Dagur - 09.10.1965, Page 4

5
' A
Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Síniar 1-1166 og 1-1167
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓN SAMÚELSSON
Prentverk Odds Björnssonar h.f.
ALMNGI var sett í gær og mun nú
hefja störf. Enn er það nokkuð í
óvissu hvaða mál það verða, sem
einkum setja svip sinn á þetta þing,
en sumt má þó ráða af líkum.
Frumvarp til fjárlaga er að jafn-
aði lagt fyrir þingið um leið og það
er sett eða á fyrstu dögum þess, enda
mæla lög fyrir um, að svo skuli gert.
Að þessu sinni eru fjármál ríkisins í
höndum nýlega skipaðs ráðherra, og
er þetta í fyrsta sinn, sem hann legg-
ur franr fjárlagafrumvarp. Frá því
hefur verið skýrt, að greiðsluhalli
hafi orðið hjá ríkissjóði á árinu 1964,
rúmlega 200 millj. kr. Ýmsir munti
vonast eftir því, enda ótæpt gefið í
skyn í stjórnarblöðunum, að hinn
nýi fjármálaráðherra mnni finna leið
til að afnema þennan greiðsluhalla,
þ. e. láta útborganir og innborganir
standast á, án þess að hækka beina
eða óbeina skatta, enda var töluvert
um skattahækkanir á árinu sem leið,
og hefur söluskatturinn verið hækk-
aður tvisvar sinnum á skömmum
tíma. Umsetning núgildandi fjárlaga
fyrir árið 1965, að viðbættri vega-
áætluninni fyrir þetta ár, er nokkuð
yfir 3700 millj. kr. Til samanburðar
má geta þess, að umsetning fjárlaga
frá 1958 var innan við 900 millj. kr.
I>á mun mega telja það nokkurn
veginn víst, að hið svonefnda stór-
iðjumál verði lagt fyrir þingið fyrr
eða síðar á komandi vetri. Eins og
kunnugt er hefur ríkisstjórnin lengst
af ekki kært sig um að hafa þar aðra
með í ráðum en valdamenn í sínu
pólitíska liði, eða undirmenn sína í
ríkisstofnunum. A þennan hátt hef-
ur verið mótuð meðferð þessa máls.
Á s.l. vetri brá hins vegar svo við, að
stjórnin óskaði þess, að sett yrði á
laggirnar viðræðunefnd þingmanna,
þar sem sæti ættu fulltrúar þing-
flokka. Skyldu þar vera tveir þing-
menn úr hverjum flokki. f fyrstu
var að vísu ekki óskað eftir fulltrú-
uni frá Alþýðubandalaginu, en und-
ir vorið sá stjórnin sig um hönd og
vildi fá fulltrúa frá þeim flokki líka,
sem og sjálfsagt var, og tóku Alþýðu-
bandalagsmenn J)á boði hennar Jjeg-
ar í stað. Þessi Jnngmannanefnd mun
hafa lialdið allmarga fundi en eng-
ar tillögur liafa frá henni komið og
ekki er líklegt að nefndarmenn verði
sammála um tillögugerð. Hvort sem
stóriðjumálið, sem nú er mikið rætt,
er tímabær framkvæmd hér á landi
eða ekki, mun stjórnarvöldum Jjeim,
er nú sitja, naumast treyst til far-
sællar forystu í þeim. □
LOFTFERÐIR íslendinga aust-
ur og vestur yfir Atlantshaf eru
nú svo algengar orðnar, að
varla þykir tíðindum sæta, þótt
einhver fari þá leið til ánnarra
landa. Það hygg ég þó, að
mörgum þeim, er þannig ferð-
ast í fyrsta sinn, þyki það eng-
inn hversdagsviðburður vera
og jafnvel frásagnarvert fyrst
um sinn. Það fannst mér a. m.
k. á síða'stliðnu vori, er að mér
kom að fara slíka ferð, enda
hafði ég ekki gert ráð fyrir, að
úr því yrði.
Við gný dynjandi aflvéla svif-
um við upp í geiminn af
Reykjavíkurflugvelli klukkan
tuttugu mínútur yfir átta að
morgni 24. apríl s.l. Það gekk
eins og í sögu að komast af
stað. Veðrið var skínandi bjart
og meðbyr í lofti, hægur vind-
ur og norðlægur. Eftir ör-
skamma stund vorum við hátt
í lofti yfir Reykjanesfjöllum og
sáum niður á Kleifarvatn. Eftir
svo sem 15—20 mínútur blasti
skyndilega við augum hið nýja
undur íslands, Surtsey, þar
sem hún rís upp af sléttum
fleti hafsins, hér á norðurslóð,
hringmynduð, gíglöguð með
ferskum litum brunninna og
sjóþveginna jarðefna. Við sáum
hana langt niðri, eilítið til
hægri, og upp af henni lagði
reykjarstrók, ekki mikinn,
næstum vingjarnlegan eins og
úr eldhússtrompi í veðurblíðu.
Á einum stað vottaði fyrir elds-
bjarma, þrátt fyrir dagsbirt-
una. Skjótt hvarf þessi dýrðar-
sýn, en mér varð hún minnis-
stæðari en flest annað í langri
ferð um nokkur lönd að þessu
sinni. Tekin var suðaustlæg
stefna og hvít íslandsfjöll á
1 vinstri hlið hurfu í bládýpi
loftsins. Nú var Gullfaxi hér
einn á ferð með skýjum himins-
ins yfir óendanlegt haf, þar sem
hvergi sást land.
Hér voru engir svartir ill-
viðrisklakkar á ferð, heldur
dreifð og létt hvít ský og undir
þeim var hafið, blátt eins og
hrafnar Flóka sáu það fyrir
1100 árum. Ég gat ekki betur
séð, en að örlitlir skýhnoðrar
dönsuðu yfir haffletinum, en
svo skildist mér, að þetta væru
’brestandi faldar úthafsöldunn-
ar. Sól skein í heiði og stefnt
var nærri því í sólarátt. Þessi
loftsigling í þvílíkri birtu milli
hvítra skýja, eða yfir þeim, var
vissulega heillandi. Ég hafði
heyrt, að hreyfing flugvéla yfir
hafi væri minni en yfir landi,
og svo reyndist það í þetta sinn.
Þarna var það helzt hreyfing
skýjanna, sem gaf til kynna, að
við værum ekki alltaf á sama
stað í loftinu. Öryggið, sem fast
land undir fótum eða landsýn
veitir, var úr sögunni, en fjór-
ir jötunefldir flughreyflar voru
komnir í staðinn og ósjálfrátt
treystir maður þeim vel. Eng-
inn skaði skeður, þó að einn
eða svo tæki sér hvíld um
stund, sem þeir raunar sjaldan
gera. En ekki var hægt að kom-
ast hjá að leiða hugann að því,
að fleiri lifandi verur en við í
Gullfaxa myndu vera hér á ferð
um loftin blá, þó að við sæjum
þá ekki. Einhversstaðar neðan
við okkur og neðan við hin
hvítu ský voru eflaust farfugla-
hópar á norðurieið. Lítið var
öryggi þeirra í slíkri för í sam-
anburði við okkar. Ekki minn-
ist ég þess, að ég sæi skip í hafi.
En furðuleg er þessi ævintýra
öld. Þarna sátum við 40—50
manns í góðum hægindastólum
Efíir
Gísla GuSmundsson
al|)iiigismann
og hér inni var þægilegur stofu
hiti og það var eins og við stæð-
um kyrr í geimnum, en svo var
okkur sagt, áð við æddum
áfram með 530 km hraða á
klukkustund, að flogið væri í
meira en 6000 metra hæð og að
úti fyrir, uppi í þessari miklu
hæð, væri 28 stiga frost. En
þegar sunnar dró, fór nokkuð
að þykkna í lofti, en við flugum
í heiði ofar skýjum og öðru
hverju sást niður í sjóinn. Ein-
staka sinnum vaggaði flugvélin
sér lítið eitt eins og til að minna
á staðreyndir í ríki náttúrunn-
ar. En þessu var varla gaumur
gefinn, því að hér inni var
mörgu að sinna. Flugfreyjur
báru fram morgunverð og tók
það að vonum langan tíma. í
flugvélum eins og þessum er
lítið hreyfanlegt hjaraborð við
hvert sæti. Þá var borinn fram
varningur sá, sem að jafnaði er
til sölu handa farþegum á milli-
landaförum á sjó og í lofti, þar
sem tolllöggjöf hinna einstöku
ríkja gildir ekki. Þannig leið
tíminn og allt í einu vorum við
komin upp undir Skotlands-
strendur. Sáum niður yfir Suð-
ureyjar, vötnótt land eða —
sem líklegra er — vogskorið.
Tók nú að þykkna í lofti og sást
óglöggt til jarðar, er við flugum
suður yfir hina skozku strönd.
Klukkan ellefu eftir íslenzk-
um tíma lentum við í Glasgow.
Þar var dumbungsveður og sá
lítt til sólar, stinningsgola og
ekki heitt í veðri. Grænni jörð
en í Reykjavík, en lítið um
laufguð tré. Þrjár stórar flug-
vélar stóðu þar nærri okkur á
flugbrautinni, tvær írskar, en
ein frá brezka flugfélaginu
BEA. Húsakynni á þessum
flugvelli virtust mér engu veg-
legri en á Reykjavíkurflug-
velli. Við förum út úr Gullfaxa
og inn í afgreiðslusal á vellin-
um, en þar urðum við að halda
kyrru fyrir. Flugvöllurinn virt-
ist vera í útjaðri borgarinnar.
Eina klukkustund vorum við
þarna á Glasgow-flugvelli, en
svo vorum við komin í sæti á
ný og Gullfaxi brunaði eftir
flugbrautinni. Síðari áfangi ferð
arinnar var að hefjast. En nú
var skozka klukkan eitt og
sumarklukkan okkar, sem þó
er ldukkutíma á undan sól,
ekki nógu fljót. Við urðum enn
að flýta henni um klukkutíma.
Enn vorum við á leið upp í
geiminn og margt ber sem
snöggvast fyrir augu: Verk-
smiðjuhverfi, skip á fljótinu,
grónar hæðir með dökkum trjá-
lundum, strjálli byggð í hlíðum
og svo allt í einu ekkert nema
úlfgrá þoka og flöktandi flók-
ar. Við flugum upp í gegnum
skýjaþykkni, og það tók drjúg-
an tíma fannst mér, en svo var
aftur komin heiðríkja og sólin
skein, þó ekki eins skært og
fyrr. Horfin var hin góða græna
jörð og yfirsýn yfir Skotland
fengum við ekki.
Eftir 25 mínútna flug sáum
við loks niður í sjó, en aðeins í
svip öðru hverju. Vissum, að
við flugum yfir Norðursjó í átt
til Jótlands.
Ekki þurfti að kvarta yfir
vistinni um borð. Jafnskjótt og
Gullfaxi var kominn upp úr
skýjunum, tóku flugfreyjur að
bera fram gómsætan miðdegis-
verð með ilmandi kaffi á eftir.
Framreiðsla og neyzla þess, sem
fram var borið, tók enn sem
fyrr drjúgan tíma og öllum virt
ist líða vel. Einhverjum hafði
orðið óglatt í lendingu í
Glasgow, en það leið fljótt hjá.
Hinar ágætu máltíðir og um-
stang, sem þeim fylgir, svo og
höndlan sú, er fyrr var nefnd,
er vel til fallin að láta þá, sem
er um og ó um svona ferðalög,
gleyma stað og stund.
Flogið var í sömu hæð og
fyrr, hraðinn svipaður, mun þó
hafa verið aðeins minni vegna
vindstöðu. Svo urðum við þess
vör, að land var neðan skýja.
Danmörk. Öðru hverju sáust
niður á milli skýja, akrar með
moldarlit eða græn tún, hús hér
og þar — en engir grænir skóg-
ar. Þetta gaf til kynna það, sem
síðar kom í ljós, að seint hafði
vorað í Danmörku að þessu
sinni. Um alla Norður-Evrópu
var heldur kalt vor. Með aðstoð
gamallar landafræðikunnáttu
skynjaði ég í svipsýnum eyjar
og sund. En hér var þrútið loft
og ólíkt því, sem verið hafði
um morguninn við íslands-
strönd og á Atlantshafi.
Svo varð maður þess var, að
Gullfaxi var farinn að lækka
flugið. Heiðríkjan var horfin og
öðru hverju vorum við á kafi í
skýjum. Og þarna sá ég allt í
einu, að við svifum í lítilli hæð
yfir hinni miklu borg við Eyr-
arsund, en út frá henni kvísl-
aðist hið þéttriðna akveganet
Sjálands með bifreiðum á ferð
í ýmsar áttir. Þarna sveimuð-
um við um stund, ýmist yfir
sjó eða landi. Okkur hafði ver-
ið sagt, að ferðinni yrði lokið
klukkan korter yfir þrjú, og
stundvíslega á þeim tíma
renndi Gullfaxi sér niður á
Kastrup-flugvöll á Amager-eyju
í Kaupmannahöfn. Hér var
dimmt í lofti og rigning. Marg-
ar flugbrautir í grænu túni.
Þar runnum við áfram langa
leið, og svo var numið staðar
fyrir framan hina miklu flug-
stöð í Kastrup. Þar, einhvers
staðar hátt uppi birtust kunnug
andlit. Þetta mun vera ein
mesta og glæsilegasta flugstöð
í Evrópu og stærð hennar og
útbúnaður kom mér á óvart.
Byggingar þessar teiknaði
Steen Eiler Rasmussen prófess-
or, einn af helztu húsagerðar-
meisturum Dana í seinni tíð.
Nokkrir íslendingar munu hafa
verið nemendur hans við lista-
háskólann í Kaupmannahöfn.
Alls höfðum við verið tæpar
fimm klukkustundir á flugi og
sennilega flogið um 2500 km
leið. Mér varð oft á þessari leið
hugsað til annarrar ferðar, sem
ég fór fyrir 36 árum með gamla
Brúarfossi milli Reykjavíkur og
Kaupmannahafnar með við-
komu í Leith í Skotlandi. Þá
vorum við nálega fimm sólar-
hringa að fara það, sem nú
tók jafn margar klukkustundir.
GJÖF TIL MÖÐRUVALLAKLAUSTURSKIRKJU
SÍRA Sigurbjörn Á. Gíslason í
Ási átti erindi norður að Möðru
völlum í Hörgárdal hinn 6. sept-
ember s.l. Kom hann færandi
hendi, þar sem hann hafði með-
ferðis og afhenti settum sóknar-
presti á Möðruvöllum tuttugu
sálmabækur í nýjustu prentun,
áletraðar kirkjunni, að gjöf frá
Elliheimilinu Grund í Reykja-
vík. Sömuleiðis tuttugu eintök
af lítilli hugþekkri bók eftir
norskan biskup, sem í íslenzkri
þýðingu Ólafs Ólafssonar nefn-
ist „Helgistundir". Síra Sigur-
björn Ástvaldur segir í formála
að bókinni, m. a.: „....þessar
hugleiðingar stefna allar að því
að hjálpa sjúklingum. Margur
er æfilangt að læra að segja:
Samt treysti ég þér drott-
inn minn. Raunabörnin eru
mörg, sem það hafa sagt og
reynt fyrr og síðar....“. Þessi
tuttugu eintök af bókinni Helgi-
stundir eru, eins og sálmabæk-
urnar, gjöf frá Grund í Reykja-
vík. Fylgja gjöfinni þau tilmæli,
að bókin verði seld til styrktar
sjúkrasjóði þeim, er fyrir er í
sókninni.
Prestar Möðruvallaklausturs-
kirkju og sóknarnefnd færa
þeim feðgum Sigurbirni og
Gísla Sigurbjörnssyni forstjóra
Grundar þakkir fyrir þessa veg-
legu bókagjöf.
Ágúst sigurðsson,
—
ÞESSIR álitlegu piltar frá Húsavík léku á ýmsum
héraðsmótum Framsóknarmanna í sumar. Hljóm-
sveitin keitir „Vibrar og Hafliði“. □
ÞRÍSKIPTING LÖGMÁLSINS
SNEMMA á fyrra ári skrifaði
ég fáein orð í Fokdreifar Dags.
Tilefni þess var það, að S. G. J.
hafði látið þar í ljós þann skiln-
ing á orðum Biblíunnar, að æv-
inleg útskúfun frá Kristi lægi
við því, að leita frétta af fram-
liðnum, þar sem slík fréttaleit-
un væri bönnuð í lögmáli Móse
en í 7. kapítula Mattheusarguð-
spjalls eru þessi orð höfð eftir
Kristi: „Aldrei þekkti ég yður;
farið frá mér þér, sem fremjið
lögmálsbrot".
Ég vitnaði til nokkurra at-
riða í lögmálinu, sem mér fund-
ust fjarlæg venjulegum hugs-
unarhætti hér á landi og spurði
hvort svo bæri að skilja hin
helgu fræði, að kristnir menn
væru bundnir af öllu lögmáli
Móse og það væri sáluhjálpar-
atriði að lifa í samræmi við það
að öllu leyti.
Þessu svaraði S. G. J. í Degi
á þá leið að lögmálinu mætti
skipta í þrennt. Einn hlutinn
hefði verið ætlaður ísraels-
mönnum einum og kristnir
Aðalfundur Æ.S.K. í Hólastifti
AÐALFUNDUR Æskulýðssam-
bands kirkjunnar í Hólastifti
var haldinn í Húnaveri í Austur
Húnavatnssýslu 11. og 12. sept-
ember s.l. Fundinn sóttu 35
fulltrúar æskulýðsstarfs kirkj-
unnar í hinu forna Hólabiskups-
dæmi. Tólf fulltrúanna voru
prestar, hinir leikmenn, flestir
unglingar úr æskulýðsfélögum
safnaðanna. Eru þau nú 9 tals-
Formaður sambandsins, sr.
Pétur Sigurgeirsson á Akur-
eyri, flutti skýrslu stjórnarinn-
ar um starfið á liðnu ári. Hefur
það enn sem fyrr einkum beinst
að uppbyggingu æskulýðsbúð-
anna við Vestmannsvatn. í sum-
ar voru settir þar upp tveir litl-
ir svefnskálar, annar þeirra
gefinn af Dalvíkurhreppi. —
Næsta verkefnið þar er að reisa
stóran svefnskála. Hefur Jón
Geir Ágústsson byggingafulltrúi
á Akureyri teiknað hann og
Lionsfélagar á Húsavík gengið
frá grunni hans. Þegar skáli
þessi er kominn upp, eru fyrst
möguleikar á að hafa eitthvert
vetrarstarf við Vestmannsvatn.
Útgáfunefnd sambandsins hef
ur unnið að útgáfu unglinga-
bókar eftir sr. Jón Kr. ísfeld og
æskulýðssöngbókar með nótum.
Var á fundinum samin reglu-
gerð og kosin stjórn fyrir
Bókaútgáfu ÆSK í Hólastifti.
■Tvö fermingarbarnamót voru
haldin á sambandssvæðinu og
þóttu takast vel. Einnig var
sambandið aðili að Bindindis-
mótinu í Vaglaskógi um verzl-
unarmannahelgina. — Foringja-
námskeið var haldið s.l. haust
og verður aftur haldið á þessu
hausti.
Fjáröflun til æskulýðsbúðanna
við Vestmannsvatn gekk vel á
árinu. Efnt var til happdrættis,
gefin út jólakort, merki seld á
æskulýðsdaginn o. fl. En betur
má ef duga skal, því enn eru
skuldir miklar, eða um 855 þús.
kr. Heildarkostnaður við Vest-
mannsvatn er hins vegar orðinn
kr. 2.272.600,00 og hafa því sam
tök hinna kirkjulegu æskulýðs-
félaga í Hólastifti aflað því kr.
1.421.000,00 á 4 árum og má það
teljast ágætur árangur, enda
hafa margir stutt málefni unga
fólksins vel og drengilega og
ber að þakka þeim öllum.
Aðalmál fundarins var: Þátt-
taka æskunnar í safnaðarstarf-
inu. Framsögumenn voru sr.
Þórir Stephensen, Sauðárkróki
og Sigurður Sigui’ðsson verzl-
unarmaður, Akureyri. Umræð-
ur um erindi þeirra fóru fram
í umræðuhópum. Voru allir
sammála um að efla starf æsk-
unnar, bæði í eigin félögum og
ekki síður í hinu almenna safn-
aðarstarfi. Komu fram rnargar
mjög athyglisveroar hugmynd-
ir um starfsmöguleika fyrir
æskufólk í sambandi við hið
kirkjulega starf.
Á laugardagskvöld var hald-
ið kirkjukvöld í Húnaveri. Þar
komu m. a. fram íslenzkir og
bandarískir skiptinemar, fluttu
ávörp og sýndu skuggamyndir.
Að samkomunni lokinni voru
fulltrúar í boði prestshjónanna
á Bólstað, frú Auðar og sr. Jóns
Kr. ísfeld. Fulltrúar gistu einn-
ig á heimilum þar í grennd.
Á sunnudag var messað á 6
kirkjum. Prestarnir fóru sam-
an 2 og 2, og unglingarnir fóru
með þeim og lásu pistil og guð-
spjall í messunum.
Stjórn ÆSK í Hólastifti skipa
nú þessir menn: Sr. Pétur Sig-
urgeirsson, Akureyri, formað-
ur, sr. Þórir Stephensen, Sauð-
árkróki, ritari, sr. Sigurður
Guðmundsson, Grenjaðarstað,
gjaldkeri, og meðstjórnendur
Sigurður Sigurðsson og Guð-
mundur Garðar Arthúrsson á
Akureyri.
Fundurinn gerði þessar sam-
þykktir:
Aðalfundur ÆSK í Hólastifti,
haldinn í Húnaveri 11. og 12.
september 1965, fagnar þeirri
þróun, sem orðið hefur áber-
andi tvö seinustu árin, að úti-
loka áfengi frá skemmtunum al-
mennings um verzlunarmanna-
helgina og hvetur til að haldið
verði áfram á þeirri braut í
skemmtanalífinu yfirleitt.
2.
Aðalfundur ÆSK í Hólastifti,
haldinn í Húriaveri 11. og 12.
september 1965, vill benda á,
að þar sem almenn vegabréfa-
skylda er komin á í landinu, er
nauðsynlegt að láta börnum og
unglingum í té þá vernd gegn
hættum skemmtanalífs, sem lög
og reglur mæla fyrir um, enda
þau vandræði ekki lengur fyrir
hendi, sem aðallega voru talin
torvelda þá vernd.
3.
Aðalfundur ÆSK í Hólastifti,
haldinn í Húnaveri 11. og 12.
september 1965, vill vekja yngri
sem eldri til umhugsunar um
andlegu verðmætin og trúararf-
inn, sem varðveita þarf framar
öllu öðru. Til þess er nauðsyn
að halda vörð um helgidóma
þjóðarinnar með guðsþjónust-
um safnaðanna og hlíta leið-
sögn kirkjunnar,
4.
Aðalfundur ÆSK í Hólastifti,
haldinn í Húnaveri 11. og 12.
september 1965, leggur til, að
gerð verði á vegum þess starfs-
skýrsluform, sem send skulu
æskulýðsfélögum innan sam-
bandsins. Er þá til þess ætlast,
að hvert félag geri grein fyrir
störfum sínum á aðalfundum
sambandsins.
5.
Aðalfundur ÆSK í Hólastifti,
haldinn í .Húnaveri 11. og 12.
september 1965, hvetur væntan-
lega sambandsstjórn til að gera
árlega rekstraráætlun fyrir
sumai'búðahúsin við Vestmanns
vatn, þannig að séð vei'ði um
að sú aðstaða, sem þar er feng-
in, komi að fullum notum fyr-
ir kirkju og þjóð.
□
(Fi'éttatilkynning).
menn nú á tímum væru algjör-
lega óbundnir af honum, eða
svo skildist mér a. m. k.
Þetta þótti mér þá sem væri
viðunandi svar. En það hefur
strítt á huga minn í seinni tíð,
að gaman væri að fá á þessu
fyllri skil. Ég hef nefnilega ekki
fundið þessa þrískiptingu lög-
málsins í Biblíunni. Því langar
mig til að vita á hverju hún
byggist. Varla munu Biblíutrú-
ir menn leyfa sér að rífa lög-
mál Drottins í sundur eftir eig-
in geðþótta.
Ég hef gaman af að fræðast
um trúarbi-ögð og guðfræðileg-
ar hugmyndir og mér skilst að
afstaðan til lögmálsins sé atriði,
sem talsvei-ðu máli skiptir ýmsa
á líðandi stundu, þ. á. m. suma,
sem stai'fandi eru innan þjóð-
kirkjunnar. Því vona ég að
ekki þyki alveg út í hött að
víkja nú aftur að þessum mál-
um þó að langt sé liðið frá fyrri
orðaskiptum okkar S. G. J.
Halldór Kristjánsson.
DRAUMAR
NÝKOMIN er út bók um
drauma og vitranir. Sumir
álíta, að draumar séu mark-
leysa ein, en slíkt er hin mesta
fjai'stæða. Draumar eru hin
mei-kustu fyrii'bæri. En það er
mikill vandi að ráða þá rétt.
Og það er líka vandi að muna
draumana og menn eru mis-
munandi sálfræðilega heilir, er
þá dreymii'. Allt þetta er athug-
unarefni.
Þegar ég var drengur las ég
di-ailm Jóns Jóakimssonar, sem
mér þótti mjög merkilegur, og
hugsaði þá sem svo, að éf ’mer
auðnaðist aldur, skyldi ég festa
mér di-auma mína í minni.
Á tveimur fyrstu tugum þess-
arar aldar var árferði vont, og
einkum ki'eppti að mönnum á
vetrum. Mun snjóaveturinn 1914
hafa verið með þeim verstu,
svo að vá var fyrir dyrum hjá
mörgum bónda. En þá var ég
búinn að búa í 10 ár á Hall-
bjarnai'stöðum á Tjörnesi, þar
sem ég bjó samfleytt í 38 ár.
Oft dreymdi mig fyrir veður-
bi-eytingum, þ. e. vissar persón-
ur fyrir vissu veði'i. Jón vin
minn á Laxamýri dreymdi mig
fyrir sunnanátt og ‘ brást ekki.
Þegar mig dreymdi dætur Þcrð
ar í Sv'artázkoti, Hólmfríði og
Bjöi'gu, brást aldrei að þá var
betra veður í aðsigi. Og um
framliðna menn, sem komið
hafa til mín í draumi, svo sem
bræðurna Guðmund og Sigui’-
jón Gunnlaugssyni frá Hafurs-
stöðum í Axarfii-ði, sem dánir
eru fyrir fullum 40 árum, er
það sama að segja. En þessir
menn voru systursynir mínir.
En ekki fer ég lengra út í þá
sálma. — Fyi'ir þrem vikum
dreymdi mig hér á sjúkrahús-
inu (á Húsavík), þar sem ég
hef legið í ca. 11 mánuði, að
mér fannst einhver koma að
rúmi mínu, en ég sneri mér til
veggjar, eða fannst svo vera.
Fannst mér þetta vera ein.
stai'fsstúlkan hér. Mælir hún
fi'am vísukorn þetta, sem ég
skrifaði niður strax og ég vakn-
aði:
/
Þó að blási stundum strangt
stormur manna frekur.
Ekki þarf að þykja langt
það, sem enda tekur.
Ég sagði stofufélögum mínum
drauminn og könnuðust þeir
ekki við vísuna, eða aðrii', sem
ég hefi um það spurt. Ég læt
hér ekki í Ijósi álit mitt á þess-
um draumi, eða þá ráðningu
mína á honum.
Halldór G. Sigurjónsson
frá Hallbjarnarstöðum.
Mekcngfljótið - hinn sofandi risi
Góður afli í Grímsey
Grímsey 8. október. Þessa viku
hafa verið góðar gæftir og hafa
margir verið á sjó og aflað vel
á handfæri.
Félagsheimili og skólí, nýtt
hús, verður bráðlega fokhelt.
Auk þess, sem þrír menn hafa
unnið þar, hjálpa sjómenn til í
landlegum. íbúðarhús, sem hér
er í smíðum, er vel á veg komið
°g byrjað á öðru. Öll þessi hús
eru hlaðin úr steini. S. S.
(Framhald af blaðsíðu 1).
að frátöldum smávægilegum
fiskveiðum gefur fljótið ekkert
af sér eins og stendur.
Úr fljótinu mætti vinna a. m.
k. 20 milljón kílówatta raforku,
en nú fæst þaðan naumast eitt
kílówatt.
Allur Mekong-dalurinn og
Mekong-dældin þarfnast vökv-
unar, en einungis þrír hundraðs
hlutar þessa lands fá nú vatn
úr fljótinu.
Við þetta má bæta: Fljótið
flýtur yfir bakka sína og veld-
ur miklum spjöllum um regn-
tímann. Bæi og þorp meðfram
fljótinu skortir drykkjarvatn.
Einungis stuttir spölir fljótsins
eru skipgengir.
Markmið Mekong-verkefnisins.
Mekong-verkefnið miðar að al-
hliða þróun þeirra möguleika,
sem fyrii' hendi eru, við neðan-
vert fljótið. Er þar um að ræða
kringum 23000 kílómetra lang-
an spöl. Um 20 milljónir manna
búa þar í fjórum löndum,
Kambódju, Laos, Thaílandi og
Suður-Víetnam.
í fljótinu og þverám þess er
ætlunin að reisa stíflur og
framleiða raforku til iðnaðar.
Áveitukerfi eiga að gera íbúun-
um kleift að fá tvær til þrjár
hrísgrjóna-uppskerur á ári —
þar sem ein fæst nú — á ökrum
sem eru skrælþurrir langtím-
um saman.
Einnig er fyrirhugað að gera
fljótið skipgengt í ríkara mæli
en nú er. Það getur haft í för
með sér, að t. d. land eins og
Laos skapi eðlilegar samgöngur
milli hinna ýmsu héraða. Eins
og stendur er aðeins 15—26
kílómetra langur vegur í öllu
landinu.
Hér hafa einungis verið nefnd
nokkur dæmi.
Eftir hér um bil sjö ára und-
irbúning og rannsóknir er
Mekong-verkefnið komið á
þann rekspöl, að framkvæmdir
geta hafizt. Bygging orkuvera
er nú í fullum gangi í Thaí-
landi og Kambodju, og brátt
verður einnig hafizt handa í
Laos.
Mekong-nefndin hefur nú yfir
68 milljónir dollara (um þrjá
milljarða ísl. króna) til um-
ráða, og koma 45 af hundraði
þessa fjármagns frá löndunum
fjórum á bökkum fljótsins, en
afgangurinn kemur frá 20 ríkj-
um og þeim 12 sérstofnunum
Sameinuðu þjóðanna, sem boð-
ið hafa aðstoð sína. Q