Dagur - 20.07.1987, Síða 2
2-DAGUR-20. júlí 1987
A/iðtal dagsins.
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR:
STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
SlMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 520 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ 50 KR.
RITSTJÓRAR:
ÁSKELL ÞÓRISSON (ÁBM.)
BRAGI V. BERGMANN
BLAÐAMENN:
ÁSLAUG MAGNÚSDÓTTIR, EGGERTTRYGGVASON, EGILL BRAGASON,
GESTUR KRISTINSSON (Blönduósi vs. 95-4070 hs. 95-4368),
HELGA JÓNA SVEINSDÓTTIR, INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR
(Húsavík vs. 41585 hs. 41529), KRISTJÁN KRISTJÁNSSON,
RÚNAR PÓR BJÖRNSSON, STEFÁN SÆMUNDSSON,
VILBORG GUNNARSDÓTTIR,
ÞÓRHALLUR ÁSMUNDSSON (Sauöárkróki vs. 95-5960 hs. 95-5729)
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDlS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASIMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
Jeiðari.________________________________
Vísindaveiðamar
og Þjóðviljinn
íslensk sendinefnd, með Halldór Ásgrímsson sjávar-
útvegsráðherra í broddi fylkingar, er nú stödd í
Bandaríkjunum til viðræðna við þarlend yfirvöld um
vísindahvalveiðar íslendinga. Að ósk Bandaríkja-
manna var ákveðið að gera hlé á hvalveiðum íslend-
inga meðan viðræðurnar standa yfir.
Mikið liggur við að viðræðurnar verði árangursríkar.
Bandarísk stjórnvöld hafa látið að því liggja að efna-
hagsþvingunum verði beitt ef við látum ekki af hval-
veiðum þegar í stað. Viðskipti okkar við Bandaríkin
eru mjög umfangsmikil og þeim hagsmunum má ekki
fórna. Samt sem áður getum við ekki sætt okkur við
það að erlent ríki sýni af sér yfirgang og taki fram fyrir
hendurnar á okkur með þessum hætti. Fyrir því þyrftu
að vera veigamiklar forsendur en þær hafa ekki komið
fram.
Eins og áður hefur verið bent á eru Bandaríkjamenn
að brjóta gegn 8. grein stofnsamnings Alþjóða hval-
veiðiráðsins með kúgunaraðgerðum sínum. Islending-
ar eru tilbúnir til að endurskoða rannsóknaráætlun
sína, svo framarlega sem bent verður á betri leið til að
rannsaka hvalastofninn í kringum landið og þar með
lífríki hafsins, sem okkur er lífsnauðsynlegt að vita
sem gleggst skil á. Vísindamenn eru langt komnir
með að telja fjölda hvala í hafinu kringum ísland og
enn sem komið er bendir ekkert til þess að hvalastofn-
inn sé minni en ráð var fyrir gert. Fullyrðingar um að
þeir hvalastofnar, sem íslendingar hafa veitt í þágu
vísinda, séu í útrýmingarhættu, eiga því ekki við rök
að styðjast.
Hvalveiðar íslendinga eru viðkvæmt mál og um það
þarf að fjalla á sanngjarnan og öfgalausan hátt. Flestir
innlendir fjölmiðlar, að Þjóðviljanum undanskildum,
hafa borið gæfu til þess að fylgja þeirri stefnu. Þjóð-
viljamenn ákváðu snemma að beita sér gegn hvalveið-
um Islendinga. Þeir hafa gleypt áróður öfgakenndra
umhverfisverndarsinna hráan og gert hann að sínum.
í framhaldi af því hefur Þjóðviljinn haldið uppi látlausri
gagnrýni á íslensk stjórnvöld fyrir stefnu þeirra í
hvalamálinu. Síðast á fimmtudaginn fullyrti Þjóðvilj-
inn að hvalveiðarnar væru „ svartur blettur á mannorði
okkar í umhverfismálum", eins og það var orðað í for-
ystugrein blaðsins.
Afstaða Þjóðviljans er illskiljanleg og jafnvel svo að
Alþýðubandalagsmönnum sjálfum hefur blöskrað.
Þannig setti einn þingmanna flokksins, Hjörleifur
Guttormsson, hressilega ofan í við sína menn í grein í
Þjóðviljanum fyrir skömmu. Þar gagnrýndi hann Þjóð-
viljann fyrir „allsérkennilega umræðu" og einhliða
málflutning varðandi hvalveiðar íslendinga - málflutn-
ing sem ýti undir tortryggni í garð vísindarannsókn-
anna. Að lokum lætur hann í ljós þá von að aðrir fjöl-
miðlar fjalli um hvalveiðarnar á „öfgalausari hátt en
Þjóðviljinn hefur verið ötull við.“
Eflaust bíða Þjóðviljamenn og vona að íslenska
sendinefndin komi sneypt heim úr vesturför sinni. Við
hin vonum að hún nái samkomulagi sem báðir aðilar
geta sætt sig við. BB.
Sigurður Hannesson um borð í Sæbjörgu í Grímscyjarhöfn.
Mynd: JÓH
„Kann vel við mig í Grímsey"
- segir Sigurður Hannesson, sjómaður í Grímsey
Sigurður Hannesson er 18 ára
Grímseyingur sem blaðamaður
rakst á um borð í bát í höfninni í
Grímsey á dögunum. Hann var
í óða önn að þvo lestina eftir
síðustu veiðiferð og hann var
spurður fyrst að því hver aflinn
hafi verið.
„Við komum með 1,5 tonn af
þorski sem við vinnum sjálfir.
Við erum tveir á bátnum, ég og
bróðir minn, hann á þennan bát
sem heitir Sæbjörg og er 11 tonna
trébátur. Það er dálítið um það
að ungir menn hér kaupi báta t.d
á ég á sjálfur trillu sem liggur
hérna á höfninni. Við vorum á
netum í vetur en þá vorum við
þrír á bátnum. Annars hefur
veiðin hefur dræm núna undan-
farið en það var ágætt í vetur. Ég
hafði 300-400 þúsund á fyrstu 3
mánuðunum á árinu.“
- Það er nokkuð gott kaup.
Hvað getið þið gert við pening-
ana?
„Ja, er ekki sagt að það sé auð-
veldara að eyða peningunum en
að afla þeirra. Maður eyðir þessu
auðveldlega t.d. í að kaupa sér
trillu eins og ég. Annars eru
nokkrir krakkar sem að eiga bíla,
sumir kaupa sér ódýra bíla og
koma með þá hingað út í ey en
svo er nokkuð um að krakkar
kaupi dýrari bíla sem þau geyma
í landi. Svo getur maður eytt
þessu t.d. í vídeóið, það eru þrjár
myndbandaleigur hér í eynni en
þetta eru útibú frá stærri leigum í
landi. Það kallast sennilega
nokkuð gott að hafa þrjár mynd-
bandaleigur á ekki fleiri íbúa en
þeir eru eitthvað um 120 hérna.
Ha, nei nei, við liggjum ekkert
yfir myndböndunum hérna, mað-
ur horfir á þetta af og til. Það er
ekkert bíó hérna eins og í landi
þannig að það kemur í sama stað
niður.
Síðan er nokkuð um að krakk-
arnir vinni sér inn pening fyrir
skólanámi, þ.e. þeir sem ætla sér
í skóla og það eru alltaf nokkrir.“
- Og þér líkar vel að búa
hérna?
„Já, ég hef búið hér alla ævi og
mér líkar vel hérna. Foreldrar
mínir eru að vísu ekki fæddir og
uppaldir Grímseyingar þannig að
ég er kannski ekki hreinræktaður
Grímseyingur. Faðir minn er
Akureyringur og móðir mín er úr
Borgarfirðinum. Þau fluttu hing-
að fyrir 20 árum.
# Betri
samgöngur
í síðasta tölublaði Feykis
sem gefið er út á Sauðárkróki
er að finna ansi skemmtilegt
viðtal við Jóhann Lúðvíks-
son á Kúskerpi í Skagafirði,
fyrrverandi vegaverkstjóra.
Þar segir Jóhann, sem er
norskur að ættum, frá tildrög-
um þess að hann settist að
hér á landi, vinnubrögðum
við vegagerð á vordögum
vegagerðar á fslandi og
geysilegum framförum sem
átt hafa sér stað í þeirri grein
síðan. Eða eins og segir í
inngangi greinarinnar:
Það hefur víst tæplega farið
fram hjá neinum hvílík bylt-
ing hefur orðið í vegamálum
hér á landi síðustu ár. Malbik-
aðir, uppbyggðir vegir verða
sífellt stærri hluti af vegakerfi
landsins og vinnuvélar ger-
ast stórvirkari og glæsilegri.
Einn af þeim mönnum, sem
fylgst hafa vel með þessari
byltingu í samgöngumálum,
er Jóhann Lúðvíksson.
í lok greinarinnar segir svo
Jóhann: „Hugsaðu þér bylt-
inguna sem hefur orðið síðan
1931 þá var ég hálfan mánuð
á leiðinni frá Álasundi til
Skagafjarðar. En árið 1985
fór ég frá Bergen klukkan 10
að morgni og var kominn
heim í Kúskerpi um
kvöldmat.“
# Vinabæja-
stéttin
Aspirnar við aðalgötu Sauð-
árkróksbæjar, Skagfirðinga-
brautina voru nokkuð til um-
ræðu fyrir skemmstu. Bless-
aðar aspirnar hafa ekki átt sjö
dagana sæia síðan þær voru
gróðursettar hverju svo sem
þar er um að kenna. Menn
voru ekki á einu máli þegar
þær voru gróðursettar á sín-
um tíma, það svo að mörgum
hefur fundist merkilegt hvað
þær hafa þó dafnað eftir allar
bölbænirnar sem yfir þeim
voru þuldar. Má nefna að
þegar þær höfðu nýlega verið
gróðursettar, en það var gert
rétt fyrir vinabæjamót á
Króknum, orti einn stuðn-
ingsmanna minnihiutaflokks
í bæjarstjórninni þessa vísu:
Hér hafa þeir minnismerki sett
að meiningin var góð er sjálfsagt
rétt.
Blaðlausar aspir ömurlega þétt,
við aldrei gengna vinabæjastétt.