Dagur - 25.07.1984, Blaðsíða 6

6-DAGUR-25. julí 1984
Svalbarðseyri er ekki
mjög stór staður, en
hefur þó vaxið beil-
mikið á undanförnum
árum. Það undarlega
við Svalbarðseyri er að
þar er lífið ekki fiskur,
heldur kjöt og franskar
kartöflur. Þar er næg
atvinna og er Kjöt-
vinnslustöðin stærsti
atvinnurekandi staðar-
ins. Blaðamenn Dags
brugðu sér yfir á Eyr-
ina og hittu að máli
framleiðslustjóra
Kjötvinnslunnar, Sæv-
ar Hallgrímsson kjöt-
iðnaðarmann, og sagði
hann okkur frá starf-
seminni og öllu því
helsta er á döfinni
væri.
„Hér er kjötvinnsla og við
framleiðum allar helstu kjötiðn-
aðarvörur, sláturhús er hér og
kartöfluverksmiðjan, auk þess er
starfrækt mötuneyti á staðnum
og þar borða nú um 50-60
manns. Við erum með allar hefð-
bundnar kjötvörur og það gengur
vel. í sumar hefur marinerað kjöt
verið mjög vinsælt og yfirleitt allt
tilbúið kjöt. Ég tel það fylgja í
kjölfar þess hversu vinsælt er
orðið að grilla. Fólk vill fá kjötið
tilbúið beint á grillið. Hvað
kjötvinnsluna varðar, þá er ekk-
ert nýtt á döfinni í augnablikinu,
en við erum alltaf að þróa og
bæta og það verður að taka sinn
tíma.“
0 Allt í blóma
- Hvenær byrjaðir þú að vinna
hér?
„Það var fyrir 8 árum.“
- Hvernig var starfseminni
háttað þá?
„Það var nú eiginlega ekkert
þá.“
- Fyrst var ekkert og svo
komst þú?
„Það má kannski segja það.
Það unnu hér örfáir menn við af-
greiðslu á kjöti sem seit var til
Akureyrar þegar beðið var um
það. Fyrir 8 árum var byrjað að
byggja upp og það tekur alltaf
langan tíma. Að vinna markað
og kynna vöruna er mikilvægt
mál og eins gott að ana ekki út í
neitt. Það borgar sig að hafa
traustan grunn að byggja á. Okk-
ur hefur tekist vel að kynna okk-
Þaðmáse
að her se
allt í blóma
— Dagur í heimsókn hjá Kaupfélagi Svalbaröseyrar
Hér er verið að saga lærissneiðar.
ur og við erum orðnir þekktir.
Það má segja að allt sé í blórna."
- Hver er helsti markaður fyr-
ir vörur ykkar?
„Fransman kartöflurnar fara
um allt landið og svo er um aðrar
vörur líka, að vísu ekki í sama
mæli. Það fer mikið suður, við
sjáum algerlega um Hagkaup á
Akureyri og einnig flytjum við
mikið af vörum bæði austur og
vestur á firði.“
- En.hráefnið, hvaðan kemur
það?
„Það er mest héðan af Strönd-
inni og utan úr Höfðahverfi.
Einnig er Fnjóskadalur á okkar
svæði. Kaupfélagið á Svalbarðs-
eyri er með útibú í Vaglaskógi,
Illugastöðum og á Fosshóli. Við
sendum vörur á alla þessa staði
og fáum hráefni þaðan.“
- Hvað vinna margir við
þetta?

Kartöflurnar á lokasprettinum. Þama er þeim pakkað í neytendapakningar.
„Starfsfólk í kjötvinnslunni er
um 25, síðan eru 6 í kartöfluverk-
smiðjunni og í mötuneytinu eru
2.
- Þið skapið þá mikla atvinnu
á staðnum?
„Já, við gerum það. Við getum
útvegað öllu skólafólki á staðn-
um vinnu, þ.e.a.s. þeim sem
komnir eru yfir fermingu. Við
miðum við það að taka ekki
yngra fólk í vinnu. Það er ekkert
atvinnuleysi hér. Við tökum bæði
við strákum og stelpum, en það
er þó meira af kvenfólki hér. Þær
eru í pökkun og að tína beinaflís-
ar úr kjöti og annað slíkt. Viljið
þið bara ekki koma og skoða
þetta allt saman, þá skiljið þið
þetta betur?“
# Rúllupylsa og
hrásalat
Hófst þá ferð okkar um yfirráða-
svæði Sævars. Fyrst komum við
að nýstárlegri hamborgaravél.
Búið var að setja nokkra ham-
borgara á bakka og var þeim rúll-
að inn í vélina. Þeir komu síðan
pakkaðir og verðmerktir út eftir
eina hringferð um vélina. Þá var
það marineraða kjötið. Stúlka sá
um að veiða 3-4 sneiðar upp úr
tunnu og setja á bakka og þar til
gerðar umbúðir utan um. Næst
komum við að borði hvar sátu
nokkrar stúlkur og fóru fimum
höndum um rúllupylsukeppi.
Fyrst liggur rúllupylsan flöt á
borðinu og stúlkurnar rúlla henni
upp og reyra saman með sérstöku
garni. Síðan er rúllupylsan skorin
niður í sneiðar og pakkað í lítil
og nett áleggsbréf sem við kaup-
um úti í búð. A leið inn í frysti-
geymsluna gengum við framhjá
nautaskrokkum allvænum er
biðu örlaga sinna, að verða að
hamborgara eða fínasta veislu-
mat alltént, lenda þeir einhvers
staðar á borðum landsmanna og
renna ljúflega niður. Við sáum
það á þeim!
Það var ansi kalt í frystigeymsl-
unni og ekki fýsilegt að vinna þar
berfættur í skónum. Okkur
fannst ótrúlegt að nokkur maður
gæti hafst við þar inni í 10 mínút-
ur, hvað þá heilan dag, eins og
okkur var tjáð. Og ekki einu
sinni í sérhönnuðum galla. Sævar
sagði að yfirleitt væri mönnum
funheitt þarna inni og fannst okk-
ur það mátulega trúlegt. Að vísu
er hægt að geyma um 30 þúsund
skrokka í geymslunni og því
Sævar Hallgrímsson framleiðslu-
stjóri.
sjálfsagt nóg að gera við að stafla
þeim upp.
Það var verið að ganga frá í
mötuneytinu er okkur bar að
garði. Hafði verið siginn fiskur í
hádeginu og sagði Sævar að allur
matur væri góður sem boðið væri
upp á þar, sama hvað það væri. í
mötuneytinu fer fram hrásalats-
gerð í tengslum við Kjötvinnsl-
una. Hrásalatið er sent um land
allt og þykir gott. í hverri viku er
gert hrásalat ú 6-8 pokum af káli
og vegur hver poki 25 kíló, þann-
ig að magnið er töluvert. Salatið
er síðan gert eftir kúnstarinnar
reglum eins og það heitir.
Úti á plani fyrir framan Kjöt-
vinnsluna var verið að lesta flutn-
ingabíl. „Við höfum 4 bíla í
stöðugum ferðum,“ sagði Sævar.
„2 fara til Reykjavíkur, 1 til Ak-
ureyrar og síðan er 1 í ferðum
hér um sveitirnar."
# Fransman á ferð
Við ljúkum ferðinni með sali-
bunu í gegnum kartöfluverk-
smiðjuna.
„Fransman kartöflurnar hafa
gengið mjög vel og hafa skapað
sér töluverðan sess meðal
landsmanna. í dag er síðasti dag-
urinn sem við vinnum úr gömlu
hollensku kartöflunum frá fyrra
ári. Við erum að bíða eftir nýjum
íslenskum kartöflum og það er
mjög gott útlit með góða upp-
sprettu. Þó að komi frost nú á