Dagur - 19.02.1982, Síða 2

Lesendahomið
Ótímabærar
ásakanir
Athugasemd við grein sem birt
var í Degi 11. febrúar s.l. um
fjárkaup og riðuvarnir.
í umræddri grein er haldið
fram fullyrðingum, sem ekki
eiga við nein rök að styðjast og
er það furðulegt að það skuli
vera bóndi í Svarfaðardal, sem
borinn er fyrir slíkum skrifum.
Hann heldur því fram að
bændur hér, sem riðu hefur orð-
ið vart hjá, hafi fengið eitthvert
tilboð frá því opinbera, ef þeir
biðu í eitt eða tvö ár og sneru sér
að einhverju öðru á meðan. Þá
ætti fjárstofninn líklega að vera
að mestu dauður eftir þann
tíma, en hvað ætli það opinbera
hafi ætlað sér?
Það er að skilja á frásögn
þessa nafnlausa bónda að það sé
vandaiaust að skipta um bú-
greinar árlega, en þetta eru
kenningar sem mætti ætla að
væri lítil hugsun á bak við og eiga
vart heima á prenti. Ég fullyrði
að ef þessi bóndi hefði eytt smá
tíma í að kynna sér þessi mál í
sambandi við fjárkaup og riðu-
varnir undanfarin ár, þá hefði
hann losnað við að gefa um-
ræddri grein slíka yfirskrift. Ég
vil benda á að heillavænlegra
hefði verið að fara fram á um-
ræðufund um þessi mál innan
hreppsins áður en hann lét frá
sér fara einhverjar kenningar,
eða ráð, gegn riðuveiki. Það ætti
að vera handhægt að fara fram á
að viðkomandi búnaðarfélag
stæði fyrir slíkum fundi. Riðu
verður ekki útrýmt með ein-
hverjum ásökunúm eða ádeilum
á bændur, sem orðið hafa fyrir
því að fá riðu í fjárstofn sinn, en
það er að skilja á áðurnefndri
grein að þessir bændur hafi sóst
eftir að fá slíkan fjanda í fé sitt
og vilji helst ekki missa hann
aftur.
Ég fullyrði að allir eru sam-
mála um að stuðla að útrýmingu
riðunnar, og er það hrein fá-
sinna að halda því fram að bænd-
ur búi við riðuna vegna þess að
þeir vilji ekkert gera til varnar
veikinni. Það rétta er að bændur
hér hafa komist að þeirri niður-
stöðu að sterkasta leiðin sé að
kaupa fullorðið fé til að losna við
riðuna úr stofninum, og hefur
það tíðkast nokkur ár með góð-
um árangri, en hins vegar hefur
það verið svo að örfáir menn
hafa gert allt sem þeir hafa getað
til að koma í veg fyrir slík kaup
og hafa menn af þeim sökum
neyðst til að láta lifa gimbrar,
sem oft hafa svo drepist strax á
öðrum vetri. Það er talað um í
áðurnefndri grein að fullorðið fé
sem keypt sé leiti á heimaslóðir,
en ég fuílyrði hins vegar að það
heyri til algjörra undantekn-
inga, ef.fé sem keypt hefur verið
hingað í Svarfaðardai Ieiti á
heimaslóðir.
Að lokum vil ég benda á að
riðuveiki er alvarlegra viðfangs-
efni en svo að henni verði útrýmt
með ótímabærum ásökunum í
fjölmiðlum. Hins vegar gætu
fræðslu- og umræðufundir kom-
ið mönnum að einhverju gagni
og að því ættu menn að stuðla.
Jón Þórarinsson,
Hræringsstöðum, Svarfaðardal.

Hugsað um hunda
á sunnudegi
Á dögunum var ég á gangi upp á
brekku. Það var sunnudagur -
veður var fagurt og fjöldi fólks
úti að ganga. Sumir leiddu börn
sér við hlið, pör hnýttu sig
saman eins og þetta væri þeirra
síðasta stund. Ég var nýbúinn að
eta góðan hádegismat og vissi
sem var að miklar líkur voru á
rjómapönnukökum með sultu-
taui um fjögurleytið.
Það var þá sem sá fyrsti birtist,
skömmu síðar kom annar í ljós
og sá þriðji, fjórði, fimmti, sjötti
og ég hætti að telja. Þeir voru af
öllum stærðum og gerðum,
sumir aflangir aðrir breiðir, en
allir vöktu þeir með mér
hrylling. Mér hefur nefnilega
aldrei þótt gaman af að horfa á
úrgang og allra síst úr hundum.
fflHEEHHHHSHHBHHHHHHHH^HBHEHHBHHHHHHEHHHHHHGHHHHHHHHEHHHBHHEHEHHHH
S
s
s
H
S
S
S
s
Magra línan frá Mjólkursamlagi
s
s
s
s
H
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
H
s
s
B
S
S
S
S
S
s
s
s
s
H
S
H
S
S
S
S
S
S
s
s
H
S
m
s
s
s
s
s
s
B
s
KOTASÆLA
Næringargildi í 100 g
eru u.þ.b.
Prótein 13,50 g
Fita 4,50 g
Kolvetni 3,00 g
Kalsium 0,96 g
Járn 0,03 g
Hitaeiningar 110,00
(440 kj.)
UNDAN-
RENNA
LETTMJÓLK
Næringargildi í 100 g er um það bil í 100 g. eru.þ.b.:
Hitaeiningar 35,00 Hitaeiningar 46
Prótein 3,5 g Prótein 3,5 g
Fita 0,05 g Fita 1,5 g
Kolvetni 4,7 g Kolvetni 4,7 g
Kalk 0,12 g Kalk 120 mg
Fosfór 0,09 g Fosfór 95 mg
Járn 0,2 mg Járn 0,2 mg
Bi -vitamin B2 -ö vitamin C -vitamin 15,00 ae 0,2 mg 0,5 mg Vitamín A, B-(, B^, C og D
SÆLUFARS
(4 skammtar)
400 g Kotasæla
1 gulrót
1 laukur
300 g kjötdeig
1 tsk salt
pipar eftir smekk
Hreinsið og rífið gulrótina og lauk-
inn. Hrærið pipar og salti vel
saman við kjötdeigið. Bætið Kota-
sælu, gulrót og lauk í. Smyrjið ofn-
fastfatmeðsmjöriogsetjiðdeigið Setjið sykurinn út
i. Bakið i ofm við 200 C i um 45
mín.
APPELSÍNUSÆLA
2(skammtar)
200 g Kotasæla
1 dl rjómi
1/2 ts ksykur
1 tsk vanillusykur
2 appelsínur
í rjómann og
þeytið. Afhýðið appelsínurnar og
skerið íbita, blandið þeim ásamt
ostinum saman við rjómann. Berið
fram kalt.
Fitusnautt - Hollt - Næringarríkt
s
H
SSSSSSHSHSSHHSHHHSSHSSHHHSSSSHSHSHSSHSHSSISHSSHSHSHSHSSSSSSSSSHS
2-DAGUR -19. febrúan 1982
Ég fór að tipla á milli og hef
sjálfsagt litið út í fjarðlægð eins
og balletdansmær er ég hoppaði
til vinstri og hægri, beint áfram
og gætti þes að stfga ekki alveg
niður.
Eftir að mestu ósköpin voru
afstaðin, fór ég að velta fyrir mér
hundum í bæjum og hundum í
sveitum. Ætli það sé ekki hálf-
gert hundalíf að búa sem hundui
í bæ? Vera bundinn á svölunum
eða fá ekki að fara út nema í
bandi? Hvernig ætli mér liði ef
húsbóndi minn væri kolsvartur
terrier og að ég væri hlekkjaður
niður við garðdyrnar - eftir því
væri beðið að ég lyki mér af? Og
hvernig er sú tilfinning þegar
mig langar til að hlaupa en get
það ekki - bandið skerst inn í
hálsinn og hindrar að ég komist
áfram.
Ekki veit ég hvernig hundar
hugsa, en hvort svo sem þeir geti
velt fyrir sér frelsi og hlekkjum
skiptir e.t.v. ekki öllu máli.
Annars er svo margt merki-
legt í sambndi við hunda og
menn. Eigendur hunda er t.d.
ekki skildugir til að sjá svo til um •
að hundarnir gangi með bleyju
svo þeir tefli ekki hvar sem vera
skal og ég hef orð sannsöguls
brekkubúa fyrir því að margir
hundaeigendur gangi með
skepnur sínar á einn ákveðinn
stað svo þær geti géngið örna
sinna. Börn íbúanna í hverfinu
leika sér á svipuðum slóðum,
sagði þessi heimildarmaður og
bætti því við að börn og hunda-
saur ætti tæplega vel saman.
í lok þessarar hugleiðingar
mætti varpa fram eftirfarandi
spurningu: Ef hundaeiganda er
leyfilegt að ganga út á hverjum
degi með skepnuna svo hún
megi létta á sér, hvað er á móti
því að ég fari á hverju kvöldi út
að næsta ljósastaur, hysji niður
um mig brækurnar og tefli þar
góða stund? Ég efa ekki að
fyrsta kvöldið mun lögreglan
mæta á staðinn og ég verð settur
inn, ákærður um brot á siðgæð-
islöjggj öfinni. En ég sé í sjálfu
sér ekki mikinn mun á þessu öllu
saman.
Með ósk um að hundar verði
bannaðir í bæjum.
Kær kveðja, Hundavinur.
• •
OrlítQ athugasemd
Kona nokkur hafði samband við
Dag og vildi gera örlitla athuga-
semd við lesendabréf þar sem
kvartað var undan ágangi ung-
linga á vélsleðum.
Sagðist konan álíta að véi-
sleðaakstur væri íþrótt ekki
síður en skíðamennska eða þess
háttar, og sagðist hún hafa orðið
vitni að því að skíðamenn í Hlíð-
arfjalli hefðu beinlínis verið
dónalegir við unglinga á vélsleð-
um sem hefðu þó ekki gefið neitt
tilefni til þess. „Þessir unglingar
verða einhversstaðar að fá að
stunda sína íþrótt“ sagði konan.
LystigarÖur
Glerárhverfis
Loftur Meldal skrífar: Ég
þakka frú Svanhildi Þorsteins-
dóttur fyrir greinargóða lýsingu
á hvað konur í kvenfélaginu
Baldursbrá í Glerárþorpi lögðu
á sig til bjargar sér og sínum. Á
þeim tíma var mikil fátækt á
flestum heimilum þar um slóðir.
Og sýnir það mikinn stórhug hjá
konunum, þegar þær lögðu í
hina miklu trjárækt, sem mun
vera einsdæmi hjá svo fátæku
íélagi.
Nú skora ég á hina nýju bæjar-
stjórn sem kosin verður í vor að
sýna ekki minni stórhug heldur
en kvenfélagið Baldursbrá, og
koma þeim umbótum í
framkvæmd, sem þarf til þess að
garðurinn geti borið heitið Listi-
garður Glerárhverfis. Jón Rögn-
valdsson var búinn að gera til-
lögur og teikningar þar um og
ættu þær að geta orðið til leið-
beiningar.
12/2 1982
Loftur Meldal.