinn.
Á miðnætti sl. laugardag var
aflinn sem hér segir: 105.690
upsaltaðar tunnur. Á sama tíma
í fyrra 193.846.
í bræðslu eru komin 563.323
mál. í fyrra 625.173 mál. Fryst-
ar hafa verið 13.755 uppmældar
tunnur. í fyrra 15.650 tunnur.
Yfir 7000 mál og tunnur.
Einhvern afla hafa 256 skip
fengið. En 240 skip hafa fengið
500 mál og tunnur eða meira.
Þessi skip hafa fengið 7000
Norska síldarflutningaskipið Aska losar síld í Krossanesi í fyrstu ferð sinni. — Flutningaskip hefur
aldrei áður sótt aflann út á miðin til síldveiðiskipanna, svo sem nú er gert. — (Ljósmynd: E. D.). —
á norðlenzku síld
Síldaraflinn mun minni en i fyrra,
engóð veiði síðasfa sólarhringinn
Flutningaskip leigð til að sækja síld
á miðin og flytja til síldarverksmiðj-
anna á líjalteyri og í Krossanesi
mál og tunnur og þar yfir:
Guðrún Þorkelsdóttir, Eskifirði,
9285, Eldborg, Hafnarfirði, 9037,
Gullfaxi, Neskaupstað 7769,
Gullver, Seyðisfirði, 7349, Þor-
björn, Grindavík, 7281, Víðir,
Eskifirði, 7269, og Sigurður
Bjámasön, Akureyri, 7178.
VANTAR TIINNUR?
Af Austurlandi berast þær
fréttir, að skortur sé á síldar-
tunnum.
Hér á Akureyri eru nú 53
þús. nýjar tunnur, smíðaðar í
vetur og vor. Auk þess 28 þús.
tunnur á Dalvík, einnig frá
Tunnuverksmiðjunni á Akur-
eyri, eða samtals yfir 80 þúsund
tunnur.
í fyrradag fórii 6 bílar héðan
til Seyðisfjarðar og Norðfjarð-
ar með tunnur.
Hinn dásamlegi, silfraði dutl-
ungafiskur, sem menn eltast við
á sumrin úti fyrir Norður- og
Austurlandi og allt snýst um,
svo að menn jafnvel gleyma
blessuðum þorskinum, hefur
verið erfiður viðfangs síðasta
hálfan annan áratug, eða vel
það, og svo er enn.
Á þessum tíma hafa síldar-
göngurnar líka breytzt og veið-
ist nú meira fyrir austan land
en áður var. Og auðvitað elta
menn síldina á miðunum, hvar
■ sem hana er að finna. En það
gengur erfiðlega að flytja heilar
síldarverksmiðjur milli lands-
hluta eftir göngum þessa nytja-
fiskar. Þó hefur þetta verið gert
á síðustu ái'um. Kannski verða
[ ASKA OG BASTO |
Aska kom með fullfermi síld-
ar til Krossaness í gær og Basto
til Hjalteyrar í fyrrakvöld með
sinn fyrsta farm.
Sildarskipin keppast um að
koma afla sínum í þessi skip.
þær aftur fluttar vestur á bóg-
inn, ef síldinni þóknast að færa
sig á fornar slóðir.
Síldveiðarnar hér við land
eru miðaðar við þær frumstæðu
og gamaldags verkunaraðferðir,
að síldin er söltuð í tunnur til
útflutnings eða þrædd til fram-
leiðslu lýsis og mjöls, nákvæm-
lega á sama hátt og gert hefur
verið allt frá þeim tíma að ís-
lendingar lærðu af Norðmönn-
um að veiða síld. Síldarskipin.
eru vel útbúin til síldveiða, m.
a. gera hin fullkomnu leitar-
tæki mögulegt að finna síld og
veiða á nokkru dýpi.
En það er til hinnar mestu
vanvirðu á þessum framfara-
tímum og með reynslu annarra
þjóða fyrir augunum, að treysta
ár eftir ár á mokveiðina eina
saman í stað þess að reyna að
margfalda útflutningsverðmæti
hráefnisins með fullkomnum
síldariðnaði í Iandinu. Á meðan
Framhald. á 2. siðu.
Isrgf er hér m manninii ísumar
Tveir liópar vísindamanna um Norðurland
Nýlega voru liér á ferð tveir
hópar vísindamanna. Fyrst kom
30 manna hópur erlendra land-
fræðinga og ferðaðist nokkuð urn,
norðanlands, nieðal annars til Mý-
vatnssveitar og Ásbyrgis undir
leiðsiign dr. Sigurðar Þórarins-
sonar. Á Suðurlandi ferðuðust
þeir allt austur að Skeiðarársandi.
Síðastliðinn laugardag fór héð-
an annar hópur erlendra jarð-
fræðiprófessora frá a. m. k. 12
þjóðlöndum, auk íslendinganna
Guðmunclar Kjartanssonar, Sig-
ii ■ ii ■■ 11111111
lllltll■l■l!IUII!•ll■l■ll■•llll■ll■
11IIII11111111111
lllll•llll••llll■ll•l••••lll•lllllllll•lllll•
a
mn
„f maí sl. kaus bæjarstjórn
Akureyrar. nefnd til að athuga
möguleika á og kostnað við út-
vegun og uppsetningulistaverka
frá Listasafni ríkisins hér á Ak-
ureyri. í nefndinni eru, auk
bæjarstjóra, Ásgeir Jakobsson,
Einar Helgason, Gísli Konráðs-
son og Steindór Steindórson.
Að athuguðu máli komst
nefndin að þeirri niðurstöðu, að
sakir húsnæðisskorts væri ekki
um annað að ræða en sýningu
listaverka yfir sumarið í skóla-
húsnæði bæjarins. Síðan hófust
viðræður við Menntamálaráð
fslands, en það hafði áður vakið
máls á, að æskilegt væri, ef
uimt reyndist, að sýna eitthvað
af listaverkum safnsins úti um
land og opna það þannig lands-
mönnum utan Reykjavíkur. —
Varð Menntamálaráð við ósk
Akureyrarbæjar, en dr. Sehna
Jónsdóttir tók að sér að velja
myndir á sýninguna.
Nú eru listaverkin komin til
bæjarins, og verður sýningin
opnuð almenningi í Gagnfræða-
skólahúsinu föstudaginn 12.
ágúst kl. 8 síðdegis. Síðan verð-
ur sýningin opin kl. 5—7 og 8—
10 síðdegis hvern virkan dag,
en kl. 2—10 síðd. á sunnudög-
um. Aðgangur er ólteypis.
Á sýningunni eru málverk eft-
ir flesta kunnustu málara
landsins, og er þess að vænta að
bæjarbúar hagnýti sér þetta
tækifæri, til að kynnast ís-
lenzkri málaralist. Mega bæjar-
búar vera þakklátir Mennta-
málaráði fyrir vinsamlegar
undirtektir og lán á listaverk-
um, og þeim dr. Selmu Jóns-
dóttur og Svavari Guðnasyni
listmálara fyrir mikið starf við
undirbúning sýningarinnar.“
Eins og framanskráð frétta-
tilkynning ber með sér er opn-
un listaverkasafns á Akureyri
nú skammt undan. — Blaðið
lýsir ánægju sinni yfir þeim
undirtektum sem mál þetta hef-
ur fengið, bæði hér og í höfuð-
staðnum.
urðar Þórarinssonar, Tómasar
Tryggvasonar og Trausta Einars-
sonar, sent voru leiðsögumenn og
önnuðust fararstjórn í 12 daga
rannsóknarferS á svipuSum slóð-
um og landfræðingarnir fóru.
Nokkrar konur voru með í för
Ferðir j>essar gengu að óskum,
að því er dr. Sigurður Þórarinsson
tjáði blaðinu er þeir voru að
leggja upp liéðan á laugardaginn.
Alþjóðlegt jarðfræðingamót
verður háð í Höfn um rniðjan
þennan mánuð og hefur slíkt mót
ekki vcrið háð á Norðurlöndum
síðan 1910.
Alþjóðamót landfræðinga stend-
ur. yfir í Stokkhólmi og er hið
fyrsta, sem haldið er á Norður-
löndum.
Aldrei hafa svo stórir hópar
landfræðinga og jarðfræðinga
heimséitt ísland áður. Meðal
ferðamannanna voru margir
heimsfrægir vísindamenn, sem
ekki höfiðu áður til íslands komið.
Hér á landi þykja margar rúnir
í landa- og jarðfræði auðlesnari
en annars staðar þekkist. Nokkrir
erfiðleikar éru á því, að koma
slíkum ferðamanriahópum fyrir
svo vel fari og er þá sömu sögu
að segja hvar sem er á landinu.
Svo vanbúnir eru íslendingar að
taka á móti erlendum gestum.