Dagur - 27.03.1981, Side 6

I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
■
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
„Það er trúin á veiðina
og að gefast ekki upp44
Mývatn hefur löngum verið
mikil matarkista og haidið
hungurvofunni frá mörgu heim-
ilinu í Mývatnssveit. Fyrrum var
veiði að vetrarlagi á isilögðu
vatninu stór hluti af þeim afla
sem á land barst, en hún skiptist
í dorgar- og netaveiði. Eru til
mörg dæmi þess, að f hörðum
árum hafi menn kornið úr ná-
lægum byggðarlögum, jafnvel
allt vestan úr Ljósavatnsskarði
til að dorga á Mývatni. Dorgin
er veiðiáhald sem var yfirleitt
smíðað úr horni, og þurfti að
vera búin taumi, sökku og öngli.
Helst átti hún að vera svo klökk,
að örlftið svignaði þegar silung-
urinn tók. Aðrir hlutar sem til
þurfti við dorgarveiði voru
dorgarskrína, maðkahorn eða
annað ílát undir beituna og ísa-
broddur, til að gera vakir.
Þótt margt hafi breyst í at-
vinnuháttum Mývetninga frá því
að veiði að vetrarlagi var stund-
uð sem mikilvæg „aukabúgrein“
og að undanfarin ár hafi verið
léleg veiðiár, er síður en svo að
veiðiskapur hafi lagst af. Eina
helgi um miðjan mánuðinn brá
Helgar-Dagur sér austur í
Mývatnssveit, og fylgdist þá
m.a. með veiðinni einn sólskins-
fagran laugardagsmorgun. AU-
margir voru að veiða þennan
dag, ýmist að vitja um net eða
renna dorg. Staldrað var við hjá
Sverri Tryggvasyni í Reynihlfð,
þar sem hann ásamt syni sínum
Héðni og sonarsyni Tryggva
voru að dorga skammt undan
Geiteyjarströnd. Eftir að hafa
veitt 2 silunga var farið að vitja
um netin. Dræm veiði var þenn-
an dag, en sólskinið og lognið
bættu það upp. Þó veiddist í
soðið og eftir að hafa snætt
glænýjan silung á heimili Sverris
voru lagðar fyrir hann nokkrar
spurningar.
Eru einhverjar takmarkanir í gildi
um veiðiskapinn í vetur?
„Já, Veiðifélagið hefur sett ýms-
ar reglur og ákvæði í sambandi við
veiðina í Mývatni. Félagið tekur
sínar ákvarðanir í nánu samráði við
Jón Kristjánsson fiskifræðing, sem
stundað hefur rannsóknir í Mý-
vatni undanfarin ár, auk þess sem
hann hefur verið ráðgjafi félagsins
hvað varðar allar friðunaraðgerðir.
Þannig var vatnið t.d. alfriðað frá
20. september til 1. febrúar, en þá
hófst veiðitímabil er stendur í fjóra
mánuði. í sambandi við netaveið-
ina fær hvert veiðiréttarbýli út-
hlutað ákveðnum kvóta, þar sem
kveðið er á um fjölda neta og afla-
magn. Þessi kvóti er reiknaður út
frá arðskrá, en hún byggist fyrst og
fremst á landstærð og fjölda býla.
Ekki eru nú allir sammála þessum
útreikningum. Kvóti þessi er mjög
lágur, t.d. fékk ég úthlutað 3 netum
og mátti veiða 70 bröndur. Þessi
lági kvóti byggist á rannsóknum
Jóns Kristjánssonar, en hann telur
vatnið illa á vegi statt í ár einkum
vegna mikils seiðadauða. Þessu er
ég hins vegar ekki sammála. Ég vil
meina að seiðin hafi flutt sig út í
Norðurflóa, en þar var mikið vart
við þau í dælingu kísilgúrsins.
Dæluskurðirnir eru allt að 8 m
djúpir og þar sem bleikjan er djúp-
vatnssilungur sækir hún í þá.
Norðurflóinn var orðinn mjög
grunnur og því vil ég ætla að þessi
dæling á kísligúr úr botni Mývatns
sé mjög til góðs fyrir bleikjustofn-
inn.
Hvað varðar þann kvóta, sem
úthlutaður var, tók það mig ekki
langan tíma að veiða upp í hann og
held ég að flestir hafi verið búnir að
veiða leyfilegt magn er hálfur
mánuður eða þrjár vikur voru
liðnar af veiðitímabilinu. Þetta er
mikið undir heppni komið, því
aldrei er að vita hvar silungurinn
heldir sig í það og það skiptið.
Þegar þessu tímabili lýkur verður
kvótinn endurskoðaður og þá sett-
ur nýr, sem mun standa að öllum
líkindum til hausts.“
I
I
I
I
I
I
I
[
I
I
I
I
I
I
I
V
Sverrir Tryggvason á dorg á Mývatnl, og ekki lét veiðin
á sér standa.
En hvað með dorgarveiðina,
hvernig hefur hún gengið?
„Dorgarveiðin hófst einnig 1.
6 -DAGUR
Vitjað um netin.
febrúar og fékk þá hver veiðirétt-
arhafi úthlutað einu veiðileyfi.
Eingöngu má veiða á laugardögum
og hámarksafli eru 10 silungar. Þeir
sem ekki hafa veiðirétt í Mývatni
geta keypt sér leyfi, annað hvort
einn dag eða alla laugardaga á
þessu fjögurra mánaða tímabili.
Þetta gildir fyrir alla hvort sem þeir
eru Mývetningar eða ekki. Veiði-
leyfin eru seld hjá Héðni Sverris-
syni á Geiteyjarströnd.
Dorgarveiðin í vetur hefur hins
vegar ekki verið nein að kalla má.
beitulausir. Rækjan virðist hins
vegar reynast vel sem beita.“
En hvað með veiðina í framtíð-
inni? A Mývatn eftir að ná sér aftur á
strik?
„Mývatn á að geta gefið miklu
meira en nú er, og er nauðsynlegt
að vinna að því með viðeigandi
ráðstöfunum. Meinið er hins vegar
það að alltaf koma dauðaár í átuna,
sem þýðir lélega veiði og enginn
hefur getað gefið viðhlítandi skýr-
ingu á. Er sennilegt að svo muni
verða áfram. Hins vegar er ég ekki
Þrtr ættliðir á dorg, Sverrir, Héðinn og Tryggvi.
Fram til þessa hefur lítið verið
reynt enda hefur ávallt staðið
þannig á að veiðiveður hefur verið
lélegt á laugardögum. Gott veiði-
veður er það þegar tíð hefur, verið
slæm en síðan hlánað, þannig að
ísinn er snjólaus og þíður, þá
á dorgina. Starfsmenn Kísiliðjunn
ar og Kröflu hafa sýnt'dorgárveið-
inni talsverðan áhuga og hafa
gaman af því að renna dorg, og ég
vil meina að dorgarveiði eigi eftir
að verða góð í vor. Það stendur
þannig á stærð á silungi í vatninu
núna. Er mál til komið því langt er
síðan verið hefur góð dorgarveiði í
vatninu
Hvað með veiðtaðferðir. Hafa
þœr eitthvað breyst <
„Nú eru kon
auðvelt er að'
algeng þykkt i
cm. Annað er
breyst en það <
eingöngu notn
daga var manr
skemmt á dorginri
ðustu árum?
rar, sem mjög
kir með, en
er um 70-85
sem hefur
Nú er nær
. f gamla
vegar oft
3ví þá veiddu
allir gamlir og grónit veiðimenn á
hvítmaðk, sem þeir geymdu uþpí
sér en hvitmaðkur pr lirfa fiski-
flugunnar.
Seinni part sumara lögðu menn
rusl og hræ í gryfju pg þöktu með
timbri og drasli. f jætta safnaðist
flugan og lirfurnar skfiðu út í jarð-
veginn. Á vetuma w þetta síðan
höggvið upp og þítífmni rétt áður
en farið var að veiða|‘
En hvað með rœkjúna, hafa menn
hana ekki upp í sér?
„Nei, en ekki >er þægt að neita
því, að mörgum hefur orðið það á
að eta beituna, þegar þeir hafa
orðið svangir og hafa því orðið
sammála því að leyfa aðeins dorg-
arveiði einn dag í viku. Margir eru
uppteknir í vaktavinnu, og þegar
veiðin er bundin við svona lítinn
afla skiptir það engu máli fyrir
ninn í vatninu. Þetta er varla
ra en ein fiskiönd etur á dag, og
ekki amast menn við því að hún fái
sitt. Dorgarveiðin er ákaflega
skemmtilegt sport þegar vel veiðist,
og ég er ekkert hræddur um að hún
muni lognast út af. Ungir Mývetn-
ingar hafa. sýnt henni mikinn
áhuga. Hins vegar sagði Stefán í
Haganesi, að það væri ekki sama
hver héldi í spottann. Staðreynd er
að sumir veiða ævinlega, og það er
vissu næmi að þakka, næmi fyrir
því að finna rétta staðinn, finna
staðinn á staðnum. Sá blettur getur
Héðinn með væna bleikju.