Dagur - 07.04.1983, Síða 6

Byssubláminn kominn
lii Eyfjörð
Hjalteyrargötu 4, sími 25222
Bóka- og málverkauppboði,
sem fyrirhugad var 9. apríl, verður frestað til laugardagsins
30. apríl af óviðráðanlegum ástæðum. Þeirsem hug hafaá
að koma munum á uppboð verða að snúa sér til uppboðs-
haldara fyrir 15. apríl.
Bárður Halldórsson, Jón G. Sólnes,
löggiltir uppboðshaldarar.
Jazzdansstudio Alice
Glerárgötu 26 (áöur Pallas)
Sex vikna námskeið hefst á mánudaginn,
H.apríl.
★ Konur, byrjendur og framhald.
★ Jane Fonda prógram.
★ Sturtur og sauna.
Upplýsingar og innritun í síma 25590 milli kl. 6 og 8 e.h.
Afhending skírteina fer fram sunnudaginn 10. apríl kl.
6-8 e.h. að Glerárgötu 26.
Framhaldsnemendur komi með skírteini sm.
Við minnum á að utankjörstaða-
atkvæðagreiðslan er hafin
Stuðningsmenn
B-listans:
Kjósið tímanlega ef þið hafið ekki tök á að
kjósa á kjördag. Hafið samband við skrifstof-
una ef þið vitið um einhverja stuðningsmenn
sem ekki verða heima á kjördag.
Úlfhildur Rögnvaldsdóttir og Steinunn Sigurðardóttir sjá um
utankjörstaðaatkvæðagreiðsluna hér í kjördæminu. Síminn
er 26440.
Toppþvottavélin
Tvöfaldur legubúnaður-afburða ending.
Staðgreiðsluverð 13.950 krónur.
Óseyri 6, Akureyri. Pósthólf 432 . Sími 24223
6 - DAGUR - 7. apríl 1983
Ólafur Rafn Jónsson og Danielle Somers
í bréfi til dómsmálaráðherra:
Hæstaréttardómurinn
jafngildir eigna-
upptóku án bóta
Ólafur Rafn Jónsson og Danielle Somers, sem gert var með hæsta-
réttardómi að flytja úr eigin íbúð að Þingvallastræti 22 á Akureyri
innan þriggja mánaða, hafa ritað ítarlega greinargerð um deilurnar
milli íbúa hússins, afskipti lögreglunnar og bæjarfógetaembættis-
ins á Akureyri af málinu „með ósk um og eindreginni beiðni til
dómsmálaráðherra að hann grípi hið bráðasta til allra tiltækra ráða
til að leiðrétta það óheillaástand“ sem skapast hefur ■ réttarfars-
legu tilliti. í yfirliti sem þau hafa gert um það sem fram kemur í
greinargerðinni til dómsmálaráðherra segir: „Af ofangreindu er
Ijóst að við höfum engan veginn átt þess kost fyrir íslenskum
dómstólum að ná rétti okkar, en til er dómsstig ofar íslenskum
dómstólum og þar er mannréttindadómstóll Evrópu og trúlega er
orðið tímabært að leita á þann vettvang þegar svo er komið að
Hæstiréttur íslands hefur látið sér sæma að kveða upp úrskurð sem
jafngildir eignaupptöku án bóta sem hlýtur að teljast einsdæmi í
réttarfarssögu, því að án skiptingar á eigninni, sem aldrei hefur
verið gert í samræmi við lögskipuð samþykki bygginganefndar, er
okkur ógerningur að selja . . .“
í greinargerð Ólafs og Danielle
til dómsmálaráðherra er rakinn
aðdragandi þessa máls og þar
koma fram harðorðar ásakanir í
garð lögregluyfirvalda á Akur-
eyri, sem þau telja ekki hafa verið
óvilhöll í meðferð málsins frá
upphafi. Þau leggja mikla áherslu
á að upphaf allra þessara deilna sé
ólögleg skipting hússins við Þing-
vallastræti 22 sem ekki hafi á sín-
um tíma fengið lögboðið sam-
þykki lóðarskrárritara og bygg-
ingayfirvalda á Akureyri. Þrátt
fyrir þessa vankanta hafi starfs-
maður bæjarfógetaembættisins á
Akureyri þinglýst afsali þegar
miðhæð hússins var seld í fyrsta
skipti. í síðara afsali til þeirra
hjóna hafi hins vegar verið breitt
yfir þetta með löglegum stimpl-
um. Hins vegar hafi þau ekki vit-
að um þetta heimildarleysi fyrir
skiptingu húseignarinnar fyrr en
fyrir skömmu.
Endurbygging íbúðar
kölluð
skemmdarverk
Upphaf alls þessa rekja þau til
þess að eftir að þau keyptu mið-
hæðina í Þingvallastræti 22 hafi
komið í Ijós mjög mikill raki í
íbúðinni. Öll einangrun, sem var
reiðingur, hafi verið ónýt og þar
hafi þrifist alls kyns skorkvikindi.
Hafi ekki verið um annað að ræða
en nánast að endurbyggja íbúðina
og m.a. að rífa innri veggi og ein-
angrun. Áður en dómur vegna
meintra leyndra galla á íbúðinni
hafi fallið þeim í óhag hafi þau
byrjað framkvæmdir og fengið til
iðnaðarmenn. Þá hafi lögreglan á
Akureyri farið að venja komur
sínar á staðinn vegna kæra sem
bárust frá meðeiganda hússins um
að verið væri að fremja skemmd-
arverk á húsinu. Lögreglan hafi
iðulega gert tilraunir til að stöðva
framkvæmdir og „þess var vand-
lega gætt að skila inn skýrslum
með fyrirsögn á þessa leið:
„Skemmdarverk á fasteigninni
við Þingvallastræti 22“ eða
„Áframhaldandi skemmdarverk
á fasteigninni við Þingvallastræti
nr. 22“. Ljóst er að væru þessar
fyrirsagnir réttar væri nú fimm
árum eftir að framkvæmdir hófust
næsta lítið eftir af eignarhluta
okkar. Staðreyndir tala hins vegar
sínu máli og okkur hefur tekist
þrátt fyrir lögregluaðgerðir og
tálmanir yfirvalda að endurein-
angra næstum alla íbúðina,“ eins
og þau segja í greinargerðinni til
dómsmálaráðherra.
Furðaði á áhuga
lögregluliðsins
„Okkur furðaði ætíð mjög hversu
mikinn áhuga lögreglulið bæjar-
ins hefur haft á öllum fram-
kvæmdum og vorum farin að
halda að tíðar heimsóknir þeirra
væru af einhverjum faglegum
toga spunnar.
Hæst náði þó áhugi þeirra og
elja þegar lögreglumönnum tókst
að flæma smið frá verki við
ísetningu á gluggum og þetta af-
■ rekuðu þeir án þess að hafa þó í
höndum nokkurn úrskurð frá fó-
getaembættinu,“ segir ennfremur
í greinargerðinni. í samtölum við
þau hjón hafa þau bent á að þessi
vilji lögreglunnar til afskipta af
málinu kunni að tengjast því að
lögreglumaður hafi leigt hjá kær-
anda þegar þetta var.
Varðandi skiptinguna á íbúð-
inni segja þau í greinargerðinni:
„Hið eina skjal sem þar er að
finna um fasteignina, eftir því sem
við höfum komist næst, er leigu-
lóðarsamningur, samþykktur af
bygginganefnd sem lýsir húsinu
nr. 22 við Þingvallastræti sem tví-
býlishúsi í óskiptri eign mótaðila
okkar, en hann hefir aldrei fengið
leyfi bygginganefndar til skipting-
ar á umræddri lóð eða fasteign
þrátt fyrir öll ákvæði laga og bygg-
ingasamþykkta og annarra reglu-
gerða sem krefjast slíks leyfis."
Þau segja að einmitt hin undar-
lega skipting hússins hafi skapað
íbúum hússins algerlega óþolandi
ástand. Augljóst sé að bygginga-
nefnd hafi aldrei samþykkt, svo
dæmi sé nefnt, að gerð yrði íbúð
sú í kjallara hússins sem svo er
nefnd og veldur annarlegri sund-
urhólfun í öllum kjallaranum.
Saklaus fórnarlömb
kerfisins
Þau átelja bæjarfógetaembættið á
Akureyri fyrir að hafa brotið regl-
ur með því að þinglýsa skjölum
sem ekki höfðu tilskilda stimpla
og uppáskrift byggingayfirvalda.
Fleiri atriði koma fram í greinar-
gerðinni til dómsmálaráðherra og
síðan segir: „í Ijósi þess sem að
ofan greinir virðist okkur það
koma úr hörðustu átt að við, sem
erum saklaus fórnarlömb kerfis-
ins, skulum sakfelld með þeim
einstæða hætti sem Hæstiréttur ís-
lands sýndi með nýgerðum dómi
sínum. Okkur var af mótaðila okk-
ar í útburðarmálinu og af hálfu
fógetaembættisins skapað ger-
samlega óþolandi og fáránlegt
ástand til að búa við. Enda hafa
lög og reglur verið brotin á okkur
hvað eftir annað af þeim aðilum
sem síst skyldi ætlandi slíkt
hlutverk."
Síðan rekja þau lið fyrir lið
hæstaréttardóminn og gefa sínar
skýringar á því sem þar kemur
fram. Þau telja hæstarétt nær ein-
göngu hafa dæmt út frá málsskjöl-
um þar sem aðeins önnur hlið
málsins hafi komið fram. Þau
fjalla um trúnaðarbrot læknis sem
hafi komist í sjúkraskýrslu Dani-
elle og í framhaldi af því hafi sög-
ur verið farnar að ganga um bæinn
um heilsufar hennar. Þrátt fyrir
fyrirmæli ríkissaksóknara og heil-
brigðisráðherra, sem þá var
Magnús H. Magnússon, um að
mál þetta skyldi upplýst var
skýrsla aldrei tekin af lækninum,
sem þau telja hafa brotið trúnað
og sem sannaðist fyrir sakadómi á
Akureyri að hefði fengið skýrsl-
una í hendur. Þessi sjúkraskýrsla
er nú hjá landlækni og Danielle
hefur ekki fengið að sjá hana. Um
þetta segja þau meðal annars í
skýrslunni að „sökudólgurinn,
náskyldur mótaðila, sleppur ger-
samlega við öll óþægindi."
Hæstiréttur fylgir
lögleysunni
í blindni
„Þetta eru staðreyndir sem tala
sínu máli um hvernig komið er
fyrir réttarfari á íslandi. Væntan-
lega er nú ljóst orðið af ofan-
greindu hver hefir ofsótt hvern.
Og athyglisvert hlýtur það að telj-
ast að Hæstiréttur íslands skuli
st'ðan fylgja eftir lögleysunni í
blindni," segir á einum stað. Þá
segir einnig:
„Rangt er það með öllu í dómi
Hæstaréttar Islands að „Ekki hafa
stefndu þó reynt að fá hlut sinn að
þessu leyti réttan eftir löglegum
leiðum.“ Til sönnunar viðleitni á
undanförnum árum má meðal
annars nefna fyrirspurn okkar til
byggingafulltrúa og bæjarlög-
manns frá 1977.“ Fleiri atriði
nefna þau einnig í þessu sam-
bandi.
Fleira verður ekki rakið úr
greinargerð Ólafs Rafns og Dani-
elle til dómsmálaráðherra. Þau
hafa ráðið sér belgískan lögfræð-
ing til að annast málið fyrir sig ef
til þess kemur að reynt verði að
áfrýja málinu til mannréttinda-
dómstólsins. Þá má þess geta að
þau hafa nýlega kært meinta ólög-
lega skiptingu hússins og afskipti
yfirvalda vegna þinglýsinga afsala
til ríkissaksóknara.
Mannréttindi
á Islandi
Segja má um þetta mál að „Sjald-
an veldur einn þá tveir deila“. Nú
mætti ætla að málið væri úr sög-
unni þar sem Hæstiréttur hefur
dæmt og þeim dómi verður ekki
áfrýjað og nokkuð mikið þarf til
að koma svo málið verði endur-
upptekið fyrir réttinum. Þar sem
Ólafur Rafn og Danielle hafa fært
fram rökstudda gagnrýni á dóms-
kerfið, þ.á m. Hæ»tarétt og einn-
ig bæjarfógetaembættið á Akur-
eyri og lögregluna á Akureyri, en
dómur Hæstaréttar byggir að
mestu á gögnum frá þessum aðil-
um, þykir rétt að leyfa nokkru af
þeirra málstað að koma hér fram.
Hér er ekki lagður dómur á hvað
sé rétt eða rangt í þessu máli, en
undirritaður leyfir sér að efast um
að öll kurl hafi komið til grafar í
málsmeðferð Hæstaréttar.
„Víst er að augu hins siðmennt-
aða heims beinast nú að stöðu
mannréttinda á íslandi og það
ekki að ástæðulausu," segja Ólaf-
ur Rafn og Danielle í bréfinu til
dómsmálaráðherra. Þau ætla sér
nefnilega að vekja eins og kostur
er athygli innlendra og erlendra
fjölmiðla á því þegar þau verða
borin út úr eigin íbúð eftir tæpa
þrjá mánuði. H.Sv.