Dagur - 23.12.1970, Blaðsíða 17

JÓLABLAÐ DAGS
17
má segja og er það víst mest að kenna
eða þakka píanókennaranum okkar,
sem í senn er mikill listamaður og
kennari og framúrskarandi maður.
Heldur þú, að byrja eigi snenima á
að kynna börnum eða unglingum
klassiska tónlist?
Það er mikil nauðsyn á, að auka til
muna tónlistarkennslú í barnaskólum.
Börn eru, að mínu áliti, mjög næm á
fyrstu skólaárunum. Ég tel, að tónlistin
geti bæði lífgað upp á annað nám og
flýtt fyrir andlegum þroska þeirra að
miklum mun. En kennslan þarf í senn
að vera góð og skemmtileg, og til þess
þarf sérmenntaða tónlistarkennara.
RAGNIIEIÐUR ÁRNADÓTTIR,
FRÁ HÚSAVÍK.
Ragnheiður Árnadóttir, Sörenssonar
frá Húsavík er 18 ára, rjóð í vöngum
og dökkhærð. Hún hóf snemma lítils-
háttar píanónám, en kom síðan til
Akureyrar og er á fjórða námsári í
Tónlistarskólanum.
Hvað æfir þú þig lengi á dag?
Svona frá fjórum upp í sex klukku-
stundir. Ég var komin í Menntaskólann
á Akureyri, en sá að ég gat ekki með
góðu móti stundað nám í báðum skól-
unum og kaus að halda áfram í Tón-
RagnheiÖur Arnadótlir.
listarskólanum, hætti því í M. A. en
held þó áfram tungumálanámi. Það
þarf að leggja sig vel fram við tónlist-
arnámið, til að ná góðum árangri.
I»ú ætlar, frétti ég, að fara utan til
frekara tónlistarnáms?
Já, ég ætla að reyna að komast inn í
Royal Academy of music, en hvort það
tekst veit ég ekki. Ég verð að treysta á
kennara minn í því efni. Hann hefur
sjálfur numið þar, mælir með skólanum
og ætlast til að mér takist þetta. Ég er
ákveðin að reyna þetta.
Og að námi loknu?
Það vantar marga tónlistarkennara,
og auk þess vil ég læra af því ég hef
svo mikla ánægju af tónlist. Þegar ég
hugsa um kennslustarfið kemur mér í
hug hve margir fara á mis við rétta
byrjun á tónlistarbraut og geta því í
raun og veru aldrei notið tónlistar til
fulls.
Aðstaða í Tónlistarskólanum?
Skólann vantar tilfinnanlega hljóm-
plötusafn, því að maður lærir svo mikið
á því að hlusta. Hins vegar er ágætt
hljómplötusafn í M. A., sem lítið eða
ekki er notað.. Þetta safn væri betur
komið í Tónlistarskólanum. Starf skól-
anna verður að tengja saman. Það er
ekki hægt að segja: „Hér lærum við
nytsöm fög, tónlistin á heima innan
Tónlistarskólans." Hún er og á að vera
óaðskiljanlegur hluti eðlilegs mann-
lífs. En af því ég er farin að finna að,
hlýt ég um leið að láta í ljósi sérstakt
þaklæti mitt til Tónlistarskólans fyrir
að gefa mér kost á námi hjá jafn ágæt-
um tónlistarmanni og Philip Jenkins
er.
ÞORGERÐUR EIRÍKSDÓTTIR,
AKUIÍEYRI.
Þorgerður Eiríksdóttir Stefánssonar
á Akureyri er 16 ára, nemandi í Tón-
listarskóla Akureyrar síðustu átta árin
og þroskuð eftir aldri. Hún er einn af
fjórum nemendum skólans, sem ætla
næsta skólaár að hefja framhalds-tón-
listarnám erlendis. Oft hefur hún kom-
Þorgeröur Eiríksdóttir.
ið fram sem undirleikari kóra og ein-
söngvara.
Tónlistarlíf í bænum?
Tónlistaráhugi almcnnings þyrfti að
vera miklu meiri. Og það er nauðsyn-
legt að koma tónlistarkynningu inn í
barna- og unglingaskólana. Um Tón-
listarskólann má kannski segja, að
starfskraftar hans séu tæplega nógu
vel nýttir. En hann hefur góðum kenn-
urum á að skipa, og aðalkennari minn,
Philip Jenkins, hefur fært tónlistar-
gleðina inn í skólann.
Er þér tónlistin mikils virði?
Tónskáldin hafa svo margt að segja
manni, ekki síður en önnur skáld og
tónlistin er alheimsmál, og fyrir þá
sem geta tekið á móti henni, er hún
sem æðri opinberun. Ég hlýt að svara
spurningunni játandi, vegna þess
yndisauka, sem ég á henni að þakka.
Tónlistin menntar, þroskar og vekur
okkur til umhugsunar.
Skólasystkini þín kvarta yfir því, að
plötusafn vantar í skóla ykkar?
Já, það vantar alveg tilfinnanlega
plötusafn, ennfremur er mikill hörgull
á nótum. Þá finnst mér, að tónheyrnar-
þjálfun þyrfti að vera meiri og almenn-
ari. Og jafnhliða hljómplötusafni, sem
að verulegu gagni má koma, þarf kunn-
áttumaður að skýra tónverkin. Og það