Dagur - 07.08.1986, Blaðsíða 8

8 - DAGUR - 7. ágúst 1986
af erlendum vettvangi
Hugvtoamleg
björgun
Síðasti flótti franska flóttakon-
ungsins Michel Vaujour úr
fangelsinu Santé í París var
meistarastykki. í þetta skipti
sótti konan hans hann í þyrlu.
Af því að hann hafði ekki
gert neitt annað allt sitt líf en að
stela peningunt frá ókunnu fólki
var annað heintili Michel
Vaujour, 35 ára, í frönskum
fangelsum árum santan. Reynd-
ar yfirgaf hann fangelsið aðeins
einu sinni löglega eftir að hafa
afplánað sinn tíma. Pá var hann
I7 ára og var áður búinn að
komast í kast við lögin vegna
bílþjófnaðar.
Annar dómur hans var vegna
innbrots á bensínsölustað. Þá
endaði fangelsisvist hans nteð
flótta. Þá var hann 23ja ára.
Hann náðist aftur ári síðar en
flúði enn þegar hann var 25 ára.
Hinn stutta tíma sem Vauj-
our naut frelsis lét hann greipar
sópa svo mjög unt eignir hinna
almennu borgara að þegar hann
var 26 ára hlaut hann 15 ára
fangelsisdóm. Eins og venju-
lega sat hann eitt ár inni, flýði
og náðist aftur.
Dóntgæslumenn urðu trylltir
yfir fjórða flótta hans árið 1979.
Vaujour dró allt í einu upp
byssu í réttarsalnum, lokaði sex
verði þar inni og flúði með
dómarann sem gísl.
Pegar lögreglan fann vopnið
seinna meir brá henni í brún.
Byssan var tálguð úr sápu og lit-
uð með bleki.
í þetta skipti entist frelsið
lengur. í tvö ár leitaði flótta-
konungurinn uppi afskekkt
bankaútibú í Norður-Frakk-
landi. Áður hafði hann notað
vatnsbyssu við ránin en nú byrj-
aði Itann að skjóta. Við banka-
rán í september 1981 særði
hann öryggisvörð. Stuttu síðar
var hann handtekinn fyrir sunn-
an París. í bílskúrnum hjá hon-
urn fann lögreglan 38 byssur,
dínamít, ósvikna lögregiubún-
inga og fölsuð skilríki.
Vinkona hans, Nadine
Bourgain, var líka handtekin
með honum. Hún hafði kynnst
Vaujour í ránsferðunt hans.
Það var ekkert hægt að sanna á
þessa yfirlætislausu, grönnu
konu, sem hafði verið dæmd
þrisvar áður. Hún var látin laus
eftir að þau höfðu gifst í fang-
elsinu og Nadine hafði eignast
dóttur.
Maður hennar var fluttur til
þeirra fanga sem best var gætt.
Hann sat inni í Norður-Frakk-
landi þar sem öryggisgæsla var í
hámarki. Jafnvel þótt honum
væri nteinuð útivist, hann væri
settur í einangrunarklefa og að
alltaf væru góðar gætur hafðar á
konu hans þegar hún kom að
heimsækja hann, fundust fljót-
lega í klefa hans þráður og
sprengiefni.
Vaujour, sem nú átti að af-
plána 28 ár, var fluttur til París-
ar í hið illræmda Santé fangelsi.
Þetta rúmlega hundrað ára
fangelsi var talið algjörlega
þjófhelt.
Svo var það einn mánudags-
morgun að lítil kona kom á
flugvöllinn í Saint-Cyr fyrir
vestan París. Hún steig upp í
hvíta þyrlu af Alouette-II gerð.
Unt nokkurn tíma hafði hún
komið tvisvar í mánuði, sýnt
flugskírteini útgefið á Lenu
Rigon, borgað 2200 franka og
flogið í klukkustund yfir Vest-
ur-Frakklandi. Þennan mánu-
dag var þyrlunni þó allt í einu
snúið til Parísar.
Þar sem bannað er að fljúga
yrir höfuðborginni undir 2000
metra hæð reyndi loftferðaeftir-
litið að leiðbeina þyrlunni í
gegnum talstöð. En Lena
Rigon, öðru nafni Nadine
Vaujour, svaraði ekki og flaug
rétt ofan við þök borgarinnar.
Klukkan 10.45: Þyrlan kemur
yfir fangelsisgarðinn þar sem
tveir fangar Michel Vaujour og
Pierre Hernandez eru. Út úr
þyrlunni er fleygt átta metra
löngum kaðli með hnútum. Á
honum handstyrkja fangarnir
sig upp á þak.
Byssa tálguð úr sápu: Flúttakon-
ungurinn Michel Vaujour komst
undan í fimmta sinn.
Á kaðli sem kastað var niður handstyrkja Michel Vaujour og meðfangi
hans sig upp á þakið. Um leið og Vaujour komst upp að þyrlunni flaug
kona hans burt. Hinn maðurinn varð eftir. Byssa, sem Nadine hafði
bundið í kaðalinn, hékk enn niður úr þyrlunni þegar hún flaug burt. Hún
var aldrei notuð.
Óáreitt af varðmanninum í turninum hringsólar þyrlan með Nadine
Vaujour við stjórnvölinn yfir fangelsisgarðinum í Santé fangelsinu í París.
Bragðið með tvöfalda próflð:
Nadine Vaujour gerði fólk agn-
dofa með fluglistum sínum.
Klukkan 10.49: Þyrlan svífur
í loftinu aðeins hálfum metra
yfir þakinu. Vaujour hefur
varla sett annan fótinn upp í
þyrluna þegar hún flýgur burt.
Flóttamaðurinn heldur sér, vin-
ur hans er skilinn eftir á þakinu,
patandi út í loftið, skilnings-
vana.
Verðirnir í turnunum verða
líka að horfa á aðgerðarlausir
þegar þyrlan hverfur. Fangels-
isstjórinn sagði síðar að það
hefði aldrei komið til greina að
skjóta. Hefði verið hægt að taka
þá áhættu að skjóta niður þyrlu
með fullan eldsneytisgeymi yfir
miðri París?
Um klukkan ellefu furða
stúdentar sig á því að þyrla
lendir á fótboltavellinum
þeirra, maður og kona snarast
út og hlaupa út í buskann. Síð-
an hefur ekkert spurst til
Nadine og Michel Vaujour.
Frakkland er aftur á móti einni
áhrifaríkri ástarsögu ríkari.
Fyrir þrem árum tók Nadine
Vaujour þyrlupróf undir sínu
rétta nafni. En þegar maður
hennar var fluttur í Santé fang-
elsið í París þótti henni áhættan
of mikil að fljúga yfir höfuð-
borgina undir þessu airæmda
nafni.
Síðastliðið haust skráði hún
sig þess vegna sem Lenu Rigon
í flugskóla í Ölpunum og tók
prófið aftur. „Hún var framúr-
skarandi nemandi," sagði flug-
kennarinn hennar. Hann furðar
sig ekki á því nú að hún vildiallt-
af fljúga eins nálægt trjátopp-
unum og mögulegt var.
Ást er, að taka þyrlupróf til
þess að bjarga manninum sín-
um úr fangelsinu. En hvað kall-
ast þá sú ást þegar prófið er tek-
ið tvisvar?