Dagur - 26.11.1982, Blaðsíða 4

ÚTGEFANDI: ÚTGAFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
RITSTJÓRNARSlMAR: 24166 OG 24167
SlMI AUGLÝSINGADEILDAR OG AFGREIÐSLU: 24222
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARM.: HERMANN SVEINBJÓRNSSON
BLAÐAMENN: ÁSKELL ÞÓRISSON OG GYLFI KRISTJÁNSSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRlMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI: JÓHANNES MIKAELSSON
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT H.F.
Störf fyrir alla -
ísland án atvinnuleysis
„Hvar í veröldinni gæti það gerst annars stað-
ar en á íslandi að heill þingflokkur ber fram
vantraust á ríkisstjórn og klofnar síðan sjálfur í
sundur áður en vantrauststillagan kemur til
umræðu á Alþingi. Það hefði mátt ætla að for-
ysta Alþýðuflokksins hefði eitthvað lært af
frumhlaupinu haustið 1979, þegar flokkurinn
sleit stjórnarsamvinnunni og hljóp frá mikil-
vægum vandamálum óleystum á versta tíma,
m.a. óafgreiddum fjárlögum," sagði Alexand-
er Stefánsson, þingmaður Framsóknarflokks-
ins í ræðu sinni í umræðum um vantrauststil-
lögu kratanna.
„Eins og alþjóð veit var núverandi ríkis-
stjórn mynduð eftir brotthlaupsævintýri Al-
þýðuflokksins að undangengnum vetrarkosn-
ingum. Tilurð hennar bjargaði þingræðinu,
eftir margra vikna árangurslausar viðræður
forystumanna allra stjórnmálaflokkanna.
Stefna hennar tók fyrst og fremst mið af þeim
þýðingarmestu efnahagsmarkmiðum fyrii
þjóðfélagið, að rétta við atvinnuvegina sem
komnir voru í þrot og tryggja með því atvinnu-
öryggi um allt land, jafnframt því að hamla
gegn verðbólgu og efla félagslega uppbygg-
ingu í landinu, “ sagði Alexander ennfremur.
Hann rakti síðan þann árangur sem ríkis-
stjórnin hefur náð, þ.á.m. að halda uppi fullri
atvinnu, koma á miklum efnalegum og félags-
legum framförum. Hann sagði að það fengi
engin þjóð staðist sem yki innflutning um 6%
á sama tíma og útflutningur drægist saman
um 17%. Öllum landsmönnum væri ljóst að hér
væri alvara á ferðum og nauðsynlegt að
spyrna við fótum um sinn. Viðnámsaðgerðirn-
ar sem fælust í bráðabirgðalögum ríkisstjórn-
arinnar væru lífsnauðsyn miðað við ástandið
sem nú ríkti. Síðan sagði Alexander:
„Þjóðin vill að stjórnmálamenn láti þjóðar-
heill ganga fyrir persónulegum vígaferlum.
Þjóðin þarfnast sterkrar samstöðu um róttæka
viðnáms- og uppbyggingarstefnu. Það verður
að bregðast hart við af ábyrgð og festu til að
bægja frá atvinnuleysi. Við framsóknarmenn
leggjum því áherslu á algjöran forgang
atvinnumála á næstu misserum undir kjörorð-
inu: Störf fyrir alla - ísland án atvinnuleysis.
í umræðum hér á Alþingi og í ýmsum fjöl-
miðlum hafa komið fram furðulegar kenningar
gegn höfuðatvinnugreinum þjóðarinnar, sjáv-
arútvegi og landbúnaði. Það er rík ástæða til
að standa sterkan vörð um þessa atvinnu-
vegi.“
Alexander sagði síðan að um iðnaðarupp-
byggingu hér á landi væru allir sammála, sem
betur færi. Hann sagði að stefna framsóknar-
manna hafi alla tíð verið framfarir um landið
allt.
LONDON
„Viö hefðum átt að fara strax í gær, ekki taka sénsinn á að það
yrði hægt að fljúga í dag. Reynslan af „beina þotufluginu“ til
Kaupmannahafnar sem varð svo rútuferð til Reykjavíkur
hefði nú átt að kenna mönnum lexíu.“ - „En veðrið átti ekkert
að verða svona, það átti í mest lagi að verða rigning eða slydda
seinni partinn í dag, en ekki hríð strax að morgni.“ - „Þeir vita
nú ekkert í sinn haus þessir veðurfræðingar.“
Eitthvað á þessa leið voru um-
ræður nokkurra Lundúnarfara
Ferðaskrifstofu Akureyrar, þegar
komið var inn á Akureyrarflug-
völl og þess beðið að ákvörðun
yrði tekin um hvort hægt yrði að
fljúga eða ekki. Þegar fólk vakn-
aði að morgni brottfarardagsins
var nefnilega kominn töluverður
snjór, sá fyrsti á vetrinum, og loft-
ið var hvítt af hríð. Það var auð-
vitað hringt inn á flugvöll og svör-
in voru þau að Gísli vildi að menn
mættu rétt fyrir átta. Bjartsýnis-
maðurinn. Ákvörðun um að taka
leigubíl fram á völl var breytt. Það
borgaði sig nú engan veginn að
borga leigubíl fram og til baka ef
hægt var að fara á eigin bíl.
„Hverniger
bjórinníLondon,
ha,ha“
Flugvélin sem flytja átti fólkið til
Keflavtkurflugvallar beið reyndar
á vellinum, hafði komið kvöldið
áður. Hins vegar var of dimmt til
að hægt væri að taka á loft. Gísli
var á þönum milli afgreiðslusalar-
ins og flugturnsins, brosandi og
glaðbeittur, en sumir þóttust sjá
áhyggjuhrukkur í bland. Skyndi-
lega sáu farþegarnir að starfs-
menn á vellinum voru farnir að
klifra upp á vélina og síðan hófust
þeir handa við að sópa af henni.
Eitthvað \ ar að gerast. Sumir far-
þeganna töluðu um að fara og
hjálpa þeim, nota litlu fataburst-
ana sem FA lætur farþegum sín-
um í té, ásamt saumnálum og
tvinna. Brúnin fór að léttast.
Þá var að hringja í vinnufélag-
ana og biðja þá að sækja bílinn út
á völl. „Hvernig er bjórinn í
London, ha, ha,“ var það fyrsta
sem vinnufélaginn sagði er hann
heyrði hver var að hringja, þóttist
þess fullviss að ekkert yrði úr
ferðinni. Ánægjan var skamm-
vinn og hægt var að nudda honum
til að ná í bílinn.
„Ætli þeirséu
meðDallas
hjá BBC?“
Þegar í loftið var komið sagði einn
af spaugsamari farþegunum:
„Eini gallinn við þetta er að missa
af Dallas á miðvikudaginn. Ætli
þeir séu nokkuð með Dallas hjá
BBC?“ Nú var hægt að spauga,
ekkert eða að minnsta kosti næsta
fátt gat stöðvað þennan hóp Ak-
ureyringa sem var á leið til stór-
borgarinnar London. „Við getum
bara stoppað í kortér í fríhöfn-
inni,“ sagði Gísli forstjóri FA,
„því þotan er búin að bíða það
lengi eftir okkur.“ Það var því
minna keypt í fríhöfninni en upp-
haflega var ætlað og bjórinn
langþráði varð að bíða þess að
komið yrði um borð í þotuna.
Hann reyndist bara þeim mun
bragðbetri og ferðin reyndar öll
mun skemmtilegri fyrir það, að
um tíma leit út fyrir að ekkert yrði
úr henni.
Maturinn í þotunni reyndist
ágætur en svipaður og oftast áður.
Kaffið var hins vegar ódrekkandi
og freyjurnar sögðu skýringuna
vera þá, að „kanarnir" sem önn-
uðust áfyllingu vatnsins blönduðu
gjarnan klór í það. Hvort ein-
hverjir hafa misst lit innanvert við
að drekka bleikiefnið skal ósagt
látið.
London erstór-
merkileg borg
Þegar kom að London Internatio-
nal hótelinu fengu ferðalangarnir
tíma til að koma sér fyrir og síðan
var boðað til fundar með farar-
stjóranum, Pétri Maack. Þar var
lagt á ráðin um hvað gera skyldi
sameiginlega og gagnlegar upp-
lýsingar gefnar þeim sem voru
|j
í|
rl
st

4 - DAGUR - 26. nóvember 1982