Dagur - 28.11.1986, Blaðsíða 8
8 - DAGUR - 28. nóvember 1986
fHí:
-m
' 'A: *> '
Sigurður Karlsson er
fœddur og uppalinn á
Knútsstöðum í Aðaldal,
sonur hjónanna Karls
Sigurðssonar og Sigríðar
Kristjánsdóttur. Um 1960
fluttihann sigyfir Laxá, í
Núpa og hefur búið þar
síðan með konu sinni Sig-
ríði Sigurðardóttur,
fyrstu árin ífélagsbúi með
foreldrum hennar. Sigríð-
ur og Sigurður eiga tvo
syni, 22ja og 14 ára.
Sigurður hefur starfað á
Húsavíkurflugvelli í
Aðaldal í þrjátíu ár, eða
alvegfrá því að völlurinn
var tekinn í notkun. „Við
höfum stundum kallað
Sigurð „flugmarskálk-
inn“,“ sagði einn ná-
granni hans í samtali við
Dag. „Hann hefur unnið
einstakt brautryðjenda-
starf á flugvellinum og
hugsað um völlinn eins og
bóndi um bú sitt. Hann er
sérstakur greiðamaður og
hefur greitt götu margra
um dagana. Fyrir okkur
hérna í sveitinni var ein-
staklega þægilegt að geta
hringt á flugvöllinn eða í
Núpa, áður en sjálfvirki
síminn kom, til aðfá upp-
lýsingar um ferðir vél-
anna. Bœði Sigurður og
Sigríður hafa verið
afskaplega hjálpsöm.“
Fleiri hafa teícið í sama
streng og hrósað Sigurði
fyrir vel unnin störf á
flugvellinum og þangað
mœtti baðamaður Dags
sem hafði beðið Sigurð
um viðtal. Sigurður er
einn þeirra manna sem
helst vill stunda sitt starf í
ró og nœði á bak við
tjöldin og er ekkert
spenntur fyrir að komast í
sviðsljósið en á þó erfitt
með að neita bón nokkurs
manns og féllstþví á við-
talsbeiðnina.
,íg hef ehkert
verið að hleypa
mer i neinn
yfir hlutunum"
— segir Sigurður Karlsson „flugmarskálkur" á Húsavíkurflugvelli
Ihverju er starf þitt á flugvell-
inum fólgið?
„Umsjón með flugvellin-
um, snjóhreinsun, völtun, radio-
viðskiptum við flugvélar, ég fylg-
ist með veðri og brautarskilyrð-
um og kem þeim upplýsingum
áleiðis.“
- Það hafa orðið miklar breyt-
ingar á vellinum á þessum þrjátíu
árum, viltu segja mér helstu þætti
úr sögu hans og frá þínu starfi?
„Völlurinn var tekinn í notkun
12. des. 1957, þá hóf ég strax
störf hér og hef hangið í þessu
síðan. Áður vann ég á ýtu við
gerð vallarins, 1956 var gerður
hér sjúkraflugvöllur, 300 metrar
á lengd og 20 metrar á breidd en
árið eftir var hann lengdur í 1000
metra og gerður 50 metra breið-
ur. Nokkrum árum síðar var
hann lengdur um 200 metra og
við síðustu framkvæmdir var
hann gerður 1500 metra langur.“
- Er völlurinn vel búinn
tækjum, miðað við flugvelli á
landsbyggðinni?
„Það má segja það, hér eru
þessi helstu tæki, brautarljós,
aðflugshallaljós, strókljós, tveir
radiovitar, tveir markvitar, að-
flugsgeisli og fjarlægðarmælir fyr-
ir vélarnar, þetta er svona það
helsta og svo er hér slökkvibíll.“
- Eruð þið vel búnir tækjum
til snjóhreinsunar?
„Við getum sagt sæmilega, við
erum með snjóblásara og snjó-
plóg.“
- Það hafa orðið talsverðar
breytingar á áætlunarfluginu á
þessum þrjátíu árum.
„Ég held að það hafi verið ein
ferð í viku til að byrja með, þá
voru notaðar vélar af gerðinni
Douglas DC3, þar til Fokkerarn-
ir voru keyptir.
Stöðug þróun og aukning hefur
verið í fluginu, og þegar verið var
að byggja Kröfluvirkjun var mik-
ill uppgangur í fluginu hérna. Nú
eru áætlunarferðir til Húsavíkur
sjö sinnum í viku á sumrin og sex
sinnum í viku á veturna og tals-
vert oft þarf að bæta við auka-
ferðum.“
- í vor var tekin í notkun ný
flugstöð við völlinn, hver er
stærðarmunurinn á nýju og
gömlu fugstöðinni?
„Gamla flugstöðin er 36 fm en
sú nýja er 580 fm og þetta var
geysileg breyting, í raun alveg
ólýsanleg.“
- Við vígslu flugstöðvarinnar í
vor hélt Pétur Einarsson flug-
málastjóri ræðu, þá hældi hann
þér á hvert reipi fyrir þín störf og
sagði nokkrar skemmtilegar sög-
ur til marks um æðruleysi þitt,
skemmtileg tilsvör og hvernig þú
hefðir bjargað málunum við
ómögulegar aðstæður. Eigum við
ekki að rifja upp einhverja svona
sögu?
„Ég held að þetta sé ekkert
frásagnarvert en ég hef ekkert
verið að hleypa mér í neinn æsing
yfir hlutunum. Ég hef hugsað
eins vel um völlinn og ég hef get-
að með þeim tækjum sem ég hef
haft og fengið litlar skammir
fyrir.“
- Hvað hefur þetta kostað
þig? Hefurðu fylgst með ástandi
vallarins dag og nótt, öll þessi ár?
„Hér áður fyrr, þegar við höfð-
um aðeins ýtur til snjómoksturs-
ins, var unnið sólarhringana út,
kannski tvo þrjá í einu við að
moka völlinn. Stórhríðarnar hafa
verið margar og oft svo að maður
sá ekki brautina. En ég hef aldrei
lent í neinum svaðilförum, þetta
hefur allt gengið snurðulaust. Ég
hafði líka hjálparmenn við
snjómoksturinn og ég fékk
aðstoðarmann fyrir hálfu öðru
ári, Guðmund Jóhannesson sem
starfað hefur við afleysingar
hérna síðan 1980.“
Umsjón og viðhald á
tækjum og búnaði. Hef-
ur aldrei vafist fyrir þér
að halda þessu gangandi og að
finna lausnir á málunum?
„Ég hef ekkert íhugað það að
láta þetta vefjast eitthvað fyrir
mér, en ég hef fengið viðgerðar-
menn til að gera við tækin. í
fyrstu komu þeir frá Reykjavík
en á seinni árum frá Akureyri.“
- Flugmálastjóri sagði hér í
vor að þú hefðir árum saman not-
að snjóplóg með biluðu vökva-
stýri, hvað er til í þessu?
„Þetta voru einhverjar skrítlur
sem ég kannaðist ekki við. Jú, ég
var með snjóplóg og í 2-3 ár var
bilun í vökvastýrinu á honum
sem síðan var gert við. Hann var
eins og venjulegur bíll í stýrinu,
dálítið þungur, en þetta var ekk-
ert til að æðrast yfir, það vantaði
stykki í stýrið og ekkert við því
að gera. Það var mikill munur
þegar snjóplógurinn komst í lag
en síðan hef ég lítið keyrt hann
sjálfur.“
- Ein sagan var um klóaklögn
að gömlu flugstöðinni. Hún var
eitthvað á þá leið að hlý gola
hefði komið upp um lögnina að
dömusnyrtingunni og þegar þú
hefðir verið spurður um orsökina
hefðir þú sagt að flugfreyjurnar
vildu hafa þetta svona.
„Þetta er allt tilbúningur.
Þarna var allt mjög frumstætt til
að byrja með, húsið var óupphit-
að og kalt og áður en snyrtingar
Sigurður er eins og kóngur í ríki sínu uppi í flugturninum, með allar upplýsinga