Dagur - 20.02.1984, Blaðsíða 2
2 - DAGUR - 20. febrúar 1984
í
*
Vegna ruglings á myndum birtist
þessi spurning aftur.
Hvad er skemmti-
legast ad gera?
(Spurt á Besta bæ
á Húsavík)
Sirrý Kata, 4 ára:
Róla og vega salt.
Þórunn Hilda, 5 ára:
Veit ekki. Kannski aö pússla.
lóna Björk, 5 ára:
Aö vera heima og sofa.
Eyrún Ýr, 5 ára:
Sofa og leika mér þegar ég er
ekki sofandi.
Kristján, 5 ára:
Leika mér inni.
- segir
„Dalvíkingar eru upp til hópa
mjög gott fólk og það er gott
að vera hér,“ sagði Snorri
Finnlaugsson bæjarritari á
Dalvík en hann er viðmælandi
okkar í dag. Snorri flutti ásamt
fjölskyldu sinni til Dalvíkur í
september árið 1982 og hefur
því verið búsettur þar í um eitt
og hálft ár.
„Við höfðum aldrei búið hér
áður, ég hef aðallega átt heima í
Reykjavík en var þó í sveit í Mý-
vatnssveitinni í 8 sumur og þar
kynntist ég konu minni Sigríði
Birgisdóttur," segir Snorri. Við
spurðum hann í hverju starf
bæjarritara væri aðallega fólgið
og hvort hér væri ekki um yfir-
gripsmikið starf að ræða.
„Jú það er óhætt að segja að
svo sé. Bæjarritari hefur á hendi
skrifstofustjórn á skrifstofu
bæjarins, yfirumsjón með bók-
haldi og fjármálum bæjarins og
bæjarsjóði. Pá er bæjarritarinn
fulltrúi bæjarstjórans og stað-
gengill hans þegar bæjarstjóri er
fjarverandi. Pað er því í mörg
horn að líta í þessu starfi.“
- Snorri var búsettur á Akur-
eyri í nokkurn tíma áður en hann
tók við bæjarritarastarfinu á
Dalvík, og margir muna senni-
lega eftir honum sem knatt-
spyrnudómara en hann dæmdi
talsvert og var línuvörður. Hefur
þú hætt því eftir að þú fluttir til
Dalvíkur?
Snorri Finnlaugsson bæjarritari á Dalvík
Nei, ég dæmdi talsvert í fyrra
fyrir ungmennafélagið hér. Hins
vegar reikna ég með að það verði
minna um slíkt næsta sumar,
aðallega vegna þess að ég byrjaði
að byggja sl. sumar.“
- í>ú ert sem sagt ekkert á leið-
inni frá Dalvík?
„Nei, það eru ekki nein áform
uppi um slíkt, enda hefur okkur
líkað mjög vel hér.“
- Hvað með félagslíf á Dalvík,
er það blómlegt?
„Já, það er óhætt að segja að
svo sé, það mætti segja að eini
gallinn væri sá að hér sé of mikið
af félögum þannig að kraftarnir
vilja dreifast um of. Hér eru
lionsklúbbur og kiwanisklúbbur
sem hafa öflugt starf, það er mik-
il drift í hestamannafélaginu en
því miður hefur starf ungmenna-
félagsins ekki verið mjög blóm-
legt að undanförnu. Hins vegar
er mikill vilji fyrir því að gera
stórátak í því máli núna og er
unnið að því að rífa starfið þar
upp.
Eg er starfandi í stjórn ung-
mennafélagsins núna og er í
lionsklúbbnum, þá fer alltaf mik-
ill tími í bæjarmálin og pólitískt
starf þótt ég hafi verið minna í
því en oft áður. Konan mín er
starfandi í hestamannafélaginu
en ég hef lítið sinnt því þótt ég
myndi ramba á hvað væri fram og
aftur á hesti ef ég ætti að fara á
bak.“
- Finnur þú fyrir einangrun,
t.d. yfir vetrarmánuðina?
„Nei ég hef ekki fundið fyrir
slíku og sakna ekki neins. Að
vísu eigum við bæði okkar
skyldfólk að langmestu leyti fyr-
ir sunnan, en við höfum eignast
hér góða kunningja og vini sem
bæta það upp.“
mmtm
Snorri Finnlaugsson.
Hver ber ábyrgð á sl íku?
Háttvirta bæjarstjórn.
Ég las í Degi 12. október í haust,
bréf til bæjarstjórnarinnar. Mér
Óviðunandi
ástand
SGS hringdi:
Mig langar að koma á framfæri
kvörtun yfir óviðunandi ástandi í
símamálum Læknamiðstöðvarinn-
ar á Akureyri. Ég hef að undan-
förnu þurft að ná sambandi við
minn lækni, en það er ekkert grín
að ná símasambandi við lækna-
miðstöðina. Ég hef setið við sím-
ann klukkustundum saman, án
þess að ná sambandi. Samkvæmt
því sem símastúlkurnar hafa sagt
mér, loksins þegar ég hef náð
sambandi, þá er ástæðan sú að
álagið er mikið á vissum tímum
dagsins, símalínurnar eru of fáar
miðað við lækna og sjúklinga-
fjölda. Þetta tel ég að sé óviðun-
andi ástand og þeim til skammar
sem ábyrgð á því bera. Hugsið
ykkur ef einhver þarf nú að ná í
stöðina vegna skyndilegra veik-
inda. Vonandi verður bætt úr
þessu hið bráðasta.
er forvitni á að vita hvort beiðni
þessa hógværa bréfritara hefir
verið eða verður tekin til greina.
Ég var að sá sumarblómafræi í
dag. Venjulega hlakka ég til að
fylgjast með plöntunum vaxa upp
og sjá þær skreyta garðinn minn
allt sumarið. í fyrrasumar varð ég
fyrir miklu tjóni af völdum katt-
anna, sem alls staðar eru að
snuðra og klóra, á þann hátt, sem
bréfritarinn lýsti. Það er sorglegt
til þess að vita að fámennum hópi
kattaeigenda skuli haldast það
uppi að sleppa þessum gæludýr-
um sínum lausum á lóðir granna
sinna og skrautbeð bæjarins. Það
dylst víst engum hvar köttur hefir
verið að verki, sem sér vegsum-
merkin.
Það er aumt til þess að vita að
ég og aðrir garðeigendur skuli ár
eftir ár verða fyrir ágangi katta
og hunda nágranna sinna. Yfir-
leitt þýðir ekki að kvarta við eig-
endurna, sem ekki taka í mál að
það sé þeirra gæludýr, sem
óþrifnaðinum og tjóninu valdi.
Mér finnst það beinlínis skylda
bæjaryfirvalda að vernda meiri-
hluta bæjarbúa fyrir ágangi
minnihlutans. Setja stranga
reglugerð varðandi þessi gæludýr
og sjá til að henni sé hlýtt. Pers-
ónulega finnst mér að eitthvað
hljóti að vanta í það fólk, sem
ekki getur neitað börnum sínum
um að bera heim hvolp eða kett-
ling og krefst ekki af þeim að þau
gæti þessara leikfanga sinna. Að
minnsta kosti skortir þar tillits-
semi við nágrannana.
Sum af þessum dýrum eru
hreinlega vanrækt. Merkilegt að
Dýraverndunarfélagið skuli láta
málið afskiptalaust. Ég var að
lesa nýlega í sunnanblaði um 60
ára hundabann í Reykjavík. Og
svo er einn ráðherranna kominn
í heimspressuna út af óleyfilegum
hundi.
Pá er að mínu mati betra eins
og gert var í Kópavogi að bærinn
leigði sér skotmann til að eyða
köttum, sem flæktust um.
Hér í bæ kemur það of oft fyrir
að kattarnóran sé lokuð úti í
óveðrum vetrarins jafnt sem á
sumardegi. Og mér finnst ljótt að
heyra að sandkassar barnanna
séu notaðir fyrir salerni gæludýra
nágrannanna. Og hver ber
ábyrgð á slíku?
Dagur birti grein 30. janúar,
sem heitir Snúður eða hunds-
haus. Ég vil biðja okkar ágætu
bæjarstjórn að verða sér úti um
þessi blöð, 12. október og 30.
janúar og taka þau með sér á
bæjarstjórnarfund og ræða síðan
þessi vandamál þegna sinna.
Kannski ég gæti þá aftur farið að
hlakka til sumarsins.
Bæjarbúi.
Hönnunargallar
Haukur Ívarsson, hringdi:
Nú í hlákunni að undanförnu
hefur komið greinilega í ljós að
hönnuðir okkar í gatnagerð hafa
svo sannaríega gert ýmis mistök
á undanförnum árum.
Ljósasta dæmið um þetta eru
mót Hlíðarbrautar og Hörgár-
brautar. Þar myndast alltaf
„stöðuvatn" þegar hlánar og um
það er vart fært á venjulegum
bílum. Væri ekki ráð að gera
eitthvað til úrbóta í þessu til-
tekna dæmi, þannig að sömu
leiðindin þurfi ekki að endurtaka
sig oft á ári?