Dagur - 10.02.1984, Blaðsíða 7

6 - DAGUR -10. febrúar 1984
10. febrúar 1984 - DAGUR - 7
Húsvíkingar þurfa ekki að kvíða framtíðinni á skíðasviðinu.
Pað sannfærðumst við Dags-menn um er við lituðumst um í
skíðabrekkunum í„Fjalli‘(þeirra einn góðan veðurdag í vik-
unni sem leið. Allir þeir sem þar renndu sér virtust fullnuma
íþeirri kúnst að renna sér á ógnarhraða í villtu stórsvigi niður
brekkurnar og þetta var þeim mun undarlegra eftillit er tekið
til þess að skíðakapparnir voru allir á aldrinum átta til níu
ára. Svo mikill var líka áhuginn hjá þessum skíðaprinsessum
og -prinsum þeirra Húsvíkinga að þau brunuðu alltafbeint að
lyftunni og síðan upp aftur. Það fór ekki sekúnda til spillis en
okkur tókst þó að trufla krakkana með lagni og fara viðtöl við
nokkur þeirra hér á eftir. Einnig er rætt við þjálfara þeirra,
Norðmanninn Karl Skramovsky og Sigurð Prastarson, lyftu-
vörð og umsjónarmann.
Þeir Haukur Viðarsson og
Heiðar Smári Þorvaldsson,
báðir níu ára, báru sig fag-
mannlega að þegar við báðum
þá að stilla sér upp fyrir
myndatöku. Báðir voru þeir
snöggir að kippa af sér skíðun-
um og lyfta þeim upp að hætti
Stenmarks og annarra skíða-
snillinga og þeir tóku ekki illa
í smáspjall.
- Ég byrjaði að fikta á skíðum
þegar ég var fimm ára, segir
Haukur, sem nú æfir með keppni
í huga. Það sama á við um Heið-
ar Smára en hann bætir því þó
við að ennþá sé þetta mest vegna
ánægjunnar.
- Það kunna flestir krakkanna
í skólanum á skíði, segir Heiðar
eins og ekkert sé sjálfsagðara á
Húsavík, þar sem skíðabrekk-
urnar eru við húsdyrnar, ef svo
Haukur Viðarsson og Heiðar Smári Þorvaldsson. má að orði komast. - ESE.

„Fremur
lítill snjór
í vetur“
— segir Sigurður
Prastarson, annar
tveggja lyftuvarða í
skíðalandi Húsvíkinga
Sigurður Þrastarson heitir ann-
ar af lyftuvörðunum í skíða-
landi Húsvíkinga en hann hitt-
um við í skíðabrekkunum þar
á dögunum.
„Það hefur verið fremur lítill
snjór hjá okkur í vetur, og í hlák-
unni á dögunum tók svo mikið
upp að ekki mátti miklu muna að
við yrðum að loka. Annars er
meiri snjór í stöllunum hérna
sunnar og þar er diskalyfta og
önnur þar fyrir ofan sem nær al-
veg upp á fjallstopp."
Sigurður sagði að mikil aðsókn
væri í skíðabrekkurnar og krakk-
arnir væru geysilega áhugasöm.
Um það sannfærðumst við er við
fylgdumst með þeim yngstu þar
sem þau komu á fleygiferð niður
brekkurnar og þau voru ekki að
hafa fyrir því að stöðva sig. Það
var farið í fallegan boga og beint
í lyftuna aftur og svona endurtók
sagan sig... gk-. Sigurður Þrastarson, lyftuvörður.
„Skiljum ekki allt“
en lærum samt, segja „sínumar“ þrjár
- Eg var sex ára þegar ég fór
fyrst að læra á skíði og þá var
ég alltaf á hausnum. Núna
kemur það hins vegar sjaldan
fyrir, sagði Pálína Guðrún
Bragadóttir, 9 ára í samtali við
Dag.
Ekki sagðist Pálína lengur
muna hver hefði kennt henni á
skíði en líklega hefðu það verið
foreldrarnir.
- Ég hef keppt nokkrum sinn-
um og einu sinni vann ég í stór-
svigi. Það var á Andrésar Andar-
leikunum á Akureyri, sagði Pál-
ína.
Með Pálínu í brekkunni voru
þær Jónasína Lilja Jónsdóttir og
Regína Sigurgeirsdóttir, báðar 9
ára.
- Það er orðið nokkuð langt
síðan ég lærði á skíði, segir
Jónasína og Regína segist fyrst
hafa stigið á skíði þegar hún var
tveggja ára.
- Þá datt ég á hausinn, segir
hún en harðneitar að slíkt komi
oft fyrir nú.
- Okkur finnst þjálfarinn
góður. Við skiljum að vísu ekki
allt sem hann segir, en hann get-
ur kennt okkur á skíði. Það er
aðalatriðið, segir Jónasína.
- ESE.
„Pabbi minn
kenndi
mér“
- Hún kom á fleygiferð niður
brekkuna og það var greinilegt
að hún var ekki að fara á
skíðum í fyrsta skipti. Áður en
hún skellti sér í lyftuna aftur
náðum við að kalla til hennar
og biðja hana að doka aðeins
því við vildum fá stutt spjall.
„Ég heiti Arna Ásgeirsdóttir
og er 8 ára,“ sagði hnátan er við
höfðum króað hana af. „Ég var
pínulítil þegar ég fór fyrst á skíði
en það var hann pabbi minn sem
kenndi mér, hann var einu sinni
í Skíðaráði.“
- Arna sagði það misjafnt
hvað hún færi oft á skíði í hverri
viku. „Ég reyni að fara eins oft
og ég get því þetta er alveg voða-
lega gaman og það eru flestir
krakkar hérna í brekkunum að
æfa sig,“ sagði hún og nú mátti
ekki dvelja lengur.
Arna spjallar við blaðamann Dags.
Skíða-
prinsar
. og
pnnsessur
á skíðum
á
Húsavík
„Engin hœtta á
að stíma
beint á tré<(
- segir skíðaþjálfarinn
Karl Skramovsky frá Noregi
- Það sem er aðalkosturinn við að vera á skíðum hér á Húsa-
vík og reyndar á íslandi yfírleitt, er það að útsýnið er gott og
það er engin hætta á að stíma beint á næsta tré, sagði Norð-
maðurinn Kari Skramovsky, þjálfari skíðafólksins á Húsavík
er við náðum tali af honum. Karl var þá rétt nýkominn niður
brekkuna og svona rétt til að undirstrika það að engin hætta
væri á ferðum, hafði hann skilið stafína við sig efst í brekk-
unni.
Karl Skramovsky er frá Töns-
berg í Noregi og þar hefur hann
að undanförnu starfað sem skíða-
þjálfari. Hann hefur mikla
reynslu og A, B og C stig sem
skíðaþjálfari sem verður að telj-
ast mjög gott miðað við þær
kröfur sem Norðmenn gera til
skíðaþjálfara. Karl kom til Húsa-
víkur 2. janúar sl. en ráðningar-
tími hans er út apríl.
- Ég kann frábærlega vel við
mig hérna. Brekkurnar eru
góðar, nemendurnir eru góðir og
fólkið er gott og allar aðstæður til
fyrirmyndar. Eftir því sem ég hef
best séð þá þurfa íslendingar
ekki að skammast sín fyrir skíða-
brekkurnar og kunnáttuna, sagði
Karl en auk þess að renna sér í
brekkunum á Húsavík þá hefur
hann brugðið sér á skíði í Blá-
fjöllum og líkaði vel.
Flestir skíðamennirnir sem
Karl þjálfar eru á aldrinum 7-17
ára og hann og forsvarsmenn
skíðaíþróttarinnar ætla sér stóra
hluti á Landsmótinu á Akureyri
um páskana.
- Við mætum sterk til leiks og
við stefnum að því að vinna Ak-
ureyringana og sem flest verð-
laun, sagði hinn geðþekki þjálfari
að lokum. - ESE.
MYNDIR OG TEXTI
ESE/gk-.