Dagur - 09.04.1984, Blaðsíða 4
4 - DAGUR - 9. apríl 1984
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR:
STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
SÍMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 130 Á MÁNUÐI -
LAUSASÖLUVERÐ 18 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
HERMANN SVEINBJÖRNSSON
RITSTJÓRNARFULLTRÚI:
GlSLI SIGURGEIRSSON
BLAÐAMENN:
EIRlKUR ST. EIRlKSSON OG GYLFI KRISTJÁNSSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRlMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDlS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASlMI: 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
Úlfaldinn sem
varð til úr engu
Á íþróttasíðu DV fyrir skömmu gat að líta þungar
ásakanir í garð frjálsíþróttafólks okkar, hafðar eftir
sundmanni nokkrum. íþróttafólkinu er þar borið á
brýn að það noti örvandi lyf í stórum stíl til þess að
ná sem bestum árangri. Þar er ýjað að ýmsum
óskemmtilegum hlutum án þess að nefna nöfn né
rökstyðja á nokkurn máta.
í Morgunblaðinu birtist síðan svargrein frá frjáls-
íþróttamanni sem lýsti furðu sinni yfir þessum
skrifum. Krafðist hann þess að ákveðin nöfn yrðu
nefnd í þessu sambandi svo að saklausir lægju ekki
undir grun. Þessu svaraði sundmaðurinn á þann
veg að þau ummæli sem eftir honum voru höfð í DV
væru að meira og minna leyti misskilin og rangtúlk-
uð.
Síðan hefur þetta leiðindamál verið orðum aukið
stig af stigi, nær eingöngu í DV, en önnur blöð ein-
ungis verið vettvangur þeirra sem reynt hafa að
svara óhróðrinum. En það er erfitt að slást við
skugga. Æsifregnimar hafa enn sem komið er enga
áþreifanlega undirstöðu. „Fréttirnar" byggja á um-
mælum manna, oft rangtúlkuðum, um að þeir hafi
heyrt eitt og annað hjá hinum og þessum og þar
fram eftir götum, án þess að nöfn séu nefnd. Og þar
með liggja allir íþróttamenn undir grun. Þá fyrst
kastaði þó tólfunum þegar fréttir, um að handknatt-
leiksmenn hefðu tekið inn örvandi lyf í ein 7 ár og að
knattspyrnumenn væru einnig sekir í þessum
efnum, birtust í DV á fimmtudaginn.
Þessi umræða er ekki málefnaleg. Hún er lág-
kúruleg og stórlega varasöm. Tilhæfulausar sögu-
sagnir og munnmæli eru færð í fréttabúning með
sölusjónarmið blaðs að leiðarljósi. Hver er til-
gangurinn með að sá frjókornum efa og tortryggni í
huga lesandans?
Við megum aldrei gleyma því að það er æði stór
hópur fólks, sérstaklega ungs fólks, sem lítur upp til
þessa íþróttafólks okkar og tekur það sér til fyrir-
myndar. íþróttafólkið sýnir okkur hinum hverjum
árangri hægt er að ná með þrotlausri ástundun, elju
og þolinmæði. Þetta sama fólk sætir nú þungum
ásökunum sem eru þannig fram settar að mönnum
vefst tunga um tönn. Menn verða að gera sér grein
fyrir því að sá blettur sem fellur á ímynd þessa fólks
í huga almennings verður ekki svo auðveldlega út-
máður né aftur tekinn. Lítil klausa á íþróttasíðu
þess efnis að um mistúlkun hafi verið að ræða fer
fram hjá þorra manna. Eftir situr í vitundinni feita
letrið, æsifregnin, þótt tilhæfulaus sé. Um þetta
höfum við allt of mörg sorgleg dæmi á undanförnum
árum.
Látum staðreyndirnar tala sínu máli. Á flestum
mótum, smáum sem stórum, eru keppendur lyfja-
prófaðir. íslenskt íþróttafólk hefur aldrei verið stað-
ið að því, enn sem komið er, að nota hormónalyf sér
til framdráttar. Það hefur látið sér nægja þá orku
sem í því sjálfu býr. Sú orka hefur oftlega nægt til
þess að koma nafni íslands í heimsfréttirnar.
- Já, skelfing getur moldin rokið í logninu.
B.V.B.
„Sök bítur sekan“
— Svar til Jón Sigurðarsonar frá Ystafelli
„Og slitin og forn eru föt mín og Ijót,
að flíka þeim lengur ég skeyti ekki hót. “
Þannig lætur þjóðskáldið,
Stephan G. Stephansson, Ingjald
í Hergilsey svara Berki hinum
digra forðum, þegar hann sótti að
Ingjaldi með ofurefli liðs og hót-
aði honum limlestingum eða líf-
láti nema hann framseldi skjól-
stæðing sinn, Gísla Súrsson.
Svipuð orð vildi ég gera að
mínum sem svar við hótunum
þínum í lok greinar þinnar,
„Skynsemi og sleggjudómar“,
sem birtist í Degi fyrir nokkru.
Þú vitnar þar í símtal sem þú
áttir við mig nokkru áður. Reiður
varstu þá, og mér sýnist að lítt
hafi þér runnið reiðin ennþá. Það
skyldi þó aldrei vera, að sök bíti
sekan? En verst finnst mér þó, að
í grein þinni örli nokkuð á oflát-
ungshætti og jafnvel hroka, og
það þykir mér alltaf fara ungum
mönnum illa.
Aldrei hefur mér dottið í hug
að þú mættir ekki hafa þínar eig-
in skoðanir á álveri við Eyja-
fjörð. Og það ætla ég að biðja
Hólmfríði frænku þína að athuga
líka, um leið og ég þakka henni
fyrir greinina í Degi, og fyrir
ötula baráttu kvennaframboðsins
á Akureyri gegn þessum vágesti.
Ekki af ótuktarskap
Það er sárt að sjá á eftir ungum
og efnilegum í dauðann, en það
getur þó verið enn sárara að
horfa á eftir þeim til glötunar eða
óhæfuverka. Það er satt, að ég
trúði fréttaflutningi fjölmiðla um
þátt þinn og tillöguflutning í
þessu álmáli. Enda var ekki
ástæða til annars, því að ekki
hafðir þú gert neina tilraun til að
leiðrétta þá túlkun, sem þér hefði
þó verið í lófa lagið, ef þú hefðir
séð ástæðu til þess.
En það skyldi þó aldrei vera,
að þér hafi ekki verið eins leitt og
þú lætur, að hægt væri að túlka
mál þitt á fleira en einn veg? En
það verð ég að segja þér í trún-
aði, að ég hef alltaf haft and-
styggð á þeim sem leika tveim
skjöldum og eru hvergi heilir.
Það getur vel verið, að dóm-
greind mín og skynsemi sé ekki
upp á marga fiska - um það er ég
ekki fær að dæma, því að fáir
geta verið dómarar í eigin sök.
Enda hlaut ég ekki aðra menntun
en farskóla fyrir fermingu og síð-
an tveggja vetra nám í Lauga-
skóla. Þar voru þá að vísu af-
burða kennarar, svo sem Leifur
Ásgeirsson síðar prófessor, ein-
hver allra vandaðasti maður sem
ég hef kynnst, Þorgeir Svein-
bjarnarson frá Efstabæ, Páll H.
Jónsson, og fleiri. Við nemendur
frá þessum tíma stöndum í eilífri
þakkarskuld við þessa kennara
fyrir þá andlegu og félagslegu
uppbyggingu sem þeir veittu
okkur.
En ég vil afbiðja mér þá hugs-
un þína að grein mín hafi verið
skrifuð af ótuktarskap í þinn
garð. Eðli mitt og upplag er
þannig að ég hef alltaf trúað á
hina gróandi jörð og reynt að
rétta því veika, fátæka og smáa
hjálparhönd, hafi ég komið því
við - en lítt skriðið eða smjaðrað
fyrir höfðingjum, eða þeim sem
teldu sig vera það.
Allt mælir
gegn álveri
Mér sárnaði meira en lítið að þú
skyldir láta kumpána eins og t.d.
Halldór Blöndal, koma þeirri
flugu í munn þér, að samvinnu-
menn á Akureyri færu að biðja
um álver við Eyjafjörð. Mér
finnst að ekki þurfi neina meðal-
skynsemi eða dómgreind til að
sjá að óvíða muni vera verri land-
fræðilegar aðstæður til að setja
niður álver en þar. Enda hafa
flestar athuganir bent í sömu átt.
Hvergi er veðursæld meiri eða
búskapur með meiri blóma en
þar. Alls kyns úrvinnsla og iðn-
aður úr landbúnaðar- og sjávar-
afurðum er þar ríkuleg, og á þó
vonandi fyrir sér að vaxa að mun.
Ánægjulegt hefur verið að heyra
í fjölmiðlum að undanförnu, að
Iðnaðardeild Sambandsins hefur
gert stóra samninga, bæði við
Sovétmenn og Bandaríkjamenn
um sölu á ullar- og skinnavöru.
Þar munu margar íslenskar hend-
ur fá atvinnu á næstunni.
Það getur vel verið að það
verði flokkað undir þingeyskt
mont, en ég er þeirrar skoðunar
að íslendingar séu alltof vel gefn-
ir og menntaðir til að standa um
eilífð við útlenda álpotta og skara
þar með stórum járnkrókum í
glóðirnar - rétt eins og sagt var
að fordæmdar sálir gerðu forðum
hjá myrkrahöfðingjanum sjálf-
um.
Ég get heldur ekki séð, að þeir
samningar sem gerðir hafa verið
um orkusölu til erlendrar stóriðju
hingað til séu á þann veg, að þeir
sem að þeim hafa staðið þurfi að
geipa mikið af frammistöðu
sinni. Og lítið finnst mér hafa
orðið úr upphlaupi Guðmundar
G. Þórarinssonar í fyrravetur í
orkusölumálum. Því mun ekki
þurfa mikla skynsemi eða dóm-
greind til að sjá að varla þurfi að
tíunda stóriðju við Eyjafjörð á
næstunni, ef bíða á eftir hagstæð-
um orkusölusamningum.
Losaðu þig undan
áhrifavaldi illra afla
Ég hafði alltaf talið þig í hópi
okkar náttúruverndarmanna, og
þeirra sem unna hinni gróandi
jörð, eins og þú áttir uppruna til,
og ég ætla að vona, eftir sjálfs þín
sögn, að þú verðir þar áfram. En
þá mátt þú heldur ekki vera að
nudda þér utan í innlenda eða út-
lenda hrægamma, sem bíða þess
í ofvæni, að bráð reki á fjörur
þeirra þar sem þeir geti á sem
auðveldastan hátt matað
gogginn. Og gáðu að því að þeir
lykta margir illa, þessir fuglar. Ég
held að þú ættir að losa þig sem
fyrst undan áhrifavaldi þeirra,
hverjir sem þeir reynast vera,
sem um alla þræði halda að
tjaídabaki og kippa síðan í spott-
ana.
Og að lokum vil ég segja við
þig, Jón minn, og samvinnufólk
við Eyjafjörð: Verið heil og sönn
í orði og athöfnum og villið ekki
á ykkur heimildir, því í hinni
helgu bók stendur: „Vei, yður,
þér hræsnarar.“ En bregðist þið
á örlagastund, þá hygg ég að einu
gildi á hvorum staðnum þið skar-
ið í glóðirnar.
Grænavatni, 31. mars 1984
Sigurður Þórisson.
Tveir meistarar - Gylfi Þórhallsson t.h. nýbakaður Norðurlandsmeistari í skák afhendir Kára Elísyni nýbökuðum
Akureyrarmeistara í skák, sigurlaunin. Gylfi var handhafi Akureyrarmeistaratitilsins árið 1983. Mynd: ESE.