Dagur - 26.11.1982, Blaðsíða 5

Dagur - 26.11.1982, Blaðsíða 5
þama í fyrsta sinn. London er stórmerkileg borg. Fjölmargir þeir sem víða hafa far- ið segja að þeim líði hvergi betur í erlendri borg en einmitt í London. Þar er gott að versla, þótt verðlag sé almennt ekki mjög lágt. Skemmtana- og menningar- lífið er óvíða með meiri blóma. Kvikmyndahúsin standa í röðum og sýna hverj a nýj a stórmyndina á fætur annarri. Umferðakerfið í borginni er magnað, einkum neð- anjarðarlestirnar. Það tekur svo- lítinn tíma að læra á þær og nokkrir lentu í lengri ferðalögum en ætlað var í upphafi. Þegar menn eru hins vegar komnir upp á lagið vildu þeir helst að alls staðar væru neðanjarðarlestir. Það er virkilega þægilegt að láta þær vagga sér og horfa á fólkið, eins mismunandi og það getur verið, af öllum kynþáttum. Hvílík ósköp sem til er af fólki sem maður hefur enga minnstu hug- mynd um - hvernig því líður, hvernig það hagar sér og hvaða þrár búa í brjóstum þess. Margurnettur fóturinn blár og bólginn Fyrsta kvöldið var farið á ölkrá, öðru nafni pub, og í leiðinni gefn- ar leiðbeiningar um hvernig nota skyldi neðanjarðarlestirnar eða túburnar, eins og sumir kölluðu þær. Þetta varð nú lengri sýni- kennsla í notkun lestanna en ætl- að hafði verið í upphafi. Sumir voru svo lengi að ná þessu að þess þurfti með, eða þennig leit farar- stjórinn á málið, eða þannig! Á öðrum degi fóru flestir ef ekki allir út að versla. Þarna eru slík ókjör af verslunum að bara það eitt getur valdið vandræðum, að ekki sé talað um stærð þeirra sumra. Að komast yfir að kynna sér vöruúrval í einu „stórmaga- síni“ er á við fjórar ferðir upp og niður Laugaveginn með viðkomu í öllum verslunum í hvert sinn. Það fannst að minnsta kosti sumum. Margur nettur Akureyr- arfóturinn var orðinn bólginn og blár áður en yfir lauk. Að kvöldi þessa dags fóru flestir að sjá söng- leik með miklu dansívafi og róm- uðu menn mjög list þeirra sem þar komu fram. Æðislegur plokk- fiskurfram- reiddurískel Á þriðja degi sem var fimmtudag- ur var farið í skoðunarferð með enskum leiðsögumanni (túlkað fyrir þá sem á þurftu að halda). Skoðað var það allra merkilegasta í London og flest tengdist að sjálf- sögðu kóngafólki, lífs eða liðnu. Minnisvarði um þennan eða hinn, þessi var hálshöggvinn þarna og á nákvæmlega þessum bletti stóðu þau Díana og Kalli þegar þau gengu í það heilaga. Dýrleg til- finning að standa þar og láta sig dreyma um . . . Díönu . . . eða Kalla . . .? Það er nú meira kóngastandið á þessum blessuðu Bretum. Annars eru þeir ágætir. Um kvöldið var horft á Song og Dances eftir Andrew Loyd Webber. Að kvöldi næsta dags fór hóp- urinn á veitingahús með skemmti- atriðum. Staður þessi er skoskur og nefnist Caledonian. Þar var mikið af fjörugu fólki og Akur- eyringarnir létu ekki sitt eftir liggja. Þarna voru þjóðlegir réttir bornir á borð og minntu þeir einna helst á saltkjötssúpu, síðan kom æðislegur plokkfiskur fram- reiddur í skel, þá slátur sem var í kryddaðra lagi og loks The Haggis. Fín máltíð og vín með eins og menn gátu torgað. Myndir og texti: H.Sv. Beðið eftir neð»njarðariest. Afbrígði af fugladansinum og fallegir fætur á Gísla Undir borðum sýndu fararstjór- inn og forstjórinn nýja útgáfu af fugladansinum. Þetta afbrigði dansskóla FA lýsir því þegar ungt par hittist og öllu því sem gerist í framhaldi af því. Stórskemmtilegt afbrigði af fugladansinum. Mátti vart á milli sjá hvort skemmtiatr- iði stjóranna eða ráðinna skemmtikrafta staðarins voru betri. Þeir fyrmefndu tóku sér meðal annars á leigu skotapils, en til þess að sýna nú samstöðu með Skotunum tímdu þeir ekki að leigja háa viðeigandi sokka nema á annan. Pétur fékk þá þar sem Gísla fannst hann sjálfur vera með ögn faliegri fætur, sem þyldu betur að vera berir. Sokkar Péturs voru hins vegar ekki með neinni tá, enda voru þeir ódýrari þannig. Skotarnir voru ósköp hrifnir af því hvað þessum mörlöndum tókst vel að vera þjóðlega skoskir. Þeir hefðu hins vegar að líkindum ekki hrifist eins af einum úr hópn- um sem fór inn í eina dýrustu verslun heims, Harrods, þar sem yfirstéttin og kóngafólkið verslar, og keypti sér gulltannbursta. Frá ýmsu fleiru mætti segja úr þessari ferð, öðru ekki eins og gengur. Þó má svona í lokin geta þess að aðeins tveir úr hópnum lentu í því að á þeim var gerð vopnaleit á Heathrowflugvelli á heimleiðinni, undirritaður og Þóroddur Jóhannsson. Heyrðist þá hljóð úr horni. „Það er athygl- isvert að þeir leita bara á fram- sóknarmönnum. ■adrheÍMun. Baragerð vopna- leitáfram- sóknarmönnum? Erom við i réttri leið? Hvemig á að rata þetta? Gluggað í kort af London. 1 kvennafans. ÍferióvÖftíBöf' f - ÐÁQÍlR- S

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.