Dagur - 24.02.1987, Blaðsíða 2

2 - DAGUR - 24. febrúar 1987
—viðtal dagsins.
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR:
STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
SlMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 480 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ 50 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
HERMANN SVEINBJÖRNSSON
FRÉTTASTJÓRI:
GYLFI KRISTJÁNSSON
RITSTJÓRNARFULLTRÚI:
BRAGI V. BERGMANN
BLAÐAMENN:
ÁSLAUG MAGNÚSDÓTTIR, EGGERT TRYGGVASON, EGILL BRAGASON,
GESTUR E. JÓNASSON, GESTUR KRISTINSSON
(Blönduósi vs. 95-4070 hs. 95-4368),
HELGA JÓNA SVEINSDÓTTIR, INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR
(Húsavík vs. 41585 hs. 41529), KRISTJÁN KRISTJÁNSSON,
RÚNAR ÞÓR BJÖRNSSON, STEFÁN SÆMUNDSSON,
ÞÓRHALLUR ÁSMUNDSSON (Sauöárkróki vs. 95-5960 hs. 95-5729)
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDlS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASlMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
leiðari.____________________________
Hemaðarframkvæmdir
verði í engu auknar
Grundvallarstefna Framsóknarflokksins í
utanríkismálum er að treysta stjórnarfarslegt
og efnahagslegt sjálfstæði landsins með
virkri þátttöku í samtökum á alþjóðlegum
vettvangi og norrænu samstarfi, stuðla að
vinsamlegum samskiptum þjóða og auðvelda
þannig samninga um afvopnun og varðveislu
friðar. Flokkurinn leggur áherslu á sjálfstæða
utanríkisstefnu, þar sem ofangreind markmið
eru höfð í huga. Vegna legu landsins,
menningar og sögu, er íslendingum nauðsyn-
legt að gæta þess að hafa sem best tengsl við
þjóðir í austri og vestri og viðskiptahagsmuni
þjóðarinnar ber að tryggja með víðtækum
samningum.
Framsóknarflokkurinn er fylgjandi aðild
íslands að Atlantshafsbandalaginu en leggur
áherslu á þá meginstefnu að hér verði ekki
erlendur her á friðartímum. í stjórnmálaálykt-
un síðasta flokksþings Framsóknarflokksins
sagði: „Hvað varðar framkvæmd varnar-
samningsins við Bandaríkin telur flokkurinn á
það skorta að haldið hafi verið á málum af
nægilegri festu og í samræmi við öryggis-
hagsmuni íslendinga. “
Vegna þeirrar umræðu sem verið hefur um
byggingu varaflugvallar, þar sem komið hef-
ur til tals að varnarliðið hefði afnot af honum
og fé til byggingar fengist úr mannvirkjasjóði
NATO, er rétt að rifja upp það sem flokks-
þingið ályktaði um frekari hernaðarfram-
kvæmdir: „Flokkurinn leggur áherslu á að
starfsemi eða hernaðarframkvæmdir á vegum
varnarliðsins eða Atlantshafsbandalagsins
verði að engu leyti auknar frá því sem leyft
hefur verið, hvort sem um er að ræða ratsjár-
stöðvar, birgðageymslur eða flugvelli. “
Af þessu má sjá að Framsóknarflokkurinn
mun ekki ljá máls á þeim hugmyndum að
varaflugvöllur fyrir millilandaflug verði
byggður fyrir fé frá hernaðarbandalagi, sem
setur þær kröfur að þar verði ótakmarkaður
aðgangur og starfsemi beint tengd hernaðar-
umsvifum.
íslendingar þurfa að fylgjast náið með þró-
un öryggis- og varnarmála á öllu Norður-Atl-
antshafi þannig að út frá hagsmunum íslend-
inga sjálfra sé ætíð hægt að leggja mat á
stöðu mála og framtíðarhorfur og móta
öryggisstefnu landsins í samræmi við það.
HS
Fjallaferöir á jeppum eða
snjósleöum heilla marga og á
ári hverju er farinn fjöldi slíkra
ferða upp á hálendi landsins.
Um síðustu helgi var ein slík
ferð á dagskrá hjá jeppaeig-
endum á Akureyri og Reykja-
vík. Ætluðu hóparnir að hittast
í Nýjadal, en hópurinn frá
Akureyri komst aldrei alla leið
heldur varð að snúa við og
halda heim, en Reykvíkingarn-
ir komust í Nýjadal. Ásgeir
Bragason, Akureyringur, var
einn af þeim sem lögðu upp frá
Akureyri og hann er hér kom-
inn í viðtal dagsins til að segja
frá ferðinni og þessu áhuga-
máli sínu, ferðalögum á jepp-
um vítt og breitt um landið.
„Við ætluðum að hitta hópinn
úr Reykjavík í Nýjadal og síðan
ætluðu þau með okkur norður
yfir aftur, en við komumst aldrei
alla leið. Nei, það fór ekkert
úrskeiðis, það var bara vont veð-
ur og afleit færð svo við snerum
við. Við vorum komin í átt
að Kiðagili, það var lengra en við
héldum. t>að var dimmt og
ofankoma, en aldrei hvasst.“
- Voruð þið þá villt?
„Nei, nei, en kílómetramælir-
inn verður svo vitlaus þegar bíl-
arnir eru á eins stórum dekkjum
„Sækist aöallega
eftir feröunum
- segir Ásgeir Bragason jeppaáhugamaður
og við erum með undir okkar
bílum. Þú keyrir kannski 100 km
vegalengd, en mælirinn sýnir 60
km. Þá er erfitt að átta sig á því
hvað maður er kominn langt."
- Hvaða leið er farin upp í
Nýjadal?
„Við förum upp úr Bárðardal
og síðan Sprengisandsleið. Það
er miklu betri vegur frá Reykja-
vík og upp á hálendið, það er
Kvíslaveituvegur, sem er beinn
upphækkaður frá Sigölduvirkjun-
inni og að Hofsjökli."
- Hvað voru það margir sem
fóru í þessa ferð?
„Við vorum 20 sem fórum héð-
an og einhvers staðar á milli 150
og 200 sem fóru að sunnan, það
voru um 100 bílar.“
- Ertu búinn að fara margar
svona ferðir?
„Já, já, mjög margar. Ég fer
mjög oft um helgar. Skemmtilegt
við þetta? Ætli það sé ekki að
festa bílinn og lenda í einhverju
klandri. Þetta væri ekkert eftir-
minnilegt annars. Svona án gam-
ans þá eru það ferðalögin sem
eru skemmtilegust. Þannig kynn-
ist maður landinu og sér alltaf
eitthvað nýtt.“
- Ertu búinn að stunda þetta
jeppaáhugamál þitt lengi?
„Já, alveg síðan ég fékk bílpróf
og ég hef haft áhuga á bílum síð-
an ég man eftir mér. Maður
ólmaðist með bílana í sandkass-
anum. Já, ég á jeppa. Ég er
nýbúinn að selja einn og er að
setja annan saman. Það er Willys
árgerð 1966, Willys er eini jepp-
inn sem eitthvert vit er í. Ég var
að gera hann upp og er að koma
honum saman núna.“
- Tekur þetta ekki mikinn
tíma?
„Jú, það gerir það og er leiðin-
legt meðan á því stendur en
óskaplega gaman þegar því er
lokið. Það er leiðinlegt þegar
maður vinnur við bifvélavirkjun
að standa líka í viðgerðum í
frítímunum. Það eru aðallega
ferðirnar seni maður sækist
eftir.“
- Er þetta ekki dýrt sport?
„Jú, það er frekar dýrt. Annars
er bensínið ódýrt núna og það
bjargar miklu. Eftir svona ferðir
þarft oft að endurnýja heilmikið í
bílnum og það er auðvitað mjög
dýrt. Það þarf að fara yfir hvern
einasta hlut í bílnum.“
- Geta fjölskyldur verið sam-
an í sporti sem þessu?
„Já, já, það er alveg mögu-
leiki. Ég, kona mín og dóttir för-
um yfirleitt alltaf saman á fjöll á
sumrin og eitt sinn bauð ég þeim
líka með að vetrarlagi upp í
Lamba í Glerárdal og þar dvöld-
um við einn sunnudag og þær
höfðu bara gaman af.“
- Eru jeppaáhugamenn á
Akureyri með samtök eða félag?
„Nei, en það er um 15 manna
hópur hérna sem heldur mikið
saman þó ekki sé það skipulagt
félag.“
- Eru þessar ferðir farnar jafnt
yfir allt árið?
„Nei, það er aðallega farið yfir
sumarið og seinnipart vetrar þeg-
ar snjórinn er orðinn harður."
- Nú er margt sem þarf að var-
ast í sambandi við fjallaferðir
eins og margoft hefur komið
fram á undanförnum árum. Er
eitthvað sem þú getur ráðlagt
fólki sem er að fara í slíkar
ferðir?
„Já, ég vil ráðleggja öllum sem
hyggja á ferðir upp á fjöll að
koma inn í Galtalæk í hús Flug-
björgunarsveitarinnar og sækja
þar námskeið. Það er algjört
frumskilyrði að kunna á áttavita
og það kom í ljós í ferðinni um
helgina að það voru um 5 af 20
sem kunnu á áttavitann. Maður á
líka alltaf að gera ráð fyrir að
þurfa að labba til baka og fara
með tilheyrandi útbúnað til þess.
Annars eiga menn aldrei að yfir-
gefa bílinn nema þeir séu stutt frá
byggð og veðrið sé gott. Ef ég
væri staddur uppi á Glerárdal og
bíllinn mundi bila þá mundi ég
ganga heim eða fara á gönguskíð-
um sem ég hef alltaf með. Það er
ekki nóg að hafa stóran bil og
kunna að keyra. Sumir hafa ekk-
ert í svona ferðir að gera og við
eigum auðvitað að hafa vit á að
taka þá ekki með. Það eru alltaf
margir sem vilja koma með.
Hvað bílana varðar er frum-
skilyrði að þeir séu fjórhjóla-
drifnir og helst þarf að vera drif-
læsing á einni hásingu. Eins og ég
sagði verður að hafa áttavita,
kort, hlý föt, nóg af bensíni,
verkfærum, varahlutum og nóg af
mat. En ég vil endilega hvetja
menn til að ganga í Flugbjörgun-
arsveitina, þar eru haldin alls
konar námskeið. Það er hægt að
koma á hverju mánudagskvöldi
kl. 8 og fá alla þá fræðslu sem
þarf.“
- Þú getur kannski sagt eina
svaðilfarasögu að lokum?
„Ég hef aldrei lent í neinum
alvarlegum svaðilförum, hef
a.m.k. alltaf komið heim heill á
húfi og þakka áttavitanum það.
Ég hef aldrei orðið áttavilltur en
hef lent í því að þurfa að keyra
eftir áttavita. Þá rennur allt
saman, bæði land og himinn, það
er enginn vegur og þá verður að
treysta á áttavitann. En það verð-
ur líka að hafa kílómetratöluna
og þá er hægt að reikna út á korti
hvar maður er staddur. Það er
um að gera að sýna þolinmæði,
niissa ekki kjarkinn og treysta
áttavitanum, þá fer allt vel.“
-HJS